eitaa logo
⚜ بزم اندیشه ⚜
1.2هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
108 ویدیو
0 فایل
💠 گزیده‌ای از بیانات سرکار خانم فاطمه میرزایی، در قالب کدهای کوتاه، عکس‌نوشته و نکات برگرفته از دروس 💠 🌐 سایت: hamgaman-institute.ir 📱ارتباط با ادمين: @Admiin_Kanall
مشاهده در ایتا
دانلود
ائمه(علیهم‌السلام) علی‌رغم عشق والایی که به فرزندان خود داشتند، از ابتدا آنان را با درد و رنج آشنا می‌کردند؛ نه اینکه آن‌قدر در پی راحتی‌شان باشند که عافیت‌طلب بارآیند. چرا؟ چون می‌دانستند سیستم هستی، بر مبنای حرکت وجود برای رسیدن به غیب بنا شده و همه آمده‌اند برای شدن؛ شدن در زیبایی و شرافت وجودی، نه در پیشرفت‌های دنیوی و برتری‌های مادی. برای همین است که تربیت، با راحت‌طلبی و تن‌پروری جمع نمی‌شود. نمونۀ بارز این تربیت، حضرات عبدالله و قاسم، فرزندان امام حسن(علیهم‌السلام) بودند که عاشقانه‌ترین جهادها را در کربلا رقم زدند. برگرفته از ۱۴۰۱/۵/۱۲ 📱@Lotfiiazar 🌐 hamgaman-institute.ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📋 سخنرانی سرکار خانم لطفی‌آذر خلاصۀ جلسۀ 4 5 صبر، مهم‌ترین عنصر سعادت همانگونه که وقتی کودکی در عالم دنیا خوب تغذیه کند به سرعت رشد می‌کند و قوی می‌شود در هم کسی که داشته باشد موانع رشدش را کنار می‌زند و رشد می‌کند. همچون کربلاییان که را دیدند و طی کردند و شناختشان می‌تواند ما را در سیر جوهری نفس... متن کامل در لینک زیر: hamgaman-institute.ir/خلاصه-دروس/moharam/صبر-عنصر-سعادت @Lotfiiazar
فقط اسمش نبود؛ جانش آزاده در دنیا و آخرت بود. کم کسی نبود! امیری عالی‌مقام که سپاهی بزرگ، تحت فرمانش بودند. از مال و منال دنیا هم کم نداشت. اما وقتی به خود آمد، یک‌باره همه را پشت سر گذاشت و شرمسار و سربه‌زیر، توبه‌کنان به سوی امام رفت. گناهش کم نبود که فکر کنیم راحت برگشت. اولین مواجهۀ اهل‌بیت امام با دشمن، روبه‌رویی با سپاه حرّ بود که زنان و فرزندان را به وحشت انداخت. او بود که به فرمان ابن‌زیاد، مانع برگشتن امام به مدینه شد. او بود که آب را بر کاروان کربلاییان بست. اما وقتی به خود آمد، ناامید نشد که: «ای وای! چه کردم؟ چه‌بسا اگر من راه امام را سد نمی‌کردم، برمی‌گشت و کار به جنگ نمی‌کشید! نکند من باعث شهادت امام شده باشم! و...» ناامید نشد و بار سنگین این گناه را به دوش کشید؛ برگشت و سر به دامان امام گذاشت. او در یک لحظه متحوّل شد و از قعر جهنم به بهشت آغوش امام رسید. اما آن لحظه، لحظه نبود؛ او در همان آن، به قدر یک عمر سختی کشید و هم بر بار شرم و گناهش صبر کرد، هم بر از دست دادن دنیایش. تکلیف آن روزِ حرّ، این بود که چشم ببندد، همۀ دنیایش را رها کند و در سپاه امامش برود. اما ما قرار نیست زندگی‌مان را رها کنیم. اگر می‌خواهیم حرّ باشیم، زندگی کنیم و نبینیم؛ در دنیا باشیم و دل نبندیم؛ داشته باشیم، اما به کم و زیادش حساس نباشیم و از بود و نبودش دلمان نلرزد. حتی اگر خطا کردیم، عقب نکشیم و به بهانۀ بدی‌هایمان از امام دورتر نشویم. بمانیم و برای جبران هرچه تا کنون بوده‌ایم و کرده‌ایم، با امام حرکت کنیم. این تفکر است که «حرّ» می‌سازد. برگرفته از ۱۴۰۱/۵/۱۳ 📱@Lotfiiazar 🌐 hamgaman-institute.ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📋 سخنرانی سرکار خانم لطفی‌آذر خلاصۀ جلسۀ 5 6 صبر، نقطۀ تعالی درواقع خداوند برای رشد نفس مقتضیاتی قرار داده که در فرهنگ دینی به آن « و » می‌گویند و یعنی پایداری در این جمال‌ها و جلال‌ها. هرچه صبر می‌کنیم ما قوی‌تر، آگاه‌تر، متکامل‌تر، به خود متکی‌تر و زیباتر خواهد شد. به‌خصوص اگر صبرمان را فقط به عالم ماده اختصاص ندهیم، بلکه در ابعاد برتر وجودمان وارد شویم که نکتۀ اصلی سخن... متن کامل در لینک زیر: hamgaman-institute.ir/خلاصه-دروس/moharam/صبر-نقطۀ-تعالی @Lotfiiazar
امان و صد امان از کوفی‌جماعت لعنت بر آن مردنمایان نامرد ما که اهل نیستیم، علی تنها بماند! مگر می‌شود این‌همه بی‌غیرت بود؟ این‌همه دنیاپرست و نادان! با آن‌همه اشتیاق و انتظار نامهٔ «فدایت شوم» بنویسی که بیاید و بعد با فرستادهٔ امام کنی و بعد پشت سرش بخوانی و بعد... بعد فریب و دروغ‌های خواص را بخوری یا بترسی از جان همسر و فرزندت یا بیم کنی که خانه‌ات بدون نان‌آور شود یا برق مال و دنیا چشمت را پر کند و بعد بروی تا بمانی و امامت تنها بماند! شاید هم از تمام این‌ها گذشته باشی اما به بهانهٔ اینکه منتظر امامی، در مقابل سکوت کنی یا به حرف ، عقب بنشینی تا شکست نخوری و برای پیروزی در زمان مناسب‌تر آماده شوی یا دنبال یکی از خواص که گذاشت و رفت، تو هم میدان را رها کنی. خلاصه آن‌قدر امام در قلبت تو را بخواند و تو آن‌قدر و برهان بیاوری تا راه به سوی او بسته شود و دست و پای تو در بند؛ تا دیگر نتوانی بروی و امامت تنها بماند! آری؛ از نزدیک که ببینی سخت است کربلایی بودن سخت است و شدن سخت است و ماندن و چه آسان است چه دم‌دست است چه آشناست کوفی شدن... چه راحت می‌شود شد و به امام نرسید! چه راحت می‌شود شد و با همهٔ توانایی‌ها از قافله جا ماند! نزدیک است اینک این تو و این امام ببین اهل کدام قبیله‌ای 📱@Lotfiiazar 🌐 hamgaman-institute.ir
نقش در هستی، و است؛ چه نشر و گسترش حقایق و معارف، چه گسترش نسل و نشر کمالات الهی با تربیت فرزند. این، است که با آن عروج می‌کند. برای همین بود که زنان در شهید نشدند؛ چون باید می‌ماندند و هم پیغام‌های حرکت امام حسین(علیه‌السلام) را نشر می‌دادند، هم باقیماندۀ نسل حسینیان را به ثمر می‌رساندند. برگرفته از ۱۴۰۱/۵/۱۴ 📱@Lotfiiazar 🌐 hamgaman-institute.ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا