⬅️ یكی از برادران شاه، #غلامرضا؛ به همراه خانواده‌اش، سهامدار بسیاری از شركت‌های اقتصادی كشور بودند. ⬅️ اسامی شركت‌ها و میزان سهام غلامرضا و خانواده‌اش عبارت بودند از: كارخانجات آزمایش: 50 درصد سهام؛ شركت ریسندگی و بافندگی كرج: اكثر سهام؛ شركت كارخانجات نورد و پروفیل ساوه: منیژه پهلوی سهامدار عمده؛ شركت تمیشان: غلامرضا، جزو سهامداران؛ شركت اینداستریال هومز اینترنشنال، غلامرضا و منیژه، كلیه‌ی سهام؛ كشت و صنعت تمیشان، غلامرضا، 40 درصد سهام؛ شركت كشاورزی پارسی شهر، غلامرضا، كلیه‌ی سهام؛ كشت و صنعت آبی، غلامرضا سهامدار عمده؛ شركت كشاورزی و عمرانی سبزدشت، غلامرضا سهامدار عمده؛ شركت تولیدی سیاك، غلامرضا سهامدار عمده؛ كلوپ ورزشی دریاكنار، غلامرضا و بنیاد پهلوی كلیه‌ی سهام؛ سهامدار شركت خدمات سرمایه‌گذاران ماوراءبحار؛ سرمایه‌گذاری در بانك چیس منهتن بالغ بر پانصد هزار دلار؛ شركت سهامی خاص كالای الكتریك، غلامرضا پهلوی 5/12 درصد سهام. ⬅️موارد فوق بخشی از ثروت و دارایی غلامرضا و خانواده‌اش بود كه از طریق رانت خانوادگی به عنوان برادر پادشاه، كسب كرده بود. ⬅️عبدالرضا پهلوی برادر دیگر محمدرضا بود كه مالك زمین‌های وسیعی در مازندران، به خصوص ساری بود. از املاك واگذاری نزدیك به 3700 هكتار در اختیار وی بود كه در آن گندم بذری می‌كاشت و به وزارت كشاورزی می‌فروخت و سود سرشاری عایدش می‌شد. علاوه بر آن، عبدالرضا از سهامداران گروه كارخانه‌های نورد آلومینیم و شركت ماشین آلات كشاورزی جاندیر و مالك شركت شكار ایران بود. ⬅️عبدالرضا مانند سایر افراد خاندان پهلوی برای افزایش درآمدهای خود از انجام معاملات غیرقانونی و نیز دریافت رشوه از شركت‌های اقتصادی برای عقد قراردادهای خلاف مقررات، روی‌گردان نبود. از جمله موارد رشوه‌خواری عبدالرضا می‌توان به قرارداد احداث كارخانه‌ی كاغذسازی در شمال ایران توسط یك شركت كانادایی اشاره كرد. در این معامله، عبدالرضا با استفاده از نفوذ خود از وزیر دارایی می‌خواهد كه مبلغ قرارداد ساخت كارخانه از هشتاد میلیون دلار به یكصد میلیون دلار افزایش پیدا كند. در مقابل شركت كانادایی علاوه بر مشاركت وی در معامله، مبلغ دوازده میلیون دلار به حساب او واریز می‌كند. 6⃣