اگرچه از مِیِ عشقت خراب و بی‌خود و مستم درستکاریِ من بین، دل کسی نشکستم به راه عشق تو -جانا!- به جای پای، نهم سر که سر ز پا نشناسم چو دل برفت ز دستم به جز تو هیچ ندیدم به هرچه دیده فکندم چو تار و پودِ ارادت ز هرچه بود، گسستم در آن زمان که رسیدم بر آشیانِ بلندت به اوجِ رفعت و عزّت رسید طالعِ پستم برای آنکه زنم بوسه آن لبِ شِکرینت چو نِی، میان خود از بهر این معامله بستم اگرچه سعدی شیراز شعر نغز سروده کلامِ دلکشِ آرام، دل ربود ز دستم... #آرام_اصفهانی @Harf_Akhaar