🎧🎧 🔹معیاری که انسانیت انسان را قوت می بخشد، تقواست. 🔹 تقوا هم مقدماتی نیاز دارد... 🔹 کارکرد عقل 👤 #استاد_رضانیا @Gharargah_mehshekan

☘️ورقی از کتاب 🔰انسان كامل و انسان ناقص در علوم انسانی می بینیم سخن از انسان كامل و انسان ناقص است، سخن از انسان پایین افتاده و انسان مترقی و متعالی است. آن انسانی كه از نظر علوم انسانی، از نظر علوم اخلاقی، از نظر علوم اجتماعی ممكن است كامل باشد و ممكن است ناقص، قابل ستایش و تقدیر و تكریم باشد و یا به هیچ وجه قابل ستایش و تعظیم نباشد بلكه شایسته ی تحقیر باشد، كدام انسان است؟ معیار انسانیت چیست و در كجاست؟ از نظر مكاتب مادی، انسان برتر و انسان فروتر چگونه انسانهایی هستند و ملاك برتری و ملاك فروتری چیست؟ 🔹1. علم آیا اینكه علم و دانش معیار انسانیت است و تنها معیار هم هست، می تواند مورد قبول واقع شود؟ آیا شما انسانها را براساس دانششان ستایش یا نكوهش می كنید؟ ابوذر را كه شما ستایش می كنید آیا به دلیل این است كه دانش ابوذر از دانش شما و از دانش انسانهای زمان خودش بیشتر بوده است؟ اینكه معاویه مورد نكوهش و در مقابل، ابوذر مورد ستایش شماست آیا به این دلیل است كه شما حساب كرده اید و دیده اید معلومات ابوذر از معاویه بیشتر است؟ ... گمان نمی كنم كه تنها علم و دانش معیار انسانیت باشد و هر كه عالم تر است انسان تر باشد. 🔹2. خلق و خوی نظریه ی دیگر این است كه انسانیت به دانش نیست. دانش البته شرطی است برای انسانیت. آگاهی و باخبربودن.. اما این مسلّماً كافی نیست. اگر هم دخالتی دارد، یكی از پایه های انسانیت است. این نظریه می گوید انسانیت به خلق و خوی است نه به دانش. خلق و خوی یك مسئله است و آگاهی مسئله ی دیگر. ممكن است انسان، آگاه و دانا باشد و همه چیز را بداند ولی خلق و خوی او خلق و خوی انسانی نباشد، بلكه خلق و خوی حیوانی باشد، چطور؟ ... انسان هایی در جهان هستند كه همان خلق و خوی حیوان را دارند یا به عبارت دیگر همان خلق و خوی اوّلی طبیعی را دارند، خودشان را بر اساس طرح انسانی نساخته اند، خودشان را تربیت نكرده اند، انسان طبیعی هستند، یك انسان صددرصد موافق طبیعت، انسانی كه در درون خودش محكوم طبیعت خودش است. علم او چطور؟ علم، آگاهی و چراغ است. او در حالی كه محكوم طبیعتش است، چراغ علم را در دست دارد. آن وقت تفاوتش با حیوان در این جهت می شود كه شعاع آگاهی حیوان برای تأمین غرایزش ضعیف و محدود به زمان و مكان خودش است ولی آگاهی به انسان قدرت می دهد به طوری كه بر زمان گذشته اطلاع پیدا می كند، زمان آینده را پیش بینی می كند... ولی مسئله ی خلق و خوی یك امر دیگر است، غیر از مسئله ی آگاهی است. به عبارت دیگر آگاهی، به آموزشهای انسان ارتباط پیدا می كند و خلق و خوی به پرورش های انسان. اگر بخواهند به انسان آگاهی بدهند باید او را آموزش بدهند و اگر بخواهند به انسان خلق و خوی خاص بدهند، باید او را همان گونه تربیت كنند، عادت و پرورش دهند و این، یك سلسله عوامل غیر از عامل آموزش می خواهد، به این معنی كه عامل آموزش، شرط پرورش هست ولی شرط لازم است نه شرط كافی. نظریه ی اول كه معیار انسانیت را تنها دانش می دانست، خیال نمی كنم كه چندان قابل قبول باشد... تازه این مسئله مطرح است كه كدام خلق و خوی معیار انسانیت است؟ 📘 آزادی معنوی 🌷 #شهید_مطهری @Gharargah_mehshekan

🔰انسان كامل و انسان ناقص 🔹3. اراده مكتب دیگر می گوید: معیار انسانیت «اراده» است، ارادۀ مسلط كنندۀ انسان بر نفس خود. به عبارت دیگر معیار انسانیت، تسلط انسان است بر خود، بر نفس خود، بر اعصاب خود، بر غرایز خود، بر شهوات خود، به طوری كه هر كاری كه از انسان صادر می شود به حكم عقل و اراده باشد نه به حكم میل. فرق است میان میل و اراده. میل در انسان یك كشش و جاذبه است، جنبۀ بیرونی دارد، یعنی رابطه ای است بین انسان و شئ خارجی كه آن شئ انسان را به سوی خودش می كشد. مثل آدم گرسنه كه میل به غذا دارد. این میل یك جاذبه است كه انسان را به طرف خود می كشد. یا مثلاً تمایل جنسی یك جاذبه است، یك میل است كه انسان را به سوی خود می كشد. حتی خواب هم همین طور است؛ خواب انسان را به سوی خودش می كشاند، انسان به سوی آن حالتی كه نامش «خواب» است كشیده می شود. میل به جاه و مقام، شهوت جاه و مقام، انسان را به سوی خودش می كشاند. ولی اراده بیشتر جنبۀ درونی دارد، برعكسِ میل است، انسان را از كشش امیال آزاد می كند یعنی امیال را دراختیار انسان قرار می دهد. هرطور كه اراده می كند كار می كند نه هرطور كه میلش بكشد. تابع تصمیم و فكر بودن غیر از تابع میل بودن است؛ نوعی تسلط بر امیال است. اگر توجه كرده باشید علمای اخلاق، اخلاقیون قدیم ما بیشتر تكیه شان روی مسئلۀ اراده بوده است، ارادۀ حاكم بر میل های انسان.می گفتند معیار و میزان انسانیت، اراده است... ما علی علیه السلام را كه مرد خدا می دانیم، چون در دو جبهه از همه مردتر بود: یكی جبهۀ بیرونی، اجتماعی، میدان های مبارزه كه هر پهلوانی را به خاك می افكند و از آن مهمتر، جبهۀ درون خودش كه بر خودش مسلط بود؛ اراده اش بر هر میلی، بر هر شهوتی، بر هر اندیشه ای حاكم بود. این هم یك نظر و یك معیار برای انسانیت است. 🔹4.آزادی معیار دیگر برای انسانیت انسان، آزادی است. یعنی چه؟ یعنی انسان آن اندازه انسان است كه محكوم و اسیر هیچ قدرتی نباشد، همه چیز را خودش آزادانه انتخاب كند. می دانید كه در مكتب های جدید روی آزادی به عنوان معیاری از معیارهای انسانی، بیشتر تكیه می شود؛ یعنی به هر اندازه كه فرد بتواند آزاد زیست كند، به همان اندازه انسان است. پس آزادی معیار انسانیت است. این نظریه چطور است؟ آیا درست است یا نه؟ این نظریه هم مثل نظریات پیش، هم درست است و هم نادرست؛ یعنی به عنوان جزئی از انسانیت انسان، درست است ولی به عنوان اینكه تمام معیار انسانیت باشد، درست نیست. از نظر اسلام همان طور كه محبت انسان ها نسبت به یكدیگر تشویق و ترغیب و تقدیس و به آن دعوت شده است و همان طور كه تسلط انسان بر نفس خود تقدیس و به آن دعوت شده است، حریت و آزادی هم تقدیس شده است. 🔹5. مسئولیت و تكلیف معیار دیگر برای انسانیت، مسئولیت و تكلیف است كه البته این بیشتر از كانت شروع شده، بعد هم در زمان ما روی آن خیلی تكیه كرده اند. می گویند انسان آن كسی است كه احساس تكلیف كند، در مقابل انسان های دیگر احساس مسئولیت كند (این غیر از محبت است، اشتباه نشود) ، احساس كند كه مسئول جامعۀ خویش است و حتی مسئول خودش است، مسئول عائلۀ خودش است. مسئلۀ مسئولیت در زمان ما دامنۀ وسیعی پیدا كرده است، خیلی هم روی آن تكیه می شود، ولی بحث است كه ریشه های مسئولیت چیست؟ آزادی هم همین طور است. از كجا می شود اینها را به دست آورد؟ چطور می شود كه یك انسان احساس مسئولیت می كند؛ ریشۀ این احساس چیست؟ آیا با گفتن درست می شود؟ اینكه آدم بگوید من مسئولم، مسئولیت در وجدانش به وجود می آید؟ این وجدان مسئول را چه نیرویی می سازد؟ 🔹6. زیبایی به یك مكتب دیگر هم اشاره كنم. این مكتب روی زیبایی تكیه می كند. افلاطون اخلاق را براساس زیبایی توصیف كرده است، می گوید: آن چیزی انسانی است كه زیبا باشد. مثلاً عدالت را همه ی مكتبها می پسندند. یك مكتب عدالت را از روی محبت می پسندد. دیگری عدالت را از روی میزان اخلاقی آن می پسندد. یكی هم چون بین عدالت و آزادی خویشاوندی قائل است آن را می پسندد. دیگری ممكن است عدالت را با میزان مسئولیت بسنجد. افلاطون عدالت را با عینك زیبایی می بیند، می گوید: عدالت كه خوب است (چه عدالت اخلاقی در فرد و چه عدالت اجتماعی در جامعه) به این دلیل خوب است كه منشأ توازن می شود و ایجاد زیبایی می كند. جامعه ای كه در آن عدالت باشد زیباست. و همان حس زیبایی جویی بشر است كه او را عدالتخواه كرده است. انسان اگر بخواهد انسان باشد و به خصلتهای انسانی برسد، باید احساس زیبایی را در خود تقویت كند؛ ریشه اش زیبایی است. البته او توجه دارد كه زیبایی های انسانی، معنوی است. این هم یك مكتب. دربارۀ این مكتب ها قضاوت خواهیم كرد تا ببینیم بالأخره معیار انسانیت كدام است؟ درباره معیارهای فلسفی، اخلاقی و مذهبی چه می توان گفت و اسلام در این زمینه ها چه می گوید؟ 📘 آزادی معنوی 🌷 #شهید_مطهری @Gharargah_mehshekan

🔴 سخن استاد مطهری با شیفتگان علوم انسانی غربی و شرقی 🔹 شهید آیت‌الله مطهری در سخنرانی خود در اسفندماه ۵۷، در شور و غوغای نخستین روزهای پیروزی انقلاب، تبیین علوم انسانی بدون غرب‌زدگی و شرق‌زدگی را یک «فریضه» می‌خواند ✅ ما چرا در فلسفه اجتماعی خودمان تعمق نکنیم؟ چرا در فلسفه سیاسی خودمان غور نکنیم؟ فلسفه سیاسی ما چه باید باشد؟ حتما در فلسفه سیاسی یکی از این الگوهای غرب را باید بگیریم؟ باید در فلسفه سیاسی تابع انگلستان و آمریکا و فرانسه باشیم؟ تابع شوروی باید باشیم؟ @Gharargah_mehshekan

✾ إنّا لله و إنّا إلیه راجعون ✾ ⚫️ روح ملکوتی آیت الله لطف الله صافی گلپایگانی بعد از عمری مجاهدت علمی و عملی به ملکوت اعلی پیوست. ◼️ ایشان بعد از ۱۰۳ سال عمر با برکت و خدمات ارزشمند علمی به لقاالله پیوست. ◼️ در کارنامه گران سنگ این مرجع تقلید تالیف ده ها جلد آثار فاخر علمی، تربیت شاگردان بیشمار، عضویت در خبرگان قانون اساسی و عضویت در شورای نگهبان می درخشد. 🏴 این مصیبت را به حضرت ولی عصر(عج)، رهبر معظم انقلاب، مراجع معظم تقلید، حوزه های علمیه و مردم ولایتمدار و بیت ایشان تسلیت عرض می کنیم. 🏴 #صافی_گلپایگانی @Gharargah_mehshekan

🔷بوسه آیت‌الله صافی بر دست طلبه سیاهپوست 🔺این فیلم مربوط به مراسم عمامه‌گذاری در سال ۱۳۹۲ است که آیت الله صافی گلپایگانی دست یک طلبه‌ی سیاه پوست را که به تازگی معمم شده، می‌بوسد . @Gharargah_mehshekan

وقت سحر، وقت بسيار مباركی است، وقت تهجّد و عبادت خدا است. وقت انس گرفتن با محبوب حقيقی در خلوت شب است. 👤حاج شيخ محمد #بهارى ♦️ يكى از اشراف همدان گويد: در سال‏هايى كه وى در همدان اقامت داشت، از ايشان دستورالعملى خواستم. از جمله دستوراتى كه فرمودند، #نافله_شب بود. اتفاقاً تمام شب را در خواب ماندم و براى انجام وظيفه صبح هم بيدار نگشتم. چون مرا ديدند، فرمودند: با اين بى‌‏حالى و افسردگى مى‏‌خواهى #سالک راه آخرت گردى، هيهات شب را خواب، صبح را خواب، پس چه وقت بيدار؟! 📚 #پاسداران_حريم_عشق، ج‏۷، ص۳۵۵. #نماز_شب @Gharargah_mehshekan

🌹دیو چه بیرون رود 🌹فرشته درآید 🔺فیلمی که کمتر دیده شده تقدیم به یادگاران و وارثان آن‌ ایام و همچنین نسل دوم و سوم انقلاب جهت رساندن پیام انقلاب به نسل حاضر و‌ حراست از آن با ‌دل و جان تا رساندن آن به انقلاب حجت خدا بر روی زمین امام زمان(عج) 🔻واکاوی رخداد دهه فجر انقلاب اسلامی سال ۵۷ در قالب شعر روزگاری خانه ما جای هر بیگانه بود اهرمن در فکر ویران کردن کاشانه بود گوشها کر گشته بود از یاوه گویی های شاه در پس ابر سیاه و تیره پنهان بود ماه هر جوانی را که می دیدی ز خود بیزار بود از جفای اهرمن روح و تنش بیمار بود بهمن سال هزار و سیصدو پنجاه و هفت مرد حق آمد به میهن، دشمن قرآن برفت آن همیشه در سفر آمد دل ما شاد شد کاخ بیداد ستم از همتش بر باد شد @Gharargah_mehshekan

✅ پاسخ به برخی شبهات انقلاب اسلامی توسط استاد رحیم‌پور ازغدی ❌ آیا انقلاب اسلامی پروژه‌ای آمریکایی بود؟ @Gharargah_mehshekan