🔸 یکی از مهمترین مسائلی که در باب عنایت زهرا (س) به امت و جامعه اسلامی هست، این است که حضرت در یکی از مناجات‌ های خود می ‌گوید: «اِلهي وَ سَيدي اَسْئَلُكَ بِالذَّينَ اصْطَفَيتَهُمْ وَ بِبُكاءِ وَلَدَي في مُفارَقَتِي اَنْ تَغْفِرَ لِعُصَاةِ شيعَتِي وَ شيعَةِ ذُرِّيتِی». این سخن، سخن بسیار عزیزی است، یعنی نهایت محبت، علاقه و دوستی حضرت زهرا (س) با یکایک افراد امت را نشان می ‌دهد؛ حتی گنهکاران و کسانی که به خطا رفتند و لغزشی داشتند. حضرت فرمود که «خدایا به انبیا و اولیا قسم» و حتی این تعبیر که بسیار رقت ‌آور است: «وَ بِبُكاءِ وَلَدَي في مُفارَقَتِي» خدایا من تو را به گریه ‌های بچه‌ هایم، در مفارقت خودم قسم می ‌دهم که گنهکاران امت، شیعیان من و شیعیان ذریه من را مورد مغرفت قرار دهی. این #اوج_محبت_و_دوستی است که زهرا (س) نسبت به جامعه و یکایک امت اسلامی دارد که حتی گریه فرزندانش در مفارقت خویش را واسطه قرار می‌ دهد تا خدای عالم، رقّت این امر را ببیند و از جایگاه رحمت و رأفت الهی با بندگانش برخورد کند، این هم از بزرگی و عظمت زهرای مرضیه (س) حکایت دارد. 🔸 با ویژگی‌هایی که در آیات الهی از این شخصیت یاد شده است خصوصا #آیه_تطهیر، موقعیت وجودی زهرا (س) را مشخص می ‌کند. حضرت زهرا (س)، قدرِ متیقنِ عترت و اهل بیت (ع) است. یعنی همه اهل تسنن و تشیع به طهارت زهرا (س) و اینکه به عنوان #رکن_اصلی_عترت طاهره و اهل بیت (ع) است، اعتراف و اذعان دارند. آنچه که از حضرت زهرا (س) اظهار و به عنوان رفتار، گفته و دیده می‌ شود، از جایگاه #طهارت_ویژه و تطهیری است که خدای عالم بر اساس نظام تکوین انجام داده است، بنابراین هیچ لغزشی را در هیچ مقطعی نمی ‌شود از حضرت زهرا(س) دید. 🔸 ایشان آنگاه که با سختی و خشونت و افراطِ جریان حاکمیت و خلافت دروغین رسول الله روبرو شد، اظهارات، سخنان و رفتاری داشتند که همه مورد استناد بوده، به معنای اینکه چون او از جایگاه مقام #آیه_تطهیر سخن می ‌گوید و عمل می ‌کند، مورد عنایت پروردگار عالم و تأیید امام عصرش می ‌باشد. یعنی اگر او با خلفا برخوردی کرد و سخنانی گفت، چه در زمانی که در مسجد، خطبه فدکیه ایراد کرد و چه زمانی که با همسران مهاجر و انصار سخن گفت همه این‌ها در مرعی و منظر آقا علی بن ابی ‌طالب (ع) بود و حضرت نه تنها تصدیق و تأیید کرد و همراهی داشت بلکه جایگاه زهرا (س) به گونه ‌ای بود که علی بن ابی ‌طالب(ع) با همه وجود این مسائل را همراهی می ‌کرد. 🔸 آنچه که درباره زهرا (س) در دوره بعد از رحلت پیامبر (ص) ـ که چندان هم طول نکشید ـ اتفاق افتاد، شرایط و اوضاعی بود که همواره می ‌تواند برای امت اسلام #درس_‌آموز باشد. بر اساس حدیث پیامبر (ص)، خدای عالم جایگاهی برای زهرا (س) قرار داد که ایشان #مظهر_مهر_و_غضب الهی شد: «إنَّ اللّه َ يَغضَبُ لِغَضَبِ فاطِمَةَ و يَرضى لِرِضاها» این سخن استثنایی است یعنی او به #مقام_فنا رسیده و به #قرب_الهی باریافته است به گونه ‌ای که در حدّ قرب فرایض، او کار خدایی می ‌کند. اگر زهرا (س) غضب می ‌کند، غضب خداست و زهرا (س) مظهر غضب الهی است و اگر در جایی رأفتی به خرج می ‌دهد و در شب زفاف و عروسی پیراهن خود را به فقیر می ‌دهد، مظهر رحمت الهی است. 🔸 بنابراین، با اینکه خلفا در اوج قدرت و جایگاه حکومتی خود قرار داشتند اما حضرت زهرا (س) قاطعانه و با تمام قدرت با آنها از در حقانیت آمد و به صراحت به خلفا گفت که آیا شنیدید که پیامبر (ص) فرمود که «إِنَّ فَاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّی‏ مَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِی»، اگر کسی زهرا (س) را بیازارد و آزار دهد، منِ پیامبر را آزار داده است؟ آنها گفتند: بله ما این سخن را از پیامبر (ص) شنیدیم. حضرت فرمود: آیا شنیده ‌اید که پیامبر گرامی اسلام فرمود که غضب فاطمه، غضب خداست؟ آنها گفتند: آری شنیدیم. حضرت فرمود: «خدایا تو شاهد باش که من از این‌ها غضبناک هستم و این‌ها موجب آزار و اذیت من شدند». این سخن قاطعانه حجت الهی تا روز قیامت است که اگر کسانی با این جریان سازگار باشند باید بدانند که دل زهرا (س) را به درد آورده ‌اند، کسانی که به خلیفه حق الهی یعنی علی بن ابی‌طالب (ع) بی ‌توجهی کردند، در حقیقت، حضرت زهرا (س) را نگران کردند. بنابراین، باید با کمال دقت از حضرت زهرا (س) #شناخت داشته باشیم. 👇👇👇👇