‌‌علامه‌ جوادى‌آملى یه تعبیر خیلی خیلی قشنگی دارن، میفرمایند: ‹ فرق شوق و عشق اين است كه شائق به كسى مى‌گويند كه ندارد و مى‌طلبد، و عاشق به كسى می‌گويند كه رسيده و آن را نگه مى‌دارد. انسانِ تشنه‌اى كه به دنبال چشمه مى‌رود مى‌گويند او مشتاقِ چشمه است، اما وقتى به آب رسيد مى‌گويند كه او عاشق چشمه است. ›🪐✨