#استادعشق #قسمت_پنجاه_وهفتم #کتاب‌خوانی 🔸شما و عموجان بچه بوديد، و با هر وضعی خودتان را، تطبيق می داديد ولی مادربزرگ چه مي كردند؟ لابد مدام غصه می خوردند، و زجر می كشيدند. 🔸پدر عينك شان را پيدا كردند، و به چشم گذاشتند. مرا به دقت نگاه كردند، و گفتند : ‹‹اگر بگويم مادربزرگت، خانم گوهرشاد خانم، يك كلمه اظهار نارضايتی نمي كردند، لابد باور نمی كنی! 🔸من هيچ گاه به ياد ندارم، كه مادرم غصه بی پولی، يا گرسنگی ما را بخورند. به جای ناراحتی، از وضعيتی كه داشتيم هميشه غصه ی درس خواندن ما را، می خوردند. 🔸مادر، تا فرصتی به دست می آوردند، ما را دور خود مينشاندند، و ميگفتند: بچه ها می دانيد نگرانی و دل شوره من، برای چيست؟ ‹‹من و برادرم فكر می كرديم، مادر می خواهند دباره ی دارو يا غذا حرفی بزنند. اما ايشان فورا ميگفتند: ‹‹من نگران تحصيل شما هستم. 🔸درست است كه خواندن و نوشتن و كمی حساب از من ياد می گيريد، ولی تحصيلات كلاسی، چيز ديگری است. تحصيل برای شما واجب است، 🔸ولی متاسفانه من پولی ندارم،كه شما را به مدرسه بگذارم، و شهريه ی شما را بدهم. شما داريد كمكم بزرگ می شويد. می ترسم زمان بگذرد، و شما فرصتی نداشته باشيد، كه به مدرسه برويد.›› بعد پدرم نكته ای گفتند،كه خيلی تعجب كردم.. ادامه دارد... 🌹@Gilan_tanhamasir