۲۱ فوریه: روز جهانی زبان مادری *هر قومی در درون #زبان خویش زیست می‌کند و از پنجرهٔ کلمات و ساختار‌های صوتی و نحوی آن، به جهان می‌نگرد و جهانِ اندیشگی خود را می‌سازد. #دکترشفیعی‌کدکنی #بخارا، مهر-آبان ۱۳۷۷، شماره ۲، مقالهٔ جادوی مجاورت، ص ۱۹ #زبان #زبان‌مادری *انسان چیزی نیست جز زبان *انسان چیزی نیست جز « زبان » و همهٔ خلاقیت‌های ادبی جهان فقط و فقط در حوزهٔ « زبان » است و عوامل اقتصادی عواملی هستند که آن را تغییر می‌دهند. آن سخن #ویتگنشتاین، از فلاسفهٔ طراز اول قرن بیستم، را از یاد نبریم که گفت « محدودهٔ زبان من، محدودهٔ جهان من است.» هرکس هرقدر گسترش زبانی داشته باشد، به همان اندازه دارای جهان‌بینی وسیع‌تری است. چون از لحاظ علمی زبان و فکر دو روی یک سکه‌اند، پس اگر تلقی درست و علمی از علم دلالت جدید داشته باشد، هیچ‌وقت نمی‌گوید من فکر خوبی دارم اما نمی‌توانم آن را بیان کنم. تازه باید توجه داشته باشیم که زبان پدیدهٔ بسیار پیچیده‌ای است که ما فقط صرف و نحو و واژگان را از آن به یاد می‌آوریم، در صورتی که در این چشم‌انداز تمامی عواملی که بتوانند نقشِ دِلالی  semantic داشته باشند- از لایه‌های معنایی مختلف در یک جمله یا یک واژه بگیرید تا ساختمان یک اسطوره یا رمز- همه در قلمرو زبان به معنی عام قرار می‌گیرند. #دکترشفیعی‌کدکنی #ادوار_شعر_فارسی، صص ۲۷ و ۲۸،انتشارات سخن، چاپ هفتم، ۱۳۹۰: تهران #زبان #زبان‌مادری