هدایت شده از مناهج 🇵🇸🇮🇷
🌀 پیام نوروزی آیت الله اعرافی و چند نکته
🖋 رضا حسینی
1⃣ اهمیت ارائهی گزارش
✅ صحبت با طلاب در ابتدای هر سال و گزارشدهی به بدنه حوزههای علمیه، اقدام خوبی است که مدیر محترم حوزهها آن را امسال بنا نهادهاند و میتواند تبدیل یک سنت حسنه شود.
❗️امری که مسئولان سایر نهادهای حوزوی نظیر #جامعه_مدرسین، #شورای_عالی و #دفتر_تبلیغات متأسفانه ظاهراً به اهمیت و لزوم آن پی نبردهاند!
و سالهاست هیچگونه گزارش جامع و شفافی از اقدامات خود به بدنه حوزههای علمیه ارائه نکردهاند!
⁉️ آیا دستاورد و تحولی نداشتهاند؟! یا طلاب و اساتید را برای ارائهی گزارش قابل
ندانستهاند؟!
✅ به هر روی، اصل اقدام آیت الله اعرافی اقدامی مغتنم است و توقع طلاب این است که مسئولین دیگر نهادهای حوزوی نیز دستاوردهای خود را بیان کنند.
2⃣ جای خالی دستاوردها!
🔺 توقع این بود که در این پیام، بیشتر روی دستاوردها تکیه شود؛ نه اهداف و آرزوها!
البته برخی موارد که توسط مدیر محترم بیان شده است نظیر شهریه هدفمند یا افزایش تخصصها اجمالا دستاوردهای خوبی است که شایسته تقدیر است؛
اما بسیاری از موارد بیانشده یا اصلا ملموس نیستند؛ یا بیشتر آرزوها و اهداف هستند؛ نه دستاوردها!
🔻 اینکه حوزه از استعدادهای خود صیانت کند و نهال فروشی نکند، هدف یا راهبرد است که اکتفا به ذکر آنها توسط مدیر حوزه لطفی ندارد!
مدیر، مسئول #تحقق برنامههاست؛ نه بیان کلی برنامهها و محتوای اسناد!
♨️ آنچه در عمل و متن حوزههای علمیه مشاهده میشود: بسیاری از سرمایههای حوزه بخاطر بحران هویت، دانشگاهیشدن حوزه، تباهشدن بسیاری از سنن حوزوی، فاجعه مدارک حوزوی، و مشکلات متعدد معیشتی و ... از طلبگی میروند و عملا پس از چندسال حضور در درس خارج، علیرغم میل باطنی خود یا استخدام میشوند یا کلا از طلبگی میروند!
3⃣ سطح رسانهای این پیام بسیار سطح پایین و دون شأن حوزه است!
اینکه ۱۵ دقیقه مقدمه حرف باشد، اینکه سطح صدا و تصویر پایین باشد، اینکه هیچ متنی کنار کلیپ نباشد، اینکه با وجود استودیو، صدای موتور در فیلم بیاید زیبنده پیامی که سالی یکبار از سوی مدیریت حوزههای علمیه منتشر شود نیست!
#مدیر_حوزه
@Manahejj
حوزه توییت (توییتر طلاب)🇵🇸
🌀 وحدت حوزه و دانشگاه یا شبیهشدن حوزه به دانشگاه؟! 🖋 هادی مصریپور؛ #یادداشت_مهمان 🔸 در ایام سا
👓 مبنا قراردادن #مقاله در رتبه بندی، خطایی بزرگ
۱. رتبهبندی پژوهشگران بر اساس #مقاله_نویسی، یک روش منسوخ نیست؛ چون اصلا در مجامع علمی معتبر هیچ وقت جریان نداشته تا الان بخواد نسخ بشه! بلکه این مساله از ابداعات دانشگاههای وطنیه!! ثمرهاش هم تشدید حس بینیازی برخی دانشگاهیان از مسائل اجتماع و قطع ارتباط اونها با فرهنگ و صنعت بوده
👈 چون حل یک مساله ساده فرضی یا بازتولید ادبی یک مساله سخت واقعی که صد بار توسط دیگران حل شده، برای #رشد اونها کافی بوده!
۲- البته آسیبهای چنین فرآیندی بیشتر از این حرفها است: از چاپ مقالات دانشجویان به نام اساتید
تا
خریدن مقاله و حتی تاسیس مجله رفاقتی یا به صورت شرکت تعاونی که به اندازه یک بنگاه اقتصادی درآمدزایی داره!
۳- امروز دیدم به همت یک حوزوی که استاد دانشگاه است؛ کانالی تاسیس شده و با دریافت هزینه گزاف برای طلاب بزرگوار رزومه میسازن؛ مثلا نویسنده در جایگاه سوم نرخش ۴ تومنه، جایگاه چهارم ۳ تومن!
۴- من هم یک انسان هستم و میدونم پذیرش اشتباه سخته، اما الان که خود دانشگاه دنبال حل این اشتباه است(و همه میدونن که قطعا هیچ راه حلی جز حذف فرآیند مذکور وجود نداره)
لطفا
شما هم در سیاستها، رویکردها و اقدامات معاونت #پژوهش بازنگری جدی ایجاد کنید.
❗️ همین الان روند طوری شده که همه به دنبال تاسیس یک مجله علمی پژوهشی جدید هستند تا راحتتر مقاله چاپ کنند!
💬 از طرف نویسنده چندین مقاله علمی پژوهشی
#مرکز_مدیریت
#مدیر_حوزه
#آقای_اعرافی
@HozeTwit