°🌻|•• ⟮ #نوحه_خونے 🎙⟯ هیئت و شور و حالش که تعطیلی نداره #امیر_کرمانشاهی #فوق_زیبا👌👌 بیایدمتفاوت‌گوش‌کنیم🙃👇 [•🎧•] @Heiyat_Majazi °🌻|••

〖 #فتوا_جاتے👳‍♂ 〗 . . ↷.سوال.🤔 وقتی موقع احوال پرسی فرد میگه:" به بقیه سلام برسون" ،واقعا باید سلام رو برسونیم ؟🙄🤭 ↷.جواب.🤓 واجب نیست،مگه اینڪه با قصد جدی بهش وعده بدید ڪه سلام میرسونید .☺️ #بازنشر ≈ #صدقه‌جاریه🍃 . . ·٠•● @Heiyat_majazi ●•٠·

•🌸°| #حرفاے_خودمـونے|°🌸• . . امروز راننده تاکسیِ کهنه‌سال می‌گفت: اهدنا الصراط المستقیم می‌گیم ولی ده دقیقه بعد بدو بدو می‌ریم تو صفِ ولاالضالین ... . . 📮 از نامـہ هاے خط خطے؛ تا خــدآ👇 •📝°| Eitaa.com/Heiyat_majazi

#منبر_مجازے |≡‌📜≡‌| . . 🌀/•گناه یعنے چۍ؟! چرا خدا دوسٺ نداره گناه ڪنیم؟!🧐 #علیرضا_پناهیان #استاد_پناهیان #گناه . . - خدایا‌نَـزارازدَستِـت‌بِـدَمـ👇 ‌|≡💖≡‌‌| Eitaa.com/Heiyat_majazi

°‌/• #قصه_دلبرے💞 •/° #رهایی_از_شب #قسمت_صد_و_سه نامه م رو که خیلی تمیز با چسب بهم متصل کرده بود از جیبش در آورد و بازش کرد. ضربان قلبم شدت گرفت. دستانم رو جلوی دهانم گرفتم و به نامه ی در دست او خیره شدم. انگار دوباره داشت حرفهامو میخوند. لحظاتی بعد، نامه رو بست و با چشمانی مرطوب از اشک به گوشه ی تختم خیره شد. من هم آهسته اشک میریختم. گفت:شما درمورد من چه فکری میکنید سیده خانوم؟ فکر کردید بنده معصومم؟! من چه کردم با دل و روح شما که این قدر در این نامه دلتون ازم پربود و چه کردم پیش خدا که من گنهکار به چشم شما چنین جایگاهی داشتم؟؟ سیده خانوم من خاک پای همه ی ساداتم..اگر از من رنجیدید حلالم کنید. من چه میشنیدم؟؟ نکنه باز در خواب بودم؟؟مگه میشه حاج مهدوی یک دفعه بشه همون کودکی که به کلی از حافظه ام پاک شده بود؟! مگر میشد حاج مهدوی با چشم اشک آلود اینجا،کنار من بنشیند و ازمن حلالیت بطلبه؟؟ نه من در خواب بودم.در یک رویای شیرین. نفس عمیق کشیدم و عطرش رو در ریه ام خالی کردم. آخیشششش خیلی وقت بود این عادت رو فراموش کرده بودم.از گوشه ی چشم نگاهی بهش انداختم که با تسبیحش بازی میکرد.شیطنتم گل کرد. _به یک شرط.. او با تعجب پرسید:چه شرطی؟ اشکم رو پاک کردم. گفتم:تسبیحتون برای من. او نگاهی به تسبیحش انداخت و درحالیکه در مشتش میفشرد با صدایی لزون گفت: بسیار خب حتما در اسرع وقت یک تسبیح بهتون هدیه میدم. گفتم:نه..من همین تسبیح رو میخوام.. او از جابلند شد و یک قدم عقب تر رفت.پرستاری که چندبار در لابه لای صحبتهای ماقصد ورود به اتاق رو داشت و با مشاهده ی حال و روز ما و صحبت هامون داخل نمیومد سرک مجددی به اتاق کشید و باز بی هیچ اعتراضی رد شد. حاج مهدوی با حالتی معذب گفت:راستش این برای خودمه..جسارتا نمیتونم بهتون بدم.. با شیطنت گفتم:چون یادگار الهامه بهم نمیدید؟! قول میدم براش همیشه با اون تسبیح ذکر بفرستم.. او خنده ی محجوبانه ای کرد..صورتش سرخ شد. _پس خانوم بخشی بهتون گفتن که این تسبیح یادگار کیه..دیگه اصرار نکنید خواهرم . گفتم:خودش بهم اون تسبیح و داده حاج آقا..گفته با اون تسبیح براش تسبیحات حضرت زهرا بخونم.. حاج مهدوی لبخند در لبش خشکید ..با چشمانی باز نگاهم کرد و در حالیکه آب دهانش رو قورت میداد نزدیکم اومد..و تسبیح رو روی تخت گداشت... وقت رفتن از اتاق با بغض گفت:پس قابلم ندونست... خواستم حرفی بزنم که گفت:التماس دعا مطمئن نبودم کار درستی کردم یا نه.شاید نباید اون تسبیح رو از حاج مهدوی میگرفتم.تسبیح رو از روی تخت برداشتم و به دانه های درشت و زیباش نگاه کردم.عطر حاج مهدوی رو میداد. فاطمه داخل اومد و با دیدن من و تسبیح حیرت زده پرسید:تسبیح حاج مهدوی دست تو چیکار میکنه؟ لبخند کمرنگی زدم، __قبل از اینکه خوابم ببره گفتی خدا منو در آغوشش گرفته و نباید بترسم..چون اون داره از این مسیر عبورم میده..اونم درحالیکه محکم بغلم کرده تا بلایی سرم نیاد...راست گفتی..من احمق بودم که توی یک همچین آغوش امنی احساس خطر میکردم... فاطمه دستش رو روی پیشونیم گذاشت.با نگرانی گفت:دوباره تنت داغ شده...رقیه سادات خوبی؟؟! نگاه زیبایی بهش کردم چون دنیا رو زیبا میدیدم...آهسته گفتم:آره دارم میسوزم..اما بهترین حال دنیا رو دارم.. او اخم کرد:حاج آقا چی بهت گفتن که این شکلی شدی؟؟ مشکوک میزنی.. تسبیح رو در دستم مشت کردم و روی قلبم گذاشتم.همه چیز رو برات میگم...فقط بزار امشب تو حال خودم باشم...میخوام برم خونه.. او با دلواپسی از تغییر حالت من گفت :نمیشه..مگه نشنیدی گفتن میخوان ازسرت اسکن بگیرن گفتم:من خوبم فاطمه. . همونموقع پرستار داخل اومد.با دیدنش گفتم:من میخوام برم خونه. پرستار نزدیکم شد و دستش رو روی سرم گذاشت. _ظاهرا هنوز تب داری..بهتره بیشتر بمونی با اصرار گفتم: من خوبم.نهایت یک مسکن میخورم.. پرستار فهمید که تصمیمم جدیست. گفت:مسئولیتش پای خودت! و از اتاق خارج شد. از روی تخت پایین اومدم و دست در دست فاطمه به طرف بیرون سالن حرکت کردم. حامد وحاج مهدوی با دیدن ما جلو اومدند.فاطمه قبل ازطرح هر سوالی از جانب این دو گفت:خانوم قبول نمیکنه تا صبح بستری شه..میگه خوبم..در حالیکه دکتر گفت باید از سرش اسکن بگیریم.. حامد گفت:خب لابد خودشون میدونن خوب هستن دیگه..سخت نگیرید.ان شالله فردا میبریمشون اسکن! حاج مهدوی انگار یک چیزی گم کرده بود و بدون تسبیح بی قرار به نظر می رسید.باورم نمیشد به همین راحتی تسبیحی که همیشه در دستان او بود الان در کیف من باشه. ادامه دارد... ✍بھ‌ قلمِ:ف.مقیمے °\•💝•\° اوست‌گرفتہ‌شهردل من‌بھ‌ڪجاسفربرم...👇 °\•📕•\°‌ Eitaa.com/Heiyat_majaz

°‌/• #قصه_دلبرے💞 •/° #رهایی_از_شب #قسمت_صد_و_چهار سوار ماشین حامد شدیم.فاطمه اصرار داشت من به خانه ی پدریش برم تا اونجا ازم مراقبت کنه. اما من میدونستم که تنها یک هفته تا عروسی او زمان باقیه و نمیخواستم به هیچ صورتی برای او مزاحمتی ایجاد کنم. گفتم: خوبم..وخونه ی خودم راحت ترم. حاج مهدوی گفت:شمادر اطرافتون آشنایی، کس وکاری یا احیانا همسایه ای ندارید که امروز مراقبتون باشند؟ فاطمه بجای من جواب داد:نه حاج آقا ایشون بعد از خدا فقط مارو دارند. حاج مهدوی گفت:همون خدا کافیست. . به دم آپارتمان رسیدیم.هوا هنوز تاریک بود.فاطمه هم با من پیاده شد. گفت :بزاربیام پیشت بمونم خیالم راحت شه.برخلاف میلم گفتم:من خوبم.تو برو به کارهای عروسیت برس وقت نداری. حاج مهدوی وحامد هم از ماشین پیاده شدند. نمیدونستم باچه رویی از اونها تشکر کنم.ازشون عذرخواهی کردم و یک نگاه مظلومانه به حاج مهدوی انداختم وگفتم:شما رو هم از نماز جماعت انداختم. حلالم کنید.. حاج مهدوی سرش پایین بود.محجوبانه گفت: خواهش میکنم.ان شالله خدا عافیت بده.. فاطمه رو در آغوش کشیدم و خداحافظی کردم و وارد آپارتمانم شدم. تا ساعات گذشته لبریزاز حس مرگ بودم.ولی الان بهترین احساسات عالم در من جمع شده بود.حاج مهدوی بالاخره با من حرف زد.از خودش گفت.دیگه با نفرت به من نگاه نمیکرد.او منو دلداری داد.. تسبیح سبز رنگ رو از کیفم در آوردم و به سینه ام فشردم: ممنونم ازت الهاااام... نفهمیدم کی خوابم برد.وقتی بیدارشدم از ظهر گذشته بود.از دیشب تا به اون لحظه به اندازه ی ده سال خاطره داشتم. خاطرات تلخ و هولناکی که بخاطرش تب کردم و اتفاقی شیرین ورویایی که جراحت روحم را کمی التیام بخشید. فاطمه بهم زنگ زد. نگرانم بود. پرسید:داروهاتو خوردی؟! شوخی نگیری تبت رو. تنم هنوز داغ بود و سرم درد میکرد ولی روحم آرام بود.گفتم:خوبم نگرانم نباش. اوهنوز نگران بود.پرسید:دیگه گریه نکردی که؟؟ خندیدم:نه گفت:قول بده دیگه وقتی خونه تنهایی گریه نکنی.وقول بده اگه دیدی حالت داره بدمیشه به یکی از همسایه هات خبر بدی.. دلم گرفت. گفتم:همسایه های من مدتیه برعلیه من شدن. اونا از خداشونه من نباشم. فاطمه گفت:این حرفونزن.واسه چی باید این آرزوشون باشه؟!!! اصلا چرا باید برعلیهت بشن؟ دستم رو لای موهام بردم و جمجمه ام رو فشار دادم. _نمیدونم!! خودم هم گیج شدم..از وقتی توبه کردم همه چی ریخته به هم .عالمو آدم برعلیهم شدن جز تو.. فاطمه سکوت کرد.فکر کردم قطع شده.. پرسیدم:هنوز پشت خطی؟ گفت:ببینم همسایه هات قبلن رابطشون باهات چطوری بود؟! گفتم:رابطه ای با هیچ کدومشون نداشتم.البته سالهای اول همسایه ی واحد اول یک پیرمرد پیرزن بودند که با اونها خیلی خوب بودم ولی اونا رفتن تبریز..اینم بگم من اصلن هیچ وقت خونه نبودم که بخوام کسی رو بشناسم! آدرس خونمم فقط نسیم داشت که اونم سالی چندبار بیشتر نمی اومد. فاطمه گفت:بنظرت یک کم عجیب نیس؟ چرا همه دارن یهو باهات چپ میفتن؟!همسایه هات که میگی بهت شناختی هم ندارن پس چرا باید برعلیهت شن؟ برای فاطمه ماجرای اونروز همسایه و حرفهای نیمه کاره ش رو تعریف کردم و گفتم:من خیلی وقته که متوجه این جریان عجیب شدم وفکر میکنم جوابشم میدونم.. فاطمه با تردید گفت:یعنی بنظرت کار کامرانه؟ گفتم:نه مطمئنم کار مسعود یا نسیمه.مسعود یه روز اومد اینجا و گفت اگه به کار قبلم برنگردم نمیزاره راحت وبا آبرو تومحل زندگی کنم.همون موقع هم یکی از همسایه ها دیدش واون به عمد برام بوسه فرستاد که منو خراب جلوه بده. فاطمه با ناراحتی گفت:الله اکبر.. یعنی دنبالت میکردن تامسجد؟! گفتم:آره فاطمه آهی کشید:چی بگم والله.خدا عاقبت ما رو بااین قوم الظامین بخیر بگذرونه.پس حالا که این شک وداری نباید بیکار بشینی.باید اعتماد همسایه ها ومسجدیها رو به خودت جلب کنی باتعحب گفتم:چرا باید همچین کاری کنم؟؟بزار اونا هرچی دوست دارن فکر کنن.برای چی باید خودمو بهشون اثبات کنم؟مهم خداست!! فاطمه با مهربانی گفت:حرفت درست ولی به هرحال اونجا خونته..باید برای آرامش وامنیت خودتم که شده یک حرکتی کنی.. نجوا کردم:چشم آبجی.. ادامه دارد... ✍بھ‌ قلمِ:ف.مقیمے °\•💝•\° اوست‌گرفتہ‌شهردل من‌بھ‌ڪجاسفربرم...👇 °\•📕•\°‌ Eitaa.com/Heiyat_majaz

《 #وقت_بندگے🌙 》 💠يكے از بزرگان معرفت را پس از مرگش در خواب ديدند و از او پرسيدند كہ پروردگارت با تو چہ كرد❓ 🤔 گفت: آن اشارات پريد، عبارات نابود شد، دانش ها از ياد رفت و رسم ها به كهنگے گراييد و جز چند ركعت نمازے كہ در دل شب خوانده بودم، چيزے سودمند نيفتاد. ⚫کشکول شیخ بهایی، 23 #سفارش_بزرگان_به_نماز_شب ؏ـمـرے گذشت بعدِ تو و نرفت عادتِ شب زندھ دارے امـ👇 《🍃🕕》 http://Eitaa.com/Heiyat_majazi

🦋🌈 [ #از‌خالـق_بہ‌مخـلوق📨 ] . . سوره 👈 نباء آیه 👈 ۳۷ . . •|♥‌|•نامه‌ای‌ازعـاشق‌به‌معـشوق↯ 💌 | @heiyat_majazi 🦋🌈

‌•°💛🌵’’ [• #حرفای_درگوشی •] . . توی نامه ۳۱ نهج‌البلاغه، امام علے •|؏|• خطاب به امام حسن•|؏|• میگن ڪه: تو ࢪا سفاࢪش میڪنم بھ آبادڪردن دل! :)❤️ #مراقب‌دل‌های‌همدیگه‌باشیم :) . . ↯.🌻.↯یک جرعه حالِ خوب...⇩ 『 @Heiyat_majazi』 ‌•°💛🌵’’

•🍃⇩ #منبر_مجازے ⇩🔑• . . ✨•امام کاظم(علیه السّلام): 🍃•مومن سرسخت تر و باصلابت تر از کوه است.کوه با کلنگها کنده میشود،اما دین مومن با هیچ چیز کاسته و کم نگردد. 📚‌•حیاه الامام موسے بن جعفر، ج ۹،ص ۲۷۵ . . ↫ و عشـق؛ مَرڪب‌ِحرکت‌است‌نہ‌مقصـدِحَرکتـ👇 ‌•🔐⇩ Eitaa.com/Heiyat_majazi

『🌈💜』 {• #انرجے😃 •} • ° چهارشنبه ست و روز زیارتی ولے نعمت مان؛ حضرت علے بن موسے الرضا ﴿علیه السلام﴾ . . . #التماس_دعاے_فرج اَݪٰلّہُـمَّ؏َجِّل‌ݪِوَلیِّڪَ‌الفَرَجـ‌🌹 #ماه_رجب #این_الرجبیون ° • به‌وقتِ‌انرژی‌جات😍👇 •• @heiyat_majazi •• 『🌈💜』

[• #ڪوتاه_نوشت📝•] • +🌵 °|• ‌‌‌‏تا وقتی که توی کشور هنوز کسایی هستن که فکر میکنن اگه این پیام رو به ۱۰ نفر نفرستن طیِ ۲۴ ساعت آینده یه اتفاق بد براشون میوفته، همینی که هستیم باقی میمونیم...✋ البته که هرچیزی به جای خود!👌 #پرانرژی‌‌پیش‌به‌جلوبسیجۍ✌️🏻 :: #در_مبارزه🌱 +🌵 • •|♻️|• این تازه شـروع ماجـراست... ↗️ @heiyat_majazi