چند نکته درباره پسر: ✍ پسر واژه فارسی است و به فرزند ذکور انسان، اطلاق می‌شود. ✍ در عربی، به پسر ابن گفته شده چون وی ساخته پدر است، چنان که به ساختمان که ساخته بنّاست، بِنا گفته می‌شود. ✍ به هر کس یا هر چیز که در ساختن شخصیت فردی مؤثر باشد یا با آن اختصاص یا همراهی داشته باشد، «ابن» گویند. ابن العلم برای تربیت شدگان علمی به کار می‌رود؛ ابن الحرب برای کسانی که مدام در میدان جنگ اند استفاده می‌شود. ✍ قرآن به زندگی و سرنوشت بعضی پسران انبیای الهی اشاره کرده تا مایه عبرت انسان‌ها شوند: پسران حضرت آدم، پسر نوح نبی، پسر داود نبی، پسران ابراهیم نبی و زکریای نبی که در پیری به آن دو عطا شدند، پسران یعقوب نبی، عیسی پسر مریم، پسر لقمان، کشته شدن پسری توسط خضر نبی، ذبح پسران بنی اسراییل توسط فرعون،... ✍ تا قبل از اسلام پسر ارجمند و ارزشمند و دختر فاقد ارج و ارزش بود از این رو دختران زنده به گور می‌شدند. اسلام در مقابل این دیدگاه جاهلی افراطی ایستاد و گفت: چه بسا پسرانی که شرند، مایه سرافکندگی و بدبختی پدر و مادر می‌شوند و دخترانی که مایه آبرو و افتخار خانواده خواهند شد.(ر.ک: کهف آیات ۸۱ و ۸۲) ✍ از دیگر دیدگاه‌های انحرافی جاهلیت قبل از اسلام، قائل شدن فرزند برای خدا بود. یهود، عزیر را و نصرانی‌ها، عیسی مسیح را پسران خدا دانستند. ✍ اسلام با رد دیدگاه‌های خرافی و انحرافی، دختر و پسر، هر دو را نعمت خدا و موهبت الهی دانست و فرمود: یَهَبُ لِمَن یَشاءُ اِنـثـًا و یَهَبُ لِمَن یَشاءُ الذُّکور. خدا به هر کس بخواهد دختر و به هر کس بخواهد پسر می‌دهد. ✍ اسلام، پسران را زینتِ «زندگی دنیا» (کهف: ۴۶) و نمونه امداد و کمک الهی (اسراء: ۶) دانسته و خاطرنشان کرده آنها پایدار نیستند و نباید مایه غرور و غفلت از یاد خدا شوند. ✍ نباید از یاد برد که نسبت‌های خانوادگی در قیامت از یادها خواهد رفت (مومنون: ۱٠۱) مال و فرزند کارایی خود را از دست خواهد داد (شعرا: ۸۸) گنهکاران در روز قیامت حاضرند، برای نجات دادن خود از عذاب الهی عزیزان خود از جمله پسران خویش را فدا کنند (معارج: ۱۱) و پدران و مادران از فرزندان خود می‌گریزند (عبس: ۳۴-۳۶) ✍ از پسران بهشتی در منابع دینی به غلمان و ولدان تعبیر شده است. آنان خدمتگزار بهشتیان اند. @Hamneshin14 #ولادت_امام_جواد #روز_پسر