#یک_حدیث_یک_حکمت ✍️امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السَّلام می‌فرمایند: 💫🌟گلایه‌کردن مایهٔ حیات و دوام یک دوستی است. 🔹1) گلایه‌کردن باعث می‌شود برخی خواطر شیطانی که با سوءتفاهم بر ما وارد می‌شود، مرتفع گردد. 🔸2) کسی که از ما گلایه می‌کند ما را دوست دارد و می‌خواهد دوستی ما را به خاطر برخی کارهای ما از دست ندهد. 🔹3) گلایه اگر برای منتظر بودن عذرخواهی باشد یک خاطری شیطانی است، ولی اگر برای فهم علّت و خطایی باشد که ممکن است حتی از ما سرزده باشد، خاطری مَلکی است. 📌مثال: «در مجلسی رفته‌ایم، یکی از دوستان‌مان به پای ما کامل بلند نشده و برخلاف دفعات قبل نیم‌خیز می‌شود، اگر خاطری بر ما بگذرد که گلایه کنیم چرا به پای ما بلند نشد؟ این خاطر شیطانی است، اما اگر بپرسیم: دوست من! آن روز به پای من کامل بلند نشدید، مطمئنم خطایی کردم که از من ناراحت هستید، اگر خطای مرا بگویید تا خودم را اصلاح کنم ممنون می‌شوم»، این یک خاطر مَلکی است. 🔸4) گلایه تنها از دوست جاهل به عالِم معنا دارد، یعنی اگر ما جاهل هستیم از دوست عالِم خود می‌توانیم گلایه کنیم. به فرض اگر دوستی داریم که نادان و سرتاپا خطاست، گلایه از او معنایی ندارد. 🔹5) زمان گلایه‌کردن حتماً باید اجازه بگیریم و با زبانی نرم بگوییم و بعد از گرفتن پاسخ، سریع از گلایه خارج و بحث را عوض کنیم چون گلایه، گلایه می‌آورد و بدانیم زیاد گلایه‌کردن باعث سبکی ما در چشم دوستان‌مان می‌شود. ■⇨ @Ganje_arsh

#یک_حدیث_یک_حکمت 🌹✍امام صادق علیه السَّلام می‌فرمایند: اگر کسی بداخلاق باشد در گوش او اذان بگویید.پیامبر گرامی اسلام (ص) هم می‌فرمایند: اجنّه و شیاطین با شنیدن صدای اذان فرار می‌کنند. 🌹✍در کلام وحی خداوند خطاب به شیطان می‌فرماید: وَاسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِكَ (64 - اسراء)(برو) و هر که را توانستی با آواز خود تحریک کن و به لغزش افکن. 🔥✍پس شیطان در گوش انسان بداخلاق در زمان بدخُلقی‌اش، او را صدا و تحریک می‌کند و با شنیدن صدای اذان چون اجنّه و شیطان از آن مکان فراری می‌شوند، لذا دست از سر انسان و تحریک او برمی‌دارند، پس او بداخلاقی خود را هر چند موقّت ترک می‌کند. 🌹✍دقت کنیم حدیث مذکور اشاره به انسان بداخلاقی دارد که ذاتاً انسان مؤمن و خوبی است ولی در لحظه‌ای در حملهٔ شیطان است و شامل کسانی که خدا را باور ندارند و صاحبِ خشونت هستند، نمی‌شود. ■⇨ @Ganje_arsh

#یک_حدیث_یک_حکمت ✍از پیامبر گرامی اسلام (ص) در نهج‌الفصاحه آمده است: هر کس در صحرا سکونت کند و بادیه‌نشین شود، خُلق وی خشن می‌شود. 🔹حال اگر بخواهیم علّت این حدیث را دریابیم، باید بدانیم نخست این‌که صحرا محلّ زندگی اجنّه است و انسان، مزاحم زندگی آنان می‌شود و آنان بر انسان خواطر می‌زنند و انسان خشن می‌شود، زیرا شرط بقاء در صحرا و خطرات آن می‌طلبد که انسان خشن و تندخو شود. اگر دقت کرده باشیم در غالب مناطق صحرایی و گرمسیر، افراد خشن هستند و انسان‌های متفکّری در آن محیط‌ها تربیت نیافته‌اند. 📌مثال: در جنوب آمریکا (تگزاس) که غالباً صحرایی و گرمسیر است، اغلب ساکنان آن مناطق اهل هفت‌تیرکشی و قتل و خشونت هستند. در آفریقای مرکزی هم هیچ متفکّری رشد نیافته و هیچ علمی بر علوم دنیا افزوده نشده است. ■⇨ @Ganje_arsh

#یک_حدیث_یک_حکمت 🌺امیر المؤمنین حضرت علی علیه‌ السَّلام فرمودند: ✍️دو چیز در زمین مایۀ امان از عذاب خدا بود: ای مردم! یکی از آن دو برداشته شد، پس دیگری را دریابید و به آن چنگ زنید، ولی آن امانی که برداشته شد، رسول خدا (ص) بود و آن امانِ باقی‌مانده «استغفار کردن» است، که خدای بزرگ به نبی اکرم (ص) فرمود: ✨📖✨ و ما كانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِيهِمْ وَ ما كانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ (33 - انفال) ⚡️خدا تا تو (ای پيغمبر رحمت) در ميان آن‌ها (مردم) هستى، آنان را عذاب نخواهد كرد و نيز مادامى كه به درگاهِ خدا توبه و استغفار می‌كنند، باز هم خداوند آن‌ها را عذاب‌شان نمی‌کند. 📚نهج‌ البلاغه، حکمت 88 ■⇨ @Ganje_arsh

🍃🌺🍂 🌿🍂 🌸 #یک_حدیث_یک_حکمت ✍️پیشتر عرض کردیم هر انسان هم ظالم است و هم مظلوم! اما چون اثر ظلم دردناک است انسان مظلوم بودن خود را می‌فهمد ولی از ظالم بودن خویش ناآگاه است. 💫🌟در الأمالی شیخ صدوق از امام صادق علیه السَّلام آمده است: هرگاه مردی ستم بیند و به نفرین کسی که در حق او ستم کرده است بپردازد خداوند عزَّوجلَّ می‌فرماید: کس دیگری هم هست که می‌گوید: تو در حق او ستم کرده‌ای، اگر می‌خواهی نفرین هر دوی شما را اجابت کنم و اگر می‌خواهی به تأخیر اندازم تا هر دو شامل عفو من شوید. 💠نکتۀ بسیار مهم در این حدیث آن است که برخی از روی جهل، گرفتن نفرین خود را نوعی نشان تقرّب به خدا می‌دانند. مثال می‌گویند: فلانی به من ستم کرد، یک‌بار او را نفرین کردم فرزندش مُرد... این فرد باید بداند کسی که به خدا نزدیک است دعای او اجابت می‌شود نه نفرین‌اش!!! و انسان مؤمن نفرین نمی‌کند. 📜در اخبار آمده است: روزی مردی همسایه‌اش او را آزار می‌داد، نزد امام صادق علیه السَّلام به شکایت آمد. امام (ع) فرمودند: در رکعت دوم بعد از نماز شب‌ات سر بر سجده بگذار و بگو: خدایا! من از شرّ فلانی در عذاب هستم، شرّ او را به خودش بازگردان و او را از من دور فرما و چنین شد که با دعای دفع شرّ، آن همسایه تا ظهر هلاک شد. برخی در نفرین پا را فراتر گذاشته حتی برای کسی که نفرین می‌کنند مصداق بلاء هم برای حق‌تعالی مشخص می‌نمایند. ■⇨ @Ganje_arsh 🌿 🌾🍂 🍃🌺🍂

#یک_حدیث_یک_حکمت ✍در اصول کافی از امام صادق (ع) آمده است: خداوند روزی خود را در کشاورزی و دامداری قرار داد تا مردم بارش‌های آسمان را ناخوش ندارند. 🍃1) کشاورز و دامدار چون مستقیم از خداوند روزی می‌گیرند هر آنچه می‌گیرند حق الناسی جز زکات در آن نیست. 🍂2) آنان چون با رنج (برعکس تجارت) صاحب روزی می‌شوند روزیشان حلال‌ترین است. 🍃3) چون روزیشان را مستقیم از خداوند می‌گیرند و اگر باران نبارد روزیشان قطع می‌شود لذا بیشتر به خدا احساس نیاز می‌کنند و سعی دارند همیشه شاکر بوده و با او ارتباط داشته باشند. اگر باران ببارد یک بنّا به خاطر کارش آزرده می‌شود ولی کشاورز و دامدار خوشحال است. اگر باران نبارد یک کارمند می‌گوید: من پول دارم و با پول مایحتاجم را تهیه می‌کنم و چه باران زیاد ببارد، چه کم ببارد تأثیری در روزی من ندارد ولی کشاورز هرگز نمی‌تواند چنین بگوید چون مستقیم از خدا روزی‌اش را می‌گیرد. ■⇨ @Ganje_arsh

#یک_حدیث_یک_حکمت ✍در وسائل الشیعه آمده است که از امام صادق علیه السَّلام پرسیدند: آیا ذمّیان (اهل ذمه که با مسلمانان زندگی می‌کردند ولی اسلام نداشتند و به مسلمانان مالیات می‌دادند) که خراج و جزیه خود را از بهای فروش شراب و خوک حاصل می‌کنند بر مسلمانان جایز است آن را می‌گیرند؟ فرمودند: بر مسلمانان پاک و حلال است ولی برای خود اهل ذمه حرام و ناپاک هست. 📌در این امر مواردی مدد الهی مثال می‌زنیم: کسی از کسی طلب دارد اگر برای پرداخت بدهی خود ربا بگیرد برای صاحب قرض آن ربا حلال است. ولی اگر طلبکار برای رضای خدا طلب خود را به تعویق اندازد یا ببخشد اجر و فضیلت عظیم می‌برد. ■⇨ @Ganje_arsh

✨﷽✨ #یک_حدیث_یک_حکمت ✍ آن‌که تو را هشدار داد چون کسى است، که مژده داد. (نهج‌البلاغه - حکمت 56) برخی از ما «مژده» را فقط خبر خوب می‌دانیم. کسی بگوید: برای تو فلان مبلغ، عیدی خواهند داد، فقط این را یک مژده می‌دانیم در حالی‌که اگر فردی خطری را به ما نشان دهد و از عواقب آن خطر ما را بترساند تا آن خطر از ما دور شود، آن شخص سود عظیمی بر ما رسانده است و مستحقِ دریافت انعام و مژدگانی است. مثال: در جاده‌ای با ماشین رانندگی می‌کنیم؛ کسی ما را خبر می‌دهد که، در جلو هوا خراب است و رانندگان زیادی تصادف کرده‌ و آسیب دیده‌اند و ما را می‌ترساند تا از ادامه‌ی راه منصرف شویم، چنین شخصی به ما مژده داده است. ولی اکثر ما این حالت را مژده نمی‌دانیم. در مسائل دین هم، همین‌طور است؛ اگر کسی از بهشت خبری به ما دهد، شاد شده و به او مژدگانی می‌دهیم، اما اگر کسی ما را از جهنم بترساند، هیچ مژدگانی به او نداده و حتی خبر او را، خبر بدی تلقی کرده و از او فرار می‌کنیم؛ در حالی‌که اگر کسی ضرر و زیانی را با خبری از ما دور کند کمتر از کسی که خیری را با خبری به ما می‌رساند، به ما خدمت نکرده و شایسته تقدیر و قدردانی است. ■⇨ @Ganje_arsh

✨﷽✨ #یک_حدیث_یک_حکمت ✍ نبی مکرم اسلام (ص) فرمودند: پنج چیز است که هر کس همنشین آن شود، قهراً همنشین آتش است. 1⃣ هر کس نزد شراب‌خواری بنشیند و روزی شراب خورد، سزای شراب‌خوار آتش است. 2⃣ هر کس با زنان نشست و برخاست کند و روزی زنا کند، سزای زناکار آتش است. 3⃣ هر کس لباس فاخر بپوشد و روزی تکبّر بر خلایق کند، سزای متکبّر آتش است. 4⃣ هر کس در بساط سلطان نشیند و خوشایند سلطان سخن گوید نه خدا و هر کس به هوایِ نفس سخن بگوید، سزای او آتش است. 5⃣ هر کس چیزی بدون علم بخرد و روزی ربا گیرد، سرانجام او در آتش است. 📕 نهج‌الفصاحه ■⇨ @Ganje_arsh

#یک_حدیث_یک_حکمت ✍پيامبر (ص) در وصيتى به حضرت علی (ع) فرمودند: يا على! هشت نفر هستند كه اگر مورد اهانت واقع شوند، كسى را جز خود سرزنش و ملامت نكنند: 🔹1) کسی که بدون دعوت و ناخوانده بر سر سفره‌ای بنشیند. 🔸2) میهمانی که به صاحب‌ خانه امر و نهی کند. 🔹3) کسی که از دشمنانش درخواست خیر کند. 🔸4) کسی که از انسان لئیم و پست طلب خیر نماید. 🔹5) کسی که میان دو نفر که رازی با هم گویند سرک کشد و کنجکاوی کند. 🔸6) کسی که به قدرت حاکم اعتناء نکند. 🔹7) کسی که بدون شایستگی در مجلسی بنشیند که اهل آن نیست. 🔸8) کسی که به کسی سخنی گوید که سخن او را گوش نمی‌دهند. 📖الخصال شیخ صدوق، ج‏2، ص 410 @Rahee_saadat