شبِ واقعه از راه رسید و
صبحُ التماس کردیم که طلوع نکنه
واسه بدنی که ظهرِ فردا زیرِ سمِ اسبان است
جون دادیم و
دلمون غروب کرد با غروبِ عاشورا..
شمع روشن کردیم و
تو حرارتش سوختیم برای دلِ
سوخته ی عمه زینب..
برای شامِ غریبانی که سحر نداره..
رقیه ای که پدر نداره..
مرهمِ زخمِ تموم شدنِ دهه ی اول شد
ذوقِ اربعین و کربلایی شدن و
گذروندیم روزا رو به همین امید
همون وسطا سری زدیم به کنجِ خرابه و
شدیم همآوازِ دلِ سه ساله ای که
از یتیمی میخونه ،از دلتنگیِ بابا..
سه ساله ای که با نوازشِ سرِ بابا
آروم گرفت.. تا همیشه..
بوی اربعین کم کم پیچید تو فضا
یه عده راهی شدن ،
قدم قدم .. با یه علم ..
یه عده جا موندن ،
شبیهِ کسی که هر چی دویید
ولی نرسید..
اربعینتم با همون داغِ جاموندگی
که چسبید رو دلمون گذشت..
دل خوش کردیم به آخرِ صفر و
اشکایی که میشد پادزهرِ زهرِ دلتنگی
به روضه هایی که از هر جاش
رد میشدی یه کوچه به کربلا باز میشد..
دیدی وقتایی خیلی گرسنه ای و
تا سفره پهن شد شروع میکنی یه
خوردن تا وقتی بخواد سفره جمع
شه
دو ماه توی چشم بهم زدن
اومدن و رفتن،
"محـرم و صـفر"
چیزی از این سفره پربرکت
نصیبت شد؟!
دوماه فرصت داشتیم همگی
اگه بهرمند شدیم از این که خداروشکر
اگر نشدیم که یه امشب زمان داریم
نام امام رو خدا انتخاب کرد
رضا رضایت خداش رو به همراه
داشت نه که بقیه امامان نداشته
باشنا نه،اما خب هر کدوم به یه
ویژگی معروف بودند
اموال و خمس و زکات و...
به امانت نزد خزانهداران امام کاظم(ع)بود...
اما وقتی امام شهید شد امامت آقا علیبنموسیالرضا رو نپذیرفتن، حقیقت دلشون رو پول برده بود و چشمشون به دنیا و لذتاش بود و چون توی امامت امام کاظم متوقف شدن،فرقه واقفیه لقب گرفتن و بیتالمال رو بالا کشیدن
خیلیا اونقدر خوبن که امام
منسوبشون میکنه به خزانهداریی
مال مردم و اما به مرور رنگ
عوض میکنن..
این افردا دنیا رو ابدی میبینن..
خدا رو نمیبینن!
مثل علف با تغییر جهت باد هر بار
به طرفی کشیده میشن!
و این حکایت خیلی از ماهاست...
از فردا جمع میشه
بساطِ سیاهیِ عالم و موندیم مایی که
هنوز گریه ی سیری نکرده ایم ..
حالا گذشت همه ی لحظه های
تو روضه هات بودن ..
ولی ما که نمیگذریم از تو آقای عشق
اربابِ دلم
بابا حسینِ من ..
ما که کل یومٍ عاشورا رو یادمون نمیره ..
تو هم نمیگذری از نوکرات
مگه نه ؟!
تو هم ما رو یادت نمیره ؟
تو هم همیشه
حواست به پرچمت هست که
از سرمون کنار نره ؟
تو هم از خدا میخوای برامون
زنده موندن تا محرمِ سالِ بعدُ؟
ما هنوز تو جاده ی
نجف به کربلا قدم نزدیما
ما هنوزِ داغ جاموندنیما ..