☕️ دلتنگ چایِ تلخ و شیرینِ عراقی حدود ۵ متری با هم فاصله داشتیم دستم را به نشانه‌ی سلام برایش بالا بردم او نیز دستش را بالا بُرد اما اجازه نداد سلامش کنم، از همان فاصله با صدای رسایی گفت: چای نخور، می‌فهمی چای نخور. خانم غرضی را می‌گویم، غرض خاصی نداشت فقط چون طب سنتی کار کرده و دید رنگ به رو ندارم از جهتِ طبیب دوار بودن این نکته را تذکر دادند. سلامی کردم، چشمی گفتم و تا ۶ماه چایی را ترک کردم تا اینکه مُحرم شد یک چای روضه خوردم و باز نمک‌گیر شدم. در مدتی که تارک چایی بودم فهم نمودم: ۱. چایی حکم بزرگترهای فامیل را دارد که محفل گرم‌کن‌اند و همه را گِرد گرمای وجودشان جمع می‌کنند. ۲. حتی اگر تارک چای هستی، مهمانی که می‌روی از آن بنوش چه بسا این چایی تمام دارایی میزبان برای پذیرایی از توست و او کتری و سماور را به عشق تو به جوش و خروش آورده است. اربعین اگر رفتی کربلا وقتی میزبان از تو می‌پرسد شای ایرانی یا عراقی بگو عراقی آن وقت ببین چگونه در پوستش نمی‌گنجد چرا که میزبان علاقه دارد به سبک و سیاق خود از مهمانش پذیرایی کند، چای ایرانی که اینجا هست پس دل بدست آور... از قدرت چایی حسینی همین بس که دو ملت ایران و عراق را به عشق امام‌حسین‌ علیه السلام به هم جوش داده است. یادم افتاد مسیر حرم از راه نجف باز کردم هوس چای عراقی ها را #اربعین ✍🏻#مرضیه‌‌رمضان‌قاسم 🗒️@HamQalam