eitaa logo
معرفت دینی ؛ بصیرت انقلابی
338 دنبال‌کننده
13.2هزار عکس
3.4هزار ویدیو
24 فایل
⁦✔️⁩ارتباط با مسئول کانال ( ادمین ) 👇👇 @Hayat_e_dini ⁦✔️⁩اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
مشاهده در ایتا
دانلود
⬆️⬆️⬆️ 🔴 ✅ از این رو سعى شده با این بیان ها هشدار لازم به انسان داده شود. [ در جای خود ذکر شده است ] كه ما چون بیشتر با محسوسات سر و كار داریم و لذت هاى غیر حسى را كمتر درك مى‌كنیم، به همین جهت طبیعت ما به گونه‌اى است كه به دنیا و لذت هاى آن گرایش داریم و از آخرت و لذت هاى آن‌كه فعلا براى ما محسوس نیست غفلت مىورزیم.ما هر طرف كه چشم باز مى‌كنیم ماده و مادیت مى‌بینیم. پس خدا و رهبران دینى باید سعى كنند كفّه معنویات و آخرت را ترجیح دهند و توجه ما را از دنیا به سمت آخرت بازگردانند. با این حال براى آن‌كه كسانى دچار سوء برداشت نشوند و نپندارند كه معناى این قبیل تعالیم آن است كه به كلى از دنیا و لذت ها و نعمت هاى آن چشم بپوشند؛ گاهى نیز متذكر لذت هاى دنیا و استفاده از آنها مى‌شوند: قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللّهِ الَّتِی أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّیِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ؛بگو، زیورهایى را كه خدا براى بندگانش پدید آورده و[نیز] روزى هاى پاكیزه را چه كسى حرام گردانیده است؟ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناكُمْ؛ اى كسانى كه ایمان آورده اید، از نعمت هاى پاكیزه‌اى كه روزى شما كرده ایم، بخورید. البته درصد این نوع بیان ها نسبت به بیان هاى نوع اول كمتر است؛ چون انسان معمولاً بدون آن‌كه نیاز به ترغیب و تشویق و توصیه باشد، خود به خود و به طور طبیعى به استفاده از نعمت ها و لذت هاى دنیا گرایش دارد. ⚠️⚠️ پایان قسمت دوم 🔴📣📣📣 ادامه دارد ؛ ان شاءالله 📚برگرفته از کتاب« به‌سوی او » [ با تلخیص و تصرف ؛ و حذف منابع ] ✍ مؤلف: آیت‌الله محمدتقى مصباح یزدى « ره » mesbahyazdi.ir
🔴📣📣 طرح برخی شبهات درباره ( دنیا ، آخرت ، دنیاگرایی و آخرت گرایی ) و پاسخ به آنها 🟥 قسمت سوم ❓❓ آیا تعالیم دینى، مانع رشد و توسعه اقتصادى است؟! 🔴 ✅ یكى دیگر از سؤالات و احیاناً اشكالاتى كه نسبت به تعالیم اسلام درباره برخورد با دنیا مطرح مى‌شود این است كه این تعالیم با حركت «رشد و توسعه اقتصادى» منافات دارد. این مسأله به خصوص در سال هاى اخیر، از جانب برخى [ به اصطلاح ] روشن فكران داخلى به عنوان یك اشكال بر اسلام و تعالیم آن مطرح مى‌شود. 🔶🔶 [ آنها ] این گونه تبلیغ مى‌كنند كه تا [ وقتی که ] مردم ما پاى بند دین و تعالیم دینى باشند كشور ما هم چنان با ركود و عقب ماندگى اقتصادى دست و پنجه نرم خواهد كرد و بیش از پیش از قافله رشد و توسعه عقب خواهد افتاد. [ آنها می گویند ] دینى كه مرتب به پیروانش تلقین مى‌كند زندگى دنیا گذرا و فانى است، دنیا «متاع الغرور» است، زندگى دنیا بازیچه است و...، چنین دینى ذاتاً با رشد و توسعه اقتصادى سر ناسازگارى دارد. [ می گویند ] اگر مردمى را آن چنان به دنیا بى رغبت كردیم كه آن را استخوان خوكى در دست یك انسان جذامى دیدند، آیا مى‌توان از این مردم انتظار داشت كه با كار و تولید بیشتر بر درآمد و ثروت ملى بیفزایند و موجب حركت رشد و توسعه در كشور شوند؟! 🔶🔶 اگر به پیروان خود توصیه كردیم كه: عِبادَ اللّهِ اوُصیكُمْ بِالرَّفْضِ لِهذِهِ الدُّنْیا التّارِكَةِ لَكُمْ؛ بندگان خدا شما را سفارش مى‌كنم به ترك این دنیایى كه شما را رها مى‌كند، آیا مى‌توان متوقع بود كه این پیروان در عرصه اقتصادى در پى رقابت و مسابقه با سایر ملت ها و كشورها برآیند؟! 🔶🔶 [ می گویند ] یكى از مهم ترین عوامل عقب افتادگى كشورهاى مسلمان، به ویژه كشور ما ریشه در همین نوع تعالیم دارد. از این رو باید از میان «دین» و «رشد و توسعه اقتصادى» یكى را برگزید! نمى‌شود هم از مردم پاى بندى به دین و دستورات و تعالیم دینى را خواست و هم به آنان وعده پیشرفت و رشد و توسعه اقتصادى داد! [ می گویند که ] روح تعالیم دینى، به ویژه تعالیم اسلامى به گونه‌اى است كه روحیه كار، تلاش، تولید و كسب ثروت و درآمد را از افراد مى‌گیرد! در تعالیم دینى آن چنان هیولایى از مال و ثروت دنیا مى‌سازند كه دین داران نه هوس كسب ثروت مى‌كنند و نه جرأت آن را! تلاش براى رشد و توسعه اقتصادى، یعنى تلاش و رقابت در عرصه مسابقه براى رسیدن به دنیاى بهتر، بیشتر و مرفّه تر؛ و اسلام پیروان خود را از مسابقه براى كسب دنیا بر حذر مى‌دارد و با تجمل و رفاه مبارزه مى‌كند! 🔴 ✅ آنچه منشأ این سؤال و اشكال مى‌شود درك نادرست و ناقص از تعالیم اسلامى است. 🔴 ⬅️ اگر بخواهیم پاسخ را در یك جمله و كوتاه و مختصر بیان كنیم، باید بگوییم: اسلام دنیازدگى و دل بستگى به دنیا و روحیه « مصرف گرایى » را مذموم شمرده و در هیچ كجاى اسلام، مسلمانان به تولید كمتر توصیه نشده‌اند. مطالعه در روایات اسلامى و سیره عملى پیامبر(صلى الله علیه وآله) و اهل بیت(علیهم السلام) این مطلب را ثابت مى‌كند. 1⃣ ⬇️⬇️⬇️
⬆️⬆️⬆️ 🔴 ✅ امیرالمؤمین على(علیه السلام) یكى از عالى ترین و برجسته ترین الگوها براى مسلمانان و پیروان اسلام به شمار مى‌رود. شما كسى را پیدا نمى‌كنید كه در عرصه هاى مختلف سیاسى، اجتماعى، اقتصادى و نظامى بیش از امیرالمؤمنین(علیه السلام) فعالیت كرده باشد. كسى كه از امر اداره حكومتى پهناور ـ كه ایران، عربستان، مصر، یمن، عراق و سوریه امروز فقط چند استان آن بوده‌اند ـ گرفته تا شركت در جنگ و جهاد و تا فعالیت در عرصه زراعت و كشاورزى را به حد كمال رسانده است. تاریخ گواه است كه آن حضرت چه بسیار درختان خرمایى كه به دست مبارك خویش به ثمر رساند و چه بسیار چاه ها و نهرهایى كه براى آبیارى زمین هاى كشاورزى و باغ ها ایجاد كرد. در هیچ كجا امیرالمؤمین(علیه السلام) توصیه به كار نكردن و تولید نكردن ننموده و خود نیز هرگز در زندگى چنین نبوده است. 🔴 ✅ على(علیه السلام) كسى است كه به هنگام روز، در آفتاب سوزان مدینه و عراق بیل در دست و كلنك بر دوش دارد و شب هنگام نیز انبان هاى نان و خرما را براى سیر كردن شكم گرسنگان به این طرف و آن طرف مى‌كشد. 🔴 ⬅️ آنچه على(علیه السلام) مدام توصیه مى‌كند دل نبستن به دنیا، و كمتر استفاده كردن از لذایذ دنیا به جهت دل بسته نشدن به آن است. ممكن است گفته شود، همین مقدار كه توصیه به زهد و قناعت و استفاده كمتر از لذت ها و مادیات مى‌شود، نمى‌تواند با روحیه تولید و رشد وتوسعه اقتصادى سازگار باشد. 🔴 در پاسخ باید بگوییم، اگر بنا بر تحریف مطالب و سوء استفاده باشد، انسان از هر سخنى مى‌تواند عیب و اشكال در بیاورد. 🔴 ✅ سخن در این است كه اگر ما مجموع گفته ها و عملكردهاى اسلام و رهبران آن را در نظر بگیریم، هرگز پذیرش اسلام ملازم با توسعه نیافتگى و پرهیز از رشد و توسعه اقتصادى نیست. در این زمینه، نه افراط و نه تفریط، هیچ كدام صحیح نیست. 🔴 ✅ على(علیه السلام) از یك سو مى‌گوید: یا دُنْیا أَ بى تَعَرَّضْتِ وَ اِلَىَّ تَشَوَّقْتِ غُرّى غَیْرى؛اى دنیا! آیا قصد مرا كرده‌اى و به من طمع ورزیده اى؛ غیر مرا فریب ده. اما از سوى دیگر نباید فراموش كنیم، این همان على است كه روزها در نخلستان ها زیر آفتاب سوزان كار مى‌كند و عرق مى‌ریزد، از چاه آب مى‌كشد و به كار و تولید مشغول است؛ و این همان على است كه شب ها بخشى از وقتش را صرف رسیدگى به امور نیازمندان و فقرا مى‌كند؛ و این همان على است كه بخش مهمى از عمرش را در جبهه هاى نبرد سپرى كرده است. كجاى تاریخ نوشته است كه على(علیه السلام) شب و روز سجاده پهن كرده بود و عبادت مى‌كرد؟! كجاى تاریخ نوشته است كه على دست و دل از دنیا برید و به غارى در دل كوهى پناه برد و هیچ تولید و بازده اقتصادى نداشت؟! 2⃣ ⬇️⬇️⬇️
⬆️⬆️⬆️ 🔴 ✅ حاصل این كه، اولا، دنیا به خودى خود بدى ندارد و مذمت نمى‌شود؛ دنیا مخلوق خدا است و خداوند درباره مخلوقات خود مى‌فرماید: اَلَّذِی أَحْسَنَ كُلَّ شَیْء خَلَقَهُ؛كسى كه هر چیزى را كه آفریده، نیكو آفریده است. ثانیاً، اسلام هیچ‌گاه نفرموده، مطلقاً از دنیا و نعمت ها و لذت هاى آن استفاده نكنید و بهره‌مند نشوید، بلكه به عكس، كسانى را كه چنین تفكر و رویّه‌اى دارند نكوهش كرده و مى‌فرماید: قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللّهِ الَّتِی أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّیِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ؛ بگو، زیورهایى را كه خدا براى بندگانش پدید آورده و[نیز]روزى هاى پاكیزه را چه كسى حرام گردانیده است؟ به عبارت دیگر، اسلام نگفته دنبال علم و صنعت، پیشرفت و تولید نروید، سخن اسلام این است كه تلاش كنید اینها را براى رسیدن به هدفى ارزش مندتر مورد استفاده قرار دهید.[ اسلام دنيازدگى و دل بستگى به دنيا و روحيه« مصرف گرايى » را مذموم شمرده و در هيچ كجاى اسلام، مسلمانان به توليد كمتر توصيه نشده‌اند ] 🔴 📣 📣 [ مصرف گرایی چیست ؟ اجمالا باید بدانیم که « مصرف کردن » به غیر از « مصرف گرایی است ؛ در « مصرف درست » از کالا یا خدماتی استفاده می کنیم به منظور رفع نیاز ها ؛ اما « مصرف گرایی » یعنی اینکه بدون داشتن نیاز واقعی ، بخواهیم برای تفریح یا خودنمایی و چشم و چشمی و [ یا مدگرایی و......... ] کالاهایی را بخریم ؛ فرد مصرف گرا خیلی زود تحت تأثیر آگهی های تبلیغاتی یا مدگرایی قرار می گیرد . منبع : chap.sch.ir ( با تلخیص و تصرف و اضافات ) ] 🔴[ در مورد « مصرف گرایی » و تبعات آن ان شاءالله در فرصت مقتضی مسائلی بصورت مبسوط مطرح خواهد شد .] 🔴 ⬅️ .......مهم همین است كه ما دل بسته دنیا نشویم و به صورت ابزار به آن نگاه كنیم، نه این‌كه آن را هدف ذاتى و اصیل خود قرار دهیم. اگر ما به دنیا نگاه ابزارى داشتیم، آن گاه در همان حدى كه براى هدف نهایى ما كاربرد داشته باشد به آن علاقه پیدا مى‌كنیم و اگر جایى مانع پیشرفت و نیل ما به آن هدف نهایى باشد، به راحتى از آن صرف نظر مى‌كنیم و آن را كنار مى‌گذاریم؛ چرا كه فقط وسیله است و مطلوبیت ذاتى و بالاصاله براى ما ندارد. 🔴 البته این مطلب كه به دنیا نگاه ابزارى داشته باشیم و تنها آن را وسیله‌اى براى رسیدن به هدف نهایى بدانیم، گفتنش آسان است اما عمل كردن به آن بسیار دشوار است. 🔶🔶 همه دستوراتى كه در اسلام به زهد و قناعت و نظایر آنها داده شده به همین منظور است كه انسان از ابتلاى به دنیازدگى و فریفته شدن به دنیا نجات پیدا كند. دنبال دنیا و لذایذ دنیوى و مادى رفتن توصیه نمى‌خواهد. انسان به طور طبیعى و بدون این‌كه كسى او را تشویق كند، خود به خود به مادیات و لذایذ دنیوى تمایل دارد و براى كسب آنها تلاش مى‌كند. آنچه نیاز به توصیه دارد حركت و توجه به سوى آخرت و دورى از افراط در پرداختن به دنیا است. 🔴 [ درباره راه های دل بسته نشدن به دنیا و بیرون کردن محبت دنیا از قلب ، در فرصتی دیگر مباحثی مطرح خواهد شد ، ان شاءالله .] ⚠️⚠️ پایان قسمت سوم 🔴📣📣📣 ادامه دارد ؛ ان شاءالله 📚برگرفته از کتاب« به‌سوی او » [ با تلخیص و تصرف و اضافات ؛ و حذف منابع ] ✍ مؤلف: آیت‌الله محمدتقى مصباح یزدى « ره » mesbahyazdi.ir
 🔴📣📣 طرح برخی شبهات درباره ( دنیا ، آخرت ، دنیاگرایی و آخرت گرایی ) و پاسخ به آنها 🔴 ⬅️ قسمت پایانینكته‌اى دیگر درباره شبهه تعارض دین و توسعه در پاسخ كسانى كه دستورات دینى را مانع حركت به سوى رشد و توسعه اقتصادى مى‌دانند این نكته نیز قابل توجه است كه برخى از جامعه شناسان غربى اظهار كرده‌اند كه اصولا یكى از عوامل پیشرفت اقتصادى اروپا و غرب در قرن شانزده و هفده، عامل دینى و «اخلاق پروتستان» بود. پروتستان كه یكى از سه مذهب معروف مسیحیت (كاتولیك، ارتدوكس، پروتستان) است و در قرن شانزده پایه‌گذارى شد، پیروان خود را به زهد و استفاده كمتر از دنیا دعوت مى‌كرد. ماكس وِبِر، جامعه شناس معروف آلمانى، در كتابى با نام «اخلاق پروتستان و روح سرمایه دارى» مدعى شده كه پیشرفت جامعه غرب از آن زمان شروع شد كه مذهب پروتستان در آن رواج پیدا كرد. او مدعى است، در بین كشورهاى اروپایى، آنهایى كه مردمشان پروتستان مذهب بودند پیشرفتشان در زمینه اقتصاد بیشتر بود؛ و این مطلب را مربوط به اخلاق پروتستان مى‌داند كه به وارستگى از دنیا و كم مصرف كردن توصیه مى‌كند. 🔶🔶 این دستور باعث گردید مردم كمتر مصرف كنند و بیشتر به پس انداز سرمایه روى بیاورند. انباشت این سرمایه ها بر روى هم باعث تقویت بنیه اقتصادى كشورهاى غربى شد و در نهایت نیز به رشد و توسعه اقتصادى آنها منجر گردید. 🔴 ✅ البته استدلالى كه ماكس وبر براى چگونگى پیدایش رشد و توسعه در غرب كرده، از نظر ما تمام نیست، 🔴 ⬅️ اما غرض این است كه ببینیم حتى برخى از كسانى كه به دین و پیامبران الهى اعتقاد ندارند، نظرشان این است كه تعالیم انبیا در زمینه زهد و قناعت باعث پیشرفت اقتصادى، و نه عقب ماندگى در این زمینه، مى‌شود.در هر حال همان‌گونه كه توضیح دادیم توصیه هاى دین به زهد و قناعت و مصرف كمتر هیچ منافاتى با كار و تولید بیشتر ندارد. كاملاً ممكن است كه مردم و ملتى از نظر تولید ثروت ملى در درجه اول قرار داشته باشند، اما مصرفشان از بسیارى كشورها پایین‌تر باشد. جمع این دو مسأله مشتمل بر هیچ تناقضى نیست . ✅از سوى دیگر، كسانى كه تمام توجهشان به دنیا است و روحیه مصرف گرایى و تلذذ هر چه بیشتر دارند، در اثر افراط در این امر مشكلاتى را براى خود و جامعه به وجود مى‌آورند . بسیارى از این افراد براى رسیدن به پول و لذت بیشتر دست به دزدى، خیانت، اختلاس، ارتشاء و کارهایی از این قبیل می زنند . در نگاه كلان، گاهى هزینه هایى كه صرف مقابله با این امور مى‌شود به حدى زیاد است كه درآمد ملّى یك كشور را تحت الشعاع قرار مى‌دهد . طبق آمارهایی که کشورهای پیشرفته غربی ، خود منتشر می کنند ، هزینه هایى كه آنان براى معالجه بیمارى هاى عصبى و برخى بیمارى ها نظیر ایدز صرف مى‌كنند رقم بسیار بالایى را تشكیل مى‌دهد. بیمارى هاى عصبى و ایدز دو ره آورد روحیه مصرف گرایى و تلذذ هر چه بیشتر هستند؛ اگر پول ها و امكاناتى را كه در این كشورها براى پلیس، زندان ها، ندامت گاه ها و مسایل مربوط به جرم و جنایت هزینه می شود ،[ را ] به این‌ رقم اضافه کنیم خواهیم دید كه رقم آن كاملاً قابل توجه و تأمل است. اگر این كشورها پیشرفت و صنعت و تولید را با اخلاق، زهد، قناعت و روحیه كم مصرف كردن همراه مى‌كردند بسیارى از این هزینه ها پیش نمى‌آمد. 1⃣ ⬇️⬇️⬇️
⬆️⬆️⬆️ 🔴 ✅ به هر حال اگر ما دین و دستورات دینى را درست بفهمیم و عمل كنیم، خواهیم دید كه هم دنیا و هم آخرت ما آباد خواهد شد. متأسفانه ما «زهد» را به «تنبلى» و توكل را به «بى عارى و بى كارى» معنا مى‌كنیم، و آن گاه نتایج سوء تنبلى و بى كارى رابه دین نسبت مى‌دهیم. هیچ‌گاه معناى زهد و توكل، تنبلى و بى كارى نیست. اسلام به زهد و توكل دعوت كرده، نه به تنبلى و بى كارى. اشكال در ما است كه این دو مفهوم را بد معنا مى‌كنیم و برداشت غلطى از آنها داریم. دو مفهومى كه مى‌توانند در رفتار و شخصیت فرد و ترقّى و پیشرفت جامعه تأثیراتى بسیار مثبت داشته باشند، در اثر برداشت هاى غلط ما به عواملى بازدارنده تبدیل شده‌اند. 🔴 ✅ دستور و شعار اسلام این است كه: لَنْ یَجْعَلَ اللّهُ لِلْكافِرِینَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلاً؛ خداوند هرگز بر مؤمنان، براى كافران راه[ تسلّطى] قرار نداده است. آیا امروزه این پیام جز با كار و تولید و پیشرفت بیشتر در عرصه علم و صنعت قابل تحقق است؟ 🔴 ✅ اسلام مى‌گوید: وَ لِلّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِینَ؛ عزت از آنِ خدا و از آنِ پیامبر او و از آنِ مؤمنان است. آیا در جهان امروز با تنبلى و بى عارى و بى كارى مى‌توان انتظار داشت كه مؤمنان و مسلمانان عزیز باشند؟ 🔴 🔴 اگر فقط همین دو آیه را از دستورات قرآن و اسلام در نظر بگیریم، خواهیم دانست كه باید مسلمانان و جوامع اسلامى شب و روز در عرصه علم و تولید و صنعت و فن آورى تلاش كنند تا مجبور نباشند براى كوچك ترین نیازمندى هاى خود دست نیاز به سوى كفار و دشمنان خدا دراز كنند و ضمن هموار كردن راه تسلط آنان بر خود، عزت خویش را نیز زیر پا بگذارند. 🔴 ✅ اگر كسى براى تحقق عملى این دو آیه و به قصد امتثال امر الهى و تحقق خواسته خداوند به تحقیق علمى پرداخت و به كار و تولید روى آورد، این نه تنها دنیازدگى نیست كه عین عبادت و تقرب الى الله است. چه كسى مى‌تواند اسلام را به ترویج و تبلیغ تنبلى و بى كارى متهم كند در حالى كه نظر اسلام این است كه: اِنَّ الْعِبادَةَ عَشَرَةُ اَجْزاء تِسْعَةٌ مِنْها طَلَبُ الْحَلالِ؛ همانا عبادت ده جزء است كه نُه جزء آن در جستجوى روزى حلال برآمدن است. آرى، اسلام كار در مزرعه و كارخانه و اداره را كه براى كسب درآمد به منظور اداره زندگى و توسعه بر زن و فرزند انجام شود، عبادت مى‌داند نه طلب دنیا و فریفته دنیا شدن! اگر اشكال و ایرادى هست در فهم و برداشت هاى غلط ما و یا احیاناً نوع نگاه ما به دنیا و نیت و انگیزه ما در كار و تولید است؛ وگرنه در صورتى كه اسلام را درست بفهمیم و بعد هم درست به آن عمل كنیم، خواهیم دید كه خیر و سعادت دنیا و آخرت ما را تضمین خواهد كرد.پایان 📚برگرفته از کتاب« به‌سوی او » [ با تلخیص و تصرف و اضافات ؛ و حذف منابع ] ✍ مؤلف: آیت‌الله محمدتقى مصباح یزدى « ره » mesbahyazdi.ir
🔰🔰 پای منبر امام امیرالمؤمنین علی ( علیه السلام ) 🟥 امام علی(علیه السلام) درباره فرزندان دنیا و فرزندان آخرت در خطبه ۴۲ نهج البلاغه مى فرماید: (هر یک از این دو [دنیا و آخرت] فرزندانى دارند [که به آن دل بسته اند] امّا شما از فرزندان آخرت باشید، نه از فرزندان دنیا!)؛ «وَ لِکُلٍّ مِنْهُمَا بَنُونَ، فَکُونُوا مِنْ أَبْنَاءِ الاْخِرَةِ وَ لاَتَکُونُوا مِنْ أَبْنَاءِ الدُّنْیَا». (چرا که هر فرزندى روز رستاخیز به پدر خود ملحق مى شود)؛ «فَإِنَّ کُلَّ وَلَد سَیُلْحَقُ بِأَبِیهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ». 🔶🔶 آرى در اینجا دو خط وجود دارد، خط دنیاپرستان و خط عاشقان آخرت، هر چند گروهى نیز در میان این دو خط سرگردانند! فرزندان دنیا جز خواب و خور و خشم و شهوت، طرب و عیش و عشرت، چیزى را به رسمیّت نمى شناسند. آنها تنها به ظاهر زندگى دنیا دل بسته اند و حتى به خود اجازه نمى دهند که بیندیشند از کجا آمده اند و در کجا هستند و به سوى کجا مى روند؟ آرى آنها مصداق این آیه اند: «یَعْلَمُونَ ظاهِراً مِنَ الْحَیوةِ الدُّنْیا وَ هُمْ عَنِ اْلآخِرَةِ هُمْ غافِلُونَ».(۱) 🔶🔶 قرآن مجید مى فرماید: «یَحْسَبُ اَنَّ مالَهُ أَخْلَدَهُ»(۲)؛ (چنین مى پندارد که اموالش او را جاودانه مى سازد). چنان براى دنیا در تلاش و کوشش اند و چنان براى به چنگ آوردن ذخائر مادى حریصند که اگر به آنها گفته مى شد عمر جاویدان و ابدى دارید بیش از این تلاش نمى کردند! 🔶🔶 ولى آنها که فرزندان آخرتند با نگاهى دقیق و نافذ به اعماق زندگى دنیا نگریسته و آن را تهی و ناپایدار و بى قرار یافته اند! همچون سرابى فریبنده، در بیابانى خشک و سوزان یا همچون مارى خوش خط و خال که زهر کُشنده اش را براى طالبانش پنهان کرده است! 🔶🔶 آنها على وار تشریفات و زرق و برق زندگى دنیا را طلاق داده، طلاقى بائن که بازگشتى در آن نیست! آنان با الهام گرفتن از قرآن مجید به خوبى مى دانند که همه انسانها در زیان و خسرانند، جز مؤمنان صالح العمل و طرفدار حق و استقامت و صبر: «وَ الْعَصْرِ * اِنَّ اْلاِنْسانَ لَفى خُسْر * اِلاَّ الَّذیْنَ آمَنْوُا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ».(۳) 🔶🔶 تعبیر از «دنیاپرستان» به فرزندان دنیا و تعبیر از «مؤمنان صالح» به فرزندان آخرت، به این دلیل است که همواره فرزند از طریق عامل وراثت و ژن ها شباهت زیادى به پدر و مادر خود دارد؛ شباهتى که سبب محبّت و دوستى و به هم پیوستگى مى شود. 🔶🔶 آرى دنیاپرستان، فرزندِ دنیا هستند؛ به همین دلیل عشق به دنیا تمام وجودشان را پر کرده است، به گونه اى که گویى براى آنها دنیا همه چیز است و جز آن چیزى وجود ندارد و در عمل شعارشان «ما هِىَ اِلاّ حَیوتُنَا الدُّنْیا نَمُوتُ وَ نَحْیى»(۴) است. هر چند در عقیده، به ظاهر مسلمانند و به همین دلیل دائماً در جهانى پر از اوهام و خیالات زندگى مى کنند. 🔶🔶 ولى فرزندان آخرت، عشق به خدا تمام وجودشان را پر کرده است. آنها از مواهب زندگىِ مادى دنیا براى سعادت جاویدان و ابدى خود بهره مى گیرند بى آن که در آن غرق شوند. 🔴 تعبیر «اِنَّ کُلَّ وَلَد سَیُلْحَقُ بِاَبِیهِ یَوْمَ الْقِیامَةِ»؛ (به زودى در قیامت هر فرزندى به پدرش ملحق مى شود) مى رساند که زندگى مادى منهاى ایمان و تقوى در قیامت به صورت دوزخ مجسّم مى شود و دنیاپرستان در آغوش آن قرار مى گیرند، همان گونه که قرآن مى گوید: «وَ أُمُّهُ هاوِیَةٌ»(۵)؛ (مادر و پناهگاه او دوزخ است!) امّا اگر زندگى این جهان توأم با ایمان و تقوى باشد و شکل الهى و اخروى به خود گیرد، در قیامت به صورت بهشت تجسّم پیدا مى کند و این گروه از مؤمنان در آغوش آن قرار مى گیرند. 📚 ( با تلخیص و تصرف ) پی نوشت : (۱). قرآن کریم، سوره روم، آیه ۷. (۲). همان، سوره همزه، آیه ۳. (۳). همان، سوره عصر، آیات ۱ - ۳. (۴). همان، سوره جاثیه، آیه ۲۴. (۵). همان، سوره قارعه، آیه ۹. (۶). پیام امام امیر المومنین(علیه السلام)‏، مکارم شیرازى، ناصر، تهیه و تنظیم: جمعى از فضلاء، دار الکتب الاسلامیة‏، تهران‏، ۱۳۸۶ ش‏، چاپ اول‏، ج ۲، ص ۴۶۸. ( نرم افزار شبهات کلامی ) makarem.ir
کار کنید ولی دل نبندید! 🔸️فرض کنیم فریاد امیرالمؤمنین به گوشمان می‌رسد که فرمودند: «فَلْتَكُنِ الدُّنْيَا فِي أَعْيُنِكُمْ أَصْغَرَ مِنْ حُثَالَةِ الْقَرَظِ وَقُرَاضَةِ الْجَلَمِ» 🔸️آهای مسلمان‌ها! ای کسانی که حرف علی را می‌شنوید! دنیا باید در نظر شما از پر کاه و پرز پشم گوسفند کم‌ارزش‌تر باشد. 🔸️وقتی پشم گوسفند یا حیوان دیگری را با قیچی می‌چینند، پرز آن پشم در هوا پخش می‌شود،‌ آن پرز هیچ ارزشی ندارد و کسی به آن اهمیت نمی‌دهد. می‌فرماید، دنیا در نظر شما باید از آن پرز کم‌ارزش‌تر باشد. «وَارْفُضُوهَا ذَمِيمَةً فَإِنَّهَا قَدْ رَفَضَتْ مَنْ كَانَ أَشْغَفَ بِهَا مِنْكُم»...این دنیا را رها کنید و دل به آن نبندید. 🔸️البته این بدان معنا نیست که کار، زراعت، کشاورزی و دامداری نکنید. می‌فرماید، به دنیا «دل» نبندید. مگر خود علی(علیه‌ السلام) نخلستان‌ها به بار نیاورده بود؟ مگر قنات‌های زیادی احداث نکرده بود؟! هنوز هم قنات‌هایی که امیرالمؤمنین(علیه السلام) در اطراف مدینه به وجود آوردند، هست. 🔸️او این قنات‌ها را احداث می‌کرد و وقتی به آب می‌رسید، هنوز آب آن صاف نشده بود، می‌گفت قلم و کاغذ بیاورید و آن را وقف می‌کرد. می‌فرمود این صدقه‌ای است که علی ابن ابی طالب برای فقرا وقف کرده است. 🔸️برای فقرا کار کنید! زحمت بکشید! درس بخوانید! درس بدهید! تحقیق کنید! مبارزه و جهاد کنید! ولی به دنیا دل نبندید! 🔸️این دنیا کسانی را که خیلی بیشتر از شما عاشقش بودند و به آن دل بسته بودند، رها کرد و خاک شدند؛ شما هم روزی خاک خواهید شد. دل به این دنیا نبندید! 🔸️[امیرالمومنین (علیه السلام)] در دستوراتی که به نمایندگانش می‌داد، می‌فرمود: وقتی به آن‌جا رفتید و مشغول کار شدید، فکر این نباشید که زندگی‌تان را تأمین کنید و لذت و رفاهی برای خودتان فراهم کنید؛ فقط به فکر این باشید که حقی را به صاحب حقی برسانید یا باطلی را از دشمنی‌ دفع کنید. ۱۳۹۵/۰۳/۳۱ 🏴 @mesbahyazdi_ir
🟫 دنياپرست نمی تواند ديندار باشد 🟧 ( قسمت سوم ) 🟥 دنياپرستى‏ در احاديث اسلامى‏ 🟩 نكوهش از دنياپرستى در روايات اسلامى مخصوصاً در سخنان پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و خطبه‏ هاى نهج البلاغه به صورت بسيار وسيعى ديده مى ‏شود، از جمله: 1⃣ در حديثى از رسول خدا صلى الله عليه و آله در پاسخ اين سؤال كه چرا «دنيا»، «دنيا» ناميده شده؟ فرمود: «لِأَنَّ الدُّنْيَا دَنِيَّةٌ خُلِقَتْ مِنْ دُونِ الْآخِرَةِ؛ به خاطر اين است كه دنيا پست است و پيش از آخرت آفريده شده». توجّه داشته باشيد كه دنيا از مادّه «دَنى» به معنى پايين و پست است. 2⃣ در حديث ديگرى از همان حضرت نقل شده كه فرمود: «اكْبَرُ الْكَبَائِرِ حُبُّ الدُّنْيَا؛ بزرگترين گناهان، دنياپرستى است»! 3⃣ همين معنى از اميرمؤمنان على عليه السلام نيز آمده است كه فرمود: «حُبُّ الدُّنْيَا رَأْسُ الْفِتَنِ وَ أَصْلُ الْمِحَنِ؛ دنياپرستى سرآغاز فتنه ‏ها و ريشه همه محنت ها و رنج ‏هاست»! 4⃣ در حديث ديگرى از همان امام عليه السلام مى ‏خوانيم: «إِنَّ الدُّنْيَا لَمُفْسِدَةُ الدِّينِ‏ مُسْلِبَةُ الْيَقِينِ؛ دنياپرستى دين انسان را بر باد مى‏دهد و ايمان و يقين او را مى ‏گيرد». 5⃣ در حديث ديگرى از امام صادق عليه السلام آمده است كه فرمود: «إِنَّ أَوَّلَ مَا عُصِيَ اللَّهُ بِهِ سِتٌّ: حُبُّ الدُّنْيَا وَ حُبُّ الرِّئَاسَةِ وَ حُبُّ الطَّعَامِ وَ حُبُّ النِّسَاءِ وَ حُبُّ النَّوْمِ وَ حُبُّ الرَّاحَةِ؛ نخستين چيزى كه با آن عصيان و نافرمانى خدا شد شش چيز بود: دنياپرستى، حبّ رياست، علاقه به غذا [شكم‏ پرستى]، محبّت [افراطى] زنان، پرخوابى و علاقه به راحتى و تن ‏پرورى». غالب اين امور ششگانه يا تمام آنها در داستان عصيان و سركشى شيطان و گناه قابيل و ...... ديده مى‏ شود لذا به عنوان اولين‏ ها ذكر شده است. 1⃣ ⬇️⬇️⬇️
⬆️⬆️⬆️ 7⃣ در حديث ديگرى از امام علىّ بن ابيطالب عليه السلام مى ‏خوانيم، فرمود: «فَارْفُضِ الدُّنْيَا فَإِنَّ حُبَّ الدُّنْيَا يُعْمِي وَ يُصِمُّ وَ يُبْكِمُ وَ يُذِلُّ الرِّقَابَ؛ دنياپرستى را ترك كن، چرا كه حبّ دنيا چشم را كور و گوش را كر و زبان را لال مى ‏كند و گردن ها را به ذلّت مى ‏كشاند»! 🟥 طبيعى است كه وقتى عشق به چيزى در وجود انسان چيره مى‏ شود، او را از روشن‏ ترين واقعيّت ‏ها غافل مى ‏كند، چشم دارد امّا گويى نابيناست، گوش دارد امّا گويى ناشنواست، زبان دارد ولى جز به آنچه به آن دل بسته است گردش نمى‏ كند و براى رسيدن به اين محبوب خود يعنى دنيا تن به هر ذلّتى مى ‏دهد. 8⃣ باز در حديثى كه در مورد آثار منفى دنياپرستى از اميرمؤمنان على عليه السلام نقل شده و در واقع فلسفه اين حكم الهى در آن تبيين گرديده، مى‏ خوانيم: «حُبُ‏ الدُّنْيَا يُفْسِدُ الْعَقْلَ‏ وَ يُصِمُّ الْقَلْبَ عَنْ سَمَاعِ الْحِكْمَةِ وَ يُوجِبُ أَلِيمَ الْعِقَابِ؛ دنياپرستى خرد را فاسد مى‏ كند و گوش قلب را از شنيدن سخنان حكمت آميز ناشنوا مى‏ سازد و سبب عذاب دردناك [در دنيا و آخرت] مى ‏شود». 9⃣ در حديث ديگرى در بيان آثار زيان بار دنياپرستى از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله چنين آمده است: «إِنَّ الدُّنْيَا مَشْغَلَةٌ لِلْقُلُوبِ وَ الْأَبْدَانِ؛ دنياپرستى هم فكر انسان را به خود مشغول مى ‏دارد و هم بدنها را [نه آرامش فكر مى‏گذارد و نه آسودگى جسم]»! 🔟 اين سخن را با حديث پرمعنى ديگرى از رسول خدا صلى الله عليه و آله پايان مى ‏دهيم، فرمود: «إِنَّهُ مَا سَكَنَ حُبُّ الدُّنْيَا قَلْبَ عَبْدٍ إِلَّا الْتَاطَ فِيهَا بِثَلَاثٍ: شُغُلٍ لَايَنْفَدُ عَنَاؤُهُ وَ فَقْرٍ لَايُدْرَكُ غِنَاهُ وَ أَمَلٍ لَا يُنَالُ مُنْتَهَاهُ؛ دنياپرستى در هيچ دلى ساكن نمى ‏شود مگر اينكه او را به سه چيز آلوده مى ‏كند، گرفتارى مستمرّى را كه هرگز خستگى آن پايان نمى ‏گيرد و احساس فقر و بينوايى كه هرگز به غنا نمى ‏رسد و آرزوى درازى كه هيچگاه پايان نمى‏ گيرد»! 📚 ( با کمی تصرف ؛ و حذف منابع ) makarem.ir
10.37M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔰 فرض کنیم آقا دارند فریاد می‌زنند و به ما می‌گویند... «فریاد امام علی ـ علیه السلام ـ» 🌙 @mesbahyazdi_ir پایگاه اطلاع رسانی و نشر آثار حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) - با کمی تصرف
⬛️ پای منبر امام امیرالمؤمنین علی « علیه السلام 🟩 امام [ امیرالمؤمنین ] علي(عليه السلام) در بخشی از خطبه 173 «نهج البلاغه» به ناپايدارى «دنيا» و بى قرارى آن اشاره مى كند و به همگان هشدار مى دهد كه فريب زرق و برق آن را نخورند؛ ایشان مى فرمايد: ( آگاه باشيد! اين دنيايى كه شما پيوسته آن را آرزو مى كنيد و به آن عشق می ورزيد، و آن نيز گاه شما را خشمگين و گاه خشنود مى سازد، خانه و منزلگاه اصلى شما نيست كه براى آن آفريده شده و به سوى آن دعوت گرديده ايد)؛ «أَلا وَ إِنَّ هذِهِ الدُّنْيَا الَّتِي أَصْبَحْتُمْ تَتَمَنَّوْنَهَا وَ تَرْغَبُونَ فِيهَا، وَ أَصْبَحَتْ تُغْضِبُكُمْ وَ تُرْضِيكُمْ، لَيْسَتْ بِدَارِكُمْ، وَ لَا مَنْزِلِكُمُ الَّذِي خُلِقْتُمْ لَهُ وَ لَا الَّذِي دُعِيتُمْ إِلَيْهِ». 📣📣📣 اين تعبير اشاره به همان چيزى است كه بارها در «نهج البلاغه» بيان شده و «قرآن» نيز در بعضى از آيات به آن اشاره مى كند كه دنيا سراى جاويدان و جايگاه اصلى ما نيست؛ بلكه منزلگاهى است موقّت كه در سفر خود به سوى آخرت در آن مسكن گزيده ايم تا زاد و توشه برگيريم و به سلامت از اين راه پر خوف و خطر بگذريم و به دار آخرت كه به فرموده «قرآن»: «لَهِيَ الحَيَوانُ» ؛ (حيات حقيقى در آن است)، نايل شويم. 🟩 سپس براى تأكيد بيشتر مى افزايد: (آگاه باشيد! نه دنيا براى شما باقى مى ماند و نه سلطه شما بر آن باقى خواهد ماند [؛ بلکه هر دو رو به زوال و پايان پذير است])؛ «أَلَا وَ إِنَّهَا لَيْسَتْ بِبَاقِيَة لَكُمْ وَ لا تَبْقُونَ عَلَيْهَا». ⬛️ و در ادامه اين سخن در پاسخ كسانى كه دنيا را همواره فريبنده معرفى مى كنند، مى افزايد: (اين دنيا گرچه از جهتى شما را فريب داده؛ ولى از جهتى ديگر شما را از بدى هايش بر حذر داشته است؛ پس به دليل هشدارهايش از فريبندگى هايش چشم بپوشيد و مظاهر هوس انگيزش را به جهت جنبه هاى هشدار دهنده اش رها سازيد)؛ «وَ هِيَ وَ إِنْ غَرَّتْكُمْ مِنْهَا فَقَدْ حَذَّرَتْكُمْ شَرَّهَا. فَدَعُوا غُرُورَهَا لِتَحْذِيرِهَا، وَ أَطْمَاعَهَا لِتَخْوِيفِهَا». 📣📣📣 درست است كه بسيارى از زرق و برق هاى دنيا فريبنده و غافل كننده است؛ ولى در كنار آن، صحنه هايى به ما نشان مى دهد كه هر غافلى را از خواب غفلت بيدار مى كند. درست در همان لحظه اى كه شخصى بر اريكه قدرت مى نشيند ديگرى از تخت سقوط مى كند؛ در همان زمانى كه شخصى وارث آلاف و الوف مى شود، جنازه صاحب اصلى آن اموال بر دوش انسانها روانه گورستان مى گردد؛ در همان زمان كه نوزادى متولّد مى شود و پدر و مادر خندان مى شوند، در گوشه ديگرى جمعى را مى بينيم كه براى از دست دادن عزيزان، ناله و شيون سر داده اند! 📌📌 چرا ما تنها بخش اوّل را مى بينيم و از بخش دوّم غافليم؟ 📌📌 اين نكته مهمى است كه امام(عليه السلام) با عبارات پرمعناى ياد شده، همگان را به آن توجّه مى دهد و در كلمات قصار و عبارات ديگر «نهج البلاغه» نيز بر آن تأكيد شده است. 🟩 در ادامه اين سخن و در نتيجه گيرى مى فرمايد: ([بنابراين] و در اين جهان به سوى سرايى كه به آن دعوت شده ايد سبقت جوييد و با جان و دل از دنياپرستى روى بگردانيد)؛ «وَ سَابِقُوا فِيهَا إِلَى الدَّارِ الَّتِي دُعِيتُمْ إِلَيْهَا، وَ انْصَرِفُوا بِقُلُوبِكُمْ عَنْهَا». 📚 با تلخیص و تصرف و اضافه ؛ و حذف منابع makarem.ir