بسم‌الله الرحمن الرحیم #مدح_ولادت_حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام باز در شعر تو نوآوری ام گل کرده باز انگار رگ حیدری ام گل کرده هوس خواندن اوصاف علی کردم من عشقِ مدّاحیِ پامنبری ام گل کرده دفترم مست و قلم مست و خودم دیوانه باز اشعارِ علی اکبری ام گل کرده یک علی گفتم و صد زلزله افتاده به شعر باز روحیّۀ ویرانگری ام گل کرده سینیِ شربت و شیرینی وگل آوردم باز خادم شدم و نوکری ام گل کرده هر که با لحنِ خودش عرض ادب کرده و من لهجۀ فارسیِ مادری ام گل کرده شعر با نام علی رنگ طلا می گیرد صد و ده بیت علی ، زرگری ام گل کرده هست مرآت نبی در حرَکات و سکنات به علی ابن حسین ابن علی صد صلوات پسری مثل تو البته که فخر پدر است به دلش راحتِ دل روی سرش تاج سر است رفته روبند ببندد به روی تو زینب چارقل خوانده پدر بس که رخت در نظر است یل لیلاست در آغوش یل ام بنین خانۀ حضرت ارباب قمر در قمر است این همان است که آینده برای پدرش یک نفر هست که در حکم هزاران نفر است اشبه الناس به سیمای رسول الله است نصِّ آیات پیمبر به رخش جلوه گر است خارج از حوصلۀ عالم و آدم باشد بس که توصیف جمالِ علوی وقت بَر است پسر حضرت لیلاست که مجنون دارد عاشق او شده جبریل امین دربه در است ای جوانان جهان روز جوانش عشق است صوت ولحنِ ملکوتیِّ اذانش عشق است آمده تا به ابد یوسف لیلا باشد پرچم آل علی یکسره بالا باشد پسر ارشد ارباب ، علی آمده تا کمترین کارِ دمش کارِ مسیحا باشد سبک اکرام علی اکبر لیلا حسنی است آمده تا درِ بیتش به همه وا باشد در مرام و منش و بینشِ دینی والاست حق همین است که الگوی جوانها باشد پسر فاطمه روی پسرش حساس است آمده تا که جگر گوشۀ بابا باشد زیر پاهای پدر جای گرفته است که تا زیر پای پدرش جنتِ دنیا باشد بین این بیتِ پر از گل به خدا جا دارد که گل سر سبد حضرت زهرا باشد بادهء شُرب طهورا همه از خوشۀ اوست گوشۀ دِنج جهان گوشۀ شش گوشۀ اوست حمدُلله که ما را به شما مایل کرد پیش درگاه شما نوکرِ ناقابل کرد دمِ او گرم که اینگونه رقم زد دنیا که تو را سید و ارباب و مرا سائل کرد گفته شد ذکر علی هست عبادت ، شُکرش که مُزیَّن به علی یکسره این محفل کرد جبرئیلِ سخنم شکر خدا هر شب و روز یک سلامی به شما را به لبم نازل کرد قلبِ خود را به جز او رهن ندادم به کسی که علی اکبر لیلا به دلم منزل کرد نمک مجلس ما جمله ای از کرببلاست شعرِ ما را نمکی ریخته و کامل کرد مقتل اینگونه نوشته است : به یک حملۀ خود... یکصد و بیست نفر را به درک واصل کرد گر چه قند و عسل از هر دو لبش می ریزد آیۀ قهرِ خدا از غضبش می ریزد یک جمال نمکین و قد رعنا داری در صفِ لشگر عباس علی جا داری با تو اعراب ، همه یاد علی می اُفتند وقت شمشیر زدن ، بَه که تماشا داری نوهء شیر اُحُد حیدرِ مرهب فکنی داخلِ معرکه ها هیبت مولا داری دشمن از میسره تا میمنه در هم پیچید به گمانم مدد از حضرت زهرا داری بارها گفته ام و بار دگر می گویم "هرچه خوبان همه دارند تو یکجا داری " به خداوند قسم بعدِ ابالفضل علی شأنِ فرما ندهیِ کل قوا را داری آسمان تکیه به دستان ابالفضل زده مُرشِدی در قد و اندازهء سقا داری هرکه شد مدعی و روی تو شمشیر کشید سرش افتاد زمین و بدنش تیر کشید تب دلدادگی ات بود که جان داد مرا حرف اوصاف تو شور و هیجان داد مرا گرچه گویند عیان را به بیان حاجت نیست خوبی ات بود عیان ، شوق بیان داد مرا دل اگر می تپد از معجزهء عشق بُود عشقت ای یوسف لیلا ضربان داد مرا به ثنای تو زبان باز ، فقط باید کرد علت این بود خداوند زبان داد مرا اولین بار که شش گوشۀ تو بوسیدم به خدا برقِ ضریح تو تکان داد مرا أَشهدُ أَن علیاً ولی اللهِ تو بود کاین چنین شوقِ نماز عشقِ اذان داد مرا از کرامات شما اهل کرم این بس که هرچه من خواستم ارباب همان داد مرا رعیت خانۀ او رزق و معاشی دارد امشب ارباب جهان ریخت و پاشی دارد شاعر:مهدی مقیمی https://eitaa.com/HajAbasVaezii

#مدح_ولادت_حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام ملک قنداقه اش را با شکوه محشر آورده و گل از خاک پای شاهزاده سر در آورده برای شاخه ی سدره خدا برگ و بر آورده گمانم نسل زهرا باز هم پیغمبر آورده و بعد از لؤلؤ و مرجان، خدا یک گوهر آورده همان که مات خود کرده است ماه آسمانی را به لبخندش دو چندان کرده شوق زندگانی را محبت را سیادت را رسول مهربانی را علم کرده است در تاریخ مفهوم جوانی را که حرفی از تمام حرف ها زیباتر آورده زمین از ابر رحمت موج زد مانند دریا شد دم عیسی بن مریم باد زلف این مسیحا شد نبی بعد نبی در احترام مقدمش پا شد حواس عرش محو دست های ام لیلا شد همان دستی که ماهی چون علی اکبر آورده علی روح جوانی شد که غم از پیر میگیرد که خورشید از نگاهش نور عالم گیر میگیرد وقار از راه رفتن های او تأثیر میگیرد اذان روزی سه نوبت از لبش تکبیر میگیرد که اسلام از لبان او اذانی دیگر آورده پس از خورشید تشنه میشود مهتاب هم تشنه برای دیدن لب‌های تو شد آب هم تشنه زبان میگفت گشته مثل تو ارباب هم تشنه از آن داغی که شد گهواره ی بی تاب هم تشنه ببخش این شعر ها را که فقط چشم تر آورده شاعر:احمد حیدری https://eitaa.com/HajAbasVaezii

#مدح_ولادت_حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام از عربده ام پر شده میخانه ام امشب بد مستم و بر گردن پیمانه ام امشب سودا زدۀ طرۀ جانانه ام امشب زنجیر بیارید که دیوانه ام امشب امشب همه دیوانۀ دیدار حسینیم همسایۀ دیوار به دیوار حسینیم از بس که گدا آمده جا قیمت زر شد آییینه گذارید که هنگام نظر شد حق داشته جبریل که پروانه اگر شد فطرس خبر آورده که ارباب پدر شد رو کرده علی جلوه آییینۀ خود را جا دارد اگر کعبه درد سینه خود را ای عشق طپش های دل شعله ور از تو ای شوق که آتش زدن این جگر از تو ای اوج پریدن ز تو و بال و پر از تو سر پای تو انداختن از من خبر از تو در خانۀ عشقیم توکلت علی الله دیوانۀ عشقیم توکلت علی الله ای نور ازل خَلقاً و خُلقاً به که رفتی ای قبلۀ هر کوچه و برزن به که رفتی ای سبزترین وقت شکفتن به که رفتی ای مدح تو با دوست و دشمن به که رفتی تا دید تو را گفت علی سر تر از این نیست آنوقت نوشتند که پیغمبرتر از این نیست لیلا شده مجنون شدۀ نام و نشانش لیلا شدی و خواند تو را با دل و جانش خون می دود امشب به تمام شریانش بند آمده هر کس که تو را دید زبانش خورشید همین جذبۀ مهتاب ندارد مانند تو در خانه اش ارباب ندارد شاعر: حسن لطفی https://eitaa.com/HajAbasVaezii

بسم‌الله الرحمن الرحیم #مدح_ولادت_حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام باز در شعر تو نوآوری ام گل کرده باز انگار رگ حیدری ام گل کرده هوس خواندن اوصاف علی کردم من عشقِ مدّاحیِ پامنبری ام گل کرده دفترم مست و قلم مست و خودم دیوانه باز اشعارِ علی اکبری ام گل کرده یک علی گفتم و صد زلزله افتاده به شعر باز روحیّۀ ویرانگری ام گل کرده سینیِ شربت و شیرینی وگل آوردم باز خادم شدم و نوکری ام گل کرده هر که با لحنِ خودش عرض ادب کرده و من لهجۀ فارسیِ مادری ام گل کرده شعر با نام علی رنگ طلا می گیرد صد و ده بیت علی ، زرگری ام گل کرده هست مرآت نبی در حرَکات و سکنات به علی ابن حسین ابن علی صد صلوات پسری مثل تو البته که فخر پدر است به دلش راحتِ دل روی سرش تاج سر است رفته روبند ببندد به روی تو زینب چارقل خوانده پدر بس که رخت در نظر است یل لیلاست در آغوش یل ام بنین خانۀ حضرت ارباب قمر در قمر است این همان است که آینده برای پدرش یک نفر هست که در حکم هزاران نفر است اشبه الناس به سیمای رسول الله است نصِّ آیات پیمبر به رخش جلوه گر است خارج از حوصلۀ عالم و آدم باشد بس که توصیف جمالِ علوی وقت بَر است پسر حضرت لیلاست که مجنون دارد عاشق او شده جبریل امین دربه در است ای جوانان جهان روز جوانش عشق است صوت ولحنِ ملکوتیِّ اذانش عشق است آمده تا به ابد یوسف لیلا باشد پرچم آل علی یکسره بالا باشد پسر ارشد ارباب ، علی آمده تا کمترین کارِ دمش کارِ مسیحا باشد سبک اکرام علی اکبر لیلا حسنی است آمده تا درِ بیتش به همه وا باشد در مرام و منش و بینشِ دینی والاست حق همین است که الگوی جوانها باشد پسر فاطمه روی پسرش حساس است آمده تا که جگر گوشۀ بابا باشد زیر پاهای پدر جای گرفته است که تا زیر پای پدرش جنتِ دنیا باشد بین این بیتِ پر از گل به خدا جا دارد که گل سر سبد حضرت زهرا باشد بادهء شُرب طهورا همه از خوشۀ اوست گوشۀ دِنج جهان گوشۀ شش گوشۀ اوست حمدُلله که ما را به شما مایل کرد پیش درگاه شما نوکرِ ناقابل کرد دمِ او گرم که اینگونه رقم زد دنیا که تو را سید و ارباب و مرا سائل کرد گفته شد ذکر علی هست عبادت ، شُکرش که مُزیَّن به علی یکسره این محفل کرد جبرئیلِ سخنم شکر خدا هر شب و روز یک سلامی به شما را به لبم نازل کرد قلبِ خود را به جز او رهن ندادم به کسی که علی اکبر لیلا به دلم منزل کرد نمک مجلس ما جمله ای از کرببلاست شعرِ ما را نمکی ریخته و کامل کرد مقتل اینگونه نوشته است : به یک حملۀ خود... یکصد و بیست نفر را به درک واصل کرد گر چه قند و عسل از هر دو لبش می ریزد آیۀ قهرِ خدا از غضبش می ریزد یک جمال نمکین و قد رعنا داری در صفِ لشگر عباس علی جا داری با تو اعراب ، همه یاد علی می اُفتند وقت شمشیر زدن ، بَه که تماشا داری نوهء شیر اُحُد حیدرِ مرهب فکنی داخلِ معرکه ها هیبت مولا داری دشمن از میسره تا میمنه در هم پیچید به گمانم مدد از حضرت زهرا داری بارها گفته ام و بار دگر می گویم "هرچه خوبان همه دارند تو یکجا داری " به خداوند قسم بعدِ ابالفضل علی شأنِ فرما ندهیِ کل قوا را داری آسمان تکیه به دستان ابالفضل زده مُرشِدی در قد و اندازهء سقا داری هرکه شد مدعی و روی تو شمشیر کشید سرش افتاد زمین و بدنش تیر کشید تب دلدادگی ات بود که جان داد مرا حرف اوصاف تو شور و هیجان داد مرا گرچه گویند عیان را به بیان حاجت نیست خوبی ات بود عیان ، شوق بیان داد مرا دل اگر می تپد از معجزهء عشق بُود عشقت ای یوسف لیلا ضربان داد مرا به ثنای تو زبان باز ، فقط باید کرد علت این بود خداوند زبان داد مرا اولین بار که شش گوشۀ تو بوسیدم به خدا برقِ ضریح تو تکان داد مرا أَشهدُ أَن علیاً ولی اللهِ تو بود کاین چنین شوقِ نماز عشقِ اذان داد مرا از کرامات شما اهل کرم این بس که هرچه من خواستم ارباب همان داد مرا رعیت خانۀ او رزق و معاشی دارد امشب ارباب جهان ریخت و پاشی دارد شاعر:مهدی مقیمی https://eitaa.com/HajAbasVaezii

#مدح_ولادت_حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام ملک قنداقه اش را با شکوه محشر آورده و گل از خاک پای شاهزاده سر در آورده برای شاخه ی سدره خدا برگ و بر آورده گمانم نسل زهرا باز هم پیغمبر آورده و بعد از لؤلؤ و مرجان، خدا یک گوهر آورده همان که مات خود کرده است ماه آسمانی را به لبخندش دو چندان کرده شوق زندگانی را محبت را سیادت را رسول مهربانی را علم کرده است در تاریخ مفهوم جوانی را که حرفی از تمام حرف ها زیباتر آورده زمین از ابر رحمت موج زد مانند دریا شد دم عیسی بن مریم باد زلف این مسیحا شد نبی بعد نبی در احترام مقدمش پا شد حواس عرش محو دست های ام لیلا شد همان دستی که ماهی چون علی اکبر آورده علی روح جوانی شد که غم از پیر میگیرد که خورشید از نگاهش نور عالم گیر میگیرد وقار از راه رفتن های او تأثیر میگیرد اذان روزی سه نوبت از لبش تکبیر میگیرد که اسلام از لبان او اذانی دیگر آورده پس از خورشید تشنه میشود مهتاب هم تشنه برای دیدن لب‌های تو شد آب هم تشنه زبان میگفت گشته مثل تو ارباب هم تشنه از آن داغی که شد گهواره ی بی تاب هم تشنه ببخش این شعر ها را که فقط چشم تر آورده شاعر:احمد حیدری https://eitaa.com/HajAbasVaezii

#مدح_ولادت_حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام از عربده ام پر شده میخانه ام امشب بد مستم و بر گردن پیمانه ام امشب سودا زدۀ طرۀ جانانه ام امشب زنجیر بیارید که دیوانه ام امشب امشب همه دیوانۀ دیدار حسینیم همسایۀ دیوار به دیوار حسینیم از بس که گدا آمده جا قیمت زر شد آییینه گذارید که هنگام نظر شد حق داشته جبریل که پروانه اگر شد فطرس خبر آورده که ارباب پدر شد رو کرده علی جلوه آییینۀ خود را جا دارد اگر کعبه درد سینه خود را ای عشق طپش های دل شعله ور از تو ای شوق که آتش زدن این جگر از تو ای اوج پریدن ز تو و بال و پر از تو سر پای تو انداختن از من خبر از تو در خانۀ عشقیم توکلت علی الله دیوانۀ عشقیم توکلت علی الله ای نور ازل خَلقاً و خُلقاً به که رفتی ای قبلۀ هر کوچه و برزن به که رفتی ای سبزترین وقت شکفتن به که رفتی ای مدح تو با دوست و دشمن به که رفتی تا دید تو را گفت علی سر تر از این نیست آنوقت نوشتند که پیغمبرتر از این نیست لیلا شده مجنون شدۀ نام و نشانش لیلا شدی و خواند تو را با دل و جانش خون می دود امشب به تمام شریانش بند آمده هر کس که تو را دید زبانش خورشید همین جذبۀ مهتاب ندارد مانند تو در خانه اش ارباب ندارد شاعر: حسن لطفی https://eitaa.com/HajAbasVaezii

#مدح_ولادت_حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام #حاج_عباس_واعظی چه قیامتی و چه محشری چه صنوبری و چه سروری چه محمدی و چه حیدری شه ماسِواء، علی اکبری به مقامِ تو همه دم سلام همه انبیا به درت غلام نفست صفای علی الدوام که تویی شفاء، علی اکبری به فدای خنده‌ی قند تو به فدای سرو بلند تو به فدای زلف کمند تو قمرُ السماء علی اکبری منم آن خمارِ سبوی تو وَ اسیر طره‌ی موی تو به فدای گلشن روی تو که تو دلربا علی اکبری تویی آن دلیل حیات من تویی آن صراط نجات من وَ تو اصل صوم و صلات من علم الهداء، علی اکبری همه مضطرب ز شجاعتت متحیر از تو و هیبتت به فدای شور و صلابتت اسدُ الولاء ، علی اکبری مه کهکشان یل قهرمان شه لا مکان شرف الزمان وجناتِ تو، شعف البیان جبلُ الوفاء علی اکبری https://eitaa.com/HajAbasVaezii