🔶آیت‌الله‌ شبیری زنجانی: من اين قضيه را از آقاى واله، از منبرى‏ هاى متّقى مشهد، شنيدم. او مى ‏گفت: بعضى از كتاب‏فروشها با مرحوم حاج ميرزا على محدّث زاده [فرزند مرحوم شیخ عباس قمی] قرار گذاشته بودند كه بعضى از نواقص مفاتيح الجنان را تكميل كنند. (در ذهنم است كه آقاى واله مفاتيح گفت، ولى از شخص ديگرى شنيدم كه منتهى الآمال گفت.) 🔶براى مثال اگر شعرى نوشته شده، ولى اسم شاعرش ذكر نشده است، اسم شاعر ذكر شود يا اگر در جايى گفته: «براى اين مطلب به اقبال رجوع شود»، همان‏جا دعا نقل شود تا نيازى به مراجعه نباشد؛ چون همه اشخاص به اين كتابها دسترسى ندارند. آقاى حاج ميرزا على هم قبول كرد. 🔶حاج ميرزا على شب خواب پدرش را مى‏ بيند. مرحوم شيخ عباس به وى مى ‏گويد: اين كار را نكن. من عمداً اين كار را كرده‏ ام. 🔶اينكه من اسم آن شاعر را ذكر نكردم و فقط به نقل شعر بسنده كردم، بدان جهت بود كه شعرش خوب بود، ولى شاعر درويش و صوفى يا منحرف بود. خوب بودن شعر مصحّح اين نيست كه از شاعر ترويج كنم؛ لذا عمداً نخواستم اسم شاعر مطرح شود. 🔶علت عدم نقل كامل آن دعاها اين است كه صاحبان(نویسندگان) كتب دعا، برگردن ما حق دارند و بايد حقوق آنها محفوظ بماند. من حس كردم اگر اين كتاب منتشر شود، ممكن است آن كتب ادعيه به انزوا كشيده شود و كم كم منسوخ شوند. لذا عمداً اين كار را كردم تا اگر كسى دسترسى داشت، به آن كتب مراجعه كند. #حکایت_داستان