#تفسیر #یک_آیه_یک_نکته 📚تفسیر نور (محسن قرائتی) ✨آیه «۲۰» سوره شوری 💠پیام ها: ۱- بر خلاف مخلوقات که لطیف آنها قوی نیست و قوی آنها لطیف نیست، خداوند هم لطیف است و هم قوی. لَطِیفٌ... اَلْقَوِیُّ ۲- قدرت خداوند هرگز شکست نمی پذیرد. «الْقَوِیُّ الْعَزِیزُ» ۳- رزق الهی برخاسته از لطف خداست. «لَطِیفٌ بِعِبٰادِهِ یَرْزُقُ» ۴- قدرت و لطف خدا ضامن روزی رسانی به مردم است. لَطِیفٌ بِعِبٰادِهِ یَرْزُقُ... وَ هُوَ الْقَوِیُّ ۵-انسان در انتخاب راه آزاد است. مَنْ کٰانَ یُرِیدُ... مَنْ کٰانَ یُرِیدُ... ۶- ارزش کار انسان وابسته به اهداف دور و نزدیک و نیّت اوست. «یُرِیدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ - یُرِیدُ حَرْثَ الدُّنْیٰا» ۷- همه داده‌ها از خداست. «نَزِدْ لَهُ - نُؤْتِهِ مِنْهٰا» و عطای خدا متناسب با نیّت و انتخاب انسان است. مَنْ کٰانَ یُرِیدُ.... مَنْ کٰانَ یُرِیدُ ۸-نقش انسان تنها در انتخاب و تصمیم است، مقدار کامیابی مربوط به اراده خداست. «نَزِدْ لَهُ - نُؤْتِهِ مِنْهٰا» ۹- هدف قرار دادن دنیا سبب محرومیّت کامل از آخرت است. یرث حرث الدنیا... مٰا لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ نَصِیبٍ #انس‌باقرآن 🌹@Gilan_tanhamasir

#تفسیر #یک_آیه_یک_نکته 📚تفسیر نور (محسن قرائتی) ✨آیه «۱۱» سوره حجرات ❇️ یٰا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لاٰ یَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسیٰ أَنْ یَکُونُوا خَیْراً مِنْهُمْ وَ لاٰ نِسٰاءٌ مِنْ نِسٰاءٍ عَسیٰ أَنْ یَکُنَّ خَیْراً مِنْهُنَّ وَ لاٰ تَلْمِزُوا أَنْفُسَکُمْ وَ لاٰ تَنٰابَزُوا بِالْأَلْقٰابِ بِئْسَ الاِسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِیمٰانِ وَ مَنْ لَمْ یَتُبْ فَأُولٰئِکَ هُمُ الظّٰالِمُونَ ✅ ای کسانی که ایمان آورده اید! (هرگز) گروهی از مردان شما گروه دیگری را مسخره نکنند، شاید آنها از اینها بهتر باشند؛ و نه زنانی زنان دیگر را، شاید آنان بهتر از اینان باشند؛ و یکدیگر را مورد طعن و عیبجویی قرار ندهید و با القاب زشت و ناپسند یکدیگر را یاد نکنید، بسیار بد است که بر کسی پس از ایمان نام کفرآمیز بگذارید؛ و آنها که توبه نکنند، ستمکاراند. 🔰نکته ها: 🔸 در این آیه اموری مطرح می‌شود که برادری را از بین می‌برد. 🔸در این آیه به بعضی عوامل و ریشه‌های فتنه و درگیری که مسخره کردن، تحقیر کردن و بدنام بردن است اشاره می‌کند. 🔹آری، یکی از برکات عمل به دستورات اسلام، سالم سازی محیط و جلوگیری از درگیری‌های اجتماعی است. 🔹شاید بتوان گفت که عنوان تمسخر و تحقیر که در این آیه مطرح شده، از باب نمونه است و هر سخن یا حرکتی که اخوّت و برادری اسلامی را خدشه دار کند، ممنوع است. 🔹با آنکه زنان در واژه «قوم» داخل بودند، امّا ذکر آنان به صورت جداگانه، بیانگر خطر بیشتر تمسخر و تحقیر در میان آنان است. #انس‌باقرآن 🌹@Gilan_tanhamasir

🔴تمسخر و استهزای دیگران استهزا و مسخره کردن، در ظاهر یک گناه، ولی در باطن چند گناه است؛ گناهانی مانند: تحقیر، خوار کردن، کشف عیوب، اختلاف افکنی، غیبت، کینه، فتنه، تحریک، انتقام و طعنه به دیگران در آن نهفته است. 🔴ریشه‌های تمسخر ۱. گاهی مسخره کردن برخاسته از ثروت است که قرآن می‌فرماید: «وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ، اَلَّذِی جَمَعَ مٰالاً وَ عَدَّدَهُ» وای بر کسی که به خاطر ثروتی که اندوخته است، در پیش رو یا پشت سر، از دیگران عیب جویی می‌کند. ۲. گاهی ریشه ی استهزا، علم و مدرک تحصیلی است که قرآن درباره این گروه می‌فرماید: «فَرِحُوا بِمٰا عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ وَ حٰاقَ بِهِمْ مٰا کٰانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ» آنان به علمی که دارند شادند و کیفر آنچه را مسخره می‌کردند، ایشان را فرا گرفت. ۳. گاهی ریشه ی مسخره، توانایی جسمی است. کفّار می‌گفتند: «مَنْ أَشَدُّ مِنّٰا قُوَّةً» کیست که قدرت و توانایی او از ما بیشتر باشد؟ ۴. گاهی انگیزه ی مسخره کردن دیگران، عناوین و القاب دهان پر کن اجتماعی است. کفّار فقرایی را که همراه انبیا بودند تحقیر می‌کردند و می‌گفتند: «مٰا نَرٰاکَ اتَّبَعَکَ إِلاَّ الَّذِینَ هُمْ أَرٰاذِلُنٰا» ما پیروان تو را جز افراد اراذل نمی بینیم. ۵. گاهی به بهانه تفریح و سرگرمی، دیگران به تمسخر گرفته می‌شوند. ۶. گاهی طمع به مال و مقام، سبب انتقاد همراه با تمسخر از دیگران می‌شود. گروهی، از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله درباره ی زکات عیب جویی می‌کردند، قرآن می‌فرماید: «وَ مِنْهُمْ مَنْ یَلْمِزُکَ فِی الصَّدَقٰاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهٰا رَضُوا وَ إِنْ لَمْ یُعْطَوْا مِنْهٰا إِذٰا هُمْ یَسْخَطُونَ» ریشه ی این انتقاد طمع است، اگر از همان زکات به خود آنان بدهی راضی می‌شوند، ولی اگر ندهی همچنان عصبانی شده و عیب جویی می‌نمایند. ۷. گاهی ریشه ی مسخره، جهل و نادانی است. هنگامی که حضرت موسی برای حل اختلاف و درگیری دستور کشتن گاو را داد، بنی اسرائیل گفتند: آیا ما را مسخره می‌کنی؟ موسی علیه السلام گفت: «أَعُوذُ بِاللّٰهِ أَنْ أَکُونَ مِنَ الْجٰاهِلِینَ» به خدا پناه می‌برم که از جاهلان باشم. یعنی مسخره برخاسته از جهل و نادانی است و من جاهل نیستم. ۸. گاهی سرچشمه تمسخر، ریاکاری و بهانه گیری و شخصیت شکنی است. «یَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِینَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ فِی الصَّدَقٰاتِ وَ الَّذِینَ لاٰ یَجِدُونَ إِلاّٰ جُهْدَهُمْ فَیَسْخَرُونَ مِنْهُمْ» یکی از کارهای مبارک رسول خدا صلی الله علیه و آله پس از بعثت تغییر نام افراد و مناطقی بود که دارای نام زشت بودند. زیرا نام بد، وسیله ای برای تمسخر و تحقیر است. عقیل، برادر حضرت علی علیه السلام بر معاویه وارد شد، معاویه برای تحقیر او گفت: درود بر کسی که عمویش ابولهب، لعنت شده ی خداوند است و خواند: «تَبَّتْ یَدٰا أَبِی لَهَبٍ» عقیل فوری پاسخ داد: درود بر کسی که عمّه ی او چنین است و خواند: «وَ امْرَأَتُهُ حَمّٰالَةَ الْحَطَبِ» (زن ابولهب، دختر عمّه ی معاویه بود.) #انس‌باقرآن 🌹@Gilan_tanhamasir

💠پیام ها: ۱- ایمان، با مسخره کردن بندگان خدا سازگار نیست. «یٰا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لاٰ یَسْخَرْ» ۲- کسی که مردم را از توهین به دیگران باز می‌دارد نباید در شیوه ی سخنش توهین باشد. «لاٰ یَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ» (نفرمود: «لا تسخروا» یعنی شما که مسخره کننده هستید.) ۳- مسخره، کلید فتنه، کینه و دشمنی است. لاٰ یَسْخَرْ قَوْمٌ... (بعد از بیان برادری و صلح و آشتی در آیات قبل، از مسخره کردن نهی شده است) ۴- در شیوه ی تبلیغ، آنجا که مسئله ای مهم است یا مخاطبان متنوّع هستند، باید مطالب تکرار شود. قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ... وَ لاٰ نِسٰاءٌ مِنْ نِسٰاءٍ ۵-ریشه ی مسخره کردن، احساس خود برتربینی است که قرآن این ریشه را می‌خشکاند و می‌فرماید: نباید خود را بهتر از دیگران بدانید، شاید او بهتر از شما باشد. «عَسیٰ أَنْ یَکُونُوا خَیْراً» ۶- ما از باطن و سرانجام مردم آگاه نیستیم، پس نباید ظاهربین، سطحی نگر و امروزبین باشیم. عَسیٰ أَنْ یَکُونُوا خَیْراً... ۷- بد صدا زدن، یک طرفه باقی نمی ماند، دیر یا زود مسئله به دو طرف کشیده می‌شود. «لاٰ تَنٰابَزُوا بِالْأَلْقٰابِ» («تَنٰابَزُوا» برای کار طرفینی است) ۸- مسخره کردن و بدنام بردن، گناه است و توبه لازم دارد. «وَ مَنْ لَمْ یَتُبْ فَأُولٰئِکَ هُمُ الظّٰالِمُونَ» (البتّه توبه تنها به زبان نیست، بلکه توبه ی تحقیر کردن، تکریم نمودن است) ۹- مسخره، تجاوز به حریم افراد است و اگر مسخره کننده توبه نکند، ظالم است. «فَأُولٰئِکَ هُمُ الظّٰالِمُونَ» #انس‌باقرآن 🌹@Gilan_tanhamasir

🔰نکته ها: 🔸«مقت» به معنای خشم و غضب شدید است. مشابه این توبیخ را در آیه «أَ تَأْمُرُونَ النّٰاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَکُمْ» می‌خوانیم. 🔸عمل نکردن به گفتار، گاهی به خاطر ناتوانی است و گاهی از روی بی اعتنایی که این مورد توبیخ است. عالم بی عمل، به درخت بی ثمر، ابر بی باران، نهر بی آب، زنبور بدون عسل، سوزن بدون نخ و الاغی که کتاب حمل می‌کند، تشبیه شده است. 🔹در احادیث می‌خوانیم: «علم بلا عمل حجة الله علی العبد» علم بدون عمل، حجّتی بر علیه انسان است. 🔹«ان اشد الناس حسرة یوم القیامة الذی و صفوا العدل ثم خالفوه» کسی که از عدالت سخن بگوید ولی عادل نباشد، سخت ترین حسرت را در قیامت خواهد داشت. 🌹امام صادق علیه السلام یکی از مصادیق این آیه را خلف وعده دانستند و فرمودند: وعده مؤمن به منزله ی نذر است، لیکن (مخالفت با آن) کفّاره ندارد. «عدة المؤمن اخاه نذر لا کفارة له» 🔸به گفته مفسّران، شأن نزول آیه درباره کسانی است که خواهان جهاد بوده ولی همین که فرمان جهاد صادر شد، بهانه تراشی و عذرخواهی کردند. البتّه محتوای آیه مربوط به تمام کسانی است که شعار می‌دهند ولی عمل نمی کنند. #انس‌باقرآن 🌹@Gilan_tanhamasir

💠پیام ها: ۱- ایمان باید با عمل و صداقت همراه باشد وگرنه مستحقّ سرزنش و توبیخ است. (تمام آیه) ۲- قبل از این که انتقاد کنید، به بیان نقاط مثبت بپردازید. شما که ایمان دارید، چرا عمل نمی کنید؟ یٰا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا... لِمَ... لاٰ تَفْعَلُونَ ۳- یکی از روش‌های تربیت، توبیخ بجا و به موقع است. «لِمَ تَقُولُونَ مٰا لاٰ تَفْعَلُونَ» ۴- وفای به عهد، واجب و خلف وعده، از گناهان کبیره است. «کَبُرَ مَقْتاً» ۵-چه زشت است که تمام هستی در حال تسبیح خداوند باشند، «سَبَّحَ لِلّٰهِ» ولی انسان با سخنان بدون عمل، خداوند را به غضب آورد. «کَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللّٰهِ» ۶- گفتار بدون عمل، خطرناک است. «کَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللّٰهِ أَنْ تَقُولُوا مٰا لاٰ تَفْعَلُونَ» (کلمات «کَبُرَ»، «مَقْتاً» و «عِنْدَ اللّٰهِ»، نشان از خطرناک بودن موضوع است) ۷- اگر امروز کار شما با وعده‌ها و شعارهای دروغین حل شود، اما نزد خداوند وضع خطرناکی خواهید داشت. کَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللّٰهِ... #انس‌باقرآن 🌹@Gilan_tanhamasir

#تفسیر #یک_آیه_یک_نکته 📚تفسیر نور (محسن قرائتی) ✨آیه «۲۲» سوره حدید ❇️ مٰا أَصٰابَ مِنْ مُصِیبَةٍ فِی الْأَرْضِ وَ لاٰ فِی أَنْفُسِکُمْ إِلاّٰ فِی کِتٰابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَأَهٰا إِنَّ ذٰلِکَ عَلَی اللّٰهِ یَسِیرٌ ✅ هیچ مصیبتی (ناخواسته) در زمین و نه در وجود شما روی نمی دهد مگر اینکه همه آنها قبل از آن که زمین را بیافرینیم در لوح محفوظ ثبت است؛ و این امر برای خدا آسان است. 🔰نکته ها: 🔸خداوندی که زمین را پدید آورده و انسان را آفریده است، برای آنها مشکلات و مصائبی نیز قرار داده است، همچون زلزله و قحطی و سیل برای زمین و بیماری و جراحت و مردن برای انسان. 🔸 در متون تاریخی آمده است که یزید به اهل بیت امام حسین علیه السلام که در دست او اسیر بودند، گفت: مصیبتی که بر شما وارد شد بخاطر عملکرد خود شما بود و آیه ۳۰ سوره شوری را خواند که مٰا أَصٰابَکُمْ مِنْ مُصِیبَةٍ فَبِمٰا کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ.... 🌹امام سجاد علیه السلام در پاسخ فرمود: این آیه درباره ما نازل نشده و سپس آیه مورد بحث را قرائت فرمود. یعنی خداوند از پیش مقرّر کرده بود که ما چنین سختی‌ها و مشکلاتی را برای حفظِ دین او تحمّل کنیم. 🔸در حدیث می‌خوانیم: بلاها برای ظالم وسیله ادب و هشدار است، ولی برای مؤمنان وسیله آزمایش و رشد و برای انبیا وسیله دریافت درجات و برای اولیای خدا وسیله ی دریافت کرامت است. «البلاء للظالم أدب و للمؤمن امتحان و للانبیاء درجة و للاولیاء کرامة» 💠پیام ها: ۱- حوادث طبیعی همچون سیل و زلزله که موجب تخریب منازل و مزارع «مُصِیبَةٍ فِی الْأَرْضِ» و یا جراحات و مرگ و میر «فِی أَنْفُسِکُمْ» می‌شود، بر اساس نظام از پیش پایه گذاری شده الهی است، نه اموری تصادفی که از تحت قدرت خداوند خارج باشد. «إِلاّٰ فِی کِتٰابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَأَهٰا» ۲- هستی، حساب و کتاب دارد و تمام پدیده ها، پیش از وقوع، ثبت است. مٰا أَصٰابَ... إِلاّٰ فِی کِتٰابٍ ۳- هیچ حادثه ای برای خداوند تازگی ندارد. «فِی کِتٰابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَأَهٰا» ۴- از احاطه خداوند بر تمام حوادث طبیعی تعجّب نکنید. «إِنَّ ذٰلِکَ عَلَی اللّٰهِ یَسِیرٌ» ۵-خیال‌های درونی، مقدّمه فخر فروشی‌های بیرونی است. «مُخْتٰالٍ فَخُورٍ» #انس‌باقرآن 🌹@Gilan_tanhamasir

#تفسیر #یک_آیه_یک_نکته 📚تفسیر نور (محسن قرائتی) ✨آیه «۲۳» سوره حدید ❇️ لِکَیْلاٰ تَأْسَوْا عَلیٰ مٰا فٰاتَکُمْ وَ لاٰ تَفْرَحُوا بِمٰا آتٰاکُمْ وَ اللّٰهُ لاٰ یُحِبُّ کُلَّ مُخْتٰالٍ فَخُورٍ ✅ این بخاطر آن است که برای آنچه از دست داده اید تاسف نخورید، و به آنچه به شما داده است دلبسته و شادمان نباشید؛ و خداوند هیچ متکبّر و فخرفروشی را دوست ندارد. 🔰نکته ها: 🔹«مُخْتٰالٍ» به معنای تکبری است که بر اساس توهّم و تخیل بزرگی باشد. این آیه دلیل آیه قبل است. یعنی این که به شما خبر دادیم که حوادث را پیش از آنکه حادث شوند مقرر کرده و نوشته ایم، برای آن است که دیگر به خاطر نعمتی که از دست می‌دهید اندوه مخورید و به خاطر نعمتی که خدا به شما می‌دهد، خوشحالی نکنید و بدانید که نعمت‌ها امانت الهی است که به شما سپرده شده است، نه اینکه به مواهب الهی پشت پا بزنیم و از آنها بهره نگیریم، بلکه اسیر آن نشده و آن را هدف و مقصد خود ندانیم. 🔹تمام حوادث تلخ و شیرین، همچون پلّه‌هایی از سنگ‌های سیاه و سفید، برای بالا رفتن و به کمال رسیدن است و باید بدون توجّه به رنگِ پلّه ها، به سرعت از آن گذشت. 🔹کارمند بانک، یک روز مسئول گرفتن پول از مردم و روز دیگر مسئول پرداخت است. نه روز اول خود را می‌بازد و نه روز دوم خوشحالی می‌کند، زیرا می‌داند او کارمندی امین بیش نیست. 🔹خداوند با مقرّر کردن حوادث و فراز و نشیب‌ها می‌خواهد روح انسان را به قدری بالا ببرد که تلخی‌ها و شیرینی‌ها در آن اثر نکند، چنانکه حضرت زینب علیها السلام بعد از حوادث کربلا فرمود: من به جز زیبایی چیزی ندیدم، «و ما رأیت الا جمیلا» و امام حسین علیه السلام در گودال قتلگاه و در آخرین لحظات زندگی اش فرمود: خداوندا! راضی هستم به حکم تو و بردبارم بر بلا و امتحان تو، «رضا بقضائک، صبرا علی بلائک و امام علی علیه السلام اشتیاق و انس خود را به شهادت از انس کودک به سینه مادر بیشتر می‌داند. «و الله لا بن ابی طالب آنس بالموت من الطفل بثدی امه» 🔹اگر حوادث را براساس علم و حکمت خدا بدانیم نه اتفاقی و بی دلیل و اگر حکمت بروز حوادث را بدانیم، حسد نمی ورزیم، حرص نمی زنیم، دشمنی نمی کنیم و عصبانی نمی شویم زیرا می‌دانیم که صحنه‌ها از قبل طراحی حکیمانه شده است. 🔹اگر بدانیم عطای نعمت، مسئولیّت و وظیفه به دنبال می‌آورد، از داشتن آن شاد نمی شویم و اگر بدانیم گرفتن نعمت، جبرانش در قیامت است، از فوت شده‌ها غمناک نمی شویم. 🌹حضرت علی علیه السلام فرمودند: تمام زهد در دو کلمه قرآن است، سپس این آیه را تلاوت کرده و فرمودند: و آنچه از دست دادید تأسف نخورید و بر آنچه به شما داده می‌شود، دلخوش نباشید وکسی که چنین باشد، زاهدی جامع الاطراف است. #انس‌باقرآن 🌹@Gilan_tanhamasir

#تفسیر #یک_آیه_یک_نکته 📚تفسیر نور (محسن قرائتی) ✨آیه «۶» سوره انشقاق ❇️ یٰا أَیُّهَا الْإِنْسٰانُ إِنَّکَ کٰادِحٌ إِلیٰ رَبِّکَ کَدْحاً فَمُلاٰقِیهِ ✅ ای انسان! تو با تلاش و رنج به سوی پروردگارت می روی و او را ملاقات خواهی کرد. 🔰نکته ها: 🔸کلمه «کدح» هم به معنای تلاش و کوشش آمده و هم به معنای آسیب وارد کردن، یعنی انسان به سوی پروردگارش پیش می‌رود ولی رفتنی همراه با رنج و تعب که گویا به خود آسیب و خدشه وارد می‌کند. 🌹در حدیث می‌خوانیم: هر کس سه خصلت را دارا باشد، خداوند حساب او را آسان قرار می دهد و با رحمت خود، او را به بهشت وارد می‌ سازد: به آن کس که محرومش کرده، عطا کند؛ با آنکه قطع رابطه کرده، صله رحم می‌کند و از آن که به او ظلم کرده، درمی گذرد. «تعطی من حرمک تصل من قطعک و تعفو عمن ظلمک» 💠پیام ها: ۱- انسان در حرکت به سوی خداست. «یٰا أَیُّهَا الْإِنْسٰانُ إِنَّکَ کٰادِحٌ إِلیٰ رَبِّکَ» (چنانکه در جای دیگر می‌فرماید: «إِنّٰا لِلّٰهِ وَ إِنّٰا إِلَیْهِ رٰاجِعُونَ») ۲- انسان در مسیر حرکت به سوی خدا، با مشکلات بی شماری روبروست. «إِنَّکَ کٰادِحٌ إِلیٰ رَبِّکَ» ۳- خداوند در تاریخ و جامعه قوانینی ثابت قرار داده است که همه از آن تبعیّت می‌کنند؛ نه می‌توانند توقف کنند، نه به عقب بازگردند و یا به سویی دیگر روند. «کٰادِحٌ إِلیٰ رَبِّکَ کَدْحاً» ۴- پایان حرکت انسان، رسیدن به خداوند است. «فَمُلاٰقِیهِ» #انس‌باقرآن 🌹@Gilan_tanhamasir

#تفسیر #یک_آیه_یک_نکته 📚تفسیر نور (محسن قرائتی) ✨آیه «۴۴» سوره بقره ❇️ أَتَأْمُرُونَ النّٰاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَکُمْ وَ أَنْتُمْ تَتْلُونَ الْکِتٰابَ أَفَلاٰ تَعْقِلُونَ ✅ آیا مردم را به نیکی (و ایمان به پیامبری که صفات او در تورات آمده) دعوت می کنید، اما خودتان را فراموش می نمایید؛ با این که شما کتاب آسمانی (تورات) را می خوانید؟ آیا نمی اندیشید؟! 🔰نکته ها: 🔸دانشمندان یهود، قبل از بعثت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله، مردم را به ایمان آوردن به آن حضرت دعوت می‌کردند و بشارت ظهور حضرت را می‌دادند، امّا هنگام ظهور، خودشان ایمان نیاوردند و حتّی بعضی از آنان به بستگان خود که اسلام آورده بودند، توصیه می‌کردند که مسلمان بمانند، ولی خودشان اسلام نمی آوردند. 🔹در روایات آمده است: دانشمندی که دیگران را به بهشت دعوت کند، ولی خودش اهل جهنّم باشد، بزرگترین وسخت ترین حسرت‌ها را خواهد داشت. 🔸حقّ تلاوت، عمل است. امام صادق علیه السلام فرمود: «کونوا دعاة النّاس باعمالکم و لاتکونوا دعاةً بالسنتکم» با اعمال خودتان مردم را دعوت کنید، نه تنها با گفتار. 🌹از حضرت علی علیه السلام نقل شده است که فرمود: سوگند که من شما را به کاری دعوت نمی کنم، مگر آنکه خودم پیشگام باشم و از کاری نهی نمی کنم مگر آنکه خودم قبل از شما آن را ترک کرده باشم. 🌹همچنین آن حضرت فرمود: هر کس خود را امام دیگران قرار داد، ابتدا باید به تعلیم خود بپردازد. 🌹امام کاظم علیه السلام فرموده اند: «طوبی للعلماء بالفعل و ویل للعلماء بالقول» درود بر عالمانی که به گفته خود عمل می‌کنند و وای بر عالمانی که فقط حرف می‌زنند. #انس‌باقرآن 🌹@Gilan_tanhamasir

❇️ عالم بی عمل در قالب تمثیل الف: در قرآن: عالم بی عمل، به الاغی تشبیه شده است که بار کتاب حمل می‌کند، ولی خود از آن بهره ای نمی برد. ب: در روایات: رسول خدا صلی الله علیه و آله: عالم بی عمل، مثل چراغی است که خودش می‌سوزد، ولی نورش به مردم می‌رسد. رسول خدا صلی الله علیه و آله: عالم بی عمل، چون تیرانداز بدون کمان است. عیسی علیه السلام: عالم بی عمل، مثل چراغی است بر پشت بام که اتاق‌ها تاریک اند. علی علیه السلام: عالم بی عمل، چون درخت بی ثمر و گنجی است که انفاق نشود. امام صادق علیه السلام: موعظه ی عالم بی عمل، چون باران بر روی سنگ است که در دلها نفوذ نمی کند. ج: عالم بی عمل، در کلام اندیشمندان: گرسنه ای است روی گنج خوابیده. تشنه ای است بر کنار آب و دریا. طبیبی است که خود از درد می‌نالد. بیماری است که دائماً نسخه درمان را می‌خواند، ولی عمل نمی کند. منافقی است که سخن و عملش یکی نیست. پیکری است بی روح. 💠 پیام ها: ۱-آمران به معروف، باید خود عامل به معروف باشند. «تَأْمُرُونَ النّٰاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَکُمْ» ۲-اگر مقدّمات فراموشی را خودمان فراهم کرده باشیم، معذور نیستیم. عذر فراموشکاری پذیرفته است که بی تقصیر باشد. «تَنْسَوْنَ، تَتْلُونَ» ۳-تلاوت کتاب آسمانی کافی نیست، تعقّل لازم است. «تَتْلُونَ الْکِتٰابَ أَفَلاٰ تَعْقِلُونَ» ۴-خود فراموشی، نشانه ی بی خردی است. «أَفَلاٰ تَعْقِلُونَ» #انس‌باقرآن 🌹@Gilan_tanhamasir

هنگامی که به مردم، پس از زیانی که به آنها رسیده است،رحمتی بچشانیم، در مورد آیات ما با توجیهات ناروا، توطئه میکنند. 👽 بگو تدبیر خدا از شما سریعتر است و رسولان(=فرشتگان) توطئه شما را می نویسند!📝 🏜🛳او کسی است که شما را در دریا و صحرا سیر میدهد، زمانی که در کشتی قرار میگیرید؛ و بادهای موافق، کشتی نشینان را به مقصد میبرند و خوشحال می شوند، ناگهان طوفان🌪 شدیدی می وزد و 🌊امواج از هر سویی به سراغ آنها میآید و گمان میکنند، هلاک خواهند شد.☠️ 🙏در آن هنگام خدا را از روی خلوص عقیده میخوانند؛ که اگر ما را از این گرفتاری نجات دهی، حتما از سپاسگزاران خواهیم بود.🤲😭 اما آنگاه که خدا آنها را رهایی بخشید، بار دیگر در روی زمین به ناحق ستم میکنند. 👹 ✍⚖ ای مردم ستم های شما به زیان خودتان است؛🌆 🌏از زندگی دنیا بهره اندکی میبرید و سپس بازگشت شما به سوی ماست؛ و ما شما را به آنچه عمل می کردید، خبر میدهیم( ماهیت کارهایتان مشخص میشود)💡🔦 سوره مبارک یونس آیات شریف ۲۱ تا ۲۳ #انس‌باقرآن #شبتون_به_رنگ_آرامش 🌹@Gilan_tanhamasir

#تفسیر #یک_آیه_یک_نکته 📚تفسیر نور (محسن قرائتی) ✨آیه «۴۵» سوره بقره ❇️ وَ اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاٰةِ وَ إِنَّهٰا لَکَبِیرَةٌ إِلاّٰ عَلَی الْخٰاشِعِینَ ✅ از صبر و نماز یاری جویید؛ (و با شکیبایی و مهار هوسهای درونی و توجه به پروردگار، نیرو بگیرید؛)، و این کار جز برای خاشعان، دشوار و سنگین است. 🔰نکته ها: 🔸هر چند این آیه به دنبال خطاب‌هایی که به یهود شده آمده است، ولی مخاطب آن همه ی مردم هستند. در روایات می‌خوانیم که حضرت علی علیه السلام هرگاه مسئله ی مهمی برایشان رخ می‌داد به نماز می‌ایستادند و این آیه را تلاوت می‌کردند. در روایتی از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نقل شده، که صبر بر سه نوع است: ۱. صبر در برابر مصیبت ۲. صبر در برابر معصیت ۳. صبر در برابر عبادت بنابراین آنچه در روایات آمده که مراد از صبر در این آیه روزه است، اشاره به یکی از مصادیق صبر دارد. 🔹نماز برای رسول اللّه صلی الله علیه و آله و امثال او نور چشم است و لکن برای بعضی‌ها که خشوع ندارند، همچون باری سنگین است. خشوع، مربوط به قلب و روح و خضوع، مربوط به اعضای بدن است. 🔸نمازِ با توجّه، انسان را به یاد قدرت بی نهایت خدا می‌اندازد و غیر او را هر چه باشد کوچک جلوه می‌دهد. مِهر او را در دل زیاد می‌کند، روحیّه ی توکّل را تقویت می‌کند وانسان را از وابستگی‌های مادّی می‌رهاند. همه ی این آثار، انسان را در برابر مشکلات مقاوم می‌سازد. صبر و مقاومت، کلید تمام عبادات است. 🔹فرشتگان به اهل بهشت سلام می‌کنند، امّا نه به خاطر عبادت و نماز و حج و زکات آنان، بلکه به خاطر مقاومت و پایداری آنها؛«سلام عَلَیْکُمْ بِمٰا صَبَرْتُمْ» چون اگر مقاومت نباشد، نماز و جهاد و حج و زکات نیز وجود نخواهد داشت. حتّی شرط رسیدن به مقام هدایت و رهبری الهی، صبر است؛ «جَعَلْنٰا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنٰا لَمّٰا صَبَرُوا» 💠 پیام ها: ۱-صبر و نماز، دو اهرم نیرومند در برابر مشکلات است. «اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ... » ۲-هر چه در آستان خدا اظهار عجز و بندگی بیشتر کنیم، امدادهای او را بیشتر دریافت کرده و بر مشکلات پیروز خواهیم شد. «اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاٰةِ» ۳-استعانت از خداوند در آیه ی «إِیّٰاکَ نَسْتَعِینُ» منافاتی با استعانت از آنچه به دستور اوست، ندارد. «اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ» ۴-سنگین بودن نماز، گاهی نشانه ی تکبّر در برابر خداست. «لَکَبِیرَةٌ إِلاّٰ عَلَی الْخٰاشِعِینَ» #انس‌باقرآن 🌹@Gilan_tanhamasir

#تفسیر #یک_آیه_یک_نکته 📚تفسیر نور (محسن قرائتی) ✨آیه «۴۶» سوره بقره ❇️ الَّذِینَ یَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاٰقُوا رَبِّهِمْ وَ أَنَّهُمْ إِلَیْهِ رٰاجِعُونَ ✅ (همان) کسانی که می دانند پروردگارشان را ملاقات خواهند کرد، و به سوی او باز می گردند 🔰نکته ها: 🔸«لقاء» به معنی دیدن نیست، بلکه به معنی حضور است. چنانکه اگر نابینایی به حضور کسی برود، می‌گوید با او ملاقات کردم، گرچه او را ندیده است. 🔹صاحب مجمع البیان نیز می‌گوید: مراد از لقای پروردگار، ملاقات با پاداش و کیفر خداست. شاید مراد از ملاقات پروردگار، همان حالت عرفانی باشد که خاشعان در نماز پیدا می‌کنند، زیرا نماز حضور در برابر خداست. 🔸اگر «ظن» و گمان در برابر علم باشد، مورد انتقاد است؛ «مٰا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِنْ یَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ» امّا اگر مراد از گمان، اطمینان باشد ارزش است، گرچه یقین قوی نباشد. 🔹چنانکه خداوند نیز از رزمندگان شجاع و مخلص، به صاحبان گمان تعبیر نموده است: «قٰالَ الَّذِینَ یَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاٰقُوا اللّٰهِ کَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِیلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً کَثِیرَةً» 💠 پیام ها: ۱-خاشع، در نماز احساس ملاقات با خداوند را دارد. «الْخٰاشِعِینَ اَلَّذِینَ یَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاٰقُوا رَبِّهِمْ» #انس‌باقرآن 🌹@Gilan_tanhamasir

#تفسیر #یک_آیه_یک_نکته 📚تفسیر نور (محسن قرائتی) ✨آیه «۴۷» سوره بقره ❇️ یٰا بَنِی إِسْرٰائِیلَ اذْکُرُوا نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ وَ أَنِّی فَضَّلْتُکُمْ عَلَی الْعٰالَمِینَ ✅ ای بنی اسرائیل! نعمتم را که به شما ارزانی داشتم به خاطر بیاورید؛ و (نیز به یاد آورید که) من، شما را بر جهانیان، برتری بخشیدم. 🔰نکته ها: 🔸این آیه، از فرزندان و نسل حضرت یعقوب می‌خواهد که برای معرفت بیشتر خداوند و زنده شدن روح شکرگزاری و دلگرم شدن به نعمت‌های الهی، از آن موهبت‌ها و نعمت‌ها یاد کنند. 🔸البتّه برتری و فضیلت بنی اسرائیل، نسبت به مردم زمان خودشان بود. زیرا قرآن درباره مسلمانان می‌فرماید: «کُنْتُمْ خَیْرَ أُمَّةٍ» شما بهترین امّت‌ها هستید. 🔸همچنین ممکن است مراد از برتری، پیروزی حضرت موسی و قوم بنی اسرائیل بر فرعونیان باشد، نه برتری اخلاقی و اعتقادی. زیرا قرآن بارها از بهانه جویی‌های بی مورد و بی اعتقادی آنها انتقاد می‌کند. 💠پیام ها: ۱-نعمت و فضیلت بدست خداوند است. «نعمتی، انعمت، فضلت» ۲-نجات از سلطه ی طاغوت، از بزرگ ترین نعمت‌های الهی است. «نِعْمَتِیَ، فَضَّلْتُکُمْ عَلَی الْعٰالَمِینَ» #انس‌باقرآن 🌹@Gilan_tanhamasir

#تفسیر #یک_آیه_یک_نکته 📚تفسیر نور (محسن قرائتی) ✨آیه «۴۸» سوره بقره ❇️ وَ اتَّقُوا یَوْماً لاٰ تَجْزِی نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَیْئاً وَ لاٰ یُقْبَلُ مِنْهٰا شَفٰاعَةٌ وَ لاٰ یُؤْخَذُ مِنْهٰا عَدْلٌ وَ لاٰ هُمْ یُنْصَرُونَ ✅ و از روزی بترسید که کسی مجازات دیگری را نمی پذیرد و شفاعتی از کسی پذیرفته نمی شود؛ و غرامتی از او قبول نخواهد شد؛ و (به هیچ صورت) یاری نخواهند شد. 🔰نکته ها: 🔹در این آیه به برخی باورهای غلط و امیدهای نابجای یهود، اشاره شده است. آنان گمان می‌کردند که در روز قیامت اجدادشان، شفیع آنان خواهد شد. 🔹چنانکه بت پرستان، بت‌ها را شفیع خود می‌پنداشتند. برخی از آنان قربانی کردن را کفّاره ی گناهان دانسته و اگر پول نداشتند، یک جفت کبوتر را سر می‌بریدند. 🔹گروهی از آنان به همراه مرده، طلا و زیورآلات دفن می‌کردند تا به عنوان جریمه ی گناهانش بپردازد. 🔹غافل از آنکه قیامت بر خلاف دنیاست که برخی با پول و پارتی و یا حمایت شدن از قدرت ها، بر مشکلاتشان پیروز می‌شوند. #انس‌باقرآن 🌹@Gilan_tanhamasir

🌷بحثی درباره شفاعت 🔹شفاعت از کلمه «شفع» به معنای یاری و نصرت است و به جفت چون کمک و یاور است اطلاق شده است. یعنی افرادی که مایه ای از ایمان و تقوا و عمل داشته و در آن روز کمبودی دارند، لطفی به آن مایه‌ها اضافه می‌شود و در اثر جفت وهمراه شدن با لطف اولیای الهی، از قهر خداوند نجات می‌یابند. بنابراین شفاعت، تنها شامل کسانی می‌شود که تلاشگرند، ولی در راه مانده اند و نیاز به قدرتی دارند که در کنار آنان باشد. حدود سی آیه از قرآن مربوط به شفاعت است 🔸با توجّه به آیات قرآن، معلوم می‌شود که شفاعت بی قید و شرط نیست و شفاعت به اجازه و اذن خداست و شفاعت شونده، باید واجد شرایطی باشد و اگر کسی شرایط شفاعت را دارا نباشد، هر چند همسر پیامبر خدا باشد، مورد شفاعت قرار نمی گیرد. 🔹چنانکه همسر نوح و لوط علیهما السلام به علّت فسق، مشمول شفاعت نشدند. بنابراین شفاعتی سازنده است که انسان را با اولیای خدا پیوند دهد و مانع یأس او شود. ولی اگر ایمان به شفاعت سبب جرأت بر گناه گردد، همانگونه که مسیحیان عقیده دارند که عیسی فدا شد تا گناهان ما بخشیده شود، هرگز قابل قبول نیست. ❓سؤال: آیا شفاعتِ اولیای خدا، به معنای ایستادن در برابر اراده ی خدا نیست؟ کسی را که خدا اراده کرده عذاب کند، پیامبر با شفاعت خود جلو آن اراده را نمی گیرد؟ ✅ پاسخ: هم کیفر بدکاران و هم اجازه شفاعت به اولیای خود، اراده و خواست اوست. بنابراین شفاعت اولیای خدا، چیزی در برابر اراده ی الهی نیست. ❓سؤال: آیا شفاعت اولیای خدا به این معناست که لطف و مهربانی آنان از خدا بیشتر است. زیراخدا می‌خواهد عذاب کند و اولیای او شفاعت می‌کنند؟ ✅پاسخ: هم وجود رحم در اولیای خدا و هم اجازه ی استفاده از آن، از طرف خداست. بنابراین اوست که با رحم و لطف خود، اجازه ی شفاعت می‌دهد. ❓سؤال: آیا شفاعت، اراده ی خدا را تغییر می‌دهد؟ ✅پاسخ: اراده ی خداوند در شرائط مختلف یک نوع نیست. اراده خدا بر کیفر گناهکار است، ولی اگر او توبه کند، قهرش را برمی دارد. زیرا شرائط انسان گناهکار با انسان توبه کار فرق دارد. انسانی بخاطر محبّت و ارادت و اطاعت از اولیای خدا در دنیا، مشمول شفاعت آنان می‌شود و دیگری که مخالف آنان بوده، مشمول نمی شود. 🔸اسباب بخشایش گناهان در دنیا سه چیز است: ۱. توبه ۲. ترک گناهان کبیره ۳. حسنات و کارهای نیک ولی در آخرت، راه بخشش فقط شفاعت و رحمت ویژه الهی است. 💠پیام ها: ۱-ترس از حضور در دادگاه الهی، بدون وجود هرگونه وکیل یا شفیعی، زمینه ی تقویت تقوای الهی است. «وَ اتَّقُوا یَوْماً» ۲-در برابر عقاید خرافی وباطل، با قاطعیّت برخورد کنید. «لاٰ یُقْبَلُ، لاٰ یُؤْخَذُ» #انس‌باقرآن 🌹@Gilan_tanhamasir

#تفسیر #یک_آیه_یک_نکته 📚تفسیر نور (محسن قرائتی) ✨آیه «۴۸» سوره بقره ❇️ وَ اتَّقُوا یَوْماً لاٰ تَجْزِی نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَیْئاً وَ لاٰ یُقْبَلُ مِنْهٰا شَفٰاعَةٌ وَ لاٰ یُؤْخَذُ مِنْهٰا عَدْلٌ وَ لاٰ هُمْ یُنْصَرُونَ ✅ و از روزی بترسید که کسی مجازات دیگری را نمی پذیرد و شفاعتی از کسی پذیرفته نمی شود؛ و غرامتی از او قبول نخواهد شد؛ و (به هیچ صورت) یاری نخواهند شد. 🔰نکته ها: در این آیه به برخی باورهای غلط و امیدهای نابجای یهود، اشاره شده است. آنان گمان می‌کردند که در روز قیامت اجدادشان، شفیع آنان خواهد شد. چنانکه بت پرستان، بت‌ها را شفیع خود می‌پنداشتند. برخی از آنان قربانی کردن را کفّاره ی گناهان دانسته و اگر پول نداشتند، یک جفت کبوتر را سر می‌بریدند. گروهی از آنان به همراه مرده، طلا و زیورآلات دفن می‌کردند تا به عنوان جریمه ی گناهانش بپردازد. غافل از آنکه قیامت بر خلاف دنیاست که برخی با پول و پارتی و یا حمایت شدن از قدرت ها، بر مشکلاتشان پیروز می‌شوند. در روز قیامت، نسبت به کفّار تمام سبب‌ها قطع؛ «تَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبٰابُ» و نسبت‌ها محو؛ «فَلاٰ أَنْسٰابَ بَیْنَهُمْ» و زبان عذرخواهی بسته می‌شود؛ «وَ لاٰ یُؤْذَنُ لَهُمْ فَیَعْتَذِرُونَ» مال و فرزند کارآیی ندارند؛ «لاٰ یَنْفَعُ مٰالٌ وَ لاٰ بَنُونَ» و خویشاوندی نیز ثمری ندارد؛ «لَنْ تَنْفَعَکُمْ أَرْحٰامُکُمْ» قدرت‌ها پوچ می‌شوند؛ «هَلَکَ عَنِّی سُلْطٰانِیَهْ» و شفاعت بدون اذن خداوند پذیرفته نمی شود؛ «وَ لاٰ یَشْفَعُونَ إِلاّٰ لِمَنِ ارْتَضیٰ» و فدیه پذیرفته نمی شود. «لاٰ یُؤْخَذُ مِنْکُمْ فِدْیَةٌ» #انس‌باقرآن 🌹@Gilan_tanhamasir

🌷بحثی درباره #شفاعت شفاعت از کلمه «شفع» به معنای یاری و نصرت است. یعنی افرادی که مایه ای از #ایمان و تقوا و عمل داشته و در (روز قیامت) کمبودی دارند، لطفی به آن مایه‌ها اضافه می‌شود و در اثر جفت وهمراه شدن با لطف اولیای الهی، از قهر خداوند نجات می‌یابند. بنابراین شفاعت، تنها شامل کسانی می‌شود که تلاشگرند، ولی در راه مانده اند و نیاز به قدرتی دارند که در کنار آنان باشد. حدود سی آیه از قرآن مربوط به شفاعت است که به چند دسته تقسیم می‌شوند: ۱-آیاتی که شفاعت را نفی می‌کنند، مانند: «یَوْمٌ لاٰ بَیْعٌ فِیهِ وَ لاٰ خُلَّةٌ وَ لاٰ شَفٰاعَةٌ»، روزی که معامله و دوستی و شفاعت در آن نیست. ۲-آیاتی که شفاعت را مخصوص خداوند می‌دانند، مانند: «مٰا لَکُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَلِیٍّ وَ لاٰ شفیع»، غیر از او هیچ یاور و شفاعت کننده ای نیست. ۳-آیاتی که از شفاعت دیگران با اذن خداوند یاد می‌کنند، مانند: «مَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاّٰ بِإِذْنِهِ»، چه کسی در نزد او (خداوند) شفاعت می‌کند مگر به اذنش؟ ۴-آیاتی که شرایط شفاعت شوندگان را بیان می‌کنند، مانند: الف: شفاعت برای کسی است که مورد رضایت خدا باشد. «وَ لاٰ یَشْفَعُونَ إِلاّٰ لِمَنِ ارْتَضیٰ» ب: برای ظالمان، دوستدار و شفیعی نیست. «مٰا لِلظّٰالِمِینَ مِنْ حَمِیمٍ وَ لاٰ شَفِیعٍ» ج: فرشتگان برای مؤمنان، دعا واستغفار می‌کنند. «وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا» با توجّه به آیات فوق، معلوم می‌شود که شفاعت بی قید و شرط نیست و شفاعت به اجازه و اذن خداست و شفاعت شونده، باید واجد شرایطی باشد و اگر کسی شرایط شفاعت را دارا نباشد، هر چند همسر پیامبر خدا باشد، مورد شفاعت قرار نمی گیرد. چنانکه همسر #نوح و لوط علیهما السلام به علّت فسق، مشمول شفاعت نشدند. «فَخٰانَتٰاهُمٰا فَلَمْ یُغْنِیٰا عَنْهُمٰا مِنَ اللّٰهِ شَیْئاً وَ قِیلَ ادْخُلاَ النّٰارَ مَعَ الدّٰاخِلِینَ» بنابراین شفاعتی سازنده است که انسان را با اولیای خدا پیوند دهد و مانع یأس او شود. ولی اگر ایمان به شفاعت سبب جرأت بر گناه گردد، همانگونه که مسیحیان عقیده دارند که عیسی فدا شد تا گناهان ما بخشیده شود، هرگز قابل قبول نیست. #انس‌باقرآن 🌹@Gilan_tanhamasir

#تفسیر #یک_آیه_یک_نکته 📚تفسیر نور (محسن قرائتی) ✨آیه «۱۰۲» سوره بقره ❇️ وَ اتَّبَعُوا مٰا تَتْلُوا الشَّیٰاطِینُ عَلیٰ مُلْکِ سُلَیْمٰانَ وَ مٰا کَفَرَ سُلَیْمٰانُ وَ لٰکِنَّ الشَّیٰاطِینَ کَفَرُوا یُعَلِّمُونَ النّٰاسَ السِّحْرَ وَ مٰا أُنْزِلَ عَلَی الْمَلَکَیْنِ بِبٰابِلَ هٰارُوتَ وَ مٰارُوتَ وَ مٰا یُعَلِّمٰانِ مِنْ أَحَدٍ حَتّٰی یَقُولاٰ إِنَّمٰا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلاٰ تَکْفُرْ فَیَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمٰا مٰا یُفَرِّقُونَ بِهِ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ زَوْجِهِ وَ مٰا هُمْ بِضٰارِّینَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلاّٰ بِإِذْنِ اللّٰهِ وَ یَتَعَلَّمُونَ مٰا یَضُرُّهُمْ وَ لاٰ یَنْفَعُهُمْ وَ لَقَدْ عَلِمُوا لَمَنِ اشْتَرٰاهُ مٰا لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ خَلاٰقٍ وَ لَبِئْسَ مٰا شَرَوْا بِهِ أَنْفُسَهُمْ لَوْ کٰانُوا یَعْلَمُونَ ✅ و (یهود) از آنچه شیاطین در عصر سلیمان بر مردم می خواندند پیروی می کردند و سلیمان کافر نشد (و هرگز دست به سحر نیالود)؛ ولی شیاطین کفر ورزیدند؛ و به مردم سحر آموختند و (نیز یهود) از آنچه بر دو فرشته بابل «هاروت» و «ماروت»، نازل شد پیروی کردند. حال آنکه آن دو به هیچ کس چیزی (از سحر) یاد نمی دادند، مگر این که (از پیش به او) می گفتند: «ما وسیله آزمایشیم کافر نشو او سوءاستفاده نکن»، ولی آنها از آن دو فرشته، مطالبی را می آموختند که بتوانند به وسیله آن، میان مرد و همسرش جدایی بیفکنند؛ در حالی که هیچ گاه نمی توانند بدون اجازه خداوند، به کسی زیان برسانند. آنها مطالبی را فرا می گرفتند که به آنان زیان می رسانید و نفعی نمی داد. به یقین می دانستند هر کسی خریدار این گونه متاع باشد. در آخرت بهره ای نخواهد داشت و چه بد و ناپسند بود آنچه خود را به آن فروختند، اگر می دانستند؛ #انس‌باقرآن 🌹@Gilan_tanhamasir

🔰نکته ها: 🔸آنچه از روایات استفاده می‌شود آن است که حضرت سلیمان علیه السلام برای جلوگیری از انحراف یا سوء استفاده، دستور داد اوراق ساحران را جمع آوری و نگهداری کنند. 🔸ولی گروهی به آن نوشته‌ها دست یافته و مشغول تعلیم و اشاعه سحر در میان مردم شدند. آنان حتّی معجزات حضرت سلیمان را سحر معرّفی کرده و پیامبری او را منکر شدند. و برخی از بنی اسرائیل نیز به جای پیروی از تورات به سراغ سحر و جادو رفتند. 🔸این کار چنان شهرت و گسترش یافت که یهود زمان پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نیز سلیمان را ساحری زبردست می‌دانستند و او را به عنوان پیامبر نمی شناختند! ▫️ ۱). سحر، به فن ظریف و دقیقی گفته می‌شود که امور را از مسیر عادّی خود منحرف می‌سازد. وگاهی سحر به معنی خدعه، و باطل را در شکل و قالب حقّ آوردن، آمده است. ✨این آیه، گناه و انحراف رها کردن تورات و پیروی از شیاطین سحرآموز را بیان می‌کند که یهود به جای تورات از آنچه شیاطین در زمان سلیمان بر مردم می‌خواندند، پیروی می‌کردند. 🔹آنان برای توجیه کار خویش، نسبت سحر به سلیمان نیز می‌دادند، در حالی که سلیمان مرد خدا بود و کارش معجزه، و شیاطین در جهت مخالف او و کارشان سحر بود. 🔹علاوه بر آنچه گذشت، یهود از منبع دیگری نیز به سحر دست یافتند. بدین طریق که خداوند دو فرشته را به نام «هاروت» و «ماروت» به صورت انسان در شهر «بابل» در میان مردم قرار داد که روش ابطال و خنثی سازی سحر و جادو را به آنان بیاموزند. 🔹امّا برای اینکار لازم بود ابتدا آنان را با سحر آشنا سازند. چون انسان تا فرمول ترکیبی چیزی را نداند، نمی تواند آنرا خنثی نماید. لذا فرشته ها، ابتدا طریق سحر و سپس طریقه ابطال آن را می‌آموختند و قبل از آموزش با شاگردان خود شرط می‌کردند که از آن سوء استفاده نکنند و می گفتند: این کار مایه ی فتنه و آزمایش است، مبادا در مسیر خلاف بکار گیرید. 🔹امّا یهود از آن آموزش سوء استفاده نموده و از آن برای مقاصد ناشایست بهره بردند و حتّی برای جدایی میان مرد و همسرش بکار گرفتند. ✨قرآن در اینجا نکته ای را یادآور می‌شود که جای دقت و تأمل است. می‌فرماید: ساحر با داشتن علمِ سحر، از دایره ی قدرت الهی خارج نیست و بدون اراده ی خدا قادر به انجام کاری نیست و به کسی نمی تواند ضرری برساند، ولی از آنجایی که خداوند برای هر چیز اثری قرار داده است، سحر و جادو نیز می‌تواند اثرات سویی داشته باشد که از آن جمله تأثیر آن بر روابط زناشویی و خانوادگی است. #انس‌باقرآن 🌹@Gilan_tanhamasir

💠پیام ها: ۱-در حکومت حقّ و زمامداری حاکم الهی نیز همه ی مردم اصلاح نمی شوند، گروهی کجروی می‌کنند. «وَ اتَّبَعُوا مٰا تَتْلُوا الشَّیٰاطِینُ عَلیٰ مُلْکِ سُلَیْمٰانَ» ۲-شیاطین، در حکومت سلیمان نیز بیکار نمی نشینند و پی درپی القای سوء می‌کنند. «مٰا تَتْلُوا الشَّیٰاطِینُ عَلیٰ مُلْکِ سُلَیْمٰانَ» ۳-حکومت، با نبوّت منافات ندارد. برخی انبیا حکومت داشته اند. «مُلْکِ سُلَیْمٰانَ» ۴-ساحران برای مقدّس جلوه دادن و توجیه کار خود، سلیمان را نیز ساحر معرّفی می‌کردند. «وَ مٰا کَفَرَ سُلَیْمٰانُ» ۵-خداوند، از مقام انبیا در برابر تهمت دیگران دفاع می‌کند. «وَ مٰا کَفَرَ سُلَیْمٰانُ» ۶-تعلیم و تعلّم و اِعمال سحر، در ردیف کفر است. «کَفَرُوا یُعَلِّمُونَ النّٰاسَ السِّحْرَ» ۷-برای مقابله با علوم مضرّ و عقاید انحرافی، آگاهی صالحان از آنها لازم است. «مٰا أُنْزِلَ عَلَی الْمَلَکَیْنِ» ۸-در مقام تعلیم، معلّم باید نسبت به کاربردهای منفی علوم هشدار دهد. «وَ مٰا یُعَلِّمٰانِ... حَتّٰی یَقُولاٰ... فَلاٰ تَکْفُرْ» ۹-انسان در بین دو آموزش قرار داد: هم وساوس شیطانی؛ «یُعَلِّمُونَ النّٰاسَ السِّحْرَ» و هم الهامات الهی. «وَ مٰا یُعَلِّمٰانِ» ۱۰-فرشتگان نیز می‌توانند معلّم انسان‌ها شوند. «مٰا یُعَلِّمٰانِ... حَتّٰی یَقُولاٰ» ۱۱-گاهی علم و دانش، وسیله آزمایش است. «إِنَّمٰا نَحْنُ فِتْنَةٌ» ۱۲-تفرقه انداختن میان زن و شوهر، کاری شیاطینی و در حدّ کفراست. «فَلاٰ تَکْفُرْ فَیَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمٰا مٰا یُفَرِّقُونَ بِهِ بَیْنَ الْمَرْءِ... » ۱۳-دانش و آموزش همیشه مفید نیست، گاهی مضرّ و زیان آور نیز می‌باشد. «یَتَعَلَّمُونَ مٰا یَضُرُّهُمْ وَ لاٰ یَنْفَعُهُمْ» ۱۴-سحر و جادو واقعیّت دارد و در زندگی انسان مؤثّر است. «یُفَرِّقُونَ بِهِ... » ۱۵-ساحر دست به کارهایی می‌زند، ولی تمام تأثیر و تأثرات زیر نظر خداست. می توان از طریق پناه بردن به خداوند و استعاذه و توکّل و دعا و صدقه از توطئه‌ها نجات یافت. «وَ مٰا هُمْ بِضٰارِّینَ» ۱۶-ساحران شاید به پول و شهرتی برسند، ولی در قیامت بهره ای ندارند. «مٰا لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ خَلاٰقٍ» ۱۷-کسی که به سراغ تفرقه اندازی و سحر می‌رود، انسانیّت خود را از دست می‌دهد. «لَبِئْسَ مٰا شَرَوْا بِهِ أَنْفُسَهُمْ» #انس‌باقرآن 🌹@Gilan_tanhamasir

#تفسیر #یک_آیه_یک_نکته 📚تفسیر نور (محسن قرائتی) ✨آیه «۲۳۱» سوره بقره ❇️ وَ إِذٰا طَلَّقْتُمُ النِّسٰاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِکُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَ لاٰ تُمْسِکُوهُنَّ ضِرٰاراً لِتَعْتَدُوا وَ مَنْ یَفْعَلْ ذٰلِکَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ وَ لاٰ تَتَّخِذُوا آیٰاتِ اللّٰهِ هُزُواً وَ اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللّٰهِ عَلَیْکُمْ وَ مٰا أَنْزَلَ عَلَیْکُمْ مِنَ الْکِتٰابِ وَ الْحِکْمَةِ یَعِظُکُمْ بِهِ وَ اتَّقُوا اللّٰهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللّٰهَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ ✅ و هنگامی که زنان را طلاق دادید، و به پایان عده خود رسیدند، یا به طور شایسته آنان را نگه دارید (و آشتی کنید) و یا به طرز پسندیده ای آنها را رها سازید؛ و آنها را به خاطر زیان رساندن نگاه ندارید تا (به حقوقشان) تجاوز کنید. و کسی که چنین کند، به خویشتن ستم کرده است و (با این کارها) آیات خدا را به استهزا نگیرید. و نعمت خدا را بر خود بیاد بیاورید، و کتاب آسمانی و علم و دانش را که بر شما نازل کرده، و شما را با آن، پند می دهد. و از خدا پروا کنید و بدانید خداوند از هر چیزی (حتی از نیّت های شما) آگاه است. 🔰نکته ها: 🔸هر کجا زمینه ی انحراف و ظلم و خطر بیشتر است، هشدارها و سفارش‌ها نیز باید بیشتر باشد. زیرا شرایط روحی زن و مرد در موقع جدایی، عادّی نیست و زمینه ی انتقام و آزار رسانی بسیار وسیع و خطر ظلم و تعدّی فراوان است. 🔸در ظلم و تعدی به حقوق زن، خود مرد نیز زجر می‌کشد. زن و مرد در نظام آفرینش جزء یک پیکرند و ظلم به عضوی، ظلم به تمام اعضا است. کسی که به زن ظلم کند به استقبال کیفر الهی رفته و لذا به خودش نیز ظلم کرده است. #انس‌باقرآن 🌹@Gilan_tanhamasir

💠 پیام ها: ۱-اسلام، زندگیِ همراه با صفا و محبّت را می‌خواهد، نگاهداری همسر به قصد آزار او حرام است. «وَ لاٰ تُمْسِکُوهُنَّ ضِرٰاراً لِتَعْتَدُوا» ۲-کسانی که با همسر خود بدرفتاری می‌کنند، متجاوزند. «لِتَعْتَدُوا» ۳-ظلم به زن، ظلم به خویشتن است. «فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ» ۴-ازدواج، یکی از آیات بزرگ الهی است و نباید با طلاق‌های بی مورد یا نگاهداری همسر به قصد آزار او، این قانون مقدّس استهزا شود. «وَ لاٰ تَتَّخِذُوا آیٰاتِ اللّٰهِ هُزُواً» ۵-به جای کینه‌ها و ضعف‌ها و تلخی‌ها از نعمت‌ها یاد کنید. مشکلات خانوادگی را در کنار نعمت‌های بیشمار الهی چیزی نشمارید. «وَ اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللّٰهِ عَلَیْکُمْ» ۶-برای بهبود روابط زناشویی، توجّه به احکام و مواعظ کتاب آسمانی و تقوا لازم است. «وَ اذْکُرُوا... مٰا أَنْزَلَ عَلَیْکُمْ مِنَ الْکِتٰابِ وَ الْحِکْمَةِ یَعِظُکُمْ بِهِ وَ اتَّقُوا اللّٰهَ» ۷-کسی که خود را در محضر خدا بداند، از گناه پرهیز می‌کند. «وَ اتَّقُوا اللّٰهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللّٰهَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ» ۸-اگر هدفتان از طلاق، ظلم به همسر و سوء استفاده باشد، باید بدانید که خداوند آگاه است. «أَنَّ اللّٰهَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ» #انس‌باقرآن 🌹@Gilan_tanhamasir

#تفسیر 🔸بیشترین سوگندهای قرآن، به صورت پشت سر هم در سوره شمس آمده است که با یازده سوگند پیاپی بر خورشید وماه، روز و شب و آسمان زمین، بر ارزش و اهمیّت تزکیه نفس، تأکید می‌ورزد. 🔸مضمون این سوره آن است که انسان با الهام خدایی، کار نیک را از کار زشت تشخیص می‌دهد و اگر بخواهد رستگار شود، باید باطن خود را تزکیه کند و با انجام کارهای نیک، آن را رشد و پرورش دهد و گرنه از سعادت محروم می‌ماند. آنگاه به عنوان شاهد، داستان قوم ثمود را ذکر می‌کند که به خاطر تکذیب پیامبرشان حضرت صالح و کشتن شتری که معجزه الهی بود، به عذابی سخت گرفتار شدند. 🌸بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ🌸 وَ الشَّمْسِ وَ ضُحٰاهٰا«۱» وَ الْقَمَرِ إِذٰا تَلاٰهٰا«۲» وَ النَّهٰارِ إِذٰا جَلاّٰهٰا«۳» وَ اللَّیْلِ إِذٰا یَغْشٰاهٰا«۴» وَ السَّمٰاءِ وَ مٰا بَنٰاهٰا«۵» وَ الْأَرْضِ وَ مٰا طَحٰاهٰا«۶» وَ نَفْسٍ وَ مٰا سَوّٰاهٰا«۷» فَأَلْهَمَهٰا فُجُورَهٰا وَ تَقْوٰاهٰا«۸» 🌸به نام خداوند بخشنده مهربان🌸 به خورشید سوگند و گسترش نور آن (۱) به ماه سوگند، آنگاه که از پی خورشید در آید.(۲) به روز سوگند آنگاه که زمین را روشن سازد. (۳) به شب سوگند، آنگاه که زمین را بپوشاند. (۴) به آسمان سوگند و آنکه آن را بنا کرد.(۵) به زمین سوگند و آنکه آن را گسترانید. (۶) به نفس سوگند و آنکه آن را سامان داد. (۷) پس پلیدی‌ها و پاکی هایش را به او الهام کرد.(۸) #انس‌باقرآن 🌹@Gilan_tanhamasir