🔴 به یاد او ✅ همه‌شون دارن می‌خندن... 🛑 آرزوهای این بچه‌ها چی می‌شه؟ 🔺 معمایی که در دیدار اخیر دانش‌آموزها با رهبر انقلاب، اشکشون رو جاری کرد! ┄┅═✧✾◇🌷✌️🌷◇✾✧═┅┄ @Gharargah_mehshekan

💠💚💠 🥺اشک های شیربچه یمنی به دلیل جاماندن از نماز جماعت ❤️ 📌 اینکه میگن در آخرالزمان چشم تون به یمن باشه ، بی خود نمیگن... 🤔 آیا اینگونه فرزند تربیت می کنیم ؟ #یمن ┄┅═✧✾◇🌷✌️🌷◇✾✧═┅┄ @Gharargah_mehshekan

🎥 💢 مصاحبه با مادر شهید موحدی ✨ با کیفیت در آپارات ببینید👇 https://aparat.com/v/mjOxk ┄┅═✧✾◇🌷◇✾✧═┅┄ @Gharargah_mehshekan

📋 جدول برنامه های هفتگی ┈┈••✾•🍁🌼🍁•✾••┈┈ 🔴 آموزش کاراته ✳️ شیهان رستمی زاده 🗓 روزهای زوج ساعت17:45 🌷 پایگاه ┈┈••✾•🍁•✾••┈┈ 💢 حلقۀ شهید طبسی ✳️ استاد حسینی 🗓 دوشنبه ساعت19:30 🕌 مسجد امام حسن مجتبی علیه السلام ┈┈••✾•🍁🌼🍁•✾••┈┈ @Gharargah_mehshekan

📝 گزارش 💢 حلقۀ شهید زرگری 📚 سیر مطالعاتی کتب شهیدمطهری 🗓 پنجشنبه 11 آبان 🌷 پایگاه شهید چمران 🌴 حوزۀ شهید ورزنده @Gharargah_mehshekan

📸 💢 حلقۀ شهید زرگری 📚 سیر مطالعاتی کتب شهیدمطهری 🗓 پنجشنبه 11 آبان 🌷 پایگاه شهید چمران 🌴 حوزۀ شهید ورزنده @Gharargah_mehshekan

🍀 ورقی از کتاب 🍀 ✳️ فطرت‏ در مورد انسان لغت «فطرت» را به کار می‌بریم. «فطرت» مانند «طبیعت» و «غریزه»، یک امر تکوینی است، یعنی جزء سرشت انسان است (اگر می‌گویم تکوینی است می‌خواهم بگویم اکتسابی نیست)، امری است که از غریزه آگاهانه‏‌تر است. انسان آنچه را که می‌داند می‌تواند بداند که می‌داند؛ یعنی انسان یک سلسله فطریات دارد و می‌داند که چنین فطریاتی دارد. آیا انسان فطریاتی دارد؟ فرق دیگری که فطریات با غریزه دارد این است که غریزه در حدود مسائل مادّی زندگی حیوان است و فطریات انسان مربوط می‌شود به مسائلی که ما آنها را مسائل انسانی (مسائل ماوراء حیوانی) می‏نامیم. پس در حقیقت [بحث‏] فطرت این است که آیا این مسائلی که به عنوان مسائل خاصّ انسانی- یعنی ماوراء حیوانی- مطرح است و برای حیوان مطرح نیست همه اکتسابی است و ریشه‏ای در ساختمان انسان ندارد، یا اینکه نه، همه این مسائل ریشه‏‌ای در ساختمان انسان دارد و فطری انسان است؟ مثلاً مسئله‌ای است به نام «حقیقت خواهی» که خودش یک مطلبی است. مقصودم از حقیقت‌‏خواهی، این [حالتی‏] است که انسان می‌خواهد به واقعیت مجهولاتی که در برابرش هست نائل شود و حقایق مجهولات را کشف کند. اوّلاً آیا انسان حقیقت خواه است یا خیر؟ ممکن است کسی منکر شود و بگوید اصلاً انسان حقیقت‏‌خواه نیست و اگر انسان حقیقت را می‌خواهد، برای منافع خودش می‌خواهد، که این بحث در باب علم هست (چون علم می‌خواهد حقیقت را برای انسان کشف کند) که آیا انسان برای علم ارزش ذاتی قائل است یا فقط ارزش ابزاری قائل است؟ بدون تردید علم وسیله‌ای برای انسان است: «توانا بود هر که دانا بود»، علم به انسان قدرت می‌دهد و وقتی که قدرت داد وسیله‌ای می‌شود که انسان با آن به زندگی خودش بهبود بخشد؛ ولی یک مسئله‌ دیگر نیز هست: آیا علم برای انسان ارزش ذاتی هم دارد یا ندارد؟ اگر قائل شدیم که علم برای انسان در حال حاضر ارزش ذاتی دارد، یعنی انسان امروز حقیقت خواه است [این سؤال مطرح می‌شود] که آیا این‏ حقیقت‌‏خواهی را ضرورتهای اجتماعی به انسان تلقین کرده یا جزء نهاد انسان است و انسان، حقیقت خواه آفریده شده است؟ مثال دیگر «خیر اخلاقی» است. ما عجالتاً امروز مفاهیم و معانی‏‌ای در میان خودمان داریم که اسم آنها را «خیر اخلاقی» می‌گذاریم؛ یعنی از نظر اخلاقی اینها را «انسانیت» و «نیک اخلاقی» و نقطه مقابلش را «شرّ اخلاقی» می‏‌نامیم. مثلاً «سپاسگزاری» یعنی چه؟ یعنی اگر کسی به انسان نیکی کرد انسان در مقابل او نیکی کند و سپاسگزار باشد؛ در مقابل ناسپاسی است. به عبارت دیگر سپاسگزاری یعنی «نیکی را نیکی پاسخ گفتن». این یک مسئله‌ اخلاقی است. ما امروز بالاخره این را پذیرفته‏‌ایم که‏ «هَلْ جَزاءُ الاحْسانِ الَّا الاحْسانُ» «1». این آیه که سؤال می‌کند می‌خواهد از فطرت انسان جواب بگیرد که این، امری فطری است [که پاداش احسان جز احسان نیست. می‌فرماید آیا] پاداش احسان غیر از احسان چیز دیگری می‌تواند باشد؟ انسان می‌گوید خیر، جزا و پاداش احسان، احسان است. این حکم را انسان از کجا گرفته است؟ آیا یک امر تلقینی است و ضرورتهای اجتماعی آن را به انسان تحمیل کرده است؟ (قهراً در این صورت اگر شرایط اجتماعی تغییر کند این حکم هم عوض می‌شود و از بین می‌رود که همان مفهوم نسبیت اخلاق می‌شود) یا اینکه این یک امری در نهاد انسان است؟ مسئله‌ خود دین و پرستش از جمله اینهاست. آیا این حسّی که امروز به نام حسّ دینی به هر حال در انسانها وجود دارد امری است که از نهاد انسان سرچشمه می‌گیرد و یک تقاضایی در سرشت و باطن انسان است یا این هم یک امری است که مولود یک سلسله عوامل دیگر است (عواملی که ما بعد به طور مختصر درباره آنها سخن می‌گوییم)؟ پس بحث فطریات انسان را این طور طرح می‌کنیم: یک سلسله مسائلی بوده و هست که امروز این مسائل را به نام «انسانیت» مطرح می‌کنند. هیچ مکتبی نیست که منکر یک سلسله ارزشهای انسانی- به قول امروز- باشد. انسان یک وقت دنبال منافع و سود می‌رود. این یک امر منطقی به نظر می‌رسد؛ چون انسان به حسب غریزه، ادامه حیات و بقاء را دوست دارد و به هر چه که به ادامه حیات او کمک کند قهراً علاقمند است، و منطقی و طبیعی است که انسان دنبال سود برود. 📘 فطرت 🌷 #شهید_مطهری @Gharargah_mehshekan