‹💖📓›❀ ⃟ ⃟ شعر و حکمت༺‌‌‌• ‌عمرها در سینه پنهان داشتیم اسرار دل نقطهٔ سر عاقبت بیرون شد از پرگار دل گر مسلمانی رفیقا دیر و زنارت کجاست شهوت آتشگاه جان است و هوا زنار دل آخر ای آیینه جوهر، دیده‌ای بر خود گمار صورت حق چند پوشی در پس زنگار دل این قدر دریاب کاندر خانهٔ خاطـر، ملک نگذرد تا صورت دیو اسـت بر دیوار دل ملک آزادی نخواهی یافت واستغنای مال هر دو عالم بندهٔ خود کن به استظهار دل در نگارستان صورت ترک حظ نفس گیر تا شـوی در عالـم تحقیق برخوردار دل نی‌تو را از کار گل امکان‌همت بیش‌نیست با تو ترسـم درنگیـرد ماجـرای کار دل سعدیا با کر سخن‌درعلم‌موسیقی خطاست گوش جان باید که معلومش کند اسرار دل «سعدی» ‌‌ ‌ ‌‎‎‌‌ـ ـ ـ ـــــ𑁍ـــــ ـ ـ ـ 🔘 قرارگاه ادبیات آیینی؛ مجالی برای اندیشیدن در عرصه ی فرهنگ و هنر _ _ ‌‌‌｢‌•🌷𝐉𝐎𝐈𝐍⇣•｣ ‌‌•ꕥ◍⃟ کانال #قرارگاه ادبیات آیینی • ⇢‌‎‎‌‌｢ https://eitaa.com/Gharargahe_adabiyate_aini ｣ #سعدی #حکمت

❀ ⃟ ⃟ ☕ یک جرعه شعر ناب✓༺• 🍃🍓⃢🍒🌸🍎⃢🍩🌸🍒⃢🍓🍃 حسـب حالـی ننوشـتی و شـد ایامی چند محرمی کو که فرستم به تو پیغامی چند مـا بدان مقـصد عـالـی نتوانیـم رسـید هم مگر پیش نِهد لطف شما گامی چند چون‌می‌از خم‌به‌سبو رفت وگل‌افکندنقاب فرصت عیـش نگه دار و بزن جـامی چند قند آمیخته با گل نه عـلاج دل مـاست بوسـه ای چند برآمـیز به دشـنامی چند زاهد از کوچه ی رندان به سلامت بگذر تا خرابت نکـند صحبت بدنامـی چند عیب می جمله چو گفتی هنرش نیز بگو نفـی حکـمت مـکن از بهـر دل عامی چند ای گدایان خرابات خدا یار شـماست چشم اِنعـام مـدارید ز اَنعـامی چند پیرمیخانه‌چه‌خوش‌گفت‌به‌دردی‌کش‌خویش کـه مـگو حـال دل سـوخته با خـامی چند حافظ از شوق رخ مهر فروغ تو بسوخت کامـگارا نظـری کـن سـوی ناکامی چند «حافظ» ‎‎ـ ـ ـ ـــــ𑁍ـــــ ـ ـ ـ 🔘 قرارگاه ادبیات آیینی؛ مجالی برای اندیشیدن در عرصه ی فرهنگ و هنر ｢•🌷𝐉𝐎𝐈𝐍⇣•｣ •ꕥ◍⃟ کانال #قرارگاه ادبیات آیینی • ⇢‎‎｢ https://eitaa.com/Gharargahe_adabiyate_aini ｣ #غزل #طراوت

❀ ⃟ ⃟ •🍹یک نفس طراوت✓༺‌‌‌• ⃟ ⃟ ❀ دلت را بیدار کن، نغمه ای تازه بخوان و عشق را صدا بزن تا نسیمی جانبخش؛ به سویت آید و شوقِ زندگی در وجودت جریانِ تازه ای از هستی بیاید... -❀ ⃟ ⃟✍️حوصله ی بحر❁༺‌‌‌•- 『🦋 ‌‌‌•🌷𝐉𝐎𝐈𝐍⇣• -❀ ⃟ ‌‌•ꕥ◍⃟ کانال #قرارگاه ادبیات آیینی ⇢‌‎‎‌‌https://eitaa.com/Gharargahe_adabiyate_aini ❀』 #یاد_خدا #آرامش

✦۞✦‌‌✺‌رهاوردِ شعر✺✦۞✦ «نوزادِ خاک» آخر فصل زمستان در هوای نیمه سرد دانه ی کوچکِ نوکاشته در بسترِخاک مثل نوزادی ناز روز و شب می خوابید صبح یک روز قشنگ ناگهان باد وزید ابرها را آورد آسمان را پوشاند تا که باران بارید بسترِ خاک و تنِ نازک دانه خیسید آفتاب از پسِ باران، این بار اندکی بیشتر از فصل زمستان تابید بدنِ مادرِخاک گرم شد، گرم و نمور دلش از زمزمه‌ی فصل بهار پر شد از شادی و شور پر شد از عشق و شعور دانه را گرم در آغوش کشید و صدا زد پر مهر: دانه جان! بیداری؟ جانِ جان! بیداری؟ دانه بیدار شد و دو سه خمیازه کشید، گردنش را کج کرد، و خودش را کش داد مادرش خنده زنان گفت: عزیزم! مژده وقت روییدن و گل دادن و زیبا شدن است. فصل کار آمده است، نوبهار آمده است. دانه از شوق بهار بند قنداقه برید چنگ زد در بغل مادر با ریشه هایی شیرین شیره‌ی جان زمین را نوشید تا جوانه زد و آرام آرام از تن مادر خود بالا رفت، رفت و روی سر مادر بنشست، و زمین شد سرسبز. سروده‌ی شاعر جوان و خوش قریحه آقای «عبداللّه نظری قهفرخی» ۱ فروردین ۱۴۰۲ https://virasty.com/r/p4R یکی از همراهان #قرارگاه_ادبیات_آیینی

✦۞✦‌‌✺‌رهاوردِ شعر✺✦۞✦ سـوز دل بی‌قرار اگر بگذارد جان ببرم نزد یار اگر بگذارد قصد زیارت کنم، احرام ببندم باطن پر ننگ و عار اگر بگذارد نائل دیدار او شوم؟ چو بگفتم گفت: دل پرغـبار اگر بگذارد گفتم اگر بینمش بلند بخندم گریه‌ی بی‌اختیار اگر بگذارد در صف عشاق خود مرا بپذیرد این دل تاریک و تار اگر بگذارد فکر و خیالش برون ز حال نشاید نفْـس بد نابکار اگر بگذارد ظلّ عنایات او قـرار بگـیرم سوز دل بی‌قـرار اگر بگذارد سروده‌ی شاعر ارجمند، آقای مجید شهبازی https://virasty.com/r/O69 از همراهان #قرارگاه_ادبیات_آیینی

به برکت صلواتی بر محمد و آل محمد ۞اللّهُمَّ‌صَلِّ‌عَلَی‌مُحَمَّدٍوَآلِ‌مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ‌فَرَجَهُمْ۞‌