❓جایگاه #توکل یا وکالت دادن به خدا در زندگی اجتماعی و در سیاست و چاره‌اندیشی ما کجاست؟ 🔺 نقیصه‌ی مهم دانش مدیریت غربی (علم سیاست) در این است که بعد از چاره‌اندیشی، جایی برای #توکل، #مشیت الهی و #تقدیر نمی‌بیند. 🔸سیّاس کسی است که #تصمیم و #تدبیر خوبی زده باشد و آن را به نحو احسن #اجرا نماید. 🔸زمانی می‌توانیم بگوییم #تصمیم خوبی اندیشیده شده که در ماهیت آن به ایمان و یقین رسیده باشیم. اما حتی در همین حین، باید نگاهمان به #مشیت_الهی باشد؛ آنچه خدا بخواهد، همان می‌شود: 💠«اللَّهِ يَهْدِي بِهِ مَنْ يَشاءُ»، «تُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ» و... گرچه خواست و مشیت الهی، هرگز تفننی و بی‌حساب نیست، اما در هر شرایطی، به جایی خواهیم رسید که هرچه تدبیر و تصمیم کنیم، کاری از ما ساخته نیست؛ چطور مشیت و خواست الهی در دانش مدیریت، نادیده انگاشته می‌شود؟ 🔸اما هر تصمیم خوب، که به ایمان و یقین رسیده و بر مشیت الهی نیز چشم دوخته باشد، در حد تصمیم نباید بماند؛ جایی که دیگر مصمم بر تصمیم خود شده‌ایم، نیاز به #تدبیر نیکو داریم. تمام تلاش خود را می‌کنیم و از حداکثر ظرفیت خود و تجربه‌ی بشری نیز بهره می‌بریم تا بهترین تدبیر را زده باشیم؛ اما در همین حین، باید بدانیم #تدبیر_احسن زمانی‌ست که تمام قد به خدا #وکالت داده باشیم: 🔸تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافری‌ست// 🔸راهرو گر صد هنر دارد، #توکل بایدش (حافظ) 🔸زمانی که با ایمان به تصمیم خود و منوط به مشیت الهی، مصمم شده و به بهترین کیفیت نیز تدبیر کردیم و به #خدا هم وکالت دادیم، سپس موعد اجرای آن به نحو احسن است. اجرای احسن، عمل صالح ما است که در مقابل عمل مفسد قرار دارد؛ عمل صالحی که آن نیز محدود به #تقدیر_الهی‌ست؛ تا چه مقدر ما باشد.«إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ» ✳️ ما حتی اگر بهترین سیاست‌مدار هم باشیم، برخلاف مقدرات و مشیت الهی و آنچه وکالت آن باخداست، نمی‌توانیم عمل کنیم؛ دست‌مان کوتاه است... 🔴 در نظر گرفتن این معیارها در ساختار علم مدیریت و سیاست، #سیاست_دینی ما را ممکن می‌سازد؛ در غیر این صورت، به جای تکیه بر #خدا، به سخن گفتن با #کدخدا فخر می‌کنیم و سیاستی پیاده می‌کنیم که حل تمامی مشکلات یک جامعه‌ی هشتاد میلیونی را منوط به مشیت #کدخدا در رفع تحریم‌ها می‌دانست، پس با توکل به تضمین بودن امضای کری پا به میدان مذاکره نهاد؛ نه #تصمیم درستی بود و نه #تدبیر خوبی بر آن زده شد و نه حتی #اجرای آن کم عیب و نقص بود. 📌 جلسه یکم #کلبه_کرامت با موضوع «درآمدی بر سیاست‌گذاری، تصمیم‌سازی و چاره‌اندیشی» (در ۵ بهمن ۸۵) را ببینید: 👉 kolbeh-keramat.ir/Sessions/Single/173 🇮🇷 اندیشکده یقین، مرکز بررسی‌های دکترینال 🌐 @andishkadehYaghin

🔸تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافری‌ست// 🔸راهرو گر صد هنر دارد، #توکل بایدش (حافظ) ❇️ جلسه ۳۲ کلبه کرامت (خرداد ۸۶) : 👉 kolbeh-keramat.ir/Sessions/Single/680 💠 @Hasanabbasi_ir

💠 «توکل بر خداوند گذشته از آن که مایه تحقق مطلوب است، خود توکل نیز، صبغه عبادی دارد و خالی از ثواب نیست، و عزت و بی‌نیازی در موطن توکل می‌آرمد و هرگز متوکل را رها نمی‌کند.» 🔸آیت‌الله جوادی آملی - مراحل اخلاق در قرآن، صفحه ۳۷۳ ➖➖➖➖➖ ❓جایگاه #توکل یا وکالت دادن به خدا در زندگی اجتماعی و در سیاست‌ورزی و چاره‌اندیشی ما برای خود و برای جامعه‌مان کجاست؟ 🔻نقیصه‌ی مهم دانش مدیریت غربی، در این است که بعد از چاره‌اندیشی با تدبیر، جایی برای #توکل، #مشیت الهی و #تقدیر نمی‌بیند. 🔸اگر سیّاس کسی است که تصمیم و تدبیر خوبی زده باشد و آن را به نحو احسن اجرا نماید، پس باید دانست که در هر تصمیم خوب و تدبیر نیکو که با استفاده از حداکثر ظرفیت خود و تجربه‌ی بشری بدان دست‌یافته‌ باشیم، تا تمام قد به خدا وکالت ندهیم، به مقصود مطلوب نخواهد رسید. ما حتی اگر بهترین سیاست‌مدار هم باشیم، برخلاف مقدرات و مشیت الهی و آنچه وکالت آن باخداست، نمی‌توانیم عمل کنیم؛ دست‌مان کوتاه است... 📷 ✅ در نظر گرفتن این معیارها در ساختار علم مدیریت و سیاست، سیاست دینی ما را ممکن می‌سازد. 🔰 استاد حسن عباسی در کرسی طرح‌ریزی کلبه کرامت و ذیل سرفصل «رویکرد تصمیم‌مدار»، دانش مدیریت، سیاست و تصمیم‌سازی دینی را بررسی و ارائه نمودند. این جلسات را از اینجا ببینید: ➡️ Kolbeh-keramat.ir/Sessions/Index/20 ▫️همچنین جلسات مذکور در یوتیوب و آپارات کلبه کرامت هم در دسترس شما عزیزان اندیشه‌ورز است: ▫️ Aparat.com/kolbehkeramat ▫️ Youtube.com/c/kolbehkeramat استاد حسن عباسی 💠 @Hasanabbasi_ir