#شوال، شوق یا سستی؟
آنکس که از ماه مبارک #رمضان درست بهره برده است و از خاصيت شويندگی شبهای #قدر برخوردار شده، باید روحش آیینۀ صاف و زلالی شده باشد که جمال محبوب در آن منعکس است. چنين بندهای، به مراتب بالاتر راه پیدا کرده است و با شوق و تلاشی خستگیناپذیر، در مسیر بینهایت قدم میگذارد تا به لذت #قرب دست یابد.
اما عدهای با وجود #روزه و انجام اعمال #مستحب اين ماه، از اثرات آن حقیقتاً بهرهمند نشدهاند و نوعی سستی در وجودشان حاکم است! علت آن است که با وجودی که دستان #شیطان در اين ماه بسته بوده است، اما مکاید شیطانی از دو راه میتواند به جان آدمی نفوذ کند: «اهمال و سستی» و «ایجاد آرامش کاذب».
برای مانع شدن از نفوذ اين دو حالت در وجود، باید با شروع ماه شوال، هدفمند زندگی کرد و #فرهنگ_ولایی را در ریزترین امور زندگی محور قرار داد. این خواسته حاصل نمیشود، مگر با ثابت قدم بودن در مسیر #محبت اهلبیت(علیهمالسلام)؛ چراکه آنان باب ورود به خوبیها هستند: "...وَ لَيْسَ الْبِرُّ بِأَن تَأتُوا الْبُيُوتَ مِن ظُهُورِهَا وَلٰكِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقَىٰ وَأتُوا الْبُيُوتَ مِنْ أبْوَابِهَا..."؛ "أینَ بابُاللّهِ الّذِی مِنهُ یُؤتی".
برگرفته از #بیانات_استاد_لطفی_آذر
@Lotfiiazar