«دیگر دعوا ندارند» تنها خاطره من از سوریه، سفر سه هفته‌‌ای بود که بخاطر برودت هوا و کنسلی پرواز، توفیق نطلبیده شد! در آن سفر از بیکاری بسیار، روزها به شناخت چهره به چهره‌ی مردم روی آورده بودم و در تمام آداب و حالاتشان غرق می شدم! در مجموع، مردمی پر از تشویش و آزرده حال را دیدم که چندان با ایرانی جماعت هم سر سازش نداشتند! آن‌زمان از مشاهده‌ی بدخلقی و خوی تند سوری‌ها، سوال های بسیاری در ذهنم ایجاد شد که با بازگشتم به ایران آرام‌ارام پاسخ خویش را دریافتم… در سوریه گروه های مبارز و مخالف حکومت های وقت، سال هاست درگیرند و چون آن وحدت فکری و اعتقادی لازم، هیچ گاه شکل نگرفته و مبانی فکری واحد وجود ندارد، این مردم همیشه گرفتار نتایج درگیری‌های پرخسارت‌ طرف های دعوا هستند… در حال حاضر تروریست های تحریر الشام که ظاهراً قرار است، «مبارز مشروع» و یا «مخالف قانونی» نامیده شوند!! چون کار به پایان رسیده‌ و ریش هایشان را هم تغییر جذابی داده‌اند؛ همان مسوبقان به سابق جبهة النصره هستند که اینبار در لباس آراسته، می خواهند صاحب بخش هایی از سوریه شوند! البته چراکه نه؟! وقتی می شود طالبان را موجه کرد؛ چرا دواعش‌ِ تحریر الشام نشوند؟! منافقان و اربابانشان خوب بزک و دوزک کردن را آموخته‌اند! مابقی این خاک نگون بخت ‌هم، برای دیگر طرف های دعوا می ماند که در ظاهر به نتیجه رسیده‌اند؛ دیگر دعوا نداشته باشند!!! اما در پایان این تراژدی، برخی وااسلاما سر دادند که خون شهدای ما چه شد؟ ایران کجای ماجرا است و مشام هایشان بوی خیانت چشیده! غرض اینکه، عمود خیمه ایران بر دستان پر توان فرمانده و چشمان تیز بین او تکیه کرده؛ پس زبان به کام گیرید که حکمت آن کشتی سوراخ حضرت خصر، به زودی نوش‌جان خواهد شد! ان شاء‌الله تعالی ✍🏻فاطمه شکیب‌رخ #سوریه #آخر_الزمان @Ghalamzaniii