#اصول_فقه #سیره_عقلائیه #شروط_رادع #مقام_سوم 🖋 مقام سوم: بررسی کفایت صرف الوجود رادع. بحث در این است که اگر یک روایتی در مقام ردع و منع از یک سیره عقلائیه وارد شده باشد، اعم از آن که نص صریح باشد یا ظاهر، آیا صرف الوجود آن کافی است؟ یا خیر، بلکه باید همراه با تاکید یا تعدد باشد. محل نزاع روشن است، زیرا در مقام ردع از سیره های غیر شدید الرسوخ، قطعا صرف الوجود کافی است. در این زمینه، دو قول وجود دارد: 🔅قول اول: صرف الوجود کافی است مطلقا. ✅ دلیل: شارع بما هو شارع، وظیفه ای غیر از این که یک بار به صورت معمولی و بدون تاکید، اعلام نظر نماید، ندارد؛ زیرا تکرار و تاکید برای ریشه کنی سیره های عقلائیه خلاف شرع، وظیفه شارع بما هو حاکم است. 🔅 قول دوم: نسبت به سیره های عقلائیه شدید الرسوخ، متناسب با کیفیت و شدت رسوخ، تکرار و تاکید لازم است. ✅ دلیل: لزوم رعایت تناسب میان رادع و مردوع. ✅ اشکال: لزوم رعایت تناسب میان رادع و مردوع، در جایی ثابت است که شارع وظیفه داشته باشد سیره های خلاف شرع را ریشه کن کند؛ در حالی که طبق فرض، بحث ما در استنباط از فرمایشات معصومین علیهم السلام است، در حالی که می دانیم ایشان غالبا حاکم نبوده اند و وظایف شارع بما هو حاکم، بر دوش ایشان نبوده است، بلکه وظایف شارع بما هو شارع را به عهده داشته اند. 🔆 نتیجه نهایی: صرف الوجود رادع برای ردع از سیره عقلائیه، در اغلب موارد کفایت می کند؛ و عدم کفایت صرف الوجود، منحصر در مواردی است که علم داشته باشیم که متشرعه و اصحاب ائمه اطهار علیهم السلام، به روایت رادع، در زمان معصومین علیهم السلام، التزام نداشته اند، در حالی که علم داریم که به تمام ایشان، این روایت، وصول یافته است (یا شک در وصول داشته باشیم). 📌 تکمله: تمام مباحث مذکور، نسبت به سیره عقلائیه معاصر معصوم علیه السلام، صادق است. اگرچه از بیانات فوق، تکلیف سیره عقلائیه مستحدثه نیز روشن می گردد؛ زیرا وقتی صرف الوجود رادع، برای ردع از سیره عقلائیه معاصر معصوم علیه السلام، کفایت کند، به طریق اولی نسبت به سیره های مستحدثه نیز، کفایت می کند؛ زیرا سیره های مستحدثه، اقوا و اعظم از سیره های معاصر معصوم علیه السلام نیست. ✅ بنابراین، این که در نتیجه نهایی نسبت به سیره های معاصر معصوم علیه السلام، گفته شد، در برخی موارد، صرف الوجود کافی نیست، در مورد سیره های مستحدثه نیست؛ زیرا ملاک آن، در این قسم، سالبه به انتفاء موضوع است، زیرا سیره های مستحدثه، بعد از عصر معصومین علیهم السلام، ایجاد شده است و از اساس، این که علی رغم وجود رادع، متشرعه به سیره خویش، ادامه داده باشند، معنا ندارد و سالبه به انتفاء موضوع است. نتیجه آن است که نسبت به سیره های مستحدثه، به صورت مطلق و بدون هیچ استثنائی، صرف الوجود رادع، کافی است. ادامه دارد... 📚 کانال پژوهش های اصولی https://eitaa.com/joinchat/1772093454C44c5b95945

#اصول_فقه #سیره_عقلائیه #شروط_رادع #مقام_سوم 🖋 مقام سوم: بررسی کفایت صرف الوجود رادع. 📚 کانال پژوهش های اصولی https://eitaa.com/joinchat/1772093454C44c5b95945