🍀 ورقی از کتاب 🔰 اشتباه این مكتب در مورد رابطه ی انسان با خدا آقای سارتر! خدا از دو راه با انسان بیگانه نیست. اولاً تعلق انسان به خدا تعلق به یك شی ء مغایر با ذات و یك شی ء مباین نیست كه انسان با تعلق به خدا خودش را فراموش كند چون خدا را یاد كرده است. این مطلب كه علت فاعلی و علت موجده و مبدع هر شی ء، مقوّم ذات آن شی ء است (یعنی قوام هر شی ء به علت مبدع و ایجاد كننده ی آن است) و از خود آن شی ء به او نزدیكتر است، مطلبی است كه در فلسفه ی عالیه ی اسلامی با برهانی بسیار روشن ثابت شده است. قرآن می فرماید: نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْكُمْ [ واقعه/85]ما از خود شما به شما نزدیكتریم؛ نه فقط آگاهی ما به شما از آگاهی شما به خودتان بیشتر است، بلكه ذات ما از شما به شما نزدیكتر است، و این تعبیر قرآن خیلی عجیب است. هرچیزی خودش به خودش از هر چیز دیگری نزدیكتر است، ولی قرآن می گوید خدا به هر چیزی از خود آن چیز نزدیكتر است، چون خدا نسبت به هر چیزی از خودش «خودتر» است. البته سطح این مطلب بسیار بالاست ✨ [بنازم اسلام را كه معارفی را در سطحی گفته است كه بشر تا چند هزار سال دیگر هم برود به قوزك پایش هم نمی رسد.] 💠 علی علیه السلام می فرماید: داخِلٌ فِی الْاَشْیاءِ لا بِالْمُمازَجَةِ وَ خارِجٌ عَنِ الْاَشْیاءِ لا بِالْمُبایَنَةِ. یكی از مطالبی كه نهج البلاغه بر آن تكیه می كند این است كه خدا از اشیاء بیرون و جدا نیست ولی در عین حال داخل در اشیاء هم نیست: لَیْسَ فِی الْاَشْیاءِ بِوالِجٍ وَ لا عَنْها بِخارِجٍ [نهج البلاغه ، خطبه ی 184]. ثانیاً قرآن كه می گوید انسان به خدا باید تعلق خاطر داشته باشد، به این دلیل است كه خدا را كمال و نهایت سیر انسان می داند و مسیر انسان را به سوی خدا می داند. پس توجه انسان به خدا، مثل توجه آن ذره است به نهایت كمال خودش، مثل توجه آن دانه است به نهایت كمال خودش. رفتن انسان به سوی خدا، رفتن انسان به سوی «خود» است، رفتن انسان از «خود» ناقص تر، به «خود» كامل تر است. پس اشتباه كرده است آن كسی كه خدا را با اشیاء دیگر مقایسه كرده و خیال كرده است كه خدا هم مثل یك شی ء بیگانه است كه وقتی انسان به آن توجه پیدا كرد، آگاهی اش از خودش سلب می شود و وقتی در آن شی ء بیگانه غرق شد، ارزش های خودش را فراموش می كند و وقتی به آن شی ء بیگانه توجه كرد، از حركت می ایستد چون او مثل یك میخ طویله و درختی است كه موجودی را به آن بسته باشند. 🔰 خودآگاهی و خداآگاهی خدا به انسان آنچنان نزدیك و با او یگانه است كه آگاهی انسان به خدا، عین آگاهی او به خودش است، بلكه انسان فقط وقتی می تواند به خودش آگاه باشد كه به خدا آگاه باشد و محال است كسی «خودآگاه» باشد ولی «خداآگاه» نباشد. 💠 قرآن می فرماید: وَ لا تَكُونُوا كَالَّذِینَ نَسُوا اَللّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ أُولئِكَ هُمُ اَلْفاسِقُونَ هركس خدا را فراموش كند، خودش را فراموش كرده است. انسان آن وقت خودش را باز می یابد كه خدای خودش را بازیافته باشد. اگر انسان خدایش را فراموش كرد، خودش را فراموش كرده است. قرآن در جهت عكس اگزیستانسیالیسم می گوید. ✔️ آنها می گویند: انسان اگر توجهش به خدا معطوف شود، «خداآگاه» می شود و«ناخودآگاه» . ✅ قرآن می فرماید: انسان فقط آن وقت می تواند «خودآگاه» شود كه «خداآگاه» شود، و این از آن عالیترین و دقیقترین مسائل انسانی و روانی قرآن است كه واقعاً حیرت آور است. 💠 قرآن می گوید: انسان گاهی خودش را فراموش می كند و خودش را می بازد و به تعبیر خود قرآن، بازنده ی بزرگ آن نیست كه همۀ پولش را باخته است و حتی آن كسی نیست كه آزادی خود را باخته و نوكر دیگری شده و حتی آن كسی نیست كه ناموسش را باخته است، بلكه بازندۀ بزرگ كسی است كه خودش را باخته است. وقتی انسان خودش را ببازد، همه چیز را باخته و اگر انسان خودش را بیابد، همه چیز را یافته است. 📙 انسان کامل 🌷 #شهید_مطهری @Gharargah_mehshekan

✳️ خدایا مرا یک چشم به هم زدن به خودم وامگذار! 🔻 امّ سَلَمه می‌گوید: یک شب در دل شب بیدار شدم، دیدم پیغمبر در بستر نیست. یک وقت متوجه شدم در گوشه‌ی اتاق مشغول عبادت است. به سخنانش گوش کردم، دیدم می‌گوید: «الهی لا تُشْمِتْ بی عَدُوّی وَ لا تَرُدَّنی الی کلِّ سوءٍ اسْتَنْقَذْتَنی مِنْهُ... وَ لا تَکلْنی الی نَفْسی طَرْفَةَ عَینٍ ابَداً» خدایا مرا دشمن‌شاد نفرما، خدایا مرا به بدی‌هایی که از آن‌ها رهانیده‌ای برنگردان، ... خدایا مرا یک لحظه، یک چشم به هم زدن به خودم وامگذار، یعنی عنایت و لطف خودت را از من مگیر. (این را پیغمبر آخرالزمان می‌گوید). 🔸 به اینجا که رسید، امّ سلمه بی‌اختیار شروع کرد هق‌هق گریه کردن و فریاد زدن. دعای نماز پیغمبر که تمام می‌شود می‌فرماید: امّ سلمه چرا می‌گریی؟ عرض می‌کند: یا رسول الله! وقتی که شما این سخن را می‌گویید که خدایا مرا یک چشم به هم زدن به خود وامگذار، پس وای به حال ما. پیامبر نفرمود من تعارف کردم- العیاذبالله- برای تعلیم تو گفتم. فرمود: البته همین است. برادرم یونس، خدا یک لحظه او را به خود واگذاشت، و آمد به سرش آنچه آمد. 👤 #شهید_مطهری 📚 از کتاب #سیری_در_سیره_نبوی 📖 ص ۱۳۵ #️⃣ #سلوک @Gharargah_mehshekan

❓ناراحتی که نمیتونی از ولایت دفاع کنی؟ 🔺اثبات ولایت مطلقه فقیه در ۵ دقیقه 🎙 #استاد_رحیم_پور_ازغدی @Gharargah_mehshekan

🖼فرق ولایت مطلقه فقیه و ولایت مقیده فقیه چیست؟؟؟ #ولایت_مطلقه_فقیه #نایب_برحق_امام_زمان @Gharargah_mehshekan

🎥 ویژگی های زیبای ولایت فقیه ♦️ ولایت مثل داور بازی فوتبال هست 🎙 #استاد_پناهیان @Gharargah_mehshekan

🔴آیا «دیکتاتور» این‌گونه است؟! #مظلوم_اما_مقتدر 🖋 مهدی جمشیدی ♦️بسیار اندک‌ بودند، امّا می‌خواستند «وانمود» کنند که فراوانند. می‌خواستند «گروهک‌های مجازی» را به «لشکرهای خیابانی» تبدیل کنند. بااین‌حال، نتوانستند «مردم» را با خود همراه کنند. تصوّر می‌کردند که «جامعۀ ایران»، چونان «انبار کاه»، فقط محتاج یک «جرقۀ کوچک» است تا شعله‌ور شود. نه‌فقط «جرقه»، بلکه «آتش‌ها» برافروختند امّا جامعه نخروشید و با آنها هم‌صدا و هم‌داستان نشد. این اقلیّت محض و مطلق، نعره‌های بلند سر دادند، امّا جامعه به راهی ‌رفت و اینان به راهی دیگر. «اقلیّت مطلق» بودند و «اقلیّت مطلق» ماندند. هرچه که دست‌وپا زدند و هوچی‌گری و روایت‌سازی و بازی‌پردازی کردند، نشد که نشد. و چون ناکام ماندند، در پی جبران برآمدند؛ با «آتش» و «خون» و «دروغ» و «فریب» در خیاباهای فضای مجازی و خیابان‌های ایران. و تلخ‌تر و سوزاننده‌تر از همه، روایت‌های دروغین بود. و از این جمله، متهم‌ساختن آیت‌الله خامنه‌ای به «دیکتاتوری». ♦️آیت‌الله خامنه‌ای چه کرده است که چنین اتهامی را بر او روا داشتند؟! او در هیچ انتخاباتی دخالت نکرده است و همچون یک شهروند عادی، «یک رأی» به صندوق انداخته و سپس نظاره‌گر کنشگریِ آزادانۀ مردم بوده است. او رأی مردم را «محترم» دانسته است و در منطق حکمرانی، «دخالت مستقیم و جدّی» داده است. او همواره به «مشارکت حداکثریِ مردم در انتخابات»، توصیه کرده است و نتیجه را فرع بر حضور دانسته است. حتّی آنگاه که «گزینه‌های زاویه‌دار با او» به قدرت رسیده‌اند، منطق مردم‌سالاری را کنار ننهاده و انتخابات را «ابطال» نکرده است. او در برابر این گزینه‌ها، «کارشکنی» و «سنگ‌اندازی» نکرده و جهت‌گیری‌های شخصی‌اش را مبنای تعاملاتش قرار نداده است. همۀ تعاملات او بر اساس «اخلاق» و در چهارچوب «قانون» بوده است. آیا «دیکتاتور» این‌گونه است؟! ♦️آیت‌الله خامنه‌ای در وظایف قوا و نهادها دخالت نکرده و از مدیران و کارگزاران، «مترسک بی‌عمل» و «عروسک‌های خیمه‌شب‌بازی» نساخته است. او به جای «قانون»، به «خود» ارجاع نداده است و در دورۀ حاکمیّت، نظرش جایگزین قانون نشده است. او سلیقه و پسند خود را بر قانون ترجیح نداده است. هرچه که توانسته، کمتروکمتر مداخله کرده و حضور داشته است تا جریان امور، به‌صورت طبیعی و در امتداد قانون پیش برود. او نه آشکارا و نه پنهانی، هیچ امری را از «مدار قانون»، خارج نکرده و «بدعت» نساخته است. حکومت ایران در چهارچوب قانون پیش می‌رود نه خواسته‌های شخص او. حضور و قدرت و عظمت او، کمترین سایه‌ای بر سرِ قانون نیفکنده است. آیا «دیکتاتور» این‌گونه است؟! ♦️آیت‌الله خامنه‌ای، بسیار بر «فرهنگ» و «سبک زندگی» اصرار می‌ورزد، امّا در پی «تحمیل» و «تحکّم» نبوده است. با این‌که «حاکم» و «در قدرت» است، امّا به زبان «زور» و «اجبار» سخن نگفته و «امر» و «فرمان» صادر نکرده است، بلکه همچون یک «عالِم دینی»، دردها و نگرانی‌های فرهنگی‌اش را شفاف و صمیمانه بازگفته و «استدلال» کرده است. آری، «استدلال»! او برای اصلاح سبک زندگی، «بخشنامه‌های فاشیستی» صادر نکرده و از «موضع بالا» به جامعه نگاه نکرده است. او همواره خود را «از جامعه» و «در کنار جامعه»، انگاشته است. او «از مردم» بوده است نه «بر مردم». او «تربیت» و «فهم» و «اخلاق» و «گفتگو» و «تبیین» و «گفتمان‌سازی» را کنار نزده و «تحکّم» و «تحمیل» و «زور» و «خشونت» و «تعدّی» و «جبر» را حاکم نکرده است. زبان او، «زبان استدلال» بوده است؛ همچون تمام گذشتۀ فکری‌اش. «آیت‌الله خامنه‌ایِ نظام جمهوری اسلامی»، همان «حجت‌الاسلام خامنه‌ایِ طرح کلّیِ اندیشۀ اسلامی در قرآن» است؛ با همان حوصلۀ گفتگویی و اهتمام تبیینی و منطق تبلیغی. پس از پنجاه سال، و با وجود صدرنشینی در قدرت سیاسی، حال‌وهوای او دگرگون نشده است. آیا «دیکتاتور» این‌گونه است؟! ♦️عدّه‌ای از یک «اعتراض جزئی»، شعار ساختارشکنانۀ «مرگ بر دیکتاتور» ساختند و در خیابان، حرمت او را شکستند و حریمش را درنوردید، امّا او هیچ واکنشی نشان نداد. نه‌فقط توپ و تانک به خیابان نیاورد و چوبۀ دار برپا نکرد، بلکه گفت حساب «هیجان‌زدگانِ بازی‌خورده» را از «غرض‌ورزانِ بازی‌ساز» جدا کنید و همه را به یک چوب نرانید. او هیچ سخنی در دفاع از خود نگفت و زبان به انتقاد نگشود. او مرز میان «منتقد» و «معارض» را شعار «مرگ بر دیکتاتور» ندانست و خویش را محور و مبنای حقّ معرفی نکرد. آیا «دیکتاتور» این‌گونه است؟! ♦️نه، او «دیکتاتور» نیست، او «مقتدرِ مظلوم» است. و مگر حاج‌قاسم سلیمانی در وصیّت‌نامه‌اش، آیت‌الله خامنه‌ای را «مظلوم» نخواند؟! چه خون‌دل‌ها که نخورده است در این سال‌ها، و چه دردها و رنج‌ها که پنهان نساخته است در عمق سینه‌اش... . از چشمانِ قلمم، اشک می‌چکد و از حنجره‌اش، فریاد برمی‌آید. #تروریسم_رسانه_ای @Gharargah_mehshekan

📽 #ببینید | باید هم به رهبری توهین‌ کنید! ✳️ نظر بزرگ‌ترین اندیشمندان جهان درباره رهبر ایران! 🔴 رفتار عجیب پوتین در ملاقات با رهبری ♦️ به چالش کشیدن غرب با یک اشاره! ⁉️ نویسنده واقعی بیانیه #گام_دوم چه کسی است؟ 🔹 برشی از سخنرانی #حجت‌‌_الاسلام_راجی @Gharargah_mehshekan

#تلنگر_و_تفکر 🔅 در زیارتنامه حضرت مسلم بن عقیل یه عبارت تکان دهنده‌ وجود داره : 👇 🔺 لعَنَ اللّٰهُ مَنْ جَهِلَ حَقَّكَ ✅ مسلم، نائب امام معصوم بود و همگان (حتی زعمای شیعه) وظیفه داشتند در امورات سیاسی و نظامی و دینی از او اطاعت کنند ... 🍃 نائب امام زمانه ات را بشناس! #لبیک_یا_خامنه_ای #لبیک_یا_مهدی #بحق_الزهرا_عجل_لولیک_الفرج @Gharargah_mehshekan

#فاطمی_زیستن 💢 شانزدهمین جلسۀ والدین 🔻 با حضور 🔷 استاد محمد عسکری 🗓 جمعه 25 آذر 🌷 پایگاه شهید چمران 🌴 حوزۀ شهید ورزنده @Gharargah_mehshekan