با #اوگوچی_دنیلز نماینده «برنامه توسعه» سازمان ملل در ایران آشنا شوید. دنیلز از سال ۱۹۹۹ تا سال ۲۰۰۰ در استخدام آژانس توسعه بین‌المللی آمریکا در نیجریه بود و سپس مستقیماً راهی دفتر «صندوق جمعیت سازمان ملل» در نیویورک شد.  دنیلز بین سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۷ در مقر صندوق جمعیت سازمان ملل در نیویورک، متخصص برنامه‌های حوزه آفریقا بود. وی از سال ۲۰۰۷ تا سال ۲۰۱۰ معاون نماینده صندوق جمعیت سازمان ملل در نپال و از بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ نیز نماینده این صندوق در فیلیپین بود. این دیپلمات نیجریه‌ای از سال ۲۰۱۳ تا ماه آگوست سال ۲۰۱۸ رئیس «بخش شرایط بشردوستانه و حساس» صندوق جمعیت سازمان ملل بود و #نهایتاً به عنوان «هماهنگ‌کننده مقیم» و «نماینده مقیم صندوق جمعیت سازمان ملل» در سال جاری به #تهران اعزام شد. وی مدتی مدیر برنامه‌های «اتحاد جوانان آفریقایی» بود. اتحاد جوانان آفریقایی یکی از برنامه‌های صندوق جمعیت سازمان ملل بود که در چهار کشور آفریقایی اوگاندا، تانزانیا، غنا و بوتسوانا دفتر داشت و با بودجه ۵۷ میلیون دلاری «بنیاد بیل گیتس» اهدافی نظیر #کنترل_جمعیت، #کاهش زاد و ولد، #ترویج راه‌های #پیش‌گیری_از_بارداری را در این کشورها عهده‌دار بود.  علاوه بر اتحاد جوانان آفریقایی، فعالیت‌های دنیلز در«بنیاد سازمان ملل» نیز با موضوع کنترل جمعیت در ارتباط مستقیم بوده است.  «تد تِرنِر» بنیان‌گذار و رئیس هیأت مدیره این بنیاد با تخصیص دست‌کم یک میلیارد دلار بودجه، #بنیاد_سازمان_ملل را تأسیس کرد.  این بنیاد روابط بسیار نزدیکی با سازمان ملل و به ویژه صندوق جمعیت این سازمان دارد و در  جهت کنترل جمعیت، مسائل محیط زیستی و همینطور دفاع از حقوق زنان، فعالیت می کند. مهم‌ترین مسئولیتی که دنیلز پیش از اعزام به تهران عهده‌دار آن بود، ریاست وی در بخش‌های «شرایط بشردوستانه و حساس» و «واکنش بشردوستانه» صندوق جمعیت سازمان ملل است. دنیلز در این سِمت، فعالیت‌های بی‌شماری را در زمینه رسیدگی به مسائل سلامتی و بهداشتی زنان، و به طور خاص، پیش‌گیری از خشونت علیه زنان و بارداری زنان در شرایط بحرانی (مانند جنگ و بلایای طبیعی) انجام داده است؛ موضوعی که سال ۲۰۱۴ پای دنیلز را به اندیشکده شناخته ‌شده «مرکز ویلسون» در آمریکا نیز باز کرد. خبرگزاری رویترز سال گذشته میلادی به نقل از «متخصصانی» که یکی از آن‌ها نیز دنیلز بود، گزارشی درباره همین مسئله با عنوان عجیبی منتشر کرد: «[تأمین ابزارهای] پیش‌گیری در بحران‌ها به اندازه غذا، آب و پناهگاه، حیاتی است». در این گزارش آمده است: «ارائه خدمات #تنظیم_خانواده باید به فاصله ۴۸ ساعت از وقوع یک وضعیت اورژانسی، ارائه شود.» با توجه به این‌که در گزارش‌های منتشرشده در این‌باره، مصادیق بحران، عمدتاً جنگ و پناهندگی ذکر می‌شود، می‌توان حدس زد که ترویج شیوه‌های #کنترل_و_کاهش_جمعیت در کشورهایی که دچار جنگ هستند (سوریه، عراق، یمن و...) چه هدفی را دنبال می‌کند.  تقریباً تمام گزارش‌هایی که به موضوع کنترل جمعیت و پیش‌گیری از بارداری در شرایط بحرانی می پردازد، صرفاً درباره کشورهای آفریقایی و کشورهای در حال توسعه سخن می‌گویند و هیچ ‌وقت اشاره‌ای به لزوم کمک به زنان در آمریکا یا کشورهای اروپایی نمی‌شود که دچار بحران (از نوع بلایای طبیعی) شده‌اند. این در حالی است که همین گزارش‌ها در تعاریف ارائه‌شده، بحران را در دو دسته «طبیعی و انسانی» قرار می‌دهند.  اواخر سال ۲۰۱۷ میلادی گزارشی در یکی از رسانه‌ها درباره موفقیت‌های فعالانی مانند دنیلز در ارائه خدمات «سقط امن» به زنان در کشورهای بحران‌زده و متقاعد کردن این زنان به استقبال از روش‌های «پیش‌گیری داوطلبانه» توضیح داد. یک مسئله احتمالاً اتفاقی دیگر هم درباره خانم دنیلز وجود دارد که توجه به آن بی‌فایده نیست. چنان‌که گفته شد، نماینده جدید برنامه توسعه سازمان ملل در ایران، بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۰ در نپال مشغول به کار بوده است.  آمار نشان می‌دهد اتفاقاً هم‌زمان با حضور دنیلز در این کشور، آمار تولد نوزادان نیز کاهش چشم‌گیری پیدا کرده است. طبق آمار سازمان ملل، تعداد «تولد نوزادان زنده» در نپال از سال ۱۹۷۵ تا سال ۲۰۰۰، بدون استثنا، هر سال چیزی حدود ۵۰ هزار مورد نسبت به سال گذشته بیش‌تر شده است. با این وجود، این آمار، بین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۰ (تقریباً مصادف با حضور دنیلز در نپال) به یکباره ۶۵ هزار مورد کاهش یافته است. ⚠️ آیا دنیلز در ایران هم، اهداف جمعیتی خاصی را دنبال خواهد کرد؟! ⚠ آیا سازمان ملل بعد از لو رفتن عوامل داخلیش (که خائنانه پیگیر تداوم تحدید نسل ایرانیان بودند)، به دنبال تجدید قوا است؟!