#روضه_حضرت_رقیه ( سلام الله علیها ) #استاد_حیدرزاده ابر مستی تیره گون شد باز بی حد گریه کرد با غمت گاهی نباید ساخت باید گریه کرد ... امتحان کردم ببینم سنگ می فهمد تو را ؟ از تو گفتم با دلم کوتاه آمد گریه کرد ... با تمام این اسیران فرق داری قصه چیست؟ هر کسی آمد به احوالت بخندد گریه کرد ... از سر ایمان به داغت گاه می گویم به خویش شاید آن شب «زجر» هم وقتی تو را زد گریه کرد ... وقت غسلت هم به زخم تو نمک پاشیده شد ! آن زن غساله هم اشکش در آمد گریه کرد شاعر: #کاظم_بهمنی #شعر_دوم : خوب شد آمدی و فهمیدم سرِ در خون خضاب یعنی چه خیزران را که خوب حس کردم آه بابا شراب یعنی چه؟ خواهرم بعدِ مجلسِ آن روز گوشه ای بهت کرده می لرزد من نفهمیده ام چرا اینقدر او از اسم کنیز می ترسد ! قاریِ نیزه ها ، مسافرِ من زیرِ چشمت ردِ کبودی چیست؟ راستی ای سلاله ی حیدر قصه ی خیبر و یهودی چیست؟ یادگاریِ آن شبِ صحرا استخوان درد و این کبودی هاست ولی این زخم تاول دستم اثرِ کوچه ی یهودی هاست ... حرکت دست هام علتش این است تار گردیده چشمِ کم سویم گیسوی من که خوب یادت هست نیست حالا ولی نمی گویم ... اِزدحام و شلوغیِ بازار مَلآ عام و رقص و خوشحالی دور تا دورم از غریبه پر حیف جای عمویمان خالی ... پرِ خاکستر است رگ هایت ! جای سر که تنور روشن نیست طاقت من زیاد گشته بگو قصه ی ذبحِ از قفایت چیست؟ شاعر: #حسن_كردي