گروه حامی یادداشتی از احمد فربهی یکی از گروه‌های اجتماعی، «گروه حامی» است، یعنی کسانی که از یک فرد، یا یک گروه یا یک هنجار حمایت می‌کنند، نقش گروه حامی، حمایت از این افراد و هنجارهاست. در صدر اسلام عده‌ای نقش گروه حامی را ایفاء می‌کردند، علی‌ابن‌ابیطالب، خدیجه کبری، ابوطالب، حمزه سیدالشهداء حامیان پیامبر بودند، از این‌رو سالی که ابوطالب و پس از آن خدیجه رحلت کرد، برای پیامبر «عام‌الحزن» نام گرفت و خدا به پیامبر وحی کرد؛ «از مکه بیرون برو! ناصر تو از دنیا رفت!» و پس از مدتی، پیامبر از مکه بیرون رفت! درباره‌ مالک اشتر نیز این جمله نقل شده که؛ «تا مالک زنده بود امور علی‌ابن‌ابیطالب استحکام داشت وقتی مالک به شهادت رسید، امور علی آشفته گشت!»، و علی تنها ماند! حسین‌بن‌علی نیز وقتی عباس بر زمین افتاد، گفت: «الان کمرم شکست!» امام صادق نیز از دیدن هشام بن حکم شاد می‌شد و درباره او می‌گفت: «ناصرنا بقلبه و لسانه و یده!». حضرت مهدی نیز به فرزند عثمان بن سعید فرمود: «عاش أبوك سعيداً ومات حميداً، فألحقه بأوليائه ومواليه فلم یزل مجتهدا فی امرهم» خدیجه نیز حامی پیامبر بود آن‌هنگامی که همه او را ترک کردند، وقتی خدیجه رحلت کرد پیامبر نیز او را در عبای خود، و جبرئیل نیز به‌دستور خدا، تنها برای خدیجه کفنی از بهشت آورد که همراه با آن‌عبا، او را کفن و دفن کرد. امیرمؤمنان علی علیه‌السلام فرمود: «هر کس ما را با قلبش دوست بدارد و با زبانش ما را یاری دهد و با دشمنان ما بجنگد، در بهشت همراه با ما، در همان درجاتی است که ما هستیم!» https://eitaa.com/farbehi https://eitaa.com/Habibollah_Babai

پناه؛ تأملات تمدنی پیرامون روابط انسانی در قرآن 🎙#پادکست | قسمت دوم موضــوع: فلسفه زندگی از دریچه‌ی رحمت الهی گفت‌وگو با حجت‌الاسلام دکتر حبیب‌الله بابایی؛ مدیر پژوهشکده مطالعات تمدنی و اجتماعی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی #راوی؛صدای مدرسه‌ نگاه مدرســـه تـ؋ــــکر و نــوآوری نگــــــاهـ ‌🆔 @sch_negah https://eitaa.com/Habibollah_Babai

تمدن‌ها مبتنی بر نظام اولویت‌ها (اولویت نیازها، اولویت علوم، اولویت ارزش‌ها و معیارها) بنا می‌شوند. جامعه‌ای که اولویت‌هایش را گم کند، تاریخ و هویت خودش را هم گم خواهد داد. سوگمندانه باید گفت مدتهاست که اولویت‌های متن و حاشیهٔ ما را نه دانشمندان و اندیشمندان‌مان بلکه فضای دریدهٔ مجازی تعیین می‌کند. https://eitaa.com/Habibollah_Babai https://virasty.com/Habibollah_Babai/1711017256974875539

تمدن‌های شک‌ّپایه (قسمت ۸) آنچه از مرور آیات قرآن در باره شک به دست می آید این است که هرچند ممکن است شک و تردید راهی موقت برای یقین و حتی ایمان باشد، لیکن ارزش ذاتی ندارد (شک داشتن فضیلت نیست)، و تنها راه یقین و تنها راه ایمان نیز نیست. گاهی ایمانِ انباشته در جامعه، برآمده از فطرت انسانی و گاهی هم برخاسته از تعقل و استدلال است. با عطف توجه به این موضوع، و جستجوی آن در تمدن‌ها (از باب جری و تطبیق مفهوم قرآنیِ «شکّ» در تمدن‌ها) به نظر می‌رسد می‌توان تمدن‌های یقین‌پایه را در مقابل با تمدن‌های شک‌‌پایه تلقّی کرده و روح شکّ در تمدنی مثل تمدن مدرن غرب را در مقابل با روح ایمان در تمدن اسلامی تحلیل و تبیین نمود. در تمدنی که شکّ پایه است، حرکت تمدنی بر پایۀ شک رخ می‌دهد (ندانستن و یا «حیرت» حرکت تولید می‌کند) و در تمدنی که ایمان‌پایه و یا یقین‌پایه است، حرکت تمدنی برآمده از عنصر ایمان است. https://eitaa.com/Habibollah_Babai

شکّ و «اصلاح اجتماعی» (قسمت ۹) برای تحلیل پیامدهای «فرهنگ شکّ» در آیه‌های قرآنی باید مفاهیم مخالف شکّ همچون «ایمان» را هم در آموزه‌های قرآنی دنبال کرد. در این باره، آیۀ كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ (آیۀ 110 از سورۀ آل عمران) یکی از آیه‌های کانونی در موضوع امت و سنت‌های ظهور و بروز آن است که فرایند صورتبندی و صیرورت امت اسلام و پیدایش نقطه‌های وصل میان «ایمان» و «امر به معروف و نهی ازمنکر» را بیان می‌کند و ارتباط میان امر ایمانی و امر اجتماعی را راهی برای بهترین‌شدن آنهم در مقیاس تمدنی ترسیم می‌کند. از نظر مارشال هاجسن شرق‌شناس معاصر آمریکایی در کتاب «اعجاز اسلام» (The Venture of Islam) مسلمانان توجه خاصی به آیۀ «کنتم خیر امه اخرجت للناس» (آل‌عمران: 110) داشته‌اند و بدان‌سان در مورد ساخت دنیا عزمی راسخ ازخود نشان داده‌اند. آیت الله سعید حکیم در نسبت بین ایمان و امر به معروف و نهی از منکر، امر به معروف و نهی از منکر را از لوازم تکامل ایمانی و بلکه آن را روح ایمان به دین و جوهر دین تلقی می‌کند. اساسا ایمان کامل است که موجب می شود که یک مومن اگر کار خوبی از او سر بزند مسرور بشود و اگر کار ناشایستی از او سر بزند ناراحت شده و نسبت به کار انجام یافته پیشیمان شده خود را با توبه و انابه اصلاح کند. همین طور از نظر ایشان، از مهم‌ترین اسباب اثرگذاری امر و نهی به مردم این است که مردم راستی و صداقت را در فرد آمر یا ناهی، و همین طور اخلاص او را در عمل به رسالت و وظیفه خود، کامل حس کنند. برپایۀ همین مقدار از توضیح کوتاه درنسبت ایمان و امربه معروف و نهی از منکر(که البته بیان آیت الله حکیم تنها بیان در نسبت ایمان و امربه معروف و نهی ازمنکر نیست) نمی‌توان در وضعیت شکّ چنین تکامل و چنین انگیزه‌ و نیز چنین اخلاصی را ایجاد کرده و به سختی‌های امربه معروف و نهی از منکر تن داد. به بیان دیگر همان طور که ایمان در سطح امت و تمدن می‌تواند اصلاح‌های بزرگی را خلق کند، «شکّ» در سطح امت، عاجز از ایجاد چنین اصلاحی در چنین سطحی بزرگ خواهد بود. https://eitaa.com/Habibollah_Babai

پناه؛ تأملات تمدنی پیرامون روابط انسانی در قرآن 🎙#پادکست | قسمت سوم موضــوع: جریان رحمت الهی از صفتی الهی به مناسبات انسانی گفت‌وگو با حجت‌الاسلام دکتر حبیب‌الله بابایی؛ مدیر پژوهشکده مطالعات تمدنی و اجتماعی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی #راوی؛صدای مدرسه‌ نگاه مدرســـه تـ؋ــــکر و نــوآوری نگــــــاهـ ‌🆔 @sch_negah https://eitaa.com/Habibollah_Babai

ساخت شکّ بر بنیان نفاق (قسمت ۱۰) دو آیهٔ ذیل را ملاحظه کنید: أَفَمَنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَىٰ تَقْوَىٰ مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٍ خَيْرٌ أَمْ مَنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَىٰ شَفَا جُرُفٍ هَارٍ فَانْهَارَ بِهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (۱۰۹) لَا يَزَالُ بُنْيَانُهُمُ الَّذِي بَنَوْا رِيبَةً فِي قُلُوبِهِمْ إِلَّا أَنْ تَقَطَّعَ قُلُوبُهُمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (۱۱۰) سورهٔ توبه. آيا كسى كه بنياد [كار] خود را بر پايه تقوا و خشنودى خدا نهاده بهتر است يا كسى كه بناى خود را بر لب پرتگاهى مُشرف به سقوط پى‌ريزى كرده و با آن در آتش دوزخ فرو مى‌افتد؟ و خدا گروه بيدادگران را هدايت نمى‌كند. همواره آن ساختمانى كه بنا كرده‌اند، در دلهايشان مايه شك است، تا آنكه دلهايشان پاره پاره شود، و خدا داناى سنجيده‌كار است. نکته مهم در این آیات، بنیان بنائی است که نه موجب ایمان بلکه مایهٔ شک و ریبه است. حال باید تامل کرد چگونه یک نهاد ظاهرا مقدس مثل مسجد ضرار می‌تواند مایهٔ شک و تردید و نه مایهٔ ایمان و یقین بشود؟ و نیز باید فکری کرد که چگونه نفاقِ در قالب امر مقدس می‌تواند منتهی به شک (شک در فرد منافق و شک در جامعه آلوده به نفاق) گشته و اختلالی در نظم ایمانی مومنان بوجود آورد؟ ادامه دارد.... https://eitaa.com/Habibollah_Babai

▪️«تلکَ قضیةٌ»، ترانــه‌ای در باره تضادهای جهان مدرن https://eitaa.com/Habibollah_Babai ‌🆔 @sch_negah

نفاق و هویت شکّی (قسمت 11) آنچه از آیات قرآنی در بارۀ «نفاق» بر می‌آید این است که اولا جریان نفاق در نفاق‌ورزی خود خودآگاه است و در این باره اهل تردید نیست (واذا لقوا الذین آمنوا قالوا آمنا واذا خلوا الی شیاطینهم قالوا انا معکم)، لیکن نفاقی که منافقان دارند و کنش‌های منافقانه‌ای که انجام می‌دهند، مایۀ شک‌های غیراخلاقی و ریبه‌های قلبی آنها می‌شود. این ریبه‌ها همواره ماندنی است و تا زمانی که نفاق هست، ریبه و فرهنگ شکّ‌ انکاری نیز همچنان باقی می‌ماند. علاوه بر این، جریان نفاق در جامعه نیز بنای ریبه و شکّ‌سازی می‌کند. در این باره به نظر می‌رسد اولا پدیدۀ نفاق به لحاظ هستی‌شناختی پدیده‌ای دوگانه، مردد، مبهم، و متضاد است که نه تنها کنش‌هایش برای خود فرد منافق ضرر و زیان و تناقض ایجاد می‌کند (تناقض در خود)، بلکه پیوسته دوگانه‌های متضادی را توأمان در جامعه ایمانی و حتی در جامعه غیرایمانی بوجود می‌آورد. بدین سان پدیده نفاق در جامعه اساسا هویت شکّی دارد و جامعه را دچار بی‌نظمی و بی‌هویتی می‌کند. ثانیا نهادهایی که جریان نفاق تولید می‌کند، نظام تربیتی‌ای که می‌سازد، کتابی که می‌نویسد، فیلمی که می‌سازد، و حتی حسینیه و مسجد و هیئتی که بنا می‌کند، همه بر بنیان شک و ریبه‌های غیراخلاقی است. نهادهای شکّ‌پایه و آمیخته به ریبه و تردید، در مخاطبان مومن نیز شک‌های غیراخلاقی را توجیه می‌کند (روانشناسی تسرّی نفاق) و زمینه را برای برچیده شدن ایمان و بلکه ایجاد ارزش‌های معکوس در جامعه فراهم می‌کند که نکته آن را می‌توان در «نهی از معروف» و «امر به منکر» در سیرۀ رفتاری منافقان مشاهده کرد. الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْضٍ ۚ يَأْمُرُونَ بِالْمُنْكَرِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَيَقْبِضُونَ أَيْدِيَهُمْ ۚ نَسُوا اللَّهَ فَنَسِيَهُمْ ۗ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ هُمُ الْفَاسِقُونَ. مردان منافق و زنان منافق، همه از یک گروهند! آنها امر به منکر، و نهی از معروف می‌کنند؛ و دستهایشان را (از انفاق و بخشش) می‌بندند؛ خدا را فراموش کردند، و خدا (نیز) آنها را فراموش کرد (، و رحمتش را از آنها قطع نمود)؛ به یقین، منافقان همان فاسقانند! (توبه: 67) https://eitaa.com/Habibollah_Babai

پناه؛ تأملات تمدنی پیرامون روابط انسانی در قرآن 🎙#پادکست | قسمت چهارم موضــوع: آیا رحمت الهی یک سنت است یا یک استثنا؟ گفت‌وگو با حجت‌الاسلام دکتر حبیب‌الله بابایی؛ مدیر پژوهشکده مطالعات تمدنی و اجتماعی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی #راوی؛صدای مدرسه‌ نگاه مدرســـه تـ؋ــــکر و نــوآوری نگــــــاهـ ‌🆔 @sch_negah https://eitaa.com/Habibollah_Babai

مرادخای کاپلان احیای سنت‌ منسوخ تورات‌خوانی را برای عقلانیت تمدنی یهود بسیار مهم می‌داند. مهم‌تر از آن سنت منسوخ یهودیان، فرهنگ زندهٔ «تلاوت قرآن» بمثابه یکی از نقطه‌های عطف تمدنیِ مسلمانان است که در آن «معرفت»،«معنویت»، «هنر»، و «نظم» باهم جمع شده. البته تمدن‌پژوهان ایران کمتر به این موضوعات فکر می‌کنند! https://eitaa.com/Habibollah_Babai https://virasty.com/Habibollah_Babai/1711537158860000598

برنامه‌های شب قدر با موضوعاتی متفاوت در باب «حقیقت زیستن» در حسینیهٔ ارشاد https://eitaa.com/Habibollah_Babai

آیا «شکّ» همزیستی ایجاد می‌کند؟ (قسمت 12) یکی از نکته‌های مربوط به آیۀ « لَا يَزَالُ بُنْيَانُهُمُ الَّذِي بَنَوْا رِيبَةً فِي قُلُوبِهِمْ» درمسئله «شک و یقین/ایمان» مسئله آموزش شکّ در برابرآموزش یقین و ایمان است. امروزه هستند کسانی که فکر می‌کنند اگر نوعی از نسبیت‌گرایی و شک‌گرایی را در دوره‌های آموزشی (مثل فلسفه برای کودکان) نهادینه بکنند، راه برای همزیستی و تحمل یکدیگر در جامعه دینی گشوده خواهد شد. فارغ از اینکه تاریخ اجتماعیِ «شکّ» در غرب چه بوده و حاصل آن در مناسبات انسانی چگونه بوده است (ببینید تاریخ جنگ‌های مدرن را بعد از امواج شکّ فلسفی و فرهنگی در عصر روشنگری) باید بدین نکته توجه داشت که اساسا «شکّ» نوعی از بی‌قاعدگی و هرج‌ومرج در خشونت را توجیه می‌کند در حالی که ایمان (ایمان غیرتقلیدی) بر پایۀ میزان و قانون به خشونت سفارش می‌کند (آنجا که سفارش می‌کند)، علاوه اینکه بر اساس همان میزان و معیار هم مبانی عمیقی را در نسبت بین «خود و دیگری»، «اخوت انسانی»، «مدارا»، «صلح»، «دوری از نزاع»، «خوش خلقی» و غیره ارائه می‌نماید. حال پر واضح است که خشونت بی‌قاعده (غزّه امروز را ببینید) خشن‌تر خواهد بود نسبت به خشونت با قاعده. از طرف دیگر تعایش و همزیستیِ مبتنی بر شک و تردید پایدار نخواهد بود در حالی که همزیستی برآمده از بنیان‌های ایمانی و الهیاتی پایدار و ماندگار است. بدین‌ترتیب نظم اجتماعی را می‌توان بر بنیان ایمان درست کرد، لیکن همان نظم را نمی‌توان بر اساس شکّ بنا نهاد. بحث «شک و همزیستی» ادامه دارد... https://eitaa.com/Habibollah_Babai

«شکّ پسندیده» در مناسبات اجتماعی مومنان (قسمت 13) نوشته‌ای از دکتر احمد فربهی 1) یکی از قواعد فقهی در حدود شرعی، قاعده دَرء است یعنی «الحدود تُدرَأ بالشبهات» یعنی اگر کسی متهم به یک جرم شد که دارای حدی است به محض این که درباره‌‌ی آن شکی برای قاضی به وجود آمد، قاضی نمی‌تواند حد را بر او جاری کند پس یکی از کارکردهای شک در روابط اجتماعی، جریان اصل برائت و دفع حدود از افراد است. 2) یکی از احکام شرعی و اخلاقی، «حمل فعل برادر بر احسن وجوه است» معنای آن این است که اگر برادر تو متهم به رفتار زشتی شد تا وقتی که یقین حاصل نشده، موظفی رفتار او را بر احسن وجوه حمل کنی در این‌جا هم تا وقتی شک داری و شک تو تبدیل به یقین نشده، باید درباره‌ی رفتار برادرت، قضاوت خوبی داشته باشی. 3) یکی از هنجارهای اجتماعی که دین به ما توصیه می‌کند، اصل «تغافل» است یعنی نسبت به عیوب دیگران مدام باید خودت را به غفلت بزنی و بگویی: فکر نمی‌‌کنم ایشان با این رفتارش قصد بدی داشته باشد. قضاوت باید بر اساس علم باشد از این‌رو «شک واقعی» منشأ مدارای اجتماعی است هم‌چنان‌که تغافل نسبت به عیوب دیگران یکی از رفتارهای پسندیده در دین است از این‌رو «شک دستوری» منشأ مدارا در بسیاری از رفتارهای اجتماعی می‌شود. در عین حال نظارت و حفظ هنجارهای خوب، بُعد دیگری است که باید هر فرد دین‌داری در تعاملات اجتماعی‌اش داشته باشد. 4) خلاصه اینکه در باورها حتی‌الامکان انسان نباید اجازه دهد شک وارد قلبش شود (روايات ما پر است از مذمت شکّ در باورهای حق)، و در قضاوت‌های اجتماعی حتی‌الامکان نباید اجازه دهد یقین وارد ذهنش شود و همیشه به شک‌های واقعی یا دستوری توجه کند. https://eitaa.com/Habibollah_Babai

پناه؛ تأملات تمدنی پیرامون روابط انسانی در قرآن 🎙#پادکست | قسمت پنجم موضــوع: دور کردن جامعه از خشونت و برپایی عدالت اجتماعی مبتنی بر اخلاق رحمت پایه گفت‌وگو با حجت‌الاسلام دکتر حبیب‌الله بابایی؛ مدیر پژوهشکده مطالعات تمدنی و اجتماعی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی #راوی؛صدای مدرسه‌ نگاه مدرســـه تـ؋ــــکر و نــوآوری نگــــــاهـ ‌🆔 @sch_negah https://eitaa.com/Habibollah_Babai

امروز، روز جهانی قدس باید فراتر از جهان اسلام مطرح شود. صهیونیسم افراطی اکنون یکی از تهدیدات بنیادین برای نظم جهانی است. از این رو، باید تمامی ملل در اقصا نقاط جهان همه با هم برخیزد و یک رخداد متفاوت و موثری را در روز قدس رقم بزند تا بلکه بتواند آینده دنیا را از آشوب‌ برآمده از نظام اسرائیلی رها سازد. https://x.com/Habz109/status/1774484990018941085?t=bmLhuX2SMcn2QsCE_0ydWw&s=35 https://eitaa.com/Habibollah_Babai

بازی شکّ و صنعت شکّ‌سازی (قسمت 14) بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ. ليكن ايشان در شكى كه دارند سرخوش و مشغول بازی‌اند. (آیه 9 از سورۀ دخان). توضیح اینکه کسانی در مورد آنچه که برای پیامبر اسلام ص فروفرستاده شد شکّ می‌ورزند و قرآنی را که بر او خوانده شده، به بازی گرفته و در مهم‌ترین پیام‌های زندگی مشغول سرگرمی و لهو و لعب می‌شوند. بر پایۀ نظر برخی از مفسران، تنوینی که در «شکّ» آمده، برای تعظیم شکّ است، یعنی اینکه سرگرمی و استهزاء آنها در باب یک «شکّ بزرگ» است. یعنی این جماعت، نه تنها شک می‌کنند، بلکه شک بزرگی را مرتکب می‌شوند. و آنگاه در این شکّ بزرگ هم توقف نمی‌کنند بلکه آن را مایه سرگرمی، استهزاء و بازی و غفلت قرار می‌دهند و نه مایۀ تنبه و آگاهی و معرفت. بزرگی این شک هم می‌تواند در مورد «متعلق شک» باشد و اینکه این جماعت حقایق بزرگی را انکار می‌کنند و با حقایق بزرگی شوخی و بازی می‌کنند و سرمایه‌های عظیمی همچون دین و ایمان را مایۀ شک‌ورزی‌های بسیط و سطحی قرار می‌دهند. همین‌طور این شکّ بزرگ می‌تواند برآمده از انبوهی از شک‌هایی باشد که در جامعه پیدا می‌شود و آنگاه انباشت شک‌ها، تودۀ بزرگی از شک را ایجاد می‌کند. نکته مهم دراین مسئله «صنعت شکّ‌سازی» در عرصه‌های علمی (مانند فلسفه و الهیات) و نیز عرصه‌های فرهنگی است که مهم‌ترین این گونه از شکّ‌پردازی‌ها را می‌توان در صنعت فرهنگی دیجیتال مشاهده کرد که شکّ‌های بزرگی را در مسلّمات فرهنگی، مسلّمات اخلاقی، و مسلّمات اجتماعی پیش می‌کشد و در عمق بدیهیات انسانی ایجاد شک و تردید نموده و زندگی به مثابه بازی را برای انسان معاصر به ارمغان می‌آورد. https://eitaa.com/Habibollah_Babai

پناه؛ تأملات تمدنی پیرامون روابط انسانی در قرآن 🎙#پادکست | قسمت ششم موضــوع: آیا عبور از نابسمانی فرهنگی، با موضوع رحمت امکان‌پذیر است؟ گفت‌وگو با حجت‌الاسلام دکتر حبیب‌الله بابایی؛ مدیر پژوهشکده مطالعات تمدنی و اجتماعی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی #راوی؛صدای مدرسه‌ نگاه مدرســـه تـ؋ــــکر و نــوآوری نگــــــاهـ ‌🆔 @sch_negah https://eitaa.com/Habibollah_Babai

روز قدس پس از ۷ اکتبر تفاوت وجودی دارد با روز قدس قبل از آن که صرفا برای حفظ و بقا بود. روز قدس اکنون، روز «یاد» (حضارة الذکر) است، نه فقط یاد تراژدی‌های عمیق در امروز غزه، بلکه یاد عمیق الله (اشدّ ذکرا)، یاد حماسه و پیروزی، و یاد رهایی از مرگ ذلت‌بار و آغاز زندگیِ نو در بدترین شرایط تاریخی است. https://eitaa.com/Habibollah_Babai https://virasty.com/Habibollah_Babai/1712185448857764248

پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با همکاری مراکز علمی برگزار می‌کند هم اندیشی علمی ✅ قدس الامة؛ تأملی بنیادین با ارائه اساتید: 🎙دکتر سیدکاظم سیدباقری هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی 🎙دکتر حبیب الله بابایی هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی 🎙دکتر حسین آجورلو پژوهشگر ارشد غرب آسیا 🎙دکتر جبار شجاعی هیئت علمی دانشگاه امام صادق(ع) 🎙دکتر علیرضا مقدم رئیس پژوهشکده مطالعات منطقه‌ای المصطفی(ص) 🎙دکتر محمدعلی رنجبر هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع) 🎙دکتر مختار شیخ حسینی هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی 🗓 تاریخ برگزاری: پنجشنبه 16 فروردین 1403، ساعت 9:45 تا 12 جلسه به صورت مجازی برگزار می‌شود dte.bz/cptconf پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی https://eitaa.com/Habibollah_Babai

پناه؛ تأملات تمدنی پیرامون روابط انسانی در قرآن 🎙#پادکست | موضــوع: پناه؛ ادبیات قرآن یا ادبیات مدرن؟ گفت‌وگو با حجت‌الاسلام دکتر حبیب‌الله بابایی؛ مدیر پژوهشکده مطالعات تمدنی و اجتماعی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی #راوی؛صدای مدرسه‌ نگاه مدرســـه تـ؋ــــکر و نــوآوری نگــــــاهـ ‌🆔 @sch_negah https://eitaa.com/Habibollah_Babai

دیالکتیک «شکّ و شرک» (قسمت پایانی) بنیان تمدن توحیدی بر پایۀ شکّ نیست بر پایۀ ایمان است، ایمانی بر بنیان معرفت توحیدی. توسعۀ فرهنگ شکّ و تعمیق آن و تردید در باورهای فطری، اخلاقی و دینی، زمینه را نه برای تمدن خواهد گشود و نه برای توحید. تمدن را با نوعی از گسست عمیق فرهنگی مواجه خواهد کرد و توحید را هم به سمت کفر و شرک خواهد کشانید.اساسا با توسعۀ شکّ و تردید در جامعه به جای تمدن توحیدی، جامعه‌ای مشحون از شِرک متراکم و پاره‌پاره خواهیم داشت. در نسبت بین «شک» و «شرک» برای نمونه می‌توان آیات 21 تا 26 سورۀ قاف را مورد تأمل قرار داد بویژه آنجا که می‌فرماید: مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُرِيبٍ ﴿۲۵﴾ الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَأَلْقِيَاهُ فِي الْعَذَابِ الشَّدِيدِ ﴿۲۶﴾ [هر] بازدارنده از خيرى [هر] متجاوز شكاكى (۲۵) كه با خداوند خدايى ديگر قرار داد [اى دو فرشته] او را در عذاب شديد فرو افكنيد (۲۶). اجمالا در این آیات نسبتی وجود دارد بین «شک انکاری» و «شرک». آنجا که شک‌ورزی موجب دوری انسان از توحید و ارتکاب نوعی از شرک در فکر و فرهنگ خود می‌شود و آنجا که شرک‌ورزی در رفتار و عقیده، راه را برای تردید‌های بیشتر و بلکه شکّ‌های غیراخلاقیِ مضاعف هموار می‌کند. دیدن این دیالکتیک بین «شکّ» و «شِرک» یکی از موضوعات بسیار بنیادین در فهم ماهیت تمدن توحیدی و تفاوت آن با تمدن‌های غیرتوحیدی است. @@ گفتنی است آنچه در این تأملات قرآنی در باب «شکّ» مطرح شد صرفا در آمدی بود برای تفکر در موضوع «شکّ فرهنگی» و «فرهنگ ایمانی» و جایگاه تمدنی آن در دو سویۀ تمدن اسلامی و تمدن سکولار غرب. تفصیل این موضوع را باید جایی دیگر پی گرفت.... https://eitaa.com/Habibollah_Babai

فرازی از صحیفه سجادیه برای رزمندگان و مرزداران اسلام https://eitaa.com/Habibollah_Babai

پناه؛ تأملات تمدنی پیرامون روابط انسانی در قرآن 🎙#پادکست | قسمت هشتم موضــوع: مصادیقی از پناه گفت‌وگو با حجت‌الاسلام دکتر حبیب‌الله بابایی؛ مدیر پژوهشکده مطالعات تمدنی و اجتماعی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی #راوی؛صدای مدرسه‌ نگاه مدرســـه تـ؋ــــکر و نــوآوری نگــــــاهـ ‌🆔 @sch_negah https://eitaa.com/Habibollah_Babai

پناه؛ تأملات تمدنی پیرامون روابط انسانی در قرآن 🎙#پادکست | قسمت نهم موضــوع: صورت پناه در خانواده گفت‌وگو با حجت‌الاسلام دکتر حبیب‌الله بابایی؛ مدیر پژوهشکده مطالعات تمدنی و اجتماعی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی #راوی؛صدای مدرسه‌ نگاه مدرســـه تـ؋ــــکر و نــوآوری نگــــــاهـ ‌🆔 @sch_negah https://eitaa.com/Habibollah_Babai