مادر چه خداقوت خوشگلی گفتن به سردار💔 به به حالا وقت استراحتت بود سردار

خوشابسعادت سردار دلش پر میزد برا عماد و جهاد مغنیه به فرزند شهید میگه عمادو تو ماشین ترور کردن چون نتونستن باهاش روبرو شن تو دعاکن منم سرنوشتم مثه عماد باشه

امان از انگشترت سردار چه سری تواین انگشتر بود که ادای دینش شهادتت بودـ.. انگشترت رو ک دیدم کربلا برام مجسم شد لا یوم کیومک یااباعبدالله.

خوشا بحال کسیکه مادر خودش براش از حسین بی کفنش کفن بگیره بگه ما همه هستیم چون تو باما بودی....

عیار زحمت ما با زحمت حاج قاسم چقدر فاصله داره نه؟ هرچی هم دو بگیریما باز انگار فاصله هه زیاد و زیادتر میشه عین تشنه ای که برای سراب میدوه و پای دویدنش هیچی گیرش نمیاد..💔

کی اخه میرسه به ما مسیر این قصه؟!😭💔

صبحی که #تو رفتی همون شام غریبانِ دخت سه ساله ی حسین همونقدر سنگین همونقدر داغدار

مثل خون حسین که میجوشید قطره قطره خون توهم حسینی وار سلیمانی ها برمیخیزد..

اینهمه شباهت؟ مگر میشود؟ خصوصا اینکه ببینی دوست شهیدش هم برایش کم نگذاشت اینکه جوری لفتش داد که چهلمش با سالگرد رفیقش یکی شد..

راست گفتند که جور که شوی شبیه شان میشوی مال خودشان میشوی..

اینهمه دنیا در مقابلت پوچ و واهی؟ که از همه القاب بگذری و با همان حاج قاسم راحت تر باشی؟ مگر میشود؟

اینهمه زحمت و باز بی زحمت نگرفتی شهادتت را.. مگر میشود؟ چه اربعینی به پا کردی تو که کرمانی ها مثل عراقی های اربعین کربلا از خونه و کرایه و زندگیشون زدن برای تو...

ما باتو گویا فهمیدیم شهادت هنر مردان خداست..

هنوز ما ملت شهادتیم تو ما ملت امام حسینیم تو هنوز روحیه دادنت به بچه های رزمنده هنوز ان لبخندت هنوز آن اخمت راه رفتنت آن در جبهه ها و میان مردم بودنت نمیشود به آسانی از یاد برد..

آه حاج قاسم برای شهدا هم هرشهیدی نبودی از همانها بودی که خیلی عزیزند..

۴۰ سال میان دشت و صحرا دویدی که فدایے راه مولا بمانی ۴۰ سال خواب به چشمانت حرام ڪردی که شهید بمانی.. ۴۰ سال بر دل ما نشستیـ که پدر ایران بمانی.. ۴۰ سال بر خاک ما ایستادی که حاج‌قاسم‌ بمانی...

و حالا..

ما خواب بودیم که تو جنگیدی ما خواب بودیم که تو عروج کردی ما خواب بودیم که تو به خاک سپرده شدی ما خواب بودیم که انتقام حاج قاسم گرفته شد

و با رفتنت مارا از خواب غفلت بیدار کردی!

حال نوبتی هم که باشد نوبت ماست که از خواب هایمان بزنیم..

راست گفتند که ما لا یُحکی، یُبکی آن ‌چه گفته نمی‌‌شود؛ اشک می‌شود...

دیگر چه ناگفته هایی مانده که همه چشم ها هنوزهم برایت خون گریه میکنند..

مگر از تو نانگفته هایی هم باقی مانده؟ بیا و با مصاحبه ای این ناگفته هارا تمام کن دلمان برای مصاحبه جدیدت بخدا که تنگ است..

هییت امشب نه از دودیده پنهون موند نه از مادر پهلو شکسته نه از صاحب هییت؛ حاج قاسم.. پس هرچی اشک گرفتی جای دوری نرفته و خرج نشده هرکی خوشگل تر اشک ریخت قشنگتر میخرنش...

به پایان رسید.. برای این حقیر و بقیه ی خادمان پشت جبهه ای بشدت دعاکنید که دعاگووییم و چه دعایی بهتر از عاقبت بخیر و شهادت یاعلی