آخرین وضعیت جنگ راهبردها- ۱
وقتی بازی حریف، از پیچیدگی و تنوع، به سادگی و محدودیت گزینه‌ها میل می‌کند، بشارت پیروزی است. وقتی دشمن مجبور می‌شود «رو» بازی کند، یعنی قدرت جنگ نرم و هوشمند از او سلب شده. هنگامی که رفتار دشمن، میل به استراگیجی می‌کند، یعنی راهبرد شما قدرتمند‌تر است. این واقعیت، در رفتار آمریکا و انگلیس قابل مشاهده است.
1- نقشه مثلث صهیونیسم مسیحی در دو دهه اخیر، مبتنی بر محاصره، تحریم، مهار و براندازی بود. اما همین نقشه، عملا موجب بسط ید بی‌سابقه جمهوری اسلامی و محور مقاومت شد.
چند نفر 20 سال قبل پیش‌بینی می‌کردند به دست خود دشمن، مجالی فراهم شود که بتوان ضربات پیاپی به عمق رژیم صهیونیستی، مراکز اقتصادی و نظامی سعودی، و نیروها و امکانات ارتش آمریکا وارد کرد؟ یا فناوری‌های پیشرفته نظامی را در میدان واقعی به آزمایش گذاشت؟ یا پهپاد آمریکا را سرنگون و نفتکش انگلیسی را توقیف کرد و حاکمیت بر تنگه هرمز را به مفهوم واقعی به نمایش گذاشت؟
دشمن آمده بود ابتدا با جنگ مستقیم و سپس جنگ و آشوب نیابتی، و سرانجام با استحاله از طریق برجام و نُرمالیزاسیون جاسازی شده در متن آن، کار را یکسره کند. نُرمالیزاسیون، اسم رمز عملیات در ابعاد مختلف بود و FATF، CFT، پالرمو، سند فرهنگی 2030، معاهده موشکی MTCR و... ذیل آن تعریف میشد.
این فرآیند قرار بود کاری بکند که شمشیر اقتدار ایران دیگر نتواند از غلاف بیرون بیاید. اما چون در دایره مکر الهی و نیروهای مومن انقلابی قرار گرفتند، رفتارشان به بسط ید بی‌سابقه جمهوری اسلامی انجامید.
2- یک چالش مهم غرب همواره این بوده که راهبردهای بلندمدت و مبتنی بر صبر را فدای طمع و عجله خویش کرده است. این البته تقدیر اردوگاه شیطان است که آینده را قربانی اخلاق استکباری کند.
آنها پس از انقلاب اسلامی گفتند، اگر دولت سکولار مصدق را تحمل می‌کردیم و مرتکب کودتا علیه این سیاستمدار خوش بین به غرب نمی‌شدیم، مجبور نبودیم 25 سال بعد، در برابر انقلاب اسلامی زانو بزنیم.
مثال متاخر، برجام است که بر مبنای راهبردی بلندمدت تنظیم شد و باید صبر می‌کردند تا اثر کند و مجال مانور قدرت را از ایران انقلابی برباید. اما هول و عجله برای امتیاز گیری و طمع در انفعال برخی مدیران ایرانی، موجب گستاخی و ارتکاب رفتارهایی شد که برجام را به عنوان یک روند (نه یک پروژه محدود) به بن‌بست رساند و انقلابیگری و قاطعیت را ضرورت روزگار کرد.
3- به خاطر دارید که جان ساورز (عضو سابق تیم مذاکرات هسته‌ای انگلیس) مهر 94 درباره برجام و نُرمالیزاسیون چه گفت. رئیس‌سرویس جاسوسی MI6، همزمان با شروع اجرای برجام از سوی ایران، به CNN گفت:
«برجام، ظرف 15 سال آینده، ایران را به کشوری میانه رو تبدیل خواهد کرد. ما شاهد کشوری هستیم که در مرحله انتقال از پایه‌های انقلابی به کشوری نُرمال تر قرار دارد اما در داخل ایران در این مسیر، چالش وجود دارد. ما نیاز داریم صبر استراتژیک داشته باشیم تا به آن فرصت دهیم در 10- 15 سال آینده توسعه یابد و ایران را به کشوری نُرمال تبدیل کند».
همچنین رکس تیلرسون وزیر خارجه قبلی ترامپ، دو سال قبل ضمن دفاع از مصوبه تحریمی سنا گفته بود «ما از عناصر داخلی در ایران که بتوانند به ما در تغییر مسالمت‌آمیز قدرت کمک کنند، پشتیبانی می‌کنیم. همان‌طور که می‌دانیم، چنین عناصری در داخل ایران هستند».
مایک پمپئو نیز که قبلا رئیس سیا بود، چند ماه قبل در جمع فعالان ضدانقلاب گفت «ما به دنبال اقدام نظامي براي تغيير حكومت ایران نيستیم. ماموريت ما ایجاد فرصت و فراهم كردن حمايت انتقالي است. بهترين نفع ما اين است كه رهبران ايران، غير انقلابي باشند».
اما هم او اخیرا بر خلاف لاف‌های یک سال گذشته ترامپ اذعان کرد «ایران باید تصمیم بگیرد نُرمال و عادی شود اما هیچ نشانه‌ای از تغییر در رفتار ایران دیده نمی‌شود». آیا از عهدشکنی و لگد زدن آمریکا و انگلیس به برجام، لزوم نُرمال شدن و خلع قدرت از خود استخراج میشد؟!
(ادامه دارد)
🔹یادداشت روز کیهان
@IMANI_mohammad
آخرین وضعیت جنگ راهبردها- ۲
4- آمریکایی‌ها و سپس اروپایی‌ها با زیر پا گذاشتن برجام، به نقشه راهبردی خود پشت پا زدند. همین خبط را دزدان دریایی انگلیس مرتکب شدند. آنها یقینا پس از تلافی تحقیر آمیز ایران، بارها خود را لعنت کرده‌اند.
انگلیسی‌ها روزگاری نه چندان دور، خود را بریتانیای کبیر و امپراتور دریا‌ها می‌نامیدند. آنها دو قرن قبل تصمیم گرفتند هرات (افغانستان فعلی) را از ایران جدا کنند. بنابراین دوست محمدخان حاکم کابل و قندهار هرات را تحریک کردند ساز جدایی بزند.
وقتی ارتش ناصرالدین‌شاه، هرات را بازپس گرفت، انگلیس به جنوب ایران حمله کرد و بوشهر و خارک را به‌اشغال درآورد. رژیم قاجار هم مجبور شد در سال ۱۲۳۶ شمسی، معاهده پاریس را با موضوع جدایی هرات امضا کند.
5- انگلیسی‌ها 63 سال بعد، به واسطه کودتای سوم اسفند 1299، وارد عرصه تعیین شاه برای ایران شدند. رضاخان را که از اصطبل‌داری هلندی‌ها به میر‌پنجی قشون رسیده بود، جای احمدشاه گماشتند و برای 16 سال، حکومت را به او سپردند.
ارتش متفقین 20 سال پس از آن کودتا، ایران را ظرف سه روز‌اشغال کردند. سران متفقین در تهران جلسه گذاشتند اما اعتنایی به حکومت ایران نکردند.
انگلیس و آمریکا، محمدرضا را جای پدرش گماشتند. او که ظرف سه دهه تبدیل به دیکتاتوری بی‌رحم و سرکوبگر شده بود، ادعای ژاندارمی منطقه را داشت. اما سال 1350 در مقابل فشار آمریکا و انگلیس کرنش کرد و دستور جدایی بحرین از ایران را صادر نمود...
48 سال پس از آن ماجرای تلخ، تکاوران شجاع ایرانی، نفتکش Stena Impero را توقیف و به سواحل ایران منتقل می‌کنند و ناو اسکورت‌کننده انگلیسی مجبور می‌شود تماشاچی باشد.
واقعا انگلیسی‌ها، با خودشان و با آن پروژه «صبر راهبردی» برای نرمالیزاسیون انقلاب چه کردند؟ کار به جایی رسیده که حتی روزنامه‌ای که زمانی تحلیل‌های BBC را بدون ذکر منبع منتشر می‌کرد و از بزک کنندگان برجام به شمار می‌رود، عنوان «بریتانیای صغیر» را برای قدرت‌نمایی عزتمندانه ایران انتخاب می‌کند.
مشابه همین خبط را آمریکایی‌ها انجام دادند. آنها در حالی که کینه سپاه پاسداران داشتند و می‌خواستند با زدن بر چسب «سازمان تروریستی» به گوشه رینگ ببرند، عملا کاری کردند که به اعلام حمایت فراگیر از سپاه منتهی انجامید.
«ما همه سپاهی و پاسدار هستیم»، به شعاری ملی تبدیل شد؛ تا جایی که برخی عناصر بازیگر در پروژه نُرمالیزاسیون مجبور شدند لباس سپاه بر تن کنند و چفیه بیندازند!
🔹(ادامه دارد)
@IMANI_mohammad
آخرین وضعیت جنگ راهبردها- ۳
6- امروز به مشیت الهی و پایمردی نخبگان انقلابی، روحیه نا امیدی از دشمن و اعتماد به انبوه ظرفیت‌های داخلی، در فضای عمومی منتشر شده است.
رهبر انقلاب اخیرا به استناد انبوه واقعیت‌ها فرمودند «زمان جنگ، به ما نه سلاح می‌دادند، نه حتی امکانات سطح پایین. چون چنین وضعیتی پیش آمد، عناصر توانا در داخل کشور به فکر نجات افتادند و به خودشان فشار آوردند و به اینجا رسید که کشور امروز از لحاظ امکانات تسلیحاتی به جایگاه خوبی رسیده است. امروز به برکت بریدن مسئولین و ملت از بیگانگان، کشور درحال جوشیدن از درون است».
اکنون روزگار قدرت‌نمایی جمهوری اسلامی است. لشکر انبوه جوانان نخبه، کاربلد، مومن و شجاع در راهند و هرچه مجال و میدان فراهم شود، امکانات تازه‌تری را برای اقتدار و پیشرفت کشور فراهم می‌کنند.
نخبگان جوانی که در هر حوزه‌ای از فرهنگ و فناوری و سیاست و اقتصاد و مدیریت وارد شده‌اند، تار عنکبوت تحریم‌ها را پاره کرده، طعم شیرین خودکفایی را به مردم چشانده، و به تحقیر دشمن همت گماشته‌اند.
از تولید سوخت بیست درصد هسته‌ای و بنزین و موشک‌های دوربرد نقطه زن و پهپاد و سامانه پیشرفته دفاعی بگیرید تا احداث پالایشگاه‌های پیشرفته و بومی‌سازی فناوری‌های روز دنیا.
7- تعدد و تنوع مسائل نباید تمرکز و توجه ما را به هم بزند. اولویت مهم امروز، احیای الگوی درونزای اقتدار و پیشرفت بر مبنای تجدید نظر اساسی در مدل اعتماد به غرب است.
برخی عملیات ایذایی انگلیس و آمریکا را باید ناشی از نگرانی نسبت به همین اولویت قطعی شده در ایران دانست. هدف دشمن، به هم زدن تمرکز ما در زمینه پایان دادن به اجرای یکطرفه برجام و استفاده از ظرفیت‌های فراوان ملی و منطقه‌ای بود.
اما در عمل، مجال و موقعیت‌های جدیدی را برای ما فراهم کرد. انبوه جوانان نخبه ما بلدند تحریم‌ها و تهدیدها را چگونه تبدیل به فرصت کنند. راهبرد ابرقدرت‌ها، ترساندن و ربودن اعتماد به نفس ملت‌هاست.
قدرت‌ها با رعب افکنی غلبه می‌کنند و اگر ملتی مرعوب این تروریسم نشد، شیشه عمر مستکبران شکسته می‌شود. ما اکنون در چنین موقعیتی قرار داریم؛ ضمن اینکه بار روانی و واقعی تحریم حداکثری خالی شده و فوّاره آن به نزول افتاده است.
این همان واقعیتی بود که اوباما و کری و شرمن بارها گفتند؛ مبنی بر اینکه رژیم تحریم‌ها در حال فروپاشی بود و توافق، یک دستاورد مهم را بدون شلیک حتی یک گلوله نصیب ما کرد.
8- آقای ظریف اخیرا در پاسخ به سؤال خبرنگار NPR گفت «تعامل با غرب اعتبارش را در داخل ایران از دست داده است. مردم دیگر نگاهشان به تعامل با جامعه بین‌المللی نیست، به آمریکا نیست. به دلیل اینکه به قولش عمل نکرد و به اروپایی‌ها هم نیست، به خاطر اینکه آنها نتوانستند در برابر آمریکا ایستادگی کنند.، بنابراین بله، تعامل با غرب اعتبارش را از دست داده و بر همین اساس، من هم اعتبارم را از دست داده‌ام».
چرا؟ آیا مجال جبران وجود ندارد؟ حتما وجود دارد. چرا باید اعتبار خود را به توافق پایمال توسط قدرت‌های بدعهد غربی گره زد و قاطعیت به خرج نداد؟ اصلاح مسیر و جبران مافات، عین شجاعت و حرّیت است. اقتدار انقلاب اسلامی را باور کنیم.
@IMANI_mohammad
چه مفت !
🔹ایران اینتر نشنال یک شبکه دم دستی است؛ آلوده به پول خون چکان آل سعود. زمانی معروف شد (!) که در ماجرای جنایت علیه کودکان و زنان در اهواز، بلافاصله با سردسته تروریست های الاحوازیه مصاحبه کرد و او را تحویل گرفت. چنین کاری، یک رسوایی تمام عیار برای هر رسانه ای است.
♦️این شبکه ماهواره ای اردیبشهت 1396 راه اندازی شد؛ هنگامی که بن سلمان ولیعهد سعودی هنوز تنش داغ بود و لاف می زد که ایران را به میدان جنگ تبدیل می کند. سهامدار اصلی شبکه، عادل عبدالکریم سعودی است که برخی همکاران سابق BBC، VOA و شبکه من و تو را به خدمت گرفته است.
🔹یکی از مدیران آن، علی اصغر رمضان پور است. مهره حقیری که در دولت اصلاحات (خاتمی) معاون وزیر ارشاد بود. این شبکه عمدتا گروههای تجزیه طلب، تروریستی و منافقین و تروریست را پوشش می دهد و هدفش دامن زدن به اقدامات تجزیه طلبانه و تروریستی است.
♦️برخی بازیگران و مجریان، قبلا هم توسط رادیو فردا و "من و تو" و VOA و... خام شدند اما ظرف مدتی کوتاه پشیمان شدند و برای بازگشت التماس کردند.
🔹گرگ اینها محمد حسینی مجری لوده ای بود که پس از چند اجرای طنز، دچار توهم شد و در آن طرف آب، قیافه آدم جدی و سرکرده اپوزیسیون به خود گرفت!
♦️او جنبش متوهم ری استارت راه انداخت و به آسیاب بادی حمله کرد. اما جناب دون کیشوت، ظرف یک سال اخیر دچار به هم ریختگی شدید روانی شده و برای بازگشت به کشور واسطه می تراشد و التماس می کند.
🔹این که شبکه ای چنان آبرومند (!)، یک گزارشگر معمولی فوتبال را وسوسه و تور کنند، چه ارزشی دارد؟ البته دریغ مان می آید که کسی با وجود دیدن آن همه خباثت سعودی ها و شبکه وابسته به آنها، خود را به همان ها بفروشد.
@IMANI_mohammad
.
کدام مدل کارآمد است؟
🔹روزنامه الاخبار نوشت "دولت انگلیس، نخست وزیر عراق را واسطه کرده تا به تنش با ایران پایان داده شود".
♦️آیا این روش که گستاخی شان را بی پاسخ نگذارید تا به غلط کردن و گشتن دنبال واسطه بیفتند، بهتر و موثر تر است؛
🔹یا آن روش که خباثت و بدعهدی شان را با نرمش و دیپلماسی التماسی برگزار کنید و وحشی تر شوند؟!
♦️دولت در برجام امتیاز داد تا دل دشمن را نرم کند اما 20 ماه پس از اجرا، آقای ظریف تصریح کرد انگلیس، تحریم ها را برنداشته و امکان افتتاح حتی یک حساب بانکی در لندن وجود ندارد.
🔹این طرف با عراق، روابط برابر و برادرانه را پایه ریزی کردیم و با تجارت 11 میلیارد دلاری، تحریم ها را دور زدیم.
♦️قرارهایی که با عراق گذاشتیم عموما اجرایی شد. اما مقامات اروپایی در دیدار ها، غالبا یا تهدید تحویل ما دادند یا بنا را بر فریب و خالی بندی و عهد شکنی گذاشتند.
🔹روح صائب تبریزی شاد که فرمود "اظهار عجز نزد ستم پیشه ابلهی است- اشک کباب مایه ظغیان آتش است".
@IMANI_mohammad
.
🔹نخست وزیر جدید #بریتانیای_صغیر در چند قاب.
♦️از موهایی که انگار چند ماه یک بار شانه می کند؛
🔹تا طلاق همسر به خاطر دوستی با دختری جوان؛
♦️لوث بازی هایش، و شباهت و رفاقتش با ترامپ.
🔹انگار جمع فرزانگان(!) در کلکسیون تمدن غرب هر روز جمع تر می شود.
@IMANI_mohammad
.
نان آلوده به خون و توجیه کنندگانش!
🔹یک گزارشگر فوتبال، به شبکه سعودی ایران اینترنشنال در لندن پیوست که حامی گروههای تروریست و تجزیه طلب است.
♦️هر ایرانی وطندوستی از چنان خیانتی منزجر می شود.اما برخی غرض ورزان به جای تخطئه خیانت، به مدیر شبکه سه سیما حمله کردند!
🔹اینها از آن حامی انگلیسی و سعودی تروریستها چه کم دارند؟
♦️نان شبکه انگلیسی- سعودی ایران حامی تروریست ها و گروهک های تجزیه طلب به خون آلوده است و خوردن ندارد. اما از آن بدتر، کسانی هستند که خیانت را توجیه می کنند.
@IMANI_mohammad
عقلِ دیوانه مذاکره !
✍️ آقای روحانی امروز گفت "دولت، هرگز فرصت مذاکره را از دست نداده و نخواهد داد. برای مذاکره عادلانه، قانونی و عزتمندانه همواره آماده ایم؛ اما به اسم مذاکره کنار میز تسلیم نمی نشینیم".
🔹جمله پایانی البته تعارف است. چرا که مذاکرات پیشنهادی (و بعضا در حال اجرا)، چه از سوی دولت آمریکا و چه طرف های اروپایی، ذاتا زورگویانه و تسلیم طلبانه است.
♦️روحانی، آماده مذاکره با #کدام_دولت است؛ دولت آمریکا؟ راهزنان دریایی انگلیس؟ یا فرانسه و آلمانِ ناقض برجام؟
🔹مذاکره درباره #کدام_موضوع؟ برجامِ زیر پا؟ یا برجام های دو و سه؟
♦️توافق منعقد شده و در حال اجرا که دیگر مذاکره ندارد؛ باید اجرا شود. اما طرف های غربی بر زیر پا گذاشتن آن اصرار دارند.
🔹اگر مذاکره برای توافقی جدید مد نظر است، مبتنی بر کدام تجربه و عقلانیت؟ وقتی توافق موجود را اجرا نمی کنند، دیوانگی است که با همان ها مذاکره کرد و تعهدات جدیدی را پذیرفت و امتیازات دیگری واگذار کرد.
♦️#دیوانگی، بیان صریح آقای روحانی است که گفت "«داستان مضحکی اتفاق افتاده؛ می‌گویند تعهدی که قبلا بستیم، فعلا محکم نباشد، درباره موضوع دیگری حرف بزنیم! آمریکا با زبان و عمل می‌گوید اهل مذاکره و تعهد نیست، اما به برخی کشورها می‌گوید بیا با ما مذاکره کن؛ مگر ديوانه‌اند كه با شما مذاكره كنند؟ شما به مذاكره‌اي كه به تاييد سازمان ملل رسيده، پايبند نيستيد».
🔹در شرایطی که کمترین شرایط "مذاکره و توافق عادلانه و تعهد متقابل" فراهم نیست، و مذاکره در چنین فضایی، ذاتا دیوانگی محسوب می شود، چرا آقای روحانی باز هم می گوید فرصت مذاکره را از دست نمی دهیم و آماده مذاکره هستیم؟!
♦️بی تردید این سیگنال فرستادن ها، در طرف مقابل به "ضعف، فقدان غیرت نسبت به توافق زیر پا، و آمادگی برای امتیاز دادن بیشتر" ترجمه می شود و این تضمین را به حریف می دهد که از لا ابالیگری نسبت به تعهدات خود پروا نداشته باشد.
🔹انجام یکطرفه تعهدات در پوشش تعلیق هر دو ماه یک بار گوشه ای از تعهدات، سیگنال مشابهی است که موجب تشدید فشار دشمن -و نه تجدید نظر در بدعهدی و خباثت- خواهد شد.
♦️آیا روحانی، حواسش به عواقب پالس های اشتباهی که در همین چند هفته اخیر فرستاده ، هست؟ او باید قبل از هر چیز، درباره همین "عقل دیوانه مذاکره" توضیح دهد.
🔹تناقض برخی گفتار و رفتار ها، حکایت نعل وارونه زدن است. یا همان داستان "چپ آوزه افکند و از راست شد"
@IMANI_mohammad
۱۰ پله سقوط اقتصاد ؛
افتخار یا عبرت دولت روحانی ؟!
✍️ آقای روحانی در آخرین جلسه دولت گفت "مذاکراتی که در طول ۸ سال قبل از دولت یازدهم جریان داشت، از گشایش چندانی برخوردار نبود و هیچ‌وقت به نتیجه ملموسی نمی‌رسید... اولین ثمره و برکت برجام این بود که صادرات نفت کشورمان به ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار با #میعانات افزایش یابد".
🔹او در این سخنان، اولا صادرات غیر نفتی مانند گاز هم جزو صادرات نفت جمع زده (!) و بنابراین، بعد از رقم "۲ میلیون و ۸۰۰ هزار "، واحد "بشکه" را قید نکرده است! ثانیا قرار نبود با توافق، به صادرات نفت وابسته تر و معتاد تر شویم؛ قرار بود تولید و صادرات غیر نفتی رونق بگیرد.
♦️اما موضوع مهم تر، این سوال است که برجام، اقتصاد ما (و به تبع آن، سفره مردم) را بزرگ تر کرد یا کوچک تر؟ پاسخ،گزینه دوم است. اقتصاد شرطی شده مانند یک معتاد، ابتدا دچار هیجان و توهم شد و این تصور القا گردید که وضع اقتصاد در حال توپ شدن است. اما برجام در فرآیند زمانی، مانند یک تحلیل برنده قوی توانمندی های اقتصادی به ویژه تولید عمل کرد.
🔹طبق آمارهای مختلف جهانی، اقتصاد ایران در اوج تحریم ها در سال های 91 و 92، هفدهمین یا هجدهمین اقتصاد بزرگ دنیا بود. اقتصاد ایران با حجم تولید ناخالص داخلی 997 میلیارد دلاری، در رتبه هفدهمین اقتصاد بزرگ دنیا در اردیبهشت سال 92 قرار داشت.
♦️اما شش سال بعد در اثر فرآیند برجام به کجا رسیده ایم؟ صندوق بین‌المللی پول، رتبه اقتصادی ایران را 27 اعلام کرده است. بانک جهانی هم تیر ماه 98 در جدیدترین گزارش خود، رتبه ایران را با توجه به تولید ناخالص داخلی به ارزش 454 میلیارد دلار، رتبه 27 اعلام کرد.
🔹در واقع در اثر بی عملی و بدعملی دولت در شش سال گذشته، رتبه ایران 9 تا 10 پله سقوط داشته و اقتصاد و تولید ملی ما در مجموع، کمتر و کوچک تر شده است.
♦️آیا چنین عملکردی افتخار دارد که رئیس دولت بگوید ما بن بست سیاسی را شکستیم و نفت بیشتر فروختیم؟ و این در حالی است که در اثر آرامش یکطرفه بازار، قیمت نفت تا 55 دلار هم سقوط کرد و موجب کاهش درآمدهای ما با وجود افزایش فروش نفت خام شد.
🔹این روند یک عبرت بزرگ است، نه تجربه ای که بتوان به آن افتخار کرد و گفت "دولت، هرگز فرصت مذاکره را از دست نداده و نخواهد داد. برای مذاکره عادلانه، قانونی و عزتمندانه همواره آماده ایم".
♦️باز هم مذاکره و توافق بکنیم و امتیاز بدهیم که چه بشود؟ مثلا بشویم سی و هفتمین اقتصاد دنیا، با بیست پله سقوط نسبت به سال 92؟!
✅ بی تردید اقتصاد ما حتی با کاهش صادرات نفت می تواند، به رتبه 15 اقتصاد جهان یا حتی بالاتر از آن برسد. اما به شرط نا امیدی از غرب و بسیج همه جانبه ظرفیت های داخلی و منطقه ای و جهان غیر غرب.
@IMANI_mohammad
۱۰ پله که با برجام طی‌کردیم - ۱
دولت روحانی تا چند هفته دیگر وارد هفتمین سال فعالیت خود می‌شود. حامیان و منتقدان اتفاق نظر دارند که آقای روحانی و دولت او، به جز مذاکرات منتهی به برجام، هیچ برنامه و ایده دیگری نداشته اند.
اکنون که این مسیر به بن‌بست خورده و خلاف تصورات اولیه از آب درآمده، چه باید کرد؟ باید در رودربایستی ماند و در این مدار بسته دور خود چرخید؟ یا اینکه به گزینه‌ها و فرصت‌ها برای رونق اقتصاد ملی تنوع بخشید؟
دولت و تیم آقای روحانی، بیش از حد اعتدال، به برجام و مذاکرات پیرامونی آن عادت کرده‌اند. اما مصلحت در این است که از این عادت فاصله بگیرند و رویه جدیدی در حوزه دیپلماسی و سیاستگذاری اقتصادی اتخاذ کنند. و گرنه، می‌شود حکایت دانش‌آموزی که فقط مختصات کشور افغانستان را بلد بود و اگر درباره پاکستان یا آرژانتین و برزیل از او می‌پرسیدند، می‌گفت فلان کشور همسایه افغانستان هست یا نیست؛ و اما افغانستان...!
نگاه تک بعدی به مدیریت، موجب سلب اراده، ناتوانی روحی و معطلی مدیریت اجرایی می‌شود و به تلنبار شدن مشکلات قابل حل می‌انجامد. بدعهدی و خباثت طرف‌های غربی با همه زحمت‌ها و مضیقه‌هایش، فرصت بسیج ظرفیت‌های مغفول است، مشروط بر اینکه از برخی عادت‌های عقیم دست بشوییم و به جای نقطه‌های خیالی، به نقطه‌های واقعی دل ببندیم.
آقایان واعظی و ظریف و دیگران بارها اذعان کرده‌اند که هرگز پیش‌بینی نمی‌کردند آمریکا از توافق خارج شود. خود همین حرف، قصور و تقصیر بزرگی است، به ویژه اینکه صاحب نظران، بارها پیش‌بینی کرده بودند.
دولت با وجود نفی مذاکره جدید و دیوانگی توصیف کردن آن، عملا باب مذاکره را (ولو غیر مستقیم و با واسطه) باز نگه داشته و از همین کانال -از طریق کشورهایی مانند فرانسه- پیغام تهدید و تطمیع دریافت می‌کند.
شاید همین مشی است که موجب می‌شود عهدشکنی مانند ترامپ بگوید «آنچه می‌توانم بگویم این است که ایران خواستار یک توافق است». به فاصله ده روز، مشاور رئیس‌جمهور فرانسه، پیام ماکرون را به تهران آورد؛ و معاون وزیر خارجه، پیغام آقای روحانی را به پاریس برد.
فرانسه مدعی میانجی‌گری است اما چند تناقض در این میان وجود دارد که موجب می‌شود عنوان «میانجی‌گری»، از معنا تهی شود. نخست اینکه ما در مرحله پسا مذاکره و پسا توافق قرار داریم و آمریکا با قلدرمآبی، به تعهد خود با ما - و حتی کشورهای دیگر- عمل نمی‌کند.
بنابراین وساطت برای مذاکره، مبنائا بیهوده و منتفی است. چرا که مذاکره مجدد با چنین دولتی به تصریح آقای روحانی، دیوانگی محسوب می‌شود.
نکته دوم، اعتبار میانجی نزد ترامپ است.ترامپ دیروز به بهانه یک درگیری اقتصادی با فرانسه، رفتار ماکرون را حماقت نامید و تعبیر اقدام احمقانه را علیه رئیس‌جمهور فرانسه به کار گرفت.
او نگاه محترمانه به همین واسطه‌ای هم که خود تراشیده ندارد و اهانت روا می‌دارد. ترامپ، حداکثر به چشم نوچه به دلال فرانسوی می‌نگرد که باید خواسته‌های آمریکا را دیکته کند.
♦️ادامه دارد
@IMANI_mohammad
۱۰ پله که با برجام طی‌کردیم- ۲
موضوع سوم، اعتبار میانجی نزد ماست. فرانسه در مذاکرات برجام به عنوان پلیس بد (حتی سختگیر‌تر از آمریکا) عمل کرد و در عین حال چند قرارداد پرسود با ایران نصیبش شد. اما نتیجه چه بود؟ آنها قراردادهای توتال و پژو و ایرباس را زیر پا گذاشتند، بی‌آنکه خسارتی بپردازند.
فرانسوی‌ها در عهدشکنی اقتصادی، سابقه دارند و در برجام هم پیمان‌شکنی کردند. بنابراین، غیر قابل اعتماد و خود، طرف دعوای ما هستند. ضمن اینکه دولت آمریکا اساسا در پی تفاهم و تعامل نیست؛ بلکه می‌خواهد مطالبات جدیدی را دیکته کند.
پذیرش وساطت فرانسه یا قبیل آن، به معنای رسمیت بخشیدن به نقض برجام و عبور از آن است. بله اگر دولت ما تمام تعهدات برجامی خود را متوقف می‌کرد و آن گاه صرفا درباره زمان از سرگیری همزمان تعهدات طرفین مذاکره می‌کرد، این رفتار قابل فهم بود. اما مذاکره در شرایط انجام یکطرفه تعهدات آن هم درباره تعهدات جدید، سمّ مضاعف و خیانت به خود دولت است.
دولت امروز آمریکا، نماینده چهره بدون روتوش سیاست غرب است. مایک پمپئو اوایل اردیبهشت امسال در دانشگاه «ای‌اند ام» تگزاس اعتراف کرد «زمانی که رئیسCIA بودم، در سازمان دروغ می‌گفتیم و تقلب و دزدی هم می‌کردیم. این کارها یادآور افتخارات تجربه آمریکایی است».
او از یک تجربه تمدنی حرف می‌زند و نه یک اتفاق خاص. او با این عبارت، شجره‌نامه تمدن غرب در نسبت با دیگران را بازگو می‌کند. همچنان که تعبیر او درباره دولت اوباما و رژیم‌های انگلیس و فرانسه و آلمان صادق است.
برجام با اقتصاد ما چه کرد؟ قطعا قرار نبود به خام فروشی نفت وابسته‌تر و معتاد‌تر شویم؛ بلکه باید تولید و صادرات غیر نفتی رونق می‌گرفت. اما روند شش سال گذشته -با صورت بندی معطلی و انتظار و حداکثر خام فروشی نفت- موجب تحلیل رفتن بنیه تولید و کارآفرینی در اقتصاد (و به تبع آن، کوچک شدن سفره مردم) شد.
طبق آمارهای بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول، اقتصاد ایران در اوج تحریم‌ها در سال‌های 91 و 92، هفدهمین اقتصاد بزرگ دنیا بود. اما طبق آمارهای جدید، همین رتبه ما در پی تحولات شش سال گذشته به رتبه 27 تنزل یافته است.
یقینا اقتصاد ما با وجود کاهش صادرات نفت می‌تواند، به رتبه‌ای بهتر از رتبه شش هفت سال قبل ارتقا یابد، مشروط بر اینکه مطلقا از غرب ناامید شویم و به بسیج همه‌جانبه ظرفیت‌های داخلی و منطقه‌ای بپردازیم.
تدبیر برای برخی چالش‌های مهم به ویژه گرانی مصنوعی، ارتباطی به برجام و مذاکره ندارد. می‌دانیم که قیمت‌ها با افزایش نرخ دلار تا 18 هزار تومان و بیشتر، بالا رفت و بعضا تورم بالای 100 درصد را در حوزه خودرو و مسکن و اجاره بها و سکه و طلا و... تجربه کردیم.
اما اکنون با وجود کاهش 6 هزار تومانی نرخ دلار -که اتفاقا در دوره نقض برجام از سوی دشمن و واکنش متقابل ما رخ داده- قیمت‌های مصنوعی، همان بالا متوقف شده و کاهش نمی‌یابد.
نه آن چهار برابر شدن (افزایش 400درصدی) نرخ دلار، طبیعی بود و نه این ماندگاری گرانی با وجود کاهش 35 درصدی نرخ ارز. ما در اینجا نه با «تنظیم بازار»، بلکه روند «ضد تنظیم» و در واقع دستکاری و اخلالگری رو به رو هستیم.
وزارتخانه‌ها و سازمان‌های اقتصادی دولت نمی‌توانند بگویند نباید دخالت کرد تا بازار خود به خود تنظیم شود. چرا که بازار در معرض دستکاری است؛ چه از سوی عناصر سودجو و چه از جانب تروریست‌های اقتصادی با انگیزه‌های سیاسی و امنیتی.
اقتصاد و معیشت مردم در معرض دست درازی است و دولتمردان نمی‌توانند در مقابل، تماشاچی باشند، گرانی‌ها را توجیه کنند و یا حداکثر بگویند «مردم نخرند تا ارزان شود».
مسئولیت مهم و بر زمین مانده دولت در آستانه هفتمین سال فعالیت، در همین حوزه است و نه در حوزه مذاکره با اروپا و آمریکا که به حد اشباع و انسداد رسیده است.
@IMANI_mohammad