🔷 خلاصه سخنرانی شب میلاد پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله و امام صادق علیهالسلام –هیئت لبیک مشهد– دوشنبه؛ ۱۲ آبان ماه ۱۳۹۹
حجتالاسلام شیخ محمد الهی خراسانی
#بخش_دوم
🔻چقدر تفاوت است بین پیامبری که ما دوستش داریم و پیامبری که مستکبرین ازوجودش احساس خطر میکنند؟! پیامبری که معمولا ما میشناسیم، خطری برای کافران ندارد!
🔻بعد عبودیّت و بندگی خدا، مهمترین ویژگی پیامبر است که این ویژگی در همهی امور او جاری و ساری است.
🔸سیر نزول سورههای قرآن، یک سیر معنادار است. این سورهها غالباً از خودسازی پیامبر (رهبر سازی) شروع میشود، بَعد منجر میشود به فرد سازی و نیرو سازی، بعد منجر میشود به جریانسازی و بعد هم جامعهسازی.
بیشتر سورههای مدنی، ناظر به جامعهسازی اند. احکام در سورههای مدنی مطرح میشوند؛ احکام سیاست، تجارت، خانواده و... . در حالیکه در سورههای مکّی، بیشتر مسائل اعتقادی و توحیدی و معاد و... مطرح میشوند.
🔻نخستین سورهها دارد روی خود پیامبر کار میکند. مخاطب اصلیاش شخص پیامبر است و تأکید میکند بر عنصر عبودیّت و بندگی خدا. وقتی میخواهیم در نماز به پیامبر ابراز ارادت کنیم، میگوییم: أشهد أنَّ محمّداً عبدُه و رَسولُه. یعنی مهمترین ویژگی پیامبر را عبد خدا بودن بیان میکنیم. پیامبر ما اول عبد خدا بود و بعد رسول خدا. عبودیّت و بندگیای که در یک معنویّت فردی خلاصه نمیشود و به همهی حوزهها سرایت میکند.
🔸اولین آیات سورهی مبارکهی علق: «إقرَأ بإسمِ رَبِّکَ الَّذی خَلق... إقرَا و رَبُّکَ الأکرم... کَلّا إنَّ الإنسانَ لیَطغی أن رَآهُ استَغنی. إنَّ إلی رَبِّک الرُّجعی.» و در ادامه میفرماید: «أ رأیتَ الَّذی یَنهی عَبداً إذا صَلّی»؛ آیا ندیدی کسی را که نهی میکند بندهای را که نماز میخواند؟
🔻 اولین جدال را انگار همین نماز پیامبر ایجاد کرد.
اگر این نماز فقط یک عبادت شخصی بود که در مقابلش موضع نمیگرفتند و نهی نمیکردند. مشرکین خوب میدانستند که این نماز، موجودیّت اینها را به چالش خواهد کشید. یک نمازیست که بنیان بَرکن و بت شکن است. و در ادامهی سورهی علق خداوند به پیامبر میفرماید: تو نمازت را بخوان، عبادتت را بکن و فقط به تکلیفت در برابر خدا عمل کن.
🔻در سورهی مبارکهی مزمّل، از همان اول صحبت از تهجّد و شب زندهداری است. ای جامه به خود پیچیده! «یا أیُّها المُزَّمِّل!» اکثر شب را به عبادت و تهجّد سپری کن. «وَ رَتِّل القُرآنَ تَرتیلاً»؛ قرآن را با توجه و تدبّر تلاوت کن. چرا؟ «إنّا سَنُلقی عَلیک قَولاً ثَقیلاً»؛ ما قولی سنگین را به تو القاء میخواهیم بکنیم. شب زندهداری و عبادت شبانهات قرار است به تو ظرفیّت و توانی بدهد که بتوانی این بارِ رسالت را به دوش بکشی. این شب زندهداری برای تجربهی یک احساس خوب معنوی نیست! نه برای این است که صرفاً حسّ خوبی پیدا بکنی، برای این است که تو را آماده کند برای برداشتن بار رسالت، بتوانی از عهدهی آن برآیی. لذا پیامبر و یاران او میشوند زاهدان و سالکان شب و شیران روز.
#هیئت_لبیک
@heiat_Labbayk