#ولایت فضیلتی جالب از فضائل بی کران مولی الموحدین امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام:👇👇 #دختر_ابالغضب بخش دوم (پایانی): سپس امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: اين حكم به من واگذار شده است، آنگاه قابله شهر كوفه را خواست. زنى بنام خولاء (لبناء) كه قابله زنان كوفه بود، آمد. حضرت به او فرمود: ميان خود و مردم پرده اى بزن و ببين اين دختر، حامله است يا نه؟ قابله دستور حضرتش را اجرا كرده آنگاه بيرون آمد و گفت: آرى، او دوشيزه و در عين حال حامله است. على عليه السلام رو به مردم كرد و فرمود: يا أهل الكوفة! أين الأئمّة الّذين ادّعوا منزلتي؟ أين من يدّعي في نفسه أنّه له مقام الحقّ فيكشف هذه الغمّة؟ اى مردم كوفه! كجايند پيشوايانى كه مقام و منزلت مرا ادّعا مى كردند؟ كجاست كسى كه ادّعا مى كرد مقام حقّ را داراست تا اين مشكل را حلّ كند؟ عمرو بن حريث لعنه اللَّه با مسخره گفت: حلّ اين مشكل فقط به دست توست اى فرزند ابى طالب! امروز امامت تو بر ما ثابت مى شود!! امير مؤمنان على عليه السلام رو به پدر دختر نمود و فرمود: اى اباالغضب آسيب ديده! آيا تو از شهر دمشق نيستى؟ گفت: آرى. فرمود: آيا از قريه اى بنام «أسعار» نيستى؟ گفت: آرى. فرمود: آيا در ميان شما كسى هست كه همين الآن تكّه اى يخ بياورد؟! گفت: يخ در شهرهاى ما زياد است ؛ ولى ما هم اكنون توانايى حاضر نمودن آن را نداريم. فرمود: فاصله ميان شهر ما و شما دويست و پنجاه فرسنگ است؟ گفت: آرى، اى مولاى من! فرمود: أيّها الناس! انظروا إلى ما أعطى اللَّه عليّاً من العلم النبويّ الّذي أودعه اللَّه ورسوله من العلم الربّاني. اى مردم! اينك بنگريد به آنچه كه خدا از علم نبوى به على عطا فرموده است همان علمى كه خداوند و رسولش از علم ربّانى در او به وديعت گذاشته اند. عمّار گويد: امير مؤمنان على عليه السلام دست مبارك خود را در حالى كه بر بالاى منبر مسجد جامع كوفه بود دراز كرد و تكّه يخى آورد كه هنوز قطرات آب از آن چكّه مى كرد. در اين هنگام مردم فرياد زدند و موج فرياد جمعيّت مسجد را فرا گرفت، حضرت رو به مردم كرد و فرمود: اسكتوا! ولو شئت أتيت بجباله. آرام باشيد! اگر بخواهم كوه يخ را حاضر مى كنم. آنگاه به قابله كوفه فرمود: اين تكّه يخ را بگير و به همراه دختر از مسجد بيرون رو، آنگاه تشتى زير او بگذار و اين تكّه يخ را در نزديكى رحم او قرار ده، زالوئى بيرون خواهد آمد كه وزن آن پنجاه و هفت مثقال و دو دانق [۱] است. قابله تكّه يخ را گرفت و به همراه دختر از مسجد بيرون آمد و تشتى آورده و آن طور كه حضرتش فرموده بود انجام داد، ناگاه زالوى بزرگى داخل تشت افتاد و آن را وزن كرد همان اندازه بود كه حضرتش فرموده بود. قابله با كنيز به مسجد آمد و زالو را در برابر حضرتش بر زمين گذاشت، حضرت فرمود: آيا وزن نمودى؟ گفت: آرى، وزنش پنجاه و هفت مثقال و دو دانق بود. امير مؤمنان على عليه السلام فرمود: آرى، و اين آيه را تلاوت فرمود: «وَإنْ كانَ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ أَتَيْنا بِها وَكفى بِنا حاسِبينَ » [۱] ؛ «و اگر به مقدار يك دانه خردل (كار نيك و بدى) باشد ما آن را حاضر مى كنيم و كافى است كه ما حسابگر باشيم». آنگاه فرمود: اى اباالغضب! دخترت زنا نكرده جز آنكه او در ده سالگى در جايى وارد آب شده و اين زالو وارد رحم او گشته و از آن موقع تا حالا در رحم او بوده و بزرگ شده است. در اين هنگام پدر دختر برخاست و مى گفت: گواهى مى دهم كه تو مى دانى آنچه را كه در رحم‌ها است و آگاه از ضمايرى. [۲] نويسنده رحمه الله گويد: اين روايت را بحرانى قدس سره با اندكى تفاوت و اغلاط در عبارات از سيّد مرتضى رحمه الله نقل نموده است. [۳] ---------- [۱]: به جاى اين فراز در «الفضائل» و «بحار الأنوار» آمده: «اى اطعام كننده يتيمان، اى روزى دهنده نيازمندان، اى زنده كننده هر استخوان پوسيده، اى قديمى كه از هر قديمى پيشى گرفته، اى ياور كسى كه يار و ياور ندارد، اى پناه بى پناهان و اى گنج بى نوايان! » [۲]: در «الفضايل» و «بحار الأنوار» چنين آمده: «اى مولاى من! اى پيشواى پرهيزگاران! به سوى تو آمده و... ». [۱]: سوره إسراء، آيه ۸۱. [۱]: در كتاب فضائل، پنجاه و هفت درهم و دو دانق است، و دانق يك ششم درهم است. [۱]: سوره انبياء، آيه ۴۷. [۲]: فضائل ابن شاذان: ۱۵۷ - ۱۵۵، نوادر المعجزات: ۲۶ ح ۱۰، بحار الأنوار: ۲۷۷/۴۰ ح ۴۲. اين روايت را علّامه مجلسى رحمه الله در ج: ۱۶۷/۶۲ ح۲ به اختصار نقل كرده است. [۳]: عيون المعجزات: ۲۱، مدينة المعاجز: ۵۳/۲ ح ۳۹۹. 👈کتاب القطره باب فضائل امیرالمومنین علیه السلام👉🏿 @Hoseinmehrali