🔴 به آیات شریفه زیر توجه بفرمایید :
🔰🔰 (سوره زخرف/آیه 33) : وَلَوْلَا أَن يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَّجَعَلْنَا لِمَن يَكْفُرُ بِالرَّحْمَٰنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفًا مِّن فِضَّةٍ وَمَعَارِجَ عَلَيْهَا يَظْهَرُونَ
🔵 اگر (تمکن کفّار از مواهب مادى) سبب نمى شد که همه مردم امت واحد (گمراهى) شوند، ما براى کسانى که به (خداوند) رحمان کافر مى شدند خانه هائى قرار مى دادیم با سقف هائى از نقره و نردبان هائى که از آن بالا روند .
🔰🔰 (سوره زخرف/آیه 34) : وَلِبُيُوتِهِمْ أَبْوَابًا وَسُرُرًا عَلَيْهَا يَتَّكِئُونَ
🔵 و براى خانه هایشان درها و تخت هایى (زیبا و نقره اى) قرار مى دادیم که بر آن تکیه کنند.
🔰🔰 (سوره زخرف/آیه 35) : وَزُخْرُفًا ۚ وَإِن كُلُّ ذَٰلِكَ لَمَّا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۚ وَالْآخِرَةُ عِندَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ
🔵 و انواع زیورها ; ولى تمام اینها بهره زندگى دنیاست، و آخرت نزد پروردگارت از آن پرهیزگاران است!
( آیات و ترجمه آیات از : نرم افزار تفسیر نمونه makarem.ir )
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
🔴 1⃣ در تفسیر نور اثر استاد قرائتی در ذیل آیه ۳۳ زخرف ( که در بالا آمده است ) مطالبی آمده است که بخشی از آن اینچنین است :
🔴 ⬅️ زرق و برق دنیا به قدرى بى ارزش است كه خداوند در این آیه مى فرماید: ما حاضریم دنیا را در حد وفور به كفّار بدهیم ولى چون عقل مردم در چشم آنهاست، اگر به كفّار بدهیم همه به سوى كفر گرایش پیدا مى كنند.
( تفسیر نور ؛ استاد قرائتی ؛ با تلخیص و تصرف gharaati.ir )
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
🔴 2⃣ در ذیل این سه آیه ( که در بالا آمده است ) در تفسیر نمونه مطلبی آمده است اینچنین :
🔴 ✅ این آیات، همچنان بحث پیرامون نظام ارزشى اسلام و عدم معیار بودن مال و ثروت و مقامات مادى را ادامه مى دهد .....
🔰🔰در ادامه چنین آمده است :
🔴 ⬅️ کوتاه سخن این که: این سرمایه هاى مادى و این وسائل تجملاتى دنیا، به قدرى در پیشگاه پروردگار، بى ارزش است که مى بایست تنها نصیب افراد بى ارزش همچون کفار و منکران حق باشد، و اگر مردم کم ظرفیت و دنیاطلب به سوى بى ایمانى و کفر، متمایل نمى شدند، خداوند این سرمایه ها را تنها نصیب این گروه منفور و مطرود، مى کرد، تا همگان بدانند مقیاس ارزش و شخصیت انسان این امور نیست.
1⃣
⬇️⬇️⬇️
#دنیا
#آخرت
#دنیاگرایی
⬆️⬆️⬆️
🔴 در بخش « نکته ها » در همان تفسیر ، در ذیل ( همین آیات بالا ) چنین آمده است :
🔰🔰 نکته ها:
1⃣ اسلام ارزش هاى غلط را درهم مى شکند
🔴 ✅ به راستى تعبیرى رساتر از آنچه در آیات فوق آمده براى درهم شکستن ارزش هاى دروغین پیدا نمى شود، براى دگرگون ساختن جامعه اى که محور سنجش شخصیت افراد در آن، تعداد شتران، مقدار درهم و دینار، و تعداد غلامان و کنیزان و خانه ها و وسائل تجملى است، تا آنجا که تعجب مى کنند چرا محمّد (صلى الله علیه وآله)[ که ] یتیم [ است ] و از نظر مادى، فقیر به نبوت برگزیده شده [ است] ، اساسى ترین کار این است که این چهارچوب هاى غلط ارزشى درهم شکسته شود، و بر ویرانه آن ارزش هاى اصیل انسانى، تقوا و پرهیزگارى، و علم و دانش، ایثار و فداکارى، شهامت و گذشت بنا شود، در غیر این صورت همه اصلاحات، روبنائى و سطحى، و ناپایدار خواهد بود.
✅ و این، همان کارى است که اسلام و قرآن و شخص پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) به عالى ترین وجهى انجام داد، و به همین دلیل، جامعه اى که از عقب افتاده ترین و خرافى ترین جوامع بشرى بود، در مدتى کوتاه، آن چنان رشد و نمو کرد که در صف اول قرار گرفت.
🔴 🔴 جالب این که در حدیثى از پیغمبر گرامى(صلى الله علیه وآله) در تکمیل این برنامه مى خوانیم: لَوْ وَزَنَتِ الدُّنْیا عِنْدَ اللّهِ جَناحَ بَعُوضَة ما سَقَى الْکافِرَ مِنْها شَرْبَةَ ماء: اگر دنیا به اندازه بال مگسى نزد خدا وزن داشت خداوند به کافر حتى یک شربت آب نمى نوشانید .
2⃣
⬇️⬇️⬇️
#دنیا
#آخرت
#دنیاگرایی
⬆️⬆️⬆️
🔴 ⬅️ امیرمؤمنان على(علیه السلام) نیز در خطبه قاصعه سخن را در این زمینه به اوج رسانده مى فرماید:
🔶🔶 موسى بن عمران(علیه السلام) با برادرش وارد بر فرعون شدند، در حالى که لباس هاى پشمین بر تن داشتند و در دست هر کدام عصاى (چوپانى) بود، با او شرط کردند که اگر تسلیم فرمان خدا شود، حکومت و ملکش باقى مى ماند، و عزت و قدرتش دوام خواهد یافت، اما او گفت: آیا از این دو تعجب نمى کنید؟ که با من شرط مى کنند بقاى ملک و دوام عزتم بستگى به خواسته آنها دارد، در حالى که فقر و بیچارگى از سر و وضعشان مى بارد! (اگر راست مى گویند) پس چرا دستبندهائى از طلا به آنها داده نشده است ؟
🔺🔺 این سخن را فرعون به خاطر بزرگ شمردن طلا، و جمع آورى آن، و تحقیر پشمینه پوشى گفت .
🔶🔶 اگر خدا مى خواست به هنگام بعثت پیامبرانش، درهاى گنج ها و معادن طلا و باغ هاى سبز و خرم را به روى آنان بگشاید، مى گشود، و اگر اراده مى کرد، پرندگان آسمان و حیوانات وحشى زمین را همراه آنان گسیل مى داشت، ولى اگر این کار را مى کرد آزمایش مردم از میان مى رفت و پاداش و جزا بى اثر مى شد !.
🔰🔰 و در قسمت دیگرى از همین خطبه مى فرماید:
🔶🔶 مگر نمى بینید خداوند انسان ها را، از زمان آدم تا آخر جهان، با سنگ هائى که نه زیانى مى رسانند و نه سودى، نه مى بینند و نه مى شنوند، آزمایش نموده، این سنگ ها را خانه مقدس خود (کعبه) قرار داده، و آن را موجب پایدارى و قوام مردم ساخته است، آن را در پر سنگلاخ ترین مکان ها، و بى گیاه ترین نقاط روى زمین، در تنگناى دره هائى مستقر ساخته، در میان کوه هاى خشن، شن هاى متراکم، چشمه هاى کم آب، آبادى هاى جدا و پر فاصله، که هیچ مرکبى به راحتى در آن زندگى نمى کند، و سپس آدم و فرزندانش را فرمان داد، که به آن سو توجه کنند و آن را مرکز تجمع خود سازند.... .
🔶🔶 اگر خدا مى خواست خانه مقدسش، و محل انجام مناسک حج را در میان باغ ها و نهرها و زمین هاى هموار و پر درخت و آباد، که داراى خانه ها و کاخ هاى بسیار و آبادى هاى به هم پیوسته، در میان گندم زارها و باغ هاى پر گل و گیاه، در میان بستان هاى زیبا و سرسبز و پرآب، در وسط باغستانى بهجت زا با جاده هاى راحت و آباد، قرار دهد، توانائى داشت، ولى در این حالت آزمایش و امتحان ساده تر بود، و پاداش و جزا نیز کمتر (و مردم به ارزش هاى فریبنده ظاهرى مشغول مى شدند و از ارزش هاى واقعى الهى غافل مى گشتند) .
🔴 ✅ به هر حال، اساس انقلاب اسلامى انقلاب ارزشهاست، و اگر مسلمانان امروز در شرائطى سخت و ناگوار، تحت فشار دشمنان بى رحم و خونخوار قرار گرفته اند به خاطر همین است که آن ارزش هاى اصیل را رها ساخته، بار دیگر ارزش هاى جاهلى در میان آنان رونق گرفته است، مقیاس شخصیت، مال و مقام دنیا شده، و علم و تقوا و فضیلت را به فراموشى سپرده اند، در زرق و برق مادى فرو رفته، و از اسلام، بیگانه شده اند، و تا چنین است باید کفاره این خطاى بزرگ را بپردازند، و تا تحول را از ارزش هاى حاکم بر وجودشان شروع نکنند، مشمول الطاف الهى نخواهند شد که: إِنَّ اللّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَوْم حَتّى یُغَیِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ.
[ و خداوند سرنوشت هیچ قومى (و ملّتى) راتغییر نمى دهد مگر آنکه آنان آنچه را در (وجود) خودشان است تغییر دهند. ]
3⃣
⬇️⬇️⬇️
#دنیا
#آخرت
#دنیاگرایی
⬆️⬆️⬆️
2⃣ پاسخ به یک سؤال
🔴 ✅ با مطالعه آیات فوق پیرامون تحقیر شدید زینت هاى ظاهرى، و ثروت و مقام مادى، این سؤال مطرح مى شود: پس چرا قرآن مجید در جاى دیگر مى گوید: قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللّهِ الَّتِی أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّیِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِیَ لِلَّذِینَ آمَنُوا فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا خالِصَةً یَوْمَ الْقِیامَةِ کَذلِکَ نُفَصِّلُ الْآیاتِ لِقَوْم یَعْلَمُونَ: بگو: چه کسى زینت هاى الهى را که براى بندگان خود آفریده، و روزى هاى پاکیزه را حرام کرده است؟! بگو: اینها در زندگى دنیا براى کسانى است که ایمان آورده اند; (اگر چه دیگران نیز با آنها مشارکت دارند; ولى) در قیامت خالص (براى مؤمنان) خواهد بود، این گونه آیات (خود) را براى کسانى که آگاهند شرح مى دهیم !
🔶🔶 یا در جاى دیگر مى فرماید: یا بَنِی آدَمَ خُذُوا زِینَتَکُمْ عِنْدَ کُلِّ مَسْجِد: اى فرزندان آدم! زینت خود را به هنگام رفتن به مسجد، با خود بردارید .
❓❓ چگونه این دو گروه از آیات با هم سازگار است؟!
🔴 🔴 در پاسخ باید به این نکته توجه داشت که: هدف در آیات مورد بحث شکستن ارزش هاى دروغین است، هدف این است که مقیاس شخصیت انسان ها را ثروت و زینت آنها نشمارند، نه این که امکانات مادى بد چیزى است، مهم این است که به آنها به صورت یک ابزار نگاه شود نه یک هدف متعالى و نهائى.
🔴 ✅ وانگهى، اینها در صورتى ارزش دارد که در حد معقول و شایسته و خالى از هر گونه اسراف و تبذیر باشد، نه ساختن کاخ هائى از طلا و نقره و گرد آوردن زینت هاى انبوهى از سیم و زر!
🔴 🔴 و از اینجا روشن مى شود که نه بهره مند بودن گروهى از کفار و ظالمان از این مواهب مادى دلیل بر شخصیت آنها است، و نه محروم بودن [ گروهی ] از مؤمنان از آن [ دلیل بر کسر شأن آنهاست ] ، و نه استفاده از این امور در حد معقول، به صورت یک ابزار، ضررى به ایمان و تقواى انسان مى زند، و این است تفکر صحیح اسلامى و قرآنى.
📚( برگرفته از نرم افزار تفسیر نمونه ؛ با تلخیص و تصرف و اضافات ؛ و حذف منابع )
makarem.ir
#دنیا
#آخرت
#دنیاگرایی
🔰🔰 محبت واقعی به خدا
❓❓#پرسش :محبت واقعی به خدا چه آثار و نشانه هایی دارد؟
✍ پاسخ :
✅ در روایات متعددى از پیشوایان اسلام نقل شده که «دین چیزى جز محبت نیست»؛ از جمله در کتاب «خصال» و «کافى» از امام صادق(علیه السلام) نقل شده که فرمود: «هَلِ الدِّینُ إِلَّا الْحُبُ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ «قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللَّه» ؛ (آیا دین جز محبت است، همانا خداوند می فرماید: «اگر خدا را دوست مى دارید از من پیروى کنید تا خدا شما را دوست بدارد»).
🔶🔶 منظور چنین روایاتی این است که روح و حقیقت دین همان ایمان و عشق و محبت به خدا است؛ ایمان و عشق و محبتى که شعاع آن، تمام وجود انسان را روشن مى کند و همه اعضاء و دستگاههاى تن تحت تاثیر آن قرار مى گیرند.
🔶🔶یک محبّت اساسى حتما آثار عملى دارد و دارنده آن را با محبوب پیوند مى دهد و در مسیر خواستهاى او به تلاش پرثمر وامى دارد.
🔷🔷 در اینجا به برخی از مهمترین این آثار اشاره می کنیم:
1⃣ اطاعت و تبعیّت
🔸 اثر بارز و روشن محبت خدا، پیروى از فرمان خدا و فرستاده او می باشد؛ چنانکه در آیات ۳۱ و ۳۲ سوره آل عمران می خوانیم: «قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ * قُلْ أَطِیعُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْکافِرِینَ»؛ ( بگو: اگر خدا را دوست مىدارید، از من پیروى کنید! تا خدا [نیز] شما را دوست بدارد، و گناهانتان را ببخشد، و خدا آمرزنده مهربان است. * بگو: از خدا و فرستاده [او]، اطاعت کنید! و اگر سرپیچى کنید، خداوند کافران را دوست نمى دارد).
🔶🔶 در حقیقت محبت خداوند تنها یک علاقه قلبى ضعیف و خالى از هر گونه اثر نیست بلکه باید آثار آن در عمل انسان منعکس باشد؛ کسى که مدعى عشق و علاقه به پروردگار است، نخستین نشانهاش این است که از پیامبر و فرستاده او پیروى کند.
2⃣ دوری از گناه
🔸 از نشانه های مهم دوستی با خداوند بزرگ این است که شخص مُحبّ از گناه و هر آنچه که در نزد خدای متعال نکوهیده و مذموم است، فاصله بگیرد؛
🔶🔶 زیرا ارتکاب گناه انسان را از محبوب دور می کند. آنها که سر تا پا آلوده گناه اند، با این حال قلب خود را مملو از عشق خدا و پیشوایان بزرگ مى دانند، و یا عقیده دارند که ایمان و عشق و محبت تنها به قلب است و ارتباطى با عمل ندارد، از منطق اسلام به کلى بیگانه اند.
🔺در روایتی از امام صادق(علیه السلام) نقل شده که فرمود: «مَا أَحَبَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مَنْ عَصَاهُ»؛ (کسى که گناه مى کند، خدا را دوست نمى دارد).
🔺سپس حضرت این شعر معروف را قرائت فرمود:
تعصى الاله و انت تظهر حبه * هذا لعمرى فى الفعال بدیع
لو کان حبک صادقا لاطعته * ان المحب لمن یحب مطیع
🔴 (معصیت پروردگار مى کنى، با این حال اظهار محبت او مى نمایى- به جانم سوگند، این کار عجیبى است! اگر محبت تو صادقانه بود، اطاعت فرمان او مى کردى. بی شک عاشق مطیع محبوب است).
3⃣ ترجیح دادن خداوند بر همه ی محبوب های دیگر
🔸 از دیگر نشانه های محبت انسان به پروردگار خویش این است که فرد محبّ تنها به خدا عشق می ورزد و فقط خدا را محبوب واقعی خود می داند و او را بر همه ی محبوب های دیگر ترجیح می دهد؛ زیرا در قلب انسان، دو محبّت با هم نمى گنجد. هرگاه مفتون و فریفته دنیا شود، محبّت خدا و نعمتهاى جهان دیگر از قلب او بیرون مى رود و تا محبّت زر و زیور این جهان را از دل بیرون نکند، جایى براى محبّت خدا نیست.
🔶🔶 همچنین اگر دلبسته دنیا و زرق و برق آن شد، آن را قرارگاه همیشگى خود مى پندارد و جایى براى عشق به خدا و آخرت باقى نمى ماند.
🔺 در بیانی زیبا از امیر المؤمنین(علیه السلام) وارد شده که فرمودند: «کَیْفَ یَدَّعِی حُبَ اللَّهِ مَنْ سَکَنَ قَلْبَهُ حُبُّ الدُّنْیَا»؛ (چگونه مدّعی دوستی خداوند است کسی که دوستی دنیا را در قلبش سکونت داده است).
1⃣
⬇️⬇️⬇️
#تهذیب
#دنیا
⬆️⬆️⬆️
4⃣ دوستى دوستان خدا، و دشمنى با دشمنان حق (تولى و تبرّى)
🔸همانطور که در اولین نشانه محبت خدا (در آیه ۳۱-۳۲ سوره آل عمران) بیان شد، دوستی با فرستاده خدا هم ردیف با دوستی خدا شمرده شده است، همچنین در آیه ۲۲ مجادله، دشمنی با دشمنان خدا از نشانه های ایمان به خدا بیان شده است: «لاتَجِدُ قَوْماً یُؤْمِنُونَ بِاللَّه وَ الْیَوْمِ الآخِرِ یُوادُّونَ مَنْ حادَّ اللَّه وَ رَسُولَهُ وَلَوْ کانُوا آبائهُمْ اوْ ابْنائهُمْ اوْ اخْوانَهُمْ اوْ عَشیرَتَهُمْ»؛ (هیچ جمعیتى را که ایمان به خدا روز قیامت دارد نمى یابى که با دشمنان خدا و رسولش دوستى کنند، هر چند پدران، یا فرزندان، یا برادران، یا خویشاوندان آنها باشند).
🔶🔶 در نتیجه همسویى با نیکان و پاکان و ناهماهنگى با بدان و شروران یکى دیگر از نشانه های محبت خدا می باشد، بطوریکه نیرومندترین علاقه هاى خویشاوندى و دوستى هنگامى که در برابر علاقه به خدا قرار گیرد مسلّماً کمرنگ و بى رنگ خواهد شد.
5⃣ ذکر و یاد خداوند
🔸[ از دیگر ] نشانه [ های ] محبت الهی آنست که انسان محبّ همواره به یاد اوست و لحظه ای از یاد و ذکر خداوند غافل نیست؛ چراکه ذکر و یاد محبوب، محبت آفرین است.
🔸 هر چه بیشتر دوستم را یاد کنم، محبت او در اعماق دل من عمیق تر مى شود، هر چه از خدا بیشتر یاد کنم، حبّ او در قلبم ریشه دارتر مى شود تا جائى که وابستگى به او پیراستگى از همه چیز است و مسلماً دوستى و عشق به محبوب مانع از خطائى است که موجب ناراحتى او مى گردد چه رسد به خطا در حضور و محضر او.
🔺 پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) فرمود: «عَلَامَةُ حُبِّ اللَّهِ حُبُّ ذِکْرِ اللَّهِ وَ عَلَامَةُ بُغْضِ اللَّهِ بُغْضُ ذِکْرِ اللَّه»؛ (نشانه دوست داشتن خداوند متعال عشق به ذکر و یادآوری اوست و نشانه تنفر و بغض از خداوند متعال، دوست نداشتن ذکر خداست).
6⃣ نماز شب و مناجات با خدا
🔸 از دیگر علائم دوستی خدا این است که انسان عاشق بر خلوت و مناجات با محبوبش حریص است و علاقه مند است در دل شب با او خلوتی داشته باشد و با او نجوا کند. در بعضی از روایات آمده که خدای متعال به موسی وحی کرد : «کَذَبَ مَنْ زَعَمَ أَنَّهُ یُحِبُّنِی فَإِذَا جَنَّهُ اللَّیْلُ نَامَ عَنِّی أَ لَیْسَ کُلُّ مُحِبٍّ یُحِبُّ خَلْوَةَ حَبِیبِه»؛ (دروغ می گوید کسی که می پندارد مرا دوست دارد و حال آن که وقتی شب فرا رسید پهلو بر بستر غفلت نهد، آیا چنین نیست که دوست، خلوت با دوست را دوست می دارد؟).
🔺 در حدیث پرمعنایى از امام علی(علیه السلام) مى خوانیم: «مَا اتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلًا إِلَّا لِإِطْعَامِهِ الطَّعَامَ وَ صَلَاتِهِ بِاللَّیْلِ وَ النَّاسُ نِیَامٌ»؛ (خداوند ابراهیم(علیه السّلام) را به مقام دوستى خود [و افتخار خلیل اللّهى] نرساند مگر به خاطر اطعام طعام و نماز شبانه هنگامى که مردم در خواب بودند).
🔶🔶 دلیل این اهمیّت نیز روشن است، زیرا «روح عبادت» که انسان را به «مقامات عالى» مى رساند دو چیز است: «اخلاص» و «حضور قلب» و این هر دو در شب، مخصوصا در آخر شب، بعد از یک استراحت نسبتا ممتدّ، در حالى که چشم هاى بسیارى از مردم در خواب است و جنب و جوش هاى زندگى مادّى موقّتا خاموش شده، نه جایى براى روى و ریاست و نه مشغله های روز مرّه مادّى فکر انسان را به خود جلب مى کند، حاصل مى شود.
🔺آرى! کلید گنج سعادت و راه رسیدن به معشوق حقیقى همین است:
دعاى صبح و آه شب کلید گنج مقصود است *** بدین راه و روش می رو که با دلدار پیوندى
7⃣ از دیگر آثار و علائم محبت الهی که شرط ورود به بهشت و سعادت ابدی نیز می باشند عبارت اند از:
🔸 احسان و نیکوکارى، جهاد و شهادت، ترک هواپرستى، صبر و تحمل در برابر شدائد، اخلاص، صدق و راستى، خود سازى و تزکیه نفس، «انفاق» و «استغفار»، اهتمام به نماز، و... .
📚 ( با کمی تصرف ؛ و حذف منابع )
✅ (نرم افزار شبهات کلامی )
makarem.ir
#دنیا
#تهذیب
❓❓#پرسش :در کلام امام علی(علیه السلام) منظور از «فرزندان دنیا» و «فرزندان آخرت» چیست؟
✅ پاسخ :
☑️ امام علی(علیه السلام) درباره فرزندان دنیا و فرزندان آخرت در خطبه ۴۲ نهج البلاغه مى فرماید: (هر یک از این دو [دنیا و آخرت] فرزندانى دارند [که به آن دل بسته اند] امّا شما از فرزندان آخرت باشید، نه از فرزندان دنیا!)؛ «وَ لِکُلٍّ مِنْهُمَا بَنُونَ، فَکُونُوا مِنْ أَبْنَاءِ الاْخِرَةِ وَ لاَتَکُونُوا مِنْ أَبْنَاءِ الدُّنْیَا». (چرا که هر فرزندى روز رستاخیز به پدر خود ملحق مى شود)؛ «فَإِنَّ کُلَّ وَلَد سَیُلْحَقُ بِأَبِیهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ».
🔶🔶 آرى در اینجا دو خط وجود دارد، خط دنیاپرستان و خط عاشقان آخرت، هر چند گروهى نیز در میان این دو خط سرگردانند! فرزندان دنیا جز خواب و خور و خشم و شهوت، طرب و عیش و عشرت، چیزى را به رسمیّت نمى شناسند. آنها تنها به ظاهر زندگى دنیا دل بسته اند و حتى به خود اجازه نمى دهند که بیندیشند از کجا آمده اند و در کجا هستند و به سوى کجا مى روند؟ آرى آنها مصداق این آیه اند: «یَعْلَمُونَ ظاهِراً مِنَ الْحَیوةِ الدُّنْیا وَ هُمْ عَنِ اْلآخِرَةِ هُمْ غافِلُونَ».(۱)
🔶🔶 مجید مى فرماید: «یَحْسَبُ اَنَّ مالَهُ أَخْلَدَهُ»(۲)؛ (چنین مى پندارد که اموالش او را جاودانه مى سازد). چنان براى دنیا در تلاش و کوشش اند و چنان براى به چنگ آوردن ذخائر مادى حریصند که اگر به آنها گفته مى شد عمر جاویدان و ابدى دارید بیش از این تلاش نمى کردند!
🔶🔶 ولى آنها که فرزندان آخرتند با نگاهى دقیق و نافذ به اعماق زندگى دنیا نگریسته و آن را تهی و ناپایدار و بى قرار یافته اند! همچون سرابى فریبنده، در بیابانى خشک و سوزان یا همچون مارى خوش خط و خال که زهر کُشنده اش را براى طالبانش پنهان کرده است!
🔶🔶 آنها على وار تشریفات و زرق و برق زندگى دنیا را طلاق داده، طلاقى بائن که بازگشتى در آن نیست! آنان با الهام گرفتن از قرآن مجید به خوبى مى دانند که همه انسانها در زیان و خسرانند، جز مؤمنان صالح العمل و طرفدار حق و استقامت و صبر: «وَ الْعَصْرِ * اِنَّ اْلاِنْسانَ لَفى خُسْر * اِلاَّ الَّذیْنَ آمَنْوُا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ».(۳)
🔶🔶 تعبیر از «دنیاپرستان» به فرزندان دنیا و تعبیر از «مؤمنان صالح» به فرزندان آخرت، به این دلیل است که همواره فرزند از طریق عامل وراثت و ژن ها شباهت زیادى به پدر و مادر خود دارد؛ شباهتى که سبب محبّت و دوستى و به هم پیوستگى مى شود.
🔶🔶 آرى دنیاپرستان، فرزندِ دنیا هستند؛ به همین دلیل عشق به دنیا تمام وجودشان را پر کرده است، به گونه اى که گویى براى آنها دنیا همه چیز است و جز آن چیزى وجود ندارد و در عمل شعارشان «ما هِىَ اِلاّ حَیوتُنَا الدُّنْیا نَمُوتُ وَ نَحْیى»(۴) است. هر چند در عقیده، به ظاهر مسلمانند و به همین دلیل دائماً در جهانى پر از اوهام و خیالات زندگى مى کنند.
🔶🔶 ولى فرزندان آخرت، عشق به خدا تمام وجودشان را پر کرده است. آنها از مواهب زندگىِ مادى دنیا براى سعادت جاویدان و ابدى خود بهره مى گیرند بى آن که در آن غرق شوند.
🔴 تعبیر «اِنَّ کُلَّ وَلَد سَیُلْحَقُ بِاَبِیهِ یَوْمَ الْقِیامَةِ»؛ (به زودى در قیامت هر فرزندى به پدرش ملحق مى شود) مى رساند که زندگى مادى منهاى ایمان و تقوى در قیامت به صورت دوزخ مجسّم مى شود و دنیاپرستان در آغوش آن قرار مى گیرند، همان گونه که قرآن مى گوید: «وَ أُمُّهُ هاوِیَةٌ»(۵)؛ (مادر و پناهگاه او دوزخ است!) امّا اگر زندگى این جهان توأم با ایمان و تقوى باشد و شکل الهى و اخروى به خود گیرد، در قیامت به صورت بهشت تجسّم پیدا مى کند و این گروه از مؤمنان در آغوش آن قرار مى گیرند.
📚 ( با تلخیص و تصرف )
پی نوشت :
(۱). قرآن کریم، سوره روم، آیه ۷.
(۲). همان، سوره همزه، آیه ۳.
(۳). همان، سوره عصر، آیات ۱ - ۳.
(۴). همان، سوره جاثیه، آیه ۲۴.
(۵). همان، سوره قارعه، آیه ۹.
(۶). پیام امام امیر المومنین(علیه السلام)، مکارم شیرازى، ناصر، تهیه و تنظیم: جمعى از فضلاء، دار الکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۸۶ ش، چاپ اول، ج ۲، ص ۴۶۸.
( نرم افزار شبهات کلامی )
makarem.ir
#دنیا
🔰🔰 جایگاه دنیا در روایات اسلامی
❓❓#پرسش : در روایات اسلامی از دنیا با چه تعابیری یاد شده است؟
.
✍ پاسخ :
✅ از دیدگاه اسلام و تمام ادیان آسمانى، دنیا سراى ناپایدارى است که انسان براى اندوختن زاد و توشه و کسب کمال و معرفت و به دست آوردن بال و پر براى پرواز در سراى جاویدان به آن گام نهاده است و به همین دلیل خداوند او را با انواع آزمایش ها و تمرین هاى سخت، اعم از عبادات و طاعات و ترک شهوات و مصائب و مشکلات ـ که با زندگى دنیا آمیخته است پرورش مى دهد و براى زندگى ابدى در جهان دیگر ـ که سرایى است مملوّ از خیر و برکت براى نفوس پاک و مهذّب ـ آماده مى سازد.
🔴 در روایات از تعبیرات بسیار متنوّعى براى بیان این واقعیت استفاده شده است که هر یک از دیگرى زیباتر و پرمعناتر است.
🔶🔶 در خطبه ۲۸ نهج البلاغه دنیا به میدان تمرین و کسب آمادگى براى مسابقه در سراى دیگر تشبیه شده است، و امتیاز برندگان این مسابقه بهشت و سرنوشت بازندگان، دوزخ ذکر شده است.
🔶🔶 در حدیث معروفى مى خوانیم: «اَلدُّنْیا مَزْرَعَةُ الاْخِرَةِ» بدیهى است که مزرعه جاى زیستن نیست، بلکه جاى فراهم کردن آذوقه جهت زیستن در محلّ دیگر است.
در تعبیرات دیگرى که در نهج البلاغه آمده است، از دنیا تعبیر به «مَتْجَر»؛ (تجارتخانه) و گاه «دارموعظة»؛ (سراى اندرز و محل فراگیرى علم و آگاهى) و گاه «مُصَلّىْ»؛ (نمازخانه) شده است، مى فرماید:
«إِنَّ الدُّنْیا دارُ صِدْق لِمَنْ صَدَقَها... وَ دارُ مَوْعِظَة لِمَنِ اتَّعَظَ بِها، مَسْجِدُ أَحِبّاءِ اللهِ وَ مُصَلّى مَلأئِکَةِ اللهِ وَ مَهْبِطُ وَحْىِ اللهِ وَ مَتْجَرُ أَوْلیاءِ اللهِ»؛ (دنیا جایگاه صدق و راستى است، براى آن کس که با آن به درستى رفتار کند... سراى اندرز است، براى آن کس که از آن پند گیرد، مسجد دوستان خدا و نمازگاه فرشتگان پروردگار و محل نزول وحى الهى و تجارتخانه اولیاء حقّ است.)
🔶🔶 در تعبیر دیگرى، از امام على بن الحسین (علیه السلام) از حضرت مسیح (علیه السلام) نقل شده است که به اصحاب خاص خود (حواریون) فرمود:
«إِنّما الدُّنْیا قَنْطَرَةٌ فَاعْبُرُوها وَ لاتَعْمِرُوها»؛ (دنیا پلى است که باید از آن بگذرید، نه این که توقف کنید و به آبادى و زرق و برق آن بپردازید).
🔶🔶 در حدیث دیگرى، همین معنا از امام صادق (علیه السلام) از موعظه هاى لقمان حکیم به فرزندش، نقل شده است (که دنیا را به منزله پلى دانسته که بر نهرى زده شده و باید از آن عبور کرد).
🔶🔶 در تعبیرهاى دیگرى در نهج البلاغه، دنیا به عنوان «دارُ مَمرّ» (سراى گذرگاه) «و دارُمجاز» (سراى عبور) معرفى شده است.
🔶🔶 و بالأخره در حدیث دیگرى که از امام هادى (علیه السلام) نقل شده، دنیا را به عنوان بازارى معرفى مى کند که گروهى در آن سود مى کنند و گروهى زیان مى برند; ایشان فرموده اند: «اَلدُّنْیا سَوْقٌ، رَبِحَ فِیها قَوْمٌ وَ خَسِرَ آخَرُونَ»؛ (دنیا بازارى است که گروهى در آن سود مى برند و گروهى زیان مى بینند).
🔴 تمام این تعبیرات نشان مى دهد که نباید به دنیا به عنوان یک هدف نهایى نگاه کرد؛ بلکه ابزار و وسیله اى است براى اندوختن سرمایه عمل صالح و تحصیل معارف الهى جهت نتیجه گیرى در جایگاه ابدى.
ممکن است این مطلب در نظر بعضى ساده باشد، ولى در واقع سرنوشت سازترین مسأله در زندگى انسانها، همین مسأله است که به مواهب مادّى دنیا و امکاناتى که در اختیار او است، به کدام دیده نگاه مى کند؛ دیده ابزار و وسیله یا دیده هدف نهایى و مطلوب واقعى ـ و به اصطلاح ـ غرض غایى.
📚 ( باکمی تصرف ؛ و حذف منابع )
نرم افزار شبهات کلامی
https://makarem.ir
#دنیا
معرفت دینی ؛ بصیرت انقلابی
📺 #ببینید | قلبش را از محبتم، خالی میکنم! 🔺️قسمت هشتاد و هفتم از سلسله جلسات #درس_اخلاق حضرت آیت
💠 قلبش را از محبتم، خالی میکنم!
🔹️بعد از ذکر ویژگی های محبین و تلاش هایی که انجام میدهند، تا استحقاق یابند تا خدا محبت خودش را به آنها افاضه بفرماید، خداوند متعالی آخرین جمله را به پیغمبر اکرم صلیاللهعلیهوآله اینچنین میفرماید*:(اینطور نیست که اگر کسی خیلی نماز بخواند، خیلی روزه بگیرد، خیلی عبادت کند، به آن مقامی که گفتم میرسد!)
🔸️اگر انسانی پیدا شود که به اندازه همه اهل آسمان و زمین نماز بخواند و به اندازه همه اهل آسمان و زمین روزه بگیرد، و مانند ملائکه که غذا نمیخورند، از غذا امساک کند، لباسش هم [آنچنان ساده است که] نمیشود گفت اصلا این لباس است؛ اگر همه اینها را رعایت کند، اما در دلش یک ذره از محبت دنیا باشد، یا از «سمعه» خوشش بیاید (یعنی دلش بخواهد در دنیا خوش آوازه باشد و مردم از او تعریف کنند، بگویند چه آدم خوبی است، چه صفات خوبی دارد)، یا ذرهای طالب ریاست باشد، یا دلش بخواهد از زیورآلات دنیا داشته باشد، اگر ذرهای از این محبتها در دلش باشد، اهل آن محبتی که گفتم نیست و به آن مقامی که گفتم نخواهد رسید. نه تنها خودش به آنجا نمیرسد، اگر قبلا محبتی هم به او دادهام، آن را پس میگیرم؛ محبت خودم را از دلش میکَنَم. محبت من با محبت دنیا جمع نمیشود.
----------------------------------------
*مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۷۷، ص۲۸، ح۶؛ «يا أحمَدُ، لَو صَلَّى العَبدُ صَلاةَ أهلِ السَّماءِ وَالأَرضِ، و صامَ صِيامَ أهلِ السَّماءِ وَالأَرضِ، وطَوى مِنَ الطَّعامِ مِثلَ المَلائِكَةِ، ولَبِسَ لِباسَ العاري، ثُمَّ أرى في قَلِبهِ مِن حُبِّ الدُّنيا ذَرَّةً أو سُمعَتِها أو رِئاسَتِها أو حُلِيِّها أو زينَتِها لا يُجاوِرُني في داري، ولَأَنزَعَنَّ مِن قَلبِهِ مَحَبَّتي؛ [خداوند متعال فرمود :] اى احمد! اگر بندهاى به مقدار نماز آسمانيان و زمينيان، نماز بخواند و به مقدار آسمانيان و زمينيان، روزه بگيرد و همچو فرشتگان، از خوردنْ بازايستد و چون برهنگانْ لباس بپوشد، آن گاه ذرّهاى دوستى دنيا يا شهرت يا رياست و يا زيب و زيور آن را در قلبش ببينم، در خانهام همسايه من نخواهد بود و محبّتم را از قلبش برخواهم كَند.»
📱 @mesbahyazdi_ir
پایگاه اطلاع رسانی و نشر آثار حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره)
#دنیا
🔰🔰 محبت واقعی به خدا
❓❓#پرسش :محبت واقعی به خدا چه آثار و نشانه هایی دارد؟
✍ پاسخ :
✅ در روایات متعددى از پیشوایان اسلام نقل شده که «دین چیزى جز محبت نیست»؛ از جمله در کتاب «خصال» و «کافى» از امام صادق(علیه السلام) نقل شده که فرمود: «هَلِ الدِّینُ إِلَّا الْحُبُ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ «قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللَّه» ؛ (آیا دین جز محبت است، همانا خداوند می فرماید: «اگر خدا را دوست مى دارید از من پیروى کنید تا خدا شما را دوست بدارد»).
🔶🔶 منظور چنین روایاتی این است که روح و حقیقت دین همان ایمان و عشق و محبت به خدا است؛ ایمان و عشق و محبتى که شعاع آن، تمام وجود انسان را روشن مى کند و همه اعضاء و دستگاههاى تن تحت تاثیر آن قرار مى گیرند.
🔶🔶یک محبّت اساسى حتما آثار عملى دارد و دارنده آن را با محبوب پیوند مى دهد و در مسیر خواستهاى او به تلاش پرثمر وامى دارد.
🔷🔷 در اینجا به برخی از مهمترین این آثار اشاره می کنیم:
1⃣ اطاعت و تبعیّت
🔸 اثر بارز و روشن محبت خدا، پیروى از فرمان خدا و فرستاده او می باشد؛ چنانکه در آیات ۳۱ و ۳۲ سوره آل عمران می خوانیم: «قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ * قُلْ أَطِیعُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْکافِرِینَ»؛ ( بگو: اگر خدا را دوست مىدارید، از من پیروى کنید! تا خدا [نیز] شما را دوست بدارد، و گناهانتان را ببخشد، و خدا آمرزنده مهربان است. * بگو: از خدا و فرستاده [او]، اطاعت کنید! و اگر سرپیچى کنید، خداوند کافران را دوست نمى دارد).
🔶🔶 در حقیقت محبت خداوند تنها یک علاقه قلبى ضعیف و خالى از هر گونه اثر نیست بلکه باید آثار آن در عمل انسان منعکس باشد؛ کسى که مدعى عشق و علاقه به پروردگار است، نخستین نشانهاش این است که از پیامبر و فرستاده او پیروى کند.
2⃣ دوری از گناه
🔸 از نشانه های مهم دوستی با خداوند بزرگ این است که شخص مُحبّ از گناه و هر آنچه که در نزد خدای متعال نکوهیده و مذموم است، فاصله بگیرد؛
🔶🔶 زیرا ارتکاب گناه انسان را از محبوب دور می کند. آنها که سر تا پا آلوده گناه اند، با این حال قلب خود را مملو از عشق خدا و پیشوایان بزرگ مى دانند، و یا عقیده دارند که ایمان و عشق و محبت تنها به قلب است و ارتباطى با عمل ندارد، از منطق اسلام به کلى بیگانه اند.
🔺در روایتی از امام صادق(علیه السلام) نقل شده که فرمود: «مَا أَحَبَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مَنْ عَصَاهُ»؛ (کسى که گناه مى کند، خدا را دوست نمى دارد).
🔺سپس حضرت این شعر معروف را قرائت فرمود:
تعصى الاله و انت تظهر حبه * هذا لعمرى فى الفعال بدیع
لو کان حبک صادقا لاطعته * ان المحب لمن یحب مطیع
🔴 (معصیت پروردگار مى کنى، با این حال اظهار محبت او مى نمایى- به جانم سوگند، این کار عجیبى است! اگر محبت تو صادقانه بود، اطاعت فرمان او مى کردى. بی شک عاشق مطیع محبوب است).
3⃣ ترجیح دادن خداوند بر همه ی محبوب های دیگر
🔸 از دیگر نشانه های محبت انسان به پروردگار خویش این است که فرد محبّ تنها به خدا عشق می ورزد و فقط خدا را محبوب واقعی خود می داند و او را بر همه ی محبوب های دیگر ترجیح می دهد؛ زیرا در قلب انسان، دو محبّت با هم نمى گنجد. هرگاه مفتون و فریفته دنیا شود، محبّت خدا و نعمتهاى جهان دیگر از قلب او بیرون مى رود و تا محبّت زر و زیور این جهان را از دل بیرون نکند، جایى براى محبّت خدا نیست.
🔶🔶 همچنین اگر دلبسته دنیا و زرق و برق آن شد، آن را قرارگاه همیشگى خود مى پندارد و جایى براى عشق به خدا و آخرت باقى نمى ماند.
🔺 در بیانی زیبا از امیر المؤمنین(علیه السلام) وارد شده که فرمودند: «کَیْفَ یَدَّعِی حُبَ اللَّهِ مَنْ سَکَنَ قَلْبَهُ حُبُّ الدُّنْیَا»؛ (چگونه مدّعی دوستی خداوند است کسی که دوستی دنیا را در قلبش سکونت داده است).
1⃣
⬇️⬇️⬇️
#تهذیب
#دنیا
⬆️⬆️⬆️
4⃣ دوستى دوستان خدا، و دشمنى با دشمنان حق (تولى و تبرّى)
🔸همانطور که در اولین نشانه محبت خدا (در آیه ۳۱-۳۲ سوره آل عمران) بیان شد، دوستی با فرستاده خدا هم ردیف با دوستی خدا شمرده شده است، همچنین در آیه ۲۲ مجادله، دشمنی با دشمنان خدا از نشانه های ایمان به خدا بیان شده است: «لاتَجِدُ قَوْماً یُؤْمِنُونَ بِاللَّه وَ الْیَوْمِ الآخِرِ یُوادُّونَ مَنْ حادَّ اللَّه وَ رَسُولَهُ وَلَوْ کانُوا آبائهُمْ اوْ ابْنائهُمْ اوْ اخْوانَهُمْ اوْ عَشیرَتَهُمْ»؛ (هیچ جمعیتى را که ایمان به خدا روز قیامت دارد نمى یابى که با دشمنان خدا و رسولش دوستى کنند، هر چند پدران، یا فرزندان، یا برادران، یا خویشاوندان آنها باشند).
🔶🔶 در نتیجه همسویى با نیکان و پاکان و ناهماهنگى با بدان و شروران یکى دیگر از نشانه های محبت خدا می باشد، بطوریکه نیرومندترین علاقه هاى خویشاوندى و دوستى هنگامى که در برابر علاقه به خدا قرار گیرد مسلّماً کمرنگ و بى رنگ خواهد شد.
5⃣ ذکر و یاد خداوند
🔸[ از دیگر ] نشانه [ های ] محبت الهی آنست که انسان محبّ همواره به یاد اوست و لحظه ای از یاد و ذکر خداوند غافل نیست؛ چراکه ذکر و یاد محبوب، محبت آفرین است.
🔸 هر چه بیشتر دوستم را یاد کنم، محبت او در اعماق دل من عمیق تر مى شود، هر چه از خدا بیشتر یاد کنم، حبّ او در قلبم ریشه دارتر مى شود تا جائى که وابستگى به او پیراستگى از همه چیز است و مسلماً دوستى و عشق به محبوب مانع از خطائى است که موجب ناراحتى او مى گردد چه رسد به خطا در حضور و محضر او.
🔺 پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) فرمود: «عَلَامَةُ حُبِّ اللَّهِ حُبُّ ذِکْرِ اللَّهِ وَ عَلَامَةُ بُغْضِ اللَّهِ بُغْضُ ذِکْرِ اللَّه»؛ (نشانه دوست داشتن خداوند متعال عشق به ذکر و یادآوری اوست و نشانه تنفر و بغض از خداوند متعال، دوست نداشتن ذکر خداست).
6⃣ نماز شب و مناجات با خدا
🔸 از دیگر علائم دوستی خدا این است که انسان عاشق بر خلوت و مناجات با محبوبش حریص است و علاقه مند است در دل شب با او خلوتی داشته باشد و با او نجوا کند. در بعضی از روایات آمده که خدای متعال به موسی وحی کرد : «کَذَبَ مَنْ زَعَمَ أَنَّهُ یُحِبُّنِی فَإِذَا جَنَّهُ اللَّیْلُ نَامَ عَنِّی أَ لَیْسَ کُلُّ مُحِبٍّ یُحِبُّ خَلْوَةَ حَبِیبِه»؛ (دروغ می گوید کسی که می پندارد مرا دوست دارد و حال آن که وقتی شب فرا رسید پهلو بر بستر غفلت نهد، آیا چنین نیست که دوست، خلوت با دوست را دوست می دارد؟).
🔺 در حدیث پرمعنایى از امام علی(علیه السلام) مى خوانیم: «مَا اتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلًا إِلَّا لِإِطْعَامِهِ الطَّعَامَ وَ صَلَاتِهِ بِاللَّیْلِ وَ النَّاسُ نِیَامٌ»؛ (خداوند ابراهیم(علیه السّلام) را به مقام دوستى خود [و افتخار خلیل اللّهى] نرساند مگر به خاطر اطعام طعام و نماز شبانه هنگامى که مردم در خواب بودند).
🔶🔶 دلیل این اهمیّت نیز روشن است، زیرا «روح عبادت» که انسان را به «مقامات عالى» مى رساند دو چیز است: «اخلاص» و «حضور قلب» و این هر دو در شب، مخصوصا در آخر شب، بعد از یک استراحت نسبتا ممتدّ، در حالى که چشم هاى بسیارى از مردم در خواب است و جنب و جوش هاى زندگى مادّى موقّتا خاموش شده، نه جایى براى روى و ریاست و نه مشغله های روز مرّه مادّى فکر انسان را به خود جلب مى کند، حاصل مى شود.
🔺آرى! کلید گنج سعادت و راه رسیدن به معشوق حقیقى همین است:
دعاى صبح و آه شب کلید گنج مقصود است *** بدین راه و روش می رو که با دلدار پیوندى
7⃣ از دیگر آثار و علائم محبت الهی که شرط ورود به بهشت و سعادت ابدی نیز می باشند عبارت اند از:
🔸 احسان و نیکوکارى، جهاد و شهادت، ترک هواپرستى، صبر و تحمل در برابر شدائد، اخلاص، صدق و راستى، خود سازى و تزکیه نفس، «انفاق» و «استغفار»، اهتمام به نماز، و... .
📚 ( با کمی تصرف ؛ و حذف منابع )
✅ (نرم افزار شبهات کلامی )
makarem.ir
#دنیا
#تهذیب
❓❓ پرسش : امام [ امیرالمؤمنین ] علي(ع) در خطبه 173 نهج البلاغه درباره ناپايداري «دنیا» و غفلت از «آخرت» چه هشداري می دهد؟
✍🏼 [ پاسخ ] :
📌📌 امام [ امیرالمؤمنین ] علي(عليه السلام) در بخشی از خطبه 173 «نهج البلاغه» به ناپايدارى «دنيا» و بى قرارى آن اشاره مى كند و به همگان هشدار مى دهد كه فريب زرق و برق آن را نخورند؛ ایشان مى فرمايد: (آگاه باشيد! اين دنيايى كه شما پيوسته آن را آرزو مى كنيد و به آن عشق می ورزيد، و آن نيز گاه شما را خشمگين و گاه خشنود مى سازد، خانه و منزلگاه اصلى شما نيست كه براى آن آفريده شده و به سوى آن دعوت گرديده ايد)؛ «أَلا وَ إِنَّ هذِهِ الدُّنْيَا الَّتِي أَصْبَحْتُمْ تَتَمَنَّوْنَهَا وَ تَرْغَبُونَ فِيهَا، وَ أَصْبَحَتْ تُغْضِبُكُمْ وَ تُرْضِيكُمْ، لَيْسَتْ بِدَارِكُمْ، وَ لَا مَنْزِلِكُمُ الَّذِي خُلِقْتُمْ لَهُ وَ لَا الَّذِي دُعِيتُمْ إِلَيْهِ».
✅ اين تعبير اشاره به همان چيزى است كه بارها در «نهج البلاغه» بيان شده و «قرآن» نيز در بعضى از آيات به آن اشاره مى كند كه دنيا سراى جاويدان و جايگاه اصلى ما نيست؛ بلكه منزلگاهى است موقّت كه در سفر خود به سوى آخرت در آن مسكن گزيده ايم تا زاد و توشه برگيريم و به سلامت از اين راه پر خوف و خطر بگذريم و به دار آخرت كه به فرموده «قرآن»: «لَهِيَ الحَيَوانُ» ؛ (حيات حقيقى در آن است)، نايل شويم.
✅ سپس براى تأكيد بيشتر مى افزايد: (آگاه باشيد! نه دنيا براى شما باقى مى ماند و نه سلطه شما بر آن باقى خواهد ماند [؛ بلکه هر دو رو به زوال و پايان پذير است])؛ «أَلَا وَ إِنَّهَا لَيْسَتْ بِبَاقِيَة لَكُمْ وَ لا تَبْقُونَ عَلَيْهَا».
✅ و در ادامه اين سخن در پاسخ كسانى كه دنيا را همواره فريبنده معرفى مى كنند، مى افزايد: (اين دنيا گرچه از جهتى شما را فريب داده؛ ولى از جهتى ديگر شما را از بدى هايش بر حذر داشته است؛ پس به دليل هشدارهايش از فريبندگى هايش چشم بپوشيد و مظاهر هوس انگيزش را به جهت جنبه هاى هشدار دهنده اش رها سازيد)؛ «وَ هِيَ وَ إِنْ غَرَّتْكُمْ مِنْهَا فَقَدْ حَذَّرَتْكُمْ شَرَّهَا. فَدَعُوا غُرُورَهَا لِتَحْذِيرِهَا، وَ أَطْمَاعَهَا لِتَخْوِيفِهَا».
📌📌 درست است كه بسيارى از زرق و برق هاى دنيا فريبنده و غافل كننده است؛ ولى در كنار آن، صحنه هايى به ما نشان مى دهد كه هر غافلى را از خواب غفلت بيدار مى كند. درست در همان لحظه اى كه شخصى بر اريكه قدرت مى نشيند ديگرى از تخت سقوط مى كند؛ در همان زمانى كه شخصى وارث آلاف و الوف مى شود، جنازه صاحب اصلى آن اموال بر دوش انسانها روانه گورستان مى گردد؛ در همان زمان كه نوزادى متولّد مى شود و پدر و مادر خندان مى شوند، در گوشه ديگرى جمعى را مى بينيم كه براى از دست دادن عزيزان، ناله و شيون سر داده اند!
🔴 چرا ما تنها بخش اوّل را مى بينيم و از بخش دوّم غافليم؟
🔶 اين نكته مهمى است كه امام(عليه السلام) با عبارات پرمعناى ياد شده، همگان را به آن توجّه مى دهد و در كلمات قصار و عبارات ديگر «نهج البلاغه» نيز بر آن تأكيد شده است.
🔶 در ادامه اين سخن و در نتيجه گيرى مى فرمايد: ([بنابراين] و در اين جهان به سوى سرايى كه به آن دعوت شده ايد سبقت جوييد و با جان و دل از دنياپرستى روى بگردانيد)؛ «وَ سَابِقُوا فِيهَا إِلَى الدَّارِ الَّتِي دُعِيتُمْ إِلَيْهَا، وَ انْصَرِفُوا بِقُلُوبِكُمْ عَنْهَا».
📚 با تلخیص و تصرف و اضافه ؛ و حذف منابع
makarem.ir
#دنیا
#آخرت