◼️ سیّد حمیری متولد ۱۷۳ هجری قمری، از شُعَرای بزرگ شیعه و معاصر امام صادق عليه السّلام، در مصيبت حضرت زهرا سلام الله علیها، سروده: ضُرِبَتْ وَ اهْتُضِمَتْ مِنْ حَقِّهَا وَ أُذِيقَتْ بَعْدَهُ طَعْمَ السّلعِ قَطَعَ اللهُ يَدَيْ ضَارِبِهَا وَ يَدَ الرَّاضِي بِذَاكَ المتبعِ لا عَفَى اللهُ لَهُ وَ لَا كَفَّ عَنْهُ هَوْلَ يَوْمِ المُطَّلَعِ. #ترجمه : زهرا را زدند و حقّش را ربودند و پس از آن، طعم جراحت و زخم را به او چشاندند. بريده باد دست ضاربِ او و كسى كه راضى و پيرو او باشد ، خدای از او نگذرد و او را از هول روز قيامت باز ندارد. 📙 مأساة الزهرا، ج ٢ ص ١۶ ✍️ پی‌نوشت: شکل گیری یک فضای شعری که تبیین کننده یک موضوع خاص واقعی و تاریخی است وابسته به تحقق و شهرت و اعلان عمومی آن موضوع واقعی‌ است. تا وقتی آن مسئله خارجیه به شهرت و اطلاع عمومی نرسد به صورت گسترده و وسیع به آئینه شعر در نمی‌آید لذا قالب شعری بیان کننده یک فضای فکری ثابت است؛←شعر سید حمیری گویای اعتقاد آشکار شیعیان آن زمان به #شهادت حضرت صدیقه کبری سلام الله علیها است. ✳️هادیان هدایت (آنچه مبلغین نیاز دارند) https://eitaa.com/Hadi8243

✅ مباهاتِ امام مجتبی به جده بزرگوارشان در عصر خلافت امام حسن علیه السَّلام در کوفه پس از آنکه معاویه لعنه الله بر اوضاع مسلط شد و از مردم برای خود بیعت گرفت، امام حسن علیه السلام در پاسخ به جسارت و ناسزای او به ساحت مقدس امیرمؤمنان علیه السَّلام طی خطبه‌ای طولانی با افتخار به حسب و نسب و جدّة طاهره‌شان فرمودند: 🔸«و جَدَّتی خدیجة علیهاالسَّلام و جدَّتک قَتِیلَةُ [قُتَیلَةُ] فلعن الله أخملنا ذکراً وألأمنا حسبا...» #ترجمه : ای معاویه، جدّة من خدیجه طاهره، ولی جدّۀ تو قتیله (زن زشتکار جاهلیّت) است، پس خداوند متعال لعنت کند آن کس را که بدنام‌، حسب و نسبش پلید و پست است...» 📔ارشاد، مفید رحمه الله ٢: ١۵