#بروشور_یمانی 🔰مجموعه برشور نقد احمد بصری(قسمت چهارم) ┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅ 🌐 کانال دوره های تخصصی بین الملل: @ISC_Qom

#جهاد_تبیین 🔰حجاب از منظر ملیت ها و قومیت های متفاوت #تبلیغ #بین_الملل #حجاب 🔸موسسه بین المللی فطرت 🆔 @Fitra_Institute

🎧 از سال آینده تدریس عربی و چینی در مدارس آغاز می‌شود دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش گفت: الان زبان‌های انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، ایتالیایی و روسی زبان‌های خارجی هستند در مدارس تدریس می‌شود و از سال بعد چینی و عربی به این زبان‌ها اضافه می‌شود؛ البته این درسِ عربی با «عربیِ قرآنی» که برای همهٔ دانش‌آموزان اجباری است تفاوت دارد. «محمود امانی» افزود: انتخاب نوعِ زبانِ خارجی برای خواندن در مدرسه اختیاری است و اگر دانش‌آموزی خواست زبانی بخواند که در مدرسه‌اش ارائه نمی‌شود می‌تواند در موسسه‌هایی که ما معرفی می‌کنیم آن زبان را بخواند. او در ادامه گفت: با شیوه به‌کارگیری وسایل الکترونیکی، این کار حتی با یک دانش‌آموز هم امکان‌پذیر است و نیاز نیست تعداد دانش‌آموزانِ خواهان فراگیری آن زبان زیاد باشد. ┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅ 🌐 برای اطلاع از مطالب علمی و آموزشی مرتبط با عرصهٔ بین‌الملل به «کانال دوره های تخصصی بین‌الملل» بپیوندید 👇 @ISC_Qom

🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ 4⃣1⃣ روز چهاردهم: شب‌های مهتابی (لیالی مُقمِرة) کدام شب‌ها هستند؟ و حکم نماز صبح و آغاز روزه‌داری در آنها چیست؟ 🌖 به شب‌های دوازدهم تا نوزدهم هر ماه قمری، که قرص کرهٔ ماه، نزدیک به کامل و نور آن زیاد است "لیالی مُقمِرة" یا "شب‌های مهتابی" گفته می‌شود. در این شب‌ها شدت نور ماه، مانع از رؤیت سپیدی فجر و یقین به دخول وقت زمان نماز صبح و امساک روزه می‌شود. فتوای مشهور این است که تفاوتی بین شب‌های مهتابی (مقمرة) با غیر آنها نیست؛ اما نظر برخی از مراجع گذشته و حال این است که این شب‌ها با شب‌های غیر مهتابی فرق دارند، لذا نماز صبح در این شب‌ها با تأخیر خوانده شود؛ حدود ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بعد از اذان. برای این دسته از فقهاء، شب‌های پس از نوزدهم تا نزدیک به اواخر ماه (آیت‌الله زنجانی: تا شب بیست و پنجم) نیز به جهت نزدیک شدن تدریجی ماه به افق شرقی - یعنی محل برآمدن سپیده صبح - در حکم لیالی مُقمِرة یا شبهای مهتابی است و آن تأخیر به این شب‌ها نیز سرایت داده می‌شود. نظر تعدادی از مراجع در این زمینه به شرح زیر است: 🔔 مراجع قائل به تفاوت و تأخیر: امام خمینی(ره): بین شب‌های مهتابی و غیر‏‎ ‎‏آنها فرق هست و باید طلوع فجر محسوس شود‌. ساعت و محاسبات علمی میزان نیست. احتیاط لازم در شب‌های مهتاب آن است که صبر کند تا‏‎ ‎‏سفیدۀ صبح در افق ظاهر شود و غلبه کند بر روشنایی مهتاب، بلکه خالی‏‎ ‎‏از وجه نیست و این حکم در روشنی برق و شب‌های ابر نیست. و در روزه‏‎ ‎‏احتیاط کنند در شب‌های مهتاب، اگر چه بعید نیست که لازم نباشد امساک‏‎ ‎‏قبل از آنچه که ذکر شد.‏ آیت اللّه العظمی سید احمد خوانساری(ره): در طلوع فجر بین شب‌های مهتابی و غیر مهتابی تفاوت وجود دارد و فجر صادق در شبهای مهتابی دیرتر محقق می‌شود. آیت‌الله‌ العظمی شبیری زنجانی: بنا بر احتياط واجب، در ليالی مقمره، به مقداری که صبح روشن شود؛ بايد [در خواندن نماز] تأخير کرد. 🔕 مراجع قائل به عدم تأخیر: آیت‌الله العظمی خامنه‌ای: فرقى بين شب‌های مهتابى و غير مهتابى در طلوع فجر، وقت فريضه صبح و وجوب امساک براى روزه گرفتن نيست؛ هرچند احتياط در اين زمينه خوب است. آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی: وقت اذان صبح (براى نماز و روزه) در شب‌های مهتابى و غیر مهتابى یکسان است و معیار، ظاهر شدن نور شفق در افق است، هرچند بر اثر تابش مهتاب نمایان نباشد. آیت‌الله العظمی سبحانی: شب مهتابى و غير مهتابى تفاوتى ندارند. وقت نسبت به هر دو يكى است و يقين به طلوع فجر كافى است، هر چند مهتاب مانع از رؤيت آن باشد. آیات عظام خویی(ره)، بهجت(ره)، فاضل لنکرانی(ره)، تبریزى(ره)، صافی گلپایگانی(ره)، وحید خراسانی، نوری همدانی، سیستانى و جوادی آملی: تفاوتى بین شب‌های مهتابى و غیرمهتابى نیست. ---------- 🍀 اخلاق و اعتدال ؛ کانال سید علیرضا حسینی (عارف) در پیام‌رسان ایتا @alirezahoseiniaref

🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ 5⃣1⃣ روز پانزدهم: تبعیت امام حسین از امام حسن مجتبی (علیهما السلام)؛ به مناسبت نیمهٔ رمضان المبارك، سالروز ولادت دومین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت 🌷 پس از شهادت امیرالمؤمنین علی (علیه‌ السلام)، امام حسن (علیه‌ السلام) عهده‌دار امامت و زعامت مسلمانان گردید. اما خلافت آن حضرت به دلیل فتنه «معاویه» حاکم شام و کارشکنی‌ و بی‌وفایی های برخی اهالی عراق بیش از شش ماه دوام نیاورد. در آن مدت کوتاه حکومت و نیز بقیه عمر مبارک امام مجتبی(ع)، امام حسین(ع) همواره در کنار برادر حاضر بود و از هیچ کوششی در راه خدمت و مساعدت به ایشان مضایقه نکرد.  برخی از مورخان با توجه به پاره‌ای روایات سست و بی‌پایه، از موارد اختلاف نظر این دو امام سخن به میان آورده اند ، اما اهل تحقیق - بویژه بر مبنای اصول عقاید شیعی - این اختلافات را رد نموده و مواردی از تبعیت را ذکر می‌کنند؛ از جمله: 🤝 بیعت با امام(ع) پس از شهادت حضرت علی(ع) مردم نزد امام حسن(ع) گرد آمدند. امام حسن(ع) به آنان فرمود: «با من بر سر فرمانبرداری و گوش به فرمان بودن، بیعت کنید و با هر کس جنگیدم شما نیز بجنگید و با هر کس در صلح بودم شما نیز در صلح باشید». مردم چون این سخنان را شنیدند تردید کردند و از بیعت خودداری کردند! برخی از آنان نزد امام حسین(ع) رفتند و به او گفتند: «دست بگشای تا با تو بر جنگیدن با گمراهان و حلال شمارندگان حرام‌ها (یعنی شامیان و اصحاب معاویه) بیعت کنیم، همانگونه که با پدرت این چنین بیعت کردیم.» امام حسین(ع) فرمود: «پناه بر خدا از اینکه تا هنگامی که برادرم حسن زنده است، با شما بیعت کنم.» پس مردم دیگر بار نزد امام حسن(ع) بازگشتند و با او بیعت کردند. ⚔ همکاری در جنگ هنگامی که شیپور نبرد با دشمنان شامی نواخته شد،امام حسین(ع) در بسیج و اعزام نیروها به اردوگاه نخیله و مسکن نقشی فعال داشت و همراه برادر به مدائن و ساباط برای جمع‌آوری لشکر رفت. ☮ همراهی در صلح  زمانی هم که در پی کارشکنی‌ها و خیانت‌های مکرر سپاهیان، امام حسن(ع) بنا بر مصالح اسلام و مسلمین مجبور به پذیرش صلح با معاویه شد، امام حسین(ع) شریک رنج‌های برادر بود. از علی بن محمد بن بشیر همدانی نیز نقل شده است که: «[پس از ماجرای صلح،] من و سفیان بن لیلا، به مدینه نزد امام حسن(ع) رفتیم. هنگامی وارد خانه‌اش شدیم من گفتم: «سلام بر تو‌ ای خوارکننده مؤمنان!» امام فرمود: «سلام بر تو! بنشین» و ادامه داد: «من خوارکننده مؤمنان نیستم؛ بلکه عزت دهنده آناننم. من از صلح با معاویه جز این نخواستم که از کشتار شما جلوگیری کنم زیرا دیدم که یارانم در جنگ کردن سست هسند و از جهاد شانه خالی می‌کنند. به خدا سوگند [با این وضعیت] اگر با کوه‌ها و درختان هم به سوی معاویه می‌رفتیم جز واگذاری خلافت به او چاره‌ای نبود.» سپس از نزد امام حسن(ع) بیرون آمدیم و نزد امام حسین(ع) رفتیم و پاسخ امام حسن(ع) را به او باز گفتیم. ایشان فرمود: «برادرم حسن درست می‌گوید. باید همه شما تا زمانی که این فرد (معاویه) زنده است، در خانه‌ خود بمانید». 🌴 اطاعت و تکریم برادر پس از انعقاد صلح، امام حسین(ع) همراه برادر به مدینه بازگشت و ده سال از عمر شریف خود را در ایام امامت ایشان به سر آورد و در همه احوال تبعیت از آن حضرت می‌فرمود. ارزش و احترامی که امام حسین(ع) نسبت به برادر و امامش قائل بود آن چنان بود که نقل شده که ایشان در مجلسی که امام حسن(ع) حضور داشت، سخن نمی‌گفت و نظری نمی‌داد تا آنگاه که امام حسن(ع) [از آن مجلس] برمی‌خاست؛ هیچ گاه جلوتر از وی راه نمی‌رفت؛ و حتی در بخشش هایش نیز سعی داشت امر سروری امام حسن (ع) را حفظ کند. نقل است محتاجی به نزد امام حسن (ع) آمد و از او کمک خواست. امام حسن مجتبی(ع) مبلغی را به او کمک کرد. این مرد سپس برای دریافت کمک بیشتر نزد امام حسین(ع) رفت. امام(ع) پس از آگاهی از عطایای امام حسن(ع) جهت پاسداشت حرمت برادر و امام زمان خویش، یک دینار کمتر از او به فقیر کمک کرد. 🕋 ای قیس! او امام من است در ماجرایی، «قیس بن سعد بن عباده انصاری» در تبعیت از امام حسن(ع) به تردید افتاده بود و به امام حسین(ع) می‌نگریست و منتظر فرمان او بود. امام حسین(ع) به فرمود: «ای قیس او [امام حسن(ع)] امام من است». ---------- 🍀 اخلاق و اعتدال ؛ کانال سید علیرضا حسینی (عارف) در پیام‌رسان ایتا @alirezahoseiniaref

🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ 6⃣1⃣ روز شانزدهم: فضلیت افطاری دادن یکی از آداب و سنن بسیار خوب که در بین مؤمنان رایج است و ریشه در ایمان مردم دارد، افطاری‌ دادن و مهمان کردن اقوام و دوستان در ماه مبارک رمضان است. توجه یافتن به کسانی که در اداره زندگی‌شان بویژه ضروری‌ترین امر یعنی غذا، با دشواری روبه هستند، یکی از حکمت‌های روزه است. برای بیان ثواب و اهمیت افطاری دادن، چهار حدیث زیر را به شما تقدیم می‌کنیم: 🤩 ثواب افطاری دادن، بیشتر از روزه گرفتن امام موسی بن جعفر (علیهما السلام) فرمود: افطاری دادن به برادر روزه‌دار از روزه‌ات بافضیلت‌تر است.» [وسائل‌ الشیعة، ج ۱۰، ص ۱۲۹.] ❌ نکته مهم: توجه داشته باشیم که بیشتر بودن ثواب، به معنی جایگزینی نیست. بی‌تردید هرگز افطاری دادن جای روزهٔ ماه مبارک رمضان را نمی‌گیرد؛ چون روزه، واجب است و افطاری، مستحب. 😱 افطاری دادن به یک نفر، کفارهٔ یک سال گناه امام صادق (علیه‌ السلام) فرمود: «کسی که مؤمنی را افطاری دهد، کفاره یک سال گناه او شمرده می‌شود؛ و کسی که دو مؤمن را افطاری دهد، بر خداوند است که او را وارد بهشت سازد». [وسائل‌ الشیعة، ج ۱۰، ص ۱۴۱.] 🕋 افطاری دادن به یک نفر، مانند آزاد کردن یک پیامبرزادهٔ اسیر فردی به نام «سدیر» در ماه مبارک رمضان، بر امام باقر (علیه‌ السلام) وارد شد. حضرت فرمود: ‌«ای سدیر، آیا می‌دانی در چه شب‌هایی قرار داریم؟» عرض کرد: آری، پدرم فدایت باد، شب‌ های ماه مبارک رمضان است. امام فرمود: «آیا می‌توانی در هر شب از این شب‌ها ۱۰ بنده از فرزندان اسماعیل را آزاد کنی؟» سدیر گفت: پدر و مادرم فدایت باد این‌ اندازه ثروت ندارم. امام فرمود: «آیا می‌توانی ۹ بنده از فرزندان اسماعیل را آزاد کنی؟» سدیر باز همان گونه جواب داد. حضرت یکی یکی کم کرد تا فرمود: «آیا می‌توانی هر شب یک بنده از فرزندان اسماعیل را آزاد کنی؟» سدیر عرض کرد: این نیز در توانم نیست. امام فرمود: «آیا می‌توانی هر شب مسلمانی را افطار دهی؟» مرد گفت: آری؛ بلکه ده مسلمان را نیز می‌توانم. پدرم فرمود: ‌«ای سدیر، من نیز همین را اراده کرده‌ام. اگر بتوانی یک برادر مسلمان را افطاری دهی (ارزش آن) چون آزاد ساختن یکی از فرزندان اسماعیل است». [وسائل‌ الشیعة، ج۱۰، ص۱۳۰.] 🧆🥛 با دادن افطاری ساده، خود را از این ثواب های بزرگ محروم نکنیم در این دوران که متأسفانه چشم و همچشمی ها و تجملات خانمان‌سوز بر زندگی ما حاکم شده است، دادن یک مهمانی افطاری با استانداردهای تجملاتی، از توان بسیاری از ما خارج است. پس چه راهی دارد که از ثواب عظیمی که در بالا ذکر شد محروم نکنیم؟ راهش این است که از «استانداردهای خودساختهٔ غیر اخلاقی و ضد اسلامی» خارج شویم و به «استانداردهای خداپسندانه» روی آوریم. حدیث زیر را بخوانیم و عمل کنیم: از رسول گرامی (صلّی الله علیه وآله) نقل شده است که: «هر کس در ماه رمضان مؤمن روزه داری را افطار دهد، پاداش آزاد کردن بنده مؤمنی را دارد و سبب آمرزش گناهان گذشته او می‌شود». به ایشان عرض کردند: «یا رسول الله! همه ما که توانایی افطار دادن نداریم». حضرت(ص) فرمود: «آن کس که توان ندارد، مقداری شیر یا قدری آب و یا تعدادی خرما هم بدهد، خداوند به او چنین پاداشی را عطا می‌کند». [من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۱۳۴] ---------- 🍀 اخلاق و اعتدال ؛ کانال سید علیرضا حسینی (عارف) در پیام‌رسان ایتا @alirezahoseiniaref