👓 نقدهایی به برنامه زندگی پس از زندگی
بخش اول:
✅ حجتالاسلام امینینژاد
🔹 در تجربهگرها انصراف کامل از عالم ماده رخ نداده است لذا اساسا این #مرگ نیست که بعد سوال شود پس حضرت عزرائیل را چرا ندیدند یا سکرات موت را چرا نداشتند؟
اینها به دلیل انصراف جزئی از عالم ماده، غیب را دیدهاند و مرگ به معنای انصراف کامل از عالم ماده برایشان رخ نداده است. پس توجه کنیم که اصلا در این جا مرگ رخ نداده است!
پس تجربه تجربهگرها اولا کشف صوری است، ثانیا در طلیعه ورود به عالم مثال، ثالثا محدود به شخص است و نه همه انسانها، رابعا قهری و اجباری است و نه از سر سیر و سلوک، خامسا ناظر به وجهی از وجوه عالم مثال است و نهایتا این نوع از انصراف از عالم ماده کمال و سعادت محسوب نمیشود.
🔹 در عین حال که برنامه "زندگی پس از زندگی" برنامه خوبی است اما مراقبتها باید باشد که منجر به پلورالیزم عملی، اخلاقی و اعتقادی نشود.
این که شخص مقید به شریعت نباشد و در عین حال ببیند در عالم غیب با او خوب برخورد شد و بعد نتیجه بگیرد که پس دلت پاک باشد، خطری است که متوجه همگان است!
در جواب باید گفت اولا مرگ رخ نداده است، ثانیا بحث اهل نجات و اهل حق خلط شده است.
🔹 استنتاج کلی از دریافتهای جزئی تجربهگرها ولو حق باشد، خطاست و ممکن است منجر به پلورالیزم اعتقادی، اخلاقی و عملی شود.
🔹 در تجربه تجربهگرها خلیطها زیاد است. فرهنگ شخص، عقاید شخص، مزاج شخص، تفکرات و خیالات شخص همه تاثیرگذار است و حق و باطل #درهم_آمیخته است.
🔹 این که مثلا شخص حضرت عباس علیهالسلام را در عالم برزخ بدون دست دیده است به خاطر همین است که در دنیا میدانسته که ایشان بیدست به شهادت رسیدهاند. لذا در آن جا هم ایشان را بدون دست دیدهاند، حال آن که حقیقت حضرت در عالم غیب فراتر از این مطالب است!
🔹 باید استحکام علمی خاص در برنامه وجود داشته باشد و گروه علمی بزرگی از حوزه و دانشگاه پشت برنامه باشد که در برنامه، فضای نخبگانی ایجاد شود.
@HozeTwit