یه بنده خدایی ، تو یه برهه ای از زمان ، از خدای خودش دور شده بود... از نماز و حجاب و اهل بیت علیهم‌السلام فاصله گرفته بود... یهو به خودش اومد ، دید دیگه نمی‌تونه به صحبت با آدم ها کفایت کنه... دید نیاز داره که به یه قدرت بالاتر تکیه کنه...

نیاز داشت که با خدای خودش حرف بزنه... از آدم ها دل کَند ، خودش رو وصل کرد به خدا... درد و دل هاش رو برد به درگاه خودش...

بیاید خودمون رو جوری بسازیم که لحظه لحظه محتاج خلوتِ عاشقانه و مخلصانه با معبودمون باشیم✨ لَه لَه بزنیم برای بندگی کردن :)

شاید این ماه مبارک ، همون نقطه از مسیر باشه که ما رو ماه ها و سال ها از خیلیا جلو می‌ندازه :) گفتم ، باز هم می‌گم ، سر سفره ی رحمت خدا زیاده‌خواه باشیم...

این مدت که در های آسمون بیشتر از همیشه بازه ، زیاد دعا کنیم... از خدای عزیزمون ، رسیدن به خودش رو بخوایم... ازش بخوایم که عبد واقعی باشیم :)

توی این دنیا ، تماشاگر نباشیم حرکت کنیم ، توشه جمع کنیم عشق ما را پی کاری به جهان آورده است ادب آن است که مشغول تماشا نشویم :) نشه که دست خالی سر پل صراط حاضر شیم...

این لحاظ رو از اعماق وجودمون محترم بشماریم... خدا خودش ما رو سر سفره ی نعمت و رحمتش نشونده... حواسمون باشه که به لطفش پشت نکنیم... غنیمت بشماریم این لحظه ها رو...

ما که حتی از فردای خودمون هم خبر نداریم ، نشه که به ماه رمضان و شعبان و رجبِ آینده امید ببندیم و رشد نکنیم...

یا خیرَ حبیبٍ و محبوب... ما سائلان حقیر درگاهت ازت نهایتِ نهایتِ رسیدن به خودت رو می‌خوایم... می‌دونیم که تو وقتی خودت دعوتمون کردی ، دست خالی برمون نمی‌گردونی :)💚

بهترین تکیه‌گاه عالم ، کمکمون کن که لحظه لحظه بیشتر قدر این ماه مبارک و قدر لحظاتمون رو بدونیم :)✨

بیایم و از همین لحظه نیت کنیم که حرکت کنیم... فقط برای خودش تقلا کنیم ، فقط برای رسیدن به خودش...

امیدوارم که صحبت های پرنقص این حقیر ، دقایق به سان زرِ شما رو به هدر نداده باشه... نرم نرمک به سوی وضو بریم برای عشق بازی با یگانه پروردگارمون... برای برپا داشتنِ نمازِ شب :)❤️