💢 تفاوت مقاومت در غزه و سوریه 💢 مهم‌ترین موضوع در نظم جدید منطقه، بازسازی نرم‌افزاری محور مقاومت است. بسط فرهنگ قرآنی در بین جوانان مسلمان اولویت بر هر کاری دارد. اندیشه هجری | امیر گودرزی @Hejri_Thought

🔰 افشین علا، شاعر معاصر در کسوت یک پاتولوژیست فرهنگی، به آسیب شناسی برد و باخت در ورزش قهرمانی پرداخته و از موضع تردید به این واقعیت فرهنگی اجتماعی جهان مدرن می نگرد، زاویه دید متفاوتی که روی‌کردی بدیع به جامعه‌شناسی فرهنگی ورزش قهرمانی و سلبریتیسم محسوب می شود. @Hasanabbasi_students

ماله‌کشی اندر میانه‌ی دوگانه‌ی خون دل خوردن و خون به دل کردن 🔻بعد از بیش از ۲۰۰ روز فعالیت در سطوح اول سیاسی کشور به این نتیجه رسیده‌ام که سیاستمداران ما را در یک دسته بندی کلان بایستی به سه گروه اصلی تقسیم نمود: گروه اول آنهایی که با تصمیمات و گاها سوءاستفاده‌هایشان دل ملت را خون کرده‌اند؛ گروه دوم آنهایی که از عملکرد گروه اول خون دل می‌خورند؛ و‌گروه سوم آنهایی که در میانه این دو گروه، با توجیهات مختلف مشغول ماله‌کشی هستند! به این معنا که گرچه در سطح استراتژی و تاکتیک با گروه اول همراهی ندارند ولی در سطح تکنیک، با توجیهات مختلفی نظیر لزوم مصلحت اندیشی در قالب به اصطلاح آداب حکمرانی، در اغلب موارد ترجیح می‌دهند با سکوت و‌ محافظه‌کاری خود، عملکرد گروه اول را ماله‌کشی کنند! 🔻با عرض معذرت کلمه ماله‌کشی دقیقا همان چیزی است که این روزها پس از شنیدن واژه آداب حکمرانی به ذهنم متبادر می‌شود! ماله‌کشان را برای انحراف نظام از مسیر اصلی انقلاب، اگر خطرناک‌تر از گروه اول ندانم، کم‌خطرتر از آنها نیز نمی‌دانم. چون اینها هستند که در بسیاری از موارد‌، با ظاهری موجه، عملا با همراهی با گروه اول (یعنی خون به دل کنندگان)، گروه دوم (یعنی خون دل خورندگان) را با انواع برچسب‌ها به حاشیه می‌رانند و آنها را متهم به نفهمیدن آداب حکمرانی می‌کنند! آنها هر وقت خون گروه دوم از دیدن حجم ماله‌کشی‌ها به جوش آید و برای اصلاح وضع موجود قدمی بردارند با برچسب زدن به آنها، این خون دل خورندگان را مشتی نادان و ناآشنا با آداب حکمرانی معرفی می‌کنند که متوجه مصالح نظام نیستند! نتیجه‌ی این ماله‌کشی‌ها این شده است که در ۴۵ سالگی انقلاب، خون به دل کنندگان، تا مغز استخوان نظام نفوذ کرده‌اند و‌ بر گلوگاه‌های مختلف اقتصادی و‌ فرهنگی کشور چنبره زده‌اند! 🔻اما اکنون که سرطان نفوذ در حال گسترش روزافزون در مجاری مختلف حاکمیت است، شرط اصلاح وضع موجود را در این می‌بینم که ماله‌کشان تا بیش از این دیر نشده، به جای برچسب زدن به خون دل خورندگان و همراهی با خون به دل کنندگان، متوجه عواقب تداوم سیاست ماله‌کشی خود بشوند و بدانند که اگر دست از محافظه‌کاری و ملاحظه‌کاری (فی‌الواقع همان ماله‌کشی) برندارند، سرطان نفوذ خون به دل کنندگان چنان در تار و پود نظام گسترش خواهد یافت که دیر یا زود خود ماله‌کشان را نیز خواهد بلعید و آنگاه با هضم گروه‌های دوم و سوم در هاضمه گروه اول، نقطه بی‌بازگشتی حادث خواهد شد که هر تدبیری پس از آن، نوش دارویی بیش نخواهد بود. امید آنکه خون همواره جوشان شهدایمان مانع از هضم خون دل خورندگان در هاضمه خون به دل کنندگان شود... بلد طیب/کانال رسمی دکتر منان رئیسی https://eitaa.com/baladetayyeb

💢 شهرک‌های اسرائیلی چگونه دیوار آهنین ژابوتینسکی را محقق می‌کنند؟ ✅ مشاهده ویدئو با کیفیت بالاتر در یوتیوب youtu.be/n2yZeVbHdQ4 اندیشه هجری | امیر گودرزی @Hejri_Thought

🔻ولادیمیر ژابوتینسکی که از پدران صهیونیسم است، در سال ۱۹۲۳ میلادی نظریه‌ای با عنوان دیوار آهنین مطرح کرد. شهرک‌های اسرائیلی در کرانه باختری و سایر مناطق اشغالی، ویژگی‌ها و نقش‌هایی دارند که آنها را به نوعی «دیوار آهنین» در برابر مقاومت فلسطینیان تبدیل می‌کند. این ویژگی‌ها به شکلی طراحی شده‌اند که کنترل اسرائیل را بر زمین تثبیت و هرگونه چالش برای حذف این حضور را دشوار کنند. مهم‌ترین ویژگی‌های این شهرک‌ها عبارتند از: ۱. استراتژیک بودن موقعیت جغرافیایی کنترل بر نقاط کلیدی: شهرک‌ها معمولاً در ارتفاعات یا مکان‌هایی ساخته می‌شوند که از نظر جغرافیایی بر مناطق اطراف تسلط دارند. این موقعیت‌ها به اسرائیل امکان نظارت و کنترل بهتر بر سرزمین‌های فلسطینی را می‌دهد. قطع پیوستگی جغرافیایی فلسطینی‌ها: شهرک‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که مناطق فلسطینی را تکه‌تکه کنند و از شکل‌گیری یک منطقه جغرافیایی پیوسته که برای تشکیل دولت فلسطینی ضروری است، جلوگیری شود. ۲. حضور نظامی و امنیتی بسیاری از شهرک‌ها با پشتیبانی مستقیم نظامی ساخته می‌شوند و اغلب دارای حضور گسترده نیروهای نظامی یا شبه‌نظامی هستند. این حضور، نوعی «دیوار آهنین» فیزیکی ایجاد می‌کند که فلسطینیان را از مقاومت موثر بازمی‌دارد. مناطق اطراف شهرک‌ها به‌طور مکرر به‌عنوان «مناطق نظامی بسته» اعلام می‌شوند که دسترسی فلسطینیان به زمین‌هایشان را محدود می‌کند. ۳. زیرساخت‌های پیشرفته و انحصاری شهرک‌ها اغلب دارای زیرساخت‌های مدرن، مانند جاده‌های ویژه (جاده‌های بای‌پس) هستند که فقط برای استفاده شهرک‌نشینان طراحی شده‌اند. این جاده‌ها نه تنها پیوند بین شهرک‌ها و اسرائیل را تسهیل می‌کنند، بلکه فلسطینیان را از استفاده از این مسیرها منع می‌کنند و آنها را در مناطق جداگانه محدود می‌کنند. ۴. افزایش جمعیت یهودی در مناطق حساس شهرک‌سازی به‌طور هدفمند برای تقویت حضور یهودیان در مناطقی که فلسطینیان اکثریت دارند یا دارای اهمیت تاریخی و مذهبی هستند، انجام می‌شود. این تغییر ترکیب جمعیتی، باعث تضعیف ادعاهای فلسطینیان بر آن مناطق می‌شود. ۵. ایجاد پیوندهای دائمی با اسرائیل شهرک‌ها به وسیله راه‌ها، شبکه‌های برق، آب و اینترنت به اسرائیل متصل می‌شوند. این زیرساخت‌ها نشان‌دهنده تلاش برای الحاق ضمنی این مناطق به اسرائیل است، به‌گونه‌ای که حذف این پیوندها تقریباً غیرممکن به نظر برسد. ۶. تثبیت حضور ایدئولوژیک و نمادین شهرک‌ها اغلب به‌عنوان نمادهای حضور یهودیان در «سرزمین مقدس» معرفی می‌شوند. این مسئله، حتی اگر فلسطینیان یا جامعه بین‌المللی به توافق سیاسی برسند، ادعاهای اسرائیل را بر این مناطق تقویت می‌کند. ۷. ایجاد بازدارندگی روانی و فیزیکی شهرک‌ها به فلسطینیان این پیام را می‌دهند که حضور اسرائیل دائمی است و تلاش برای مقابله با آن بی‌نتیجه خواهد بود. این همان ایده‌ای است که ژابوتینسکی در «دیوار آهنین» مطرح می‌کند؛ اینکه مقاومت باید با موانع غیرقابل نفوذ مواجه شود تا در نهایت اعراب به سازش تن دهند. شهرک‌های اسرائیلی نه‌تنها به‌عنوان سکونت‌گاه‌هایی برای جمعیت یهودی عمل می‌کنند، بلکه بخشی از یک استراتژی امنیتی، سیاسی و ایدئولوژیک هستند که هدف آن تثبیت حضور اسرائیل و کاهش مقاومت فلسطینیان است. این شهرک‌ها عملاً «دیوار آهنینی» را شکل می‌دهند که مقاومت فلسطینیان را ناکام کرده و امکان هرگونه بازگشت یا تغییر در وضعیت را دشوار سازد و گروه‌های مقاومت در کرانه باختری باید شکل بگیرند که به این استراتژی حمله کنند. #شهرک_اسرائیلی #دیوار_آهنین #فلسطين ✅ مشاهده ویدئو در یوتیوب youtu.be/n2yZeVbHdQ4 اندیشه هجری | امیر گودرزی @Hejri_Thought

🔻کیبوتص؛ تعاون بر اثم و عدوان 💢 کیبوتص‌ها محصول پیوند ایدئولوژی صهیونیسم با آرمان‌های سوسیالیستی بودند. آن‌ها نه تنها به‌عنوان ابزار عملی برای تحقق اهداف صهیونیسم عمل کردند، بلکه خود به نمادی از تلاش برای ایجاد جامعه‌ای برابر و اشتراکی در چارچوب ایدئولوژی ملی‌گرایانه یهودی تبدیل شدند. ◀️ مشاهده با کیفیت بالا: آپارات aparat.com/v/lzjpb13 یوتیوب youtu.be/f0OQucu1jKA اندیشه هجری | امیر گودرزی @Hejri_Thought

🔻کیبوتص‌ها یکی از مهم‌ترین و شناخته‌شده‌ترین پدیده‌های اجتماعی و اقتصادی در تاریخ اسرائیل هستند. این کلمه عبری به معنای "جمع" یا "گروه" است و به جوامع اشتراکی اشاره دارد که اصول اولیه آن بر پایه کار مشترک، برابری اقتصادی، و زندگی گروهی بنا شده است. کیبوتص‌ها در اوایل قرن بیستم و عمدتاً از دهه ۱۹۱۰ به وجود آمدند. نخستین کیبوتص، «دگانیا»، در سال ۱۹۱۰ در نزدیکی دریاچه جلیل (طبریه) تأسیس شد. این حرکت توسط اشغالگران یهودی جوان که از اروپای شرقی آمده بودند آغاز شد. این افراد عمدتاً صهیونیست‌های سوسیالیست بودند که هدفشان احیای سرزمین یهودی و بازگشت به کار کشاورزی به‌عنوان بخشی از آرمان ملی و اجتماعی صهیونیسم بود. ویژگی‌های کیبوتص‌ها ۱. اشتراک منابع: همه چیز در کیبوتص به اشتراک گذاشته می‌شد، از زمین و درآمد گرفته تا مسئولیت‌ها و امکانات زندگی. هیچ‌کس مالک خصوصی زمین یا منابع نبود. ۲. برابری اقتصادی: درآمد حاصل از کشاورزی، صنعت، یا خدمات بین اعضا به صورت مساوی توزیع می‌شد. ۳. زندگی جمعی: اعضا در خانه‌های کوچک زندگی می‌کردند، اما بیشتر جنبه‌های زندگی، از غذا خوردن تا تربیت کودکان، به‌صورت جمعی انجام می‌شد. ۴. کار کشاورزی: کیبوتص‌ها در ابتدا عمدتاً بر کشاورزی متمرکز بودند و اغلب در مناطق دورافتاده و بیابانی ایجاد می‌شدند تا این زمین‌ها را احیا کنند. نقش کیبوتص‌ها در تشکیل اسرائیل کیبوتص‌ها نقشی کلیدی در ساختار اقتصادی و اجتماعی اسرائیل ایفا کردند: آن‌ها پایگاه‌های اصلی برای گسترش شهرک‌سازی یهودیان در دوران قبل از تشکیل دولت اسرائیل بودند. در توسعه کشاورزی مدرن و نوآوری‌های فناوری کشاورزی نقش مهمی داشتند. بسیاری از رهبران اولیه اسرائیل، از جمله بن گوریون، تجربه زندگی در کیبوتص داشتند و ارزش‌های آن را به سیاست‌های ملی وارد کردند. تغییرات در کیبوتص‌ها در دهه‌های اخیر، کیبوتص‌ها دچار تغییرات عمده‌ای شده‌اند: بسیاری از آن‌ها از مدل اشتراکی فاصله گرفته‌اند و به سمت خصوصی‌سازی و اقتصادی شدن حرکت کرده‌اند. برخی از آن‌ها اکنون به‌جای کشاورزی، بر صنعت و گردشگری متمرکز هستند. بسیاری از جوانان دیگر علاقه‌مند به زندگی در این جوامع نیستند، که باعث کاهش جمعیت برخی کیبوتص‌ها شده است. کیبوتص‌های مدرن امروزه، کیبوتص‌ها به نوعی تغییر کرده‌اند تا با واقعیت‌های اقتصادی و اجتماعی جدید تطبیق یابند. آن‌ها همچنان بخشی از تاریخ و فرهنگ رژیم صهیونسیتی را تشکیل می‌دهند و نمادی از روحیه جمعی و همکاری هستند که نقش مهمی در شکل‌گیری دولت نامشروع اسرائیل ایفا کردند. کیبوتص‌ها محصول پیوند ایدئولوژی صهیونیسم با آرمان‌های سوسیالیستی بودند. آن‌ها نه تنها به‌عنوان ابزار عملی برای تحقق اهداف صهیونیسم (مثل احیای سرزمین و تقویت حضور یهودیان) عمل کردند، بلکه خود به نمادی از تلاش برای ایجاد جامعه‌ای برابر و اشتراکی در چارچوب ایدئولوژی ملی‌گرایانه یهودی تبدیل شدند. در آیه ۲ سوره مائده خداوند خطاب به مومنین می‌فرماید: «وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَى وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ». بر محور بر و تقوا همکاری و معاونت کنید و بر محور اثم و عدوان تعاون نکنید. کیبوتص‌ها مصداق تعاون بر اثم و عدوان هستند. در همین سوره مائده آیه ۶۲، درباره یهود می‌فرماید ««وَتَرَىٰ كَثِيرًا مِّنْهُمْ يُسَارِعُونَ فِي ٱلْإِثْمِ وَٱلْعُدْوَٰنِ وَأَكْلِهِمُ ٱلسُّحْتَ ۚ لَبِئْسَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ» بسیاری از این‌ها در اثم و عدوان و حرام‌خواری با سرعت پیش می‌روند! مشاهده ویدئو در یوتیوب و آپارات: youtu.be/f0OQucu1jKA aparat.com/v/lzjpb13 اندیشه هجری | امیر گودرزی @Hejri_Thought

ان‌شاءالله که از این وضعیت هم عبور کنیم. اندیشه هجری | امیر گودرزی @Hejri_Thought

‼️ در نبود اقتدار و وضعیت بی‌دولتی در فرهنگ، چقدر مشکلات اعصاب و روان هرزه‌پوش‌ها زیاد شده! زیادترم میشه و دیگه تا یه جایی میشه با ماله‌ی مشکلات اعصاب و روان جمعش کرد! اندیشه هجری | امیر گودرزی @Hejri_Thought

💢 در مقاله «کلانشهر و حیات ذهنی» جورج زیمل، کلانشهر (متروپلیس) نه‌تنها به‌عنوان یک محیط جغرافیایی یا شهری توصیف می‌شود، بلکه به‌عنوان یک شیوه زندگی و ذهنیت خاص تحلیل می‌گردد. زیمل کلانشهر را محیطی می‌داند که با تضادها، محرک‌های مداوم، و آزادی‌های فردی همراه است، اما در عین حال باعث بیگانگی، بی‌تفاوتی، و سطحی شدن روابط انسانی می‌شود. بنابراین، کلانشهر فقط یک مکان نیست؛ بلکه بازتابی از مدرنیته و پیچیدگی‌های اجتماعی-روانی آن است. 🔻این ویژگی‌ها سبب می‌شود که کلان‌شهر با سبک زندگی اسلامی ایرانی ناسازگار باشد. کلان‌شهر انسان مرچنت و کاسب تولید می‌کند. انسانی که بجای اینکه به دنبال وسعت قدر خویش باشد و از آن طریق وسعت رزق پیدا کند، خودش به دنبال کسب می‌رود. 🔻هم‌چنین کلانشهر با از بین بردن هنجارهای اجتماعی و اخلاقی که سبب کنترل رفتار انسان می‌شوند، شهر را به محل بروز فردیت افراد تبدیل می‌کند. ✅ مشاهده ویدئو در یوتیوب و آپارات: youtu.be/n3Wh9oeXF4s aparat.com/v/bjim7ck اندیشه هجری | امیر گودرزی @Hejri_Thought

ذهن ساده و بسیطی که ادای پیچیده بودن درمیاره! بنده خدا فهمش از جهان مدرن و فوتبال و استادیوم در حد کشتی‌های سنتی ۱۰۰ سال پیشه. کاش میشد یه ساعت براش توضیح داد فرق ورزش سنتی رو از #صنعت_ورزش. اندیشه هجری | امیر گودرزی @Hejri_Thought