«وَتَنَقَّبَتْ» اسب به عنوان یک حیوان بسیار باهوش، توانایی‌هایی مانند یادگیری، حافظه، تشخیص افراد و صداهای مختلف، هماهنگی با سایر اسب‌ها و انسان‌ها، توانایی حل مسائل پیچیده و ارتباط برقرار کردن با انسان‌ها را دارا است؛ در واقع ویژگی‌هایی مانند شجاعت، خودباوری، قدرت، سرعت، ظرافت و هوشیاری اسب باعث شده، تا از آن به عنوان یک حیوان نجیب یاد شود. در واقعه ی کربلا این حیوان نجیب، نقش قابل توجه ای داشته است و در این باره نقل قول هایی وجود دارد؛ اما در پایان صحنه ی عاشورا، بر طبق نقل مقتل الحسین علیه السلام، اسب ها بر بدن های مطهر شهدا سلام الله تاختند و این سوال، گاه مطرح می شود؛ که چرا اسبان با وجود فراست و هوش بالایی که از آنها انتظار می رود، بر پیکر انسان قدم نهادند و چنین رفتاری از خود صادر کرده اند! بنا بر پژوهش جالب آقای عباس موزون، پاسخ این مطلب در زیارت عاشورا آمده است؛ «و لَعَنَ الله اُمّةً اسْرَجَتْ وَ اَلْجَمَتْ وَتَنَقَّبَتْ لِقِتالِکَ» این فراز از زیارت اشاره به کسانی دارد که اسبان خویش را اسرجت؛ یعنی زین کردند، الجمت؛ یعنی لگام کردند و تنقبت؛ یعنی نقاب زدند؛ تا اسب چشمانش نبیند که بر کجا لگد می نهد! صلی الله علیک یا ابا عبدالله… ✍🏻فاطمه شکیب رخ #روز_چهارم_محرم_الحرام #لبیک_یا_حسین @Ghalamzaniii