#قرآن_در_زندگی_امام_حسین_علیه_السلام چشمش به چادرهایی افتاد که در بیابان برپا شده بود. پرسید: این چادرها از آنِ کیست؟ گفتند: امام حسین(علیه السلام). نزدش رفت و دید: مشغول تلاوت قرآن است و اشک از چشمانش برگونه ها و محاسنش سرازیر است. عرض کرد: پدر و مادرم به فدایت ای فرزند رسول خدا!چرا به اینجا آمدی، و در این بیابان که هیچ‌کس در آن نیست، چه می‌کنی؟ فرمود: این نامه‌های کوفیان است که به من نوشته‌اند و همانها قاتل من هستند. پس اگر چنین کردند، هیچ حرمتی برای خدا نبوده، مگر آن که دریده باشند و خداوند در برابر این همه بی‌حرمتی از آنها کسی را بر آنان مسلط خواهد کرد که خوارو ذلیلشان کند. آری! قـرآن همدمِ تنهاییِ حسـین علیه السلام بود #قرآن_و_اهل‌بیت_جدا_نشدنی‌اند