💠 غزلی از میرزا یونس استاد سرایی معرف به میرزا کوچک‌خان جنگلی 💥هوالحق گوهر کجی در عالم بودی چو ابروانش دیگر تو راستی را یکسر نما نهانش با آه آتشینم، از آب دیده نبود یا سوختی دو گیتی، یا غرق آبدانش بین در کمان کمین کرد دل را به تیر مژگان ارجان بود هزارم، بادابدان نشانش در زیر تیغ تیزش، شادم بَرَد سرم را آزرم دارم آن دم، خونین شود بنانش از دوری جمالش، تن را نگر چسان شد چون کاه می‌کشاند، موری در آشیانش می‌خواستم مثالش اندر دو دیده بندم لیکن نجست نقشی، وهم من از میانش «گمنام» را نخستین، بُد نامی و نشانی همچون تو نامور کرد، گم‌نامش و نشانش 📚 سرود سبز سپيداران، اداره كل ارشاد اسلامي گيلان،1363 #میرزاکوچک_خان_جنگلی #ارسالی_کاربر (رضا رضا) ☔️@Gilan_tanhamasir