❓❓#پرسش :در کلام امام علی(علیه السلام) منظور از «فرزندان دنیا» و «فرزندان آخرت» چیست؟ ✅ پاسخ : ☑️ امام علی(علیه السلام) درباره فرزندان دنیا و فرزندان آخرت در خطبه ۴۲ نهج البلاغه مى فرماید: (هر یک از این دو [دنیا و آخرت] فرزندانى دارند [که به آن دل بسته اند] امّا شما از فرزندان آخرت باشید، نه از فرزندان دنیا!)؛ «وَ لِکُلٍّ مِنْهُمَا بَنُونَ، فَکُونُوا مِنْ أَبْنَاءِ الاْخِرَةِ وَ لاَتَکُونُوا مِنْ أَبْنَاءِ الدُّنْیَا». (چرا که هر فرزندى روز رستاخیز به پدر خود ملحق مى شود)؛ «فَإِنَّ کُلَّ وَلَد سَیُلْحَقُ بِأَبِیهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ». 🔶🔶 آرى در اینجا دو خط وجود دارد، خط دنیاپرستان و خط عاشقان آخرت، هر چند گروهى نیز در میان این دو خط سرگردانند! فرزندان دنیا جز خواب و خور و خشم و شهوت، طرب و عیش و عشرت، چیزى را به رسمیّت نمى شناسند. آنها تنها به ظاهر زندگى دنیا دل بسته اند و حتى به خود اجازه نمى دهند که بیندیشند از کجا آمده اند و در کجا هستند و به سوى کجا مى روند؟ آرى آنها مصداق این آیه اند: «یَعْلَمُونَ ظاهِراً مِنَ الْحَیوةِ الدُّنْیا وَ هُمْ عَنِ اْلآخِرَةِ هُمْ غافِلُونَ».(۱) 🔶🔶 مجید مى فرماید: «یَحْسَبُ اَنَّ مالَهُ أَخْلَدَهُ»(۲)؛ (چنین مى پندارد که اموالش او را جاودانه مى سازد). چنان براى دنیا در تلاش و کوشش اند و چنان براى به چنگ آوردن ذخائر مادى حریصند که اگر به آنها گفته مى شد عمر جاویدان و ابدى دارید بیش از این تلاش نمى کردند! 🔶🔶 ولى آنها که فرزندان آخرتند با نگاهى دقیق و نافذ به اعماق زندگى دنیا نگریسته و آن را تهی و ناپایدار و بى قرار یافته اند! همچون سرابى فریبنده، در بیابانى خشک و سوزان یا همچون مارى خوش خط و خال که زهر کُشنده اش را براى طالبانش پنهان کرده است! 🔶🔶 آنها على وار تشریفات و زرق و برق زندگى دنیا را طلاق داده، طلاقى بائن که بازگشتى در آن نیست! آنان با الهام گرفتن از قرآن مجید به خوبى مى دانند که همه انسانها در زیان و خسرانند، جز مؤمنان صالح العمل و طرفدار حق و استقامت و صبر: «وَ الْعَصْرِ * اِنَّ اْلاِنْسانَ لَفى خُسْر * اِلاَّ الَّذیْنَ آمَنْوُا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ».(۳) 🔶🔶 تعبیر از «دنیاپرستان» به فرزندان دنیا و تعبیر از «مؤمنان صالح» به فرزندان آخرت، به این دلیل است که همواره فرزند از طریق عامل وراثت و ژن ها شباهت زیادى به پدر و مادر خود دارد؛ شباهتى که سبب محبّت و دوستى و به هم پیوستگى مى شود. 🔶🔶 آرى دنیاپرستان، فرزندِ دنیا هستند؛ به همین دلیل عشق به دنیا تمام وجودشان را پر کرده است، به گونه اى که گویى براى آنها دنیا همه چیز است و جز آن چیزى وجود ندارد و در عمل شعارشان «ما هِىَ اِلاّ حَیوتُنَا الدُّنْیا نَمُوتُ وَ نَحْیى»(۴) است. هر چند در عقیده، به ظاهر مسلمانند و به همین دلیل دائماً در جهانى پر از اوهام و خیالات زندگى مى کنند. 🔶🔶 ولى فرزندان آخرت، عشق به خدا تمام وجودشان را پر کرده است. آنها از مواهب زندگىِ مادى دنیا براى سعادت جاویدان و ابدى خود بهره مى گیرند بى آن که در آن غرق شوند. 🔴 تعبیر «اِنَّ کُلَّ وَلَد سَیُلْحَقُ بِاَبِیهِ یَوْمَ الْقِیامَةِ»؛ (به زودى در قیامت هر فرزندى به پدرش ملحق مى شود) مى رساند که زندگى مادى منهاى ایمان و تقوى در قیامت به صورت دوزخ مجسّم مى شود و دنیاپرستان در آغوش آن قرار مى گیرند، همان گونه که قرآن مى گوید: «وَ أُمُّهُ هاوِیَةٌ»(۵)؛ (مادر و پناهگاه او دوزخ است!) امّا اگر زندگى این جهان توأم با ایمان و تقوى باشد و شکل الهى و اخروى به خود گیرد، در قیامت به صورت بهشت تجسّم پیدا مى کند و این گروه از مؤمنان در آغوش آن قرار مى گیرند. 📚 ( با تلخیص و تصرف ) پی نوشت : (۱). قرآن کریم، سوره روم، آیه ۷. (۲). همان، سوره همزه، آیه ۳. (۳). همان، سوره عصر، آیات ۱ - ۳. (۴). همان، سوره جاثیه، آیه ۲۴. (۵). همان، سوره قارعه، آیه ۹. (۶). پیام امام امیر المومنین(علیه السلام)‏، مکارم شیرازى، ناصر، تهیه و تنظیم: جمعى از فضلاء، دار الکتب الاسلامیة‏، تهران‏، ۱۳۸۶ ش‏، چاپ اول‏، ج ۲، ص ۴۶۸. ( نرم افزار شبهات کلامی ) makarem.ir #دنیا

✅ [ رسول الله ] صلى الله عليه و آله :الكادُّ عَلى عِيالِهِ مِن حَلالٍ كَالمُجاهِدِ في سَبيلِ اللّهِ . 🔵 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : آن كه خانواده خويش را از حلال روزى مى دهد ، مانند مجاهدِ در راه خدا است . 📚 توسعه اقتصادي بر پايه قرآن و حديث ؛ جلد اول ؛ ری شهری ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ✅ [ رسول الله ] صلى الله عليه و آله :الشّاخِصُ في طَلَبِ الرِّزقِ الحَلالِ كَالمُجاهِدِ في سَبيلِ اللّه ِ . 🔵 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : استوار در جُستن روزى حلال ، همانند مجاهد در راه خداست . 📚 حكمت نامه پيامبر اعظم صلَّي الله عليه و آله و سلّم جلد سیزدهم ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ✅ رسول اللّه صلى الله عليه و آله :مَن سَعى في نَفَقَةِ عِيالِهِ ووالِدَيهِ فَهُوَ كَالمُجاهِدِ في سَبيلِ اللّهِ . 🔵 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : كسى كه براى تأمين هزينه خانواده اش و پدر و مادرش تلاش كند ، همانند مجاهدِ در راه خداست . 📚 تحكيم خانواده از نگاه قرآن و حديث ؛ ری شهری ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ✅ الكافي عن موسى بن بكر :قالَ لي أبُو الحَسَنِ عليه السلام : مَن طَلَبَ هذَا الرِّزقَ مِن حِلِّهِ لِيَعودَ بِهِ عَلى نَفسِهِ وعِيالِهِ ، كانَ كَالمُجاهِدِ في سَبيلِ اللّهِ عز و جل . 🔵 الكافى از موسى بن بكر : امام كاظم عليه السلام مرا فرمود : «هر كس اين روزى را از راه حلال بجويد تا با آن به نياز خود و خانواده اش پردازد ، همچون جهاد كننده اى در راه خدا است» . 📚 توسعه اقتصادي بر پايه قرآن و حديث (جلد 1) ؛ ری شهری mizan.hadith.net #دنیا #آخرت #دنیاگرایی #خانواده #تربیت

🔴 ✅ امام امیرالمؤمنین علی علیه السلام و توصیف ( دنیا ) 🔰🔰 امام علي(عليه السلام) در بخش دوم از خطبه 45 نهج البلاغه، به نكوهش دنيا پرداخته و با شش ويژگى آن را وصف مى كند. 1⃣ نخست مى فرمايد: (دنيا سرايى است كه فنا بر پيشانيش نوشته شده!)؛ «وَ الدُّنْيَا دَارٌ مُنِيَ لَهَا الْفَنَاءُ». آرى، آثار فنا و زوال از در و ديوار جهان نمايان است، درختانى كه در بهار شكوفه مى آورند و برگهاى زيبا بر شاخسار آنها ظاهر مى شود چند ماه بعد به هنگام پاييز پژمرده و خشك شده و با تندباد به هر سو پراكنده مى شوند، گويى نه بهارى در كار بود و نه برگ و نه شكوفه اى! جوانان نيرومند و پرنشاط ديروز، پيران ناتوان و خسته امروزند و پيران خسته امروز استخوانهاى پوسيده فردا! 2⃣ سپس حضرت علي(عليه السلام) به بُعد ديگرى از اين معنى پرداخته، مى فرمايد: (و جلاى وطن براى اهل آن مقدر شده است)؛ «وَ لاِهْلِهَا مِنْهَا الْجَلاَءُ».همه انسانها بدون استثنا دير يا زود با اين سراى فانى وداع مى گويند و به سوى زندگى جاويدان سراى ديگر مى شتابند. اين، يك تقدير حتمى الهى است كه هيچ كس نمى تواند آن را انكار كند و به همين دليل در آيات قرآن از مرگ به عنوان «يقين» ياد شده؛ چرا كه حتّى منكران مبدأ و معاد نيز به آن يقين دارند! 3⃣ ، 4⃣ در سومين و چهارمين وصف به پاره اى از جهات فريبنده دنيا كه گروهى را به سوى خود جذب مى كند اشاره كرده، مى فرمايد: (اين دنيا [ظاهراً] شيرين و سرسبز [و دل انگيز و وسوسه آميز] است)؛ «وَ هِيَ حُلْوَةٌ خَضْراءُ». شيرينى مربوط به ذائقه و خرمى و طراوت مربوط به بينايى است، آرى زيبايى خيره كننده و زرق و برق دنيا، انسانهاى غافل را به سوى خود مى كشاند و حلاوت و شيرينى اش آنها را آلوده مى سازد. بديهى است جهات فريبنده دنيا تنها مربوط به اين دو حسّ نيست؛ بلكه از طريق تمام حواس نيز جاذبه هاى مخصوص به خود دارد، در واقع ذكر اين دو واژه «حُلْوَةٌ خَضْراءُ» كنايه از تمام جهاتى است كه ايجاد جاذبه مى كند. 5⃣ ، 6⃣ در پنجمين و ششمين وصف مى فرمايد: (دنيا با سرعت به سوى علاقه مندانش پيش مى رود [و در آنها نفوذ مى كند] و با قلب و روح آن كس كه به آن نظر افكند مى آميزد)؛ «وَ قَدْ عَجِلَتْ لِلطَّالِبِ وَ الْتَبَسَتْ بِقَلْبِ النَّاظِرِ». آرى طبيعت دنيا اين است كه ظاهراً «خير عاجل» و منفعت زودرسى دارد و هنگامى كه به سراغ انسان مى آيد چنان نفوذ مى كند كه گاهى جزيى از روح و جان او را تشكيل مى دهد؛ زيرا در ديده ها زيبا و سرسبز است و در ذائقه ها شيرين و گوارا است و به همين دليل رهايى از عشقش آسان نيست. ✅ بعد از بيان ويژگى هاى ششگانه بالا و آماده شدن دلها براى پذيرش فرمان الهى، امام علي(عليه السلام) مى فرمايد: (بنابراين سعى كنيد با بهترين زاد و توشه اى كه در اختيار شماست از آن كوچ نماييد و بيش از نياز و كفاف از آن نخواهيد و زائد بر آنچه حاجت داريد از آن نطلبيد)؛ «فَارْتَحِلُوا مِنْهَا بِأَحْسَنِ ما بِحَضْرَتِكُمْ مِنَ الزَّادِ وَ لاتَسْأَلُوا فِيها فَوْقَ الْكَفَافِ وَ لاَتَطْلُبُوا مِنْهَا أَكْثَرَ مِنَ الْبَلاَغِ». فراموش نكنيد شما مسافرانى هستيد كه موقّتاً در اين منزلگاه اقامت جسته ايد، مسافران آگاه و بيدار در چنين منزلگاههايى به تهيه زاد و توشه مى پردازند و از بهترين و مفيدترين زاد و توشه ها براى خود فراهم مى كنند، هرگز بار خود را با اشياء بيهوده سنگين نمى كنند و به گردنه هاى صعب العبور كه در مسير خود پيش رو دارند مى انديشند! آنها از اين فرمان الهى الهام مى گيرند كه: «وَ تَزَوَّدُوا فَاِنَّ خَيْرَ الزّادِ التَّقْوى وَ اتَّقُونِ يا اُولِى الالْبابِ» ؛ (زاد و توشه تهيه كنيد كه بهترين زاد و توشه پرهيزگارى است و از [مخالفت فرمان] من بپرهيزيد اى خردمندان)، در نتيجه به تهيه اين زاد و توشه الهى؛ يعنى تقوى مى پردازند و هرگز به خواب غفلت فرو نمى روند. 📚 ( با تلخیص و تصرف ؛ و حذف منابع ) عدد makarem.ir #دنیا #آخرت #رمضان_کریم_ا

❓❓پرسش : در جهان بینی اسلامی «دنیا» و «آخرت» از چه جایگاهی برخوردار است؟ 🔰🔰 پاسخ تفصیلی: ✅ دنيا براى دنياپرستان و آنها كه آخرت را علماً و يا عملاً انكار مى كنند، تمام مطلوب و منتهاى مقصود است و به همين دليل، تمام ارزشها را در پاى آن قربانى مى كنند. 🔴 ✅ تمام بدبختى هاى مردم جهان مولود اين طرز فكر است كه در عقيده و يا در عمل، زندگىِ سراى ديگر حضور نداشته باشد؛ ولى در جهان بينى اسلامى، دنيا مرحله اى است گذرا و مقدّمه اى براى آخرت، كه در روايات اسلامى با تشبيهات مختلفى آمده است: گاه «مزرعه»، گاه «پل»، و گاه «تجارتخانه» شمرده اند. ✅ ولى در بعضى از خطبه هاى «نهج البلاغه»، دنيا تشبيه به ميدان تمرين و آخرت تشبيه به ميدان مسابقه شده؛ تشبيهى بسيار رسا و گويا. ✅ در واقع انسان ها در اين ميدان با آموزش هاى عقيدتى و پرورش هاى اخلاقى، چنان قوى و نيرومند مى شوند كه در ميدان مسابقه آخرت مى توانند به سرعت در بهشت جاى گيرند و در آسمان قرب خدا پرواز كنند. از اين تشبيه نكات زير استفاده مى شود: 1⃣ سعادت و نجات در آخرت را بى حساب به كسى نمى دهند؛ بلكه در پرتو سازندگى هاى فكرى و اخلاقى و عملى خواهد بود. 2⃣ با پايان دنيا، پرونده اعمال بسته مى شود و قيامت جاى حساب است نه عمل. همانگونه كه ميدان مسابقه جاى تمرين نيست. 3⃣ جايزه اين مسابقه، برترين جوائز است! چرا كه اين مسابقه برترين مسابقه ها است. 4⃣ تفاوت درجات و مراتب انسان ها با اعتقاد اعمال و اخلاق آنها ارتباط دارد. ممكن است گروهى بهشتى باشند، ولى هر كدام در مقامى از مقامات بهشت؛ همانگونه كه شركت كنندگان در يك مسابقه، نفر اوّل و دوم و سوم دارند كه هر كدام جايزه متناسب رتبه خود مى گيرند. 5⃣ هيچ چيز از اعمال و رفتار ما در دنيا از ميان نمى رود و آثار همه باقى مى ماند. همانگونه كه آثار همه تمرينات براى مسابقه دهندگان محفوظ است. اين همان است كه «قرآن مجيد» مى گويد: «فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ * وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرّاً يَرَهُ». 🔴 ✅ در حديثى از امام مجتبى(عليه السلام) مى خوانيم كه: «حضرت بعد از آنكه ماه رمضان را به عنوان مضمار خلق و ميدان تمرين مى شمرده، مى فرمايد: «وَ ايْمُ اللهِ لَوْ كُشِفَ الْغِطَاءُ لَعَلِمُوا أَنَّ الْمُحسِنَ مَشْغُولٌ بِإِحْسَانِهِ، وَ الْمُسِيئَ مَشْغُولٌ بِإِسَائَتِهِ»؛ (به خدا سوگند! اگر پرده برداشته شود، مردم خواهند دانست كه نيكوكار، بهره مند از نيكوكارى خود و بدكار، درگير بدكارى خويش است)». ( با تلخیص و تصرف ؛ و حذف منابع ) makarem.ir #دنیا #آخرت

🔴 ✅ امام امیرالمؤمنین علی علیه السلام و توصیف ( دنیا ) 🔰🔰 امام علي(عليه السلام) در بخش دوم از خطبه 45 نهج البلاغه، به نكوهش دنيا پرداخته و با شش ويژگى آن را وصف مى كند. 1⃣ نخست مى فرمايد: (دنيا سرايى است كه فنا بر پيشانيش نوشته شده!)؛ «وَ الدُّنْيَا دَارٌ مُنِيَ لَهَا الْفَنَاءُ». آرى، آثار فنا و زوال از در و ديوار جهان نمايان است، درختانى كه در بهار شكوفه مى آورند و برگهاى زيبا بر شاخسار آنها ظاهر مى شود چند ماه بعد به هنگام پاييز پژمرده و خشك شده و با تندباد به هر سو پراكنده مى شوند، گويى نه بهارى در كار بود و نه برگ و نه شكوفه اى! جوانان نيرومند و پرنشاط ديروز، پيران ناتوان و خسته امروزند و پيران خسته امروز استخوانهاى پوسيده فردا! 2⃣ سپس حضرت علي(عليه السلام) به بُعد ديگرى از اين معنى پرداخته، مى فرمايد: (و جلاى وطن براى اهل آن مقدر شده است)؛ «وَ لاِهْلِهَا مِنْهَا الْجَلاَءُ».همه انسانها بدون استثنا دير يا زود با اين سراى فانى وداع مى گويند و به سوى زندگى جاويدان سراى ديگر مى شتابند. اين، يك تقدير حتمى الهى است كه هيچ كس نمى تواند آن را انكار كند و به همين دليل در آيات قرآن از مرگ به عنوان «يقين» ياد شده؛ چرا كه حتّى منكران مبدأ و معاد نيز به آن يقين دارند! 3⃣ ، 4⃣ در سومين و چهارمين وصف به پاره اى از جهات فريبنده دنيا كه گروهى را به سوى خود جذب مى كند اشاره كرده، مى فرمايد: (اين دنيا [ظاهراً] شيرين و سرسبز [و دل انگيز و وسوسه آميز] است)؛ «وَ هِيَ حُلْوَةٌ خَضْراءُ». شيرينى مربوط به ذائقه و خرمى و طراوت مربوط به بينايى است، آرى زيبايى خيره كننده و زرق و برق دنيا، انسانهاى غافل را به سوى خود مى كشاند و حلاوت و شيرينى اش آنها را آلوده مى سازد. بديهى است جهات فريبنده دنيا تنها مربوط به اين دو حسّ نيست؛ بلكه از طريق تمام حواس نيز جاذبه هاى مخصوص به خود دارد، در واقع ذكر اين دو واژه «حُلْوَةٌ خَضْراءُ» كنايه از تمام جهاتى است كه ايجاد جاذبه مى كند. 5⃣ ، 6⃣ در پنجمين و ششمين وصف مى فرمايد: (دنيا با سرعت به سوى علاقه مندانش پيش مى رود [و در آنها نفوذ مى كند] و با قلب و روح آن كس كه به آن نظر افكند مى آميزد)؛ «وَ قَدْ عَجِلَتْ لِلطَّالِبِ وَ الْتَبَسَتْ بِقَلْبِ النَّاظِرِ». آرى طبيعت دنيا اين است كه ظاهراً «خير عاجل» و منفعت زودرسى دارد و هنگامى كه به سراغ انسان مى آيد چنان نفوذ مى كند كه گاهى جزيى از روح و جان او را تشكيل مى دهد؛ زيرا در ديده ها زيبا و سرسبز است و در ذائقه ها شيرين و گوارا است و به همين دليل رهايى از عشقش آسان نيست. ✅ بعد از بيان ويژگى هاى ششگانه بالا و آماده شدن دلها براى پذيرش فرمان الهى، امام علي(عليه السلام) مى فرمايد: (بنابراين سعى كنيد با بهترين زاد و توشه اى كه در اختيار شماست از آن كوچ نماييد و بيش از نياز و كفاف از آن نخواهيد و زائد بر آنچه حاجت داريد از آن نطلبيد)؛ «فَارْتَحِلُوا مِنْهَا بِأَحْسَنِ ما بِحَضْرَتِكُمْ مِنَ الزَّادِ وَ لاتَسْأَلُوا فِيها فَوْقَ الْكَفَافِ وَ لاَتَطْلُبُوا مِنْهَا أَكْثَرَ مِنَ الْبَلاَغِ». فراموش نكنيد شما مسافرانى هستيد كه موقّتاً در اين منزلگاه اقامت جسته ايد، مسافران آگاه و بيدار در چنين منزلگاههايى به تهيه زاد و توشه مى پردازند و از بهترين و مفيدترين زاد و توشه ها براى خود فراهم مى كنند، هرگز بار خود را با اشياء بيهوده سنگين نمى كنند و به گردنه هاى صعب العبور كه در مسير خود پيش رو دارند مى انديشند! آنها از اين فرمان الهى الهام مى گيرند كه: «وَ تَزَوَّدُوا فَاِنَّ خَيْرَ الزّادِ التَّقْوى وَ اتَّقُونِ يا اُولِى الالْبابِ» ؛ (زاد و توشه تهيه كنيد كه بهترين زاد و توشه پرهيزگارى است و از [مخالفت فرمان] من بپرهيزيد اى خردمندان)، در نتيجه به تهيه اين زاد و توشه الهى؛ يعنى تقوى مى پردازند و هرگز به خواب غفلت فرو نمى روند. 📚 ( با تلخیص و تصرف ؛ و حذف منابع ) عدد makarem.ir #دنیا #آخرت

🔴 ✅ امام امیرالمؤمنین علی علیه السلام و توصیف ( دنیا ) 🔰🔰 امام علي(عليه السلام) در بخش دوم از خطبه 45 نهج البلاغه، به نكوهش دنيا پرداخته و با شش ويژگى آن را وصف مى كند. 1⃣ نخست مى فرمايد: (دنيا سرايى است كه فنا بر پيشانيش نوشته شده!)؛ «وَ الدُّنْيَا دَارٌ مُنِيَ لَهَا الْفَنَاءُ». آرى، آثار فنا و زوال از در و ديوار جهان نمايان است، درختانى كه در بهار شكوفه مى آورند و برگهاى زيبا بر شاخسار آنها ظاهر مى شود چند ماه بعد به هنگام پاييز پژمرده و خشك شده و با تندباد به هر سو پراكنده مى شوند، گويى نه بهارى در كار بود و نه برگ و نه شكوفه اى! جوانان نيرومند و پرنشاط ديروز، پيران ناتوان و خسته امروزند و پيران خسته امروز استخوانهاى پوسيده فردا! 2⃣ سپس حضرت علي(عليه السلام) به بُعد ديگرى از اين معنى پرداخته، مى فرمايد: (و جلاى وطن براى اهل آن مقدر شده است)؛ «وَ لاِهْلِهَا مِنْهَا الْجَلاَءُ».همه انسانها بدون استثنا دير يا زود با اين سراى فانى وداع مى گويند و به سوى زندگى جاويدان سراى ديگر مى شتابند. اين، يك تقدير حتمى الهى است كه هيچ كس نمى تواند آن را انكار كند و به همين دليل در آيات قرآن از مرگ به عنوان «يقين» ياد شده؛ چرا كه حتّى منكران مبدأ و معاد نيز به آن يقين دارند! 3⃣ ، 4⃣ در سومين و چهارمين وصف به پاره اى از جهات فريبنده دنيا كه گروهى را به سوى خود جذب مى كند اشاره كرده، مى فرمايد: (اين دنيا [ظاهراً] شيرين و سرسبز [و دل انگيز و وسوسه آميز] است)؛ «وَ هِيَ حُلْوَةٌ خَضْراءُ». شيرينى مربوط به ذائقه و خرمى و طراوت مربوط به بينايى است، آرى زيبايى خيره كننده و زرق و برق دنيا، انسانهاى غافل را به سوى خود مى كشاند و حلاوت و شيرينى اش آنها را آلوده مى سازد. بديهى است جهات فريبنده دنيا تنها مربوط به اين دو حسّ نيست؛ بلكه از طريق تمام حواس نيز جاذبه هاى مخصوص به خود دارد، در واقع ذكر اين دو واژه «حُلْوَةٌ خَضْراءُ» كنايه از تمام جهاتى است كه ايجاد جاذبه مى كند. 5⃣ ، 6⃣ در پنجمين و ششمين وصف مى فرمايد: (دنيا با سرعت به سوى علاقه مندانش پيش مى رود [و در آنها نفوذ مى كند] و با قلب و روح آن كس كه به آن نظر افكند مى آميزد)؛ «وَ قَدْ عَجِلَتْ لِلطَّالِبِ وَ الْتَبَسَتْ بِقَلْبِ النَّاظِرِ». آرى طبيعت دنيا اين است كه ظاهراً «خير عاجل» و منفعت زودرسى دارد و هنگامى كه به سراغ انسان مى آيد چنان نفوذ مى كند كه گاهى جزيى از روح و جان او را تشكيل مى دهد؛ زيرا در ديده ها زيبا و سرسبز است و در ذائقه ها شيرين و گوارا است و به همين دليل رهايى از عشقش آسان نيست. ✅ بعد از بيان ويژگى هاى ششگانه بالا و آماده شدن دلها براى پذيرش فرمان الهى، امام علي(عليه السلام) مى فرمايد: (بنابراين سعى كنيد با بهترين زاد و توشه اى كه در اختيار شماست از آن كوچ نماييد و بيش از نياز و كفاف از آن نخواهيد و زائد بر آنچه حاجت داريد از آن نطلبيد)؛ «فَارْتَحِلُوا مِنْهَا بِأَحْسَنِ ما بِحَضْرَتِكُمْ مِنَ الزَّادِ وَ لاتَسْأَلُوا فِيها فَوْقَ الْكَفَافِ وَ لاَتَطْلُبُوا مِنْهَا أَكْثَرَ مِنَ الْبَلاَغِ». فراموش نكنيد شما مسافرانى هستيد كه موقّتاً در اين منزلگاه اقامت جسته ايد، مسافران آگاه و بيدار در چنين منزلگاههايى به تهيه زاد و توشه مى پردازند و از بهترين و مفيدترين زاد و توشه ها براى خود فراهم مى كنند، هرگز بار خود را با اشياء بيهوده سنگين نمى كنند و به گردنه هاى صعب العبور كه در مسير خود پيش رو دارند مى انديشند! آنها از اين فرمان الهى الهام مى گيرند كه: «وَ تَزَوَّدُوا فَاِنَّ خَيْرَ الزّادِ التَّقْوى وَ اتَّقُونِ يا اُولِى الالْبابِ» ؛ (زاد و توشه تهيه كنيد كه بهترين زاد و توشه پرهيزگارى است و از [مخالفت فرمان] من بپرهيزيد اى خردمندان)، در نتيجه به تهيه اين زاد و توشه الهى؛ يعنى تقوى مى پردازند و هرگز به خواب غفلت فرو نمى روند. 📚 ( با تلخیص و تصرف ؛ و حذف منابع ) عدد makarem.ir #دنیا #آخرت

جایگاه دنیا در روایات اسلامی ❓❓#پرسش : در روایات اسلامی از دنیا با چه تعابیری یاد شده است؟ . ✍ پاسخ : ✅ از دیدگاه اسلام و تمام ادیان آسمانى، دنیا سراى ناپایدارى است که انسان براى اندوختن زاد و توشه و کسب کمال و معرفت و به دست آوردن بال و پر براى پرواز در سراى جاویدان به آن گام نهاده است و به همین دلیل خداوند او را با انواع آزمایش ها و تمرین هاى سخت، اعم از عبادات و طاعات و ترک شهوات و مصائب و مشکلات ـ که با زندگى دنیا آمیخته است پرورش مى دهد و براى زندگى ابدى در جهان دیگر ـ که سرایى است مملوّ از خیر و برکت براى نفوس پاک و مهذّب ـ آماده مى سازد. 🔶🔶 در روایات از تعبیرات بسیار متنوّعى براى بیان این واقعیت استفاده شده است که هر یک از دیگرى زیباتر و پرمعناتر است. 🔶🔶 در خطبه ۲۸ نهج البلاغه دنیا به میدان تمرین و کسب آمادگى براى مسابقه در سراى دیگر تشبیه شده است، و امتیاز برندگان این مسابقه بهشت و سرنوشت بازندگان، دوزخ ذکر شده است. 🔶🔶 در حدیث معروفى مى خوانیم: «اَلدُّنْیا مَزْرَعَةُ الاْخِرَةِ» بدیهى است که مزرعه جاى زیستن نیست، بلکه جاى فراهم کردن آذوقه جهت زیستن در محلّ دیگر است. در تعبیرات دیگرى که در نهج البلاغه آمده است، از دنیا تعبیر به «مَتْجَر»؛ (تجارتخانه) و گاه «دارموعظة»؛ (سراى اندرز و محل فراگیرى علم و آگاهى) و گاه «مُصَلّىْ»؛ (نمازخانه) شده است، مى فرماید: «إِنَّ الدُّنْیا دارُ صِدْق لِمَنْ صَدَقَها... وَ دارُ مَوْعِظَة لِمَنِ اتَّعَظَ بِها، مَسْجِدُ أَحِبّاءِ اللهِ وَ مُصَلّى مَلأئِکَةِ اللهِ وَ مَهْبِطُ وَحْىِ اللهِ وَ مَتْجَرُ أَوْلیاءِ اللهِ»؛ (دنیا جایگاه صدق و راستى است، براى آن کس که با آن به درستى رفتار کند... سراى اندرز است، براى آن کس که از آن پند گیرد، مسجد دوستان خدا و نمازگاه فرشتگان پروردگار و محل نزول وحى الهى و تجارتخانه اولیاء حقّ است.) 🔶🔶 در تعبیر دیگرى، از امام على بن الحسین (علیه السلام) از حضرت مسیح (علیه السلام) نقل شده است که به اصحاب خاص خود (حواریون) فرمود: «إِنّما الدُّنْیا قَنْطَرَةٌ فَاعْبُرُوها وَ لاتَعْمِرُوها»؛ (دنیا پلى است که باید از آن بگذرید، نه این که توقف کنید و به آبادى و زرق و برق آن بپردازید). 🔶🔶 در حدیث دیگرى، همین معنا از امام صادق (علیه السلام) از موعظه هاى لقمان حکیم به فرزندش، نقل شده است (که دنیا را به منزله پلى دانسته که بر نهرى زده شده و باید از آن عبور کرد). 🔶🔶 در تعبیرهاى دیگرى در نهج البلاغه، دنیا به عنوان «دارُ مَمرّ» (سراى گذرگاه) «ودارُمجاز» (سراى عبور) معرفى شده است. 🔶🔶 و بالأخره در حدیث دیگرى که از امام هادى (علیه السلام) نقل شده، دنیا را به عنوان بازارى معرفى مى کند که گروهى در آن سود مى کنند و گروهى زیان مى برند; ایشان فرموده اند: «اَلدُّنْیا سَوْقٌ، رَبِحَ فِیها قَوْمٌ وَ خَسِرَ آخَرُونَ»؛ (دنیا بازارى است که گروهى در آن سود مى برند و گروهى زیان مى بینند). 🔴 تمام این تعبیرات نشان مى دهد که نباید به دنیا به عنوان یک هدف نهایى نگاه کرد؛ بلکه ابزار و وسیله اى است براى اندوختن سرمایه عمل صالح و تحصیل معارف الهى جهت نتیجه گیرى در جایگاه ابدى. ممکن است این مطلب در نظر بعضى ساده باشد، ولى در واقع سرنوشت سازترین مسأله در زندگى انسانها، همین مسأله است که به مواهب مادّى دنیا و امکاناتى که در اختیار او است، به کدام دیده نگاه مى کند؛ دیده ابزار و وسیله یا دیده هدف نهایى و مطلوب واقعى ـ و به اصطلاح ـ غرض غایى. 📚 ( باکمی تصرف ؛ و حذف منابع ) نرم افزار شبهات کلامی makarem.ir #دنیا #آخرت #دنیاگرایی

🔰🔰 پای منبر امام امیرالمؤمنین علی ( علیه السلام ) 🟥 امام علی(علیه السلام) درباره فرزندان دنیا و فرزندان آخرت در خطبه ۴۲ نهج البلاغه مى فرماید: (هر یک از این دو [دنیا و آخرت] فرزندانى دارند [که به آن دل بسته اند] امّا شما از فرزندان آخرت باشید، نه از فرزندان دنیا!)؛ «وَ لِکُلٍّ مِنْهُمَا بَنُونَ، فَکُونُوا مِنْ أَبْنَاءِ الاْخِرَةِ وَ لاَتَکُونُوا مِنْ أَبْنَاءِ الدُّنْیَا». (چرا که هر فرزندى روز رستاخیز به پدر خود ملحق مى شود)؛ «فَإِنَّ کُلَّ وَلَد سَیُلْحَقُ بِأَبِیهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ». 🔶🔶 آرى در اینجا دو خط وجود دارد، خط دنیاپرستان و خط عاشقان آخرت، هر چند گروهى نیز در میان این دو خط سرگردانند! فرزندان دنیا جز خواب و خور و خشم و شهوت، طرب و عیش و عشرت، چیزى را به رسمیّت نمى شناسند. آنها تنها به ظاهر زندگى دنیا دل بسته اند و حتى به خود اجازه نمى دهند که بیندیشند از کجا آمده اند و در کجا هستند و به سوى کجا مى روند؟ آرى آنها مصداق این آیه اند: «یَعْلَمُونَ ظاهِراً مِنَ الْحَیوةِ الدُّنْیا وَ هُمْ عَنِ اْلآخِرَةِ هُمْ غافِلُونَ».(۱) 🔶🔶 قرآن مجید مى فرماید: «یَحْسَبُ اَنَّ مالَهُ أَخْلَدَهُ»(۲)؛ (چنین مى پندارد که اموالش او را جاودانه مى سازد). چنان براى دنیا در تلاش و کوشش اند و چنان براى به چنگ آوردن ذخائر مادى حریصند که اگر به آنها گفته مى شد عمر جاویدان و ابدى دارید بیش از این تلاش نمى کردند! 🔶🔶 ولى آنها که فرزندان آخرتند با نگاهى دقیق و نافذ به اعماق زندگى دنیا نگریسته و آن را تهی و ناپایدار و بى قرار یافته اند! همچون سرابى فریبنده، در بیابانى خشک و سوزان یا همچون مارى خوش خط و خال که زهر کُشنده اش را براى طالبانش پنهان کرده است! 🔶🔶 آنها على وار تشریفات و زرق و برق زندگى دنیا را طلاق داده، طلاقى بائن که بازگشتى در آن نیست! آنان با الهام گرفتن از قرآن مجید به خوبى مى دانند که همه انسانها در زیان و خسرانند، جز مؤمنان صالح العمل و طرفدار حق و استقامت و صبر: «وَ الْعَصْرِ * اِنَّ اْلاِنْسانَ لَفى خُسْر * اِلاَّ الَّذیْنَ آمَنْوُا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ».(۳) 🔶🔶 تعبیر از «دنیاپرستان» به فرزندان دنیا و تعبیر از «مؤمنان صالح» به فرزندان آخرت، به این دلیل است که همواره فرزند از طریق عامل وراثت و ژن ها شباهت زیادى به پدر و مادر خود دارد؛ شباهتى که سبب محبّت و دوستى و به هم پیوستگى مى شود. 🔶🔶 آرى دنیاپرستان، فرزندِ دنیا هستند؛ به همین دلیل عشق به دنیا تمام وجودشان را پر کرده است، به گونه اى که گویى براى آنها دنیا همه چیز است و جز آن چیزى وجود ندارد و در عمل شعارشان «ما هِىَ اِلاّ حَیوتُنَا الدُّنْیا نَمُوتُ وَ نَحْیى»(۴) است. هر چند در عقیده، به ظاهر مسلمانند و به همین دلیل دائماً در جهانى پر از اوهام و خیالات زندگى مى کنند. 🔶🔶 ولى فرزندان آخرت، عشق به خدا تمام وجودشان را پر کرده است. آنها از مواهب زندگىِ مادى دنیا براى سعادت جاویدان و ابدى خود بهره مى گیرند بى آن که در آن غرق شوند. 🔴 تعبیر «اِنَّ کُلَّ وَلَد سَیُلْحَقُ بِاَبِیهِ یَوْمَ الْقِیامَةِ»؛ (به زودى در قیامت هر فرزندى به پدرش ملحق مى شود) مى رساند که زندگى مادى منهاى ایمان و تقوى در قیامت به صورت دوزخ مجسّم مى شود و دنیاپرستان در آغوش آن قرار مى گیرند، همان گونه که قرآن مى گوید: «وَ أُمُّهُ هاوِیَةٌ»(۵)؛ (مادر و پناهگاه او دوزخ است!) امّا اگر زندگى این جهان توأم با ایمان و تقوى باشد و شکل الهى و اخروى به خود گیرد، در قیامت به صورت بهشت تجسّم پیدا مى کند و این گروه از مؤمنان در آغوش آن قرار مى گیرند. 📚 ( با تلخیص و تصرف ) پی نوشت : (۱). قرآن کریم، سوره روم، آیه ۷. (۲). همان، سوره همزه، آیه ۳. (۳). همان، سوره عصر، آیات ۱ - ۳. (۴). همان، سوره جاثیه، آیه ۲۴. (۵). همان، سوره قارعه، آیه ۹. (۶). پیام امام امیر المومنین(علیه السلام)‏، مکارم شیرازى، ناصر، تهیه و تنظیم: جمعى از فضلاء، دار الکتب الاسلامیة‏، تهران‏، ۱۳۸۶ ش‏، چاپ اول‏، ج ۲، ص ۴۶۸. ( نرم افزار شبهات کلامی ) makarem.ir #دنیا

⬆️⬆️⬆️ 🔰🔰 دنياپرستى‏ در احاديث اسلامى‏ 🟥 دنياپرستى‏ در احاديث اسلامى‏ 🟩 نكوهش از دنياپرستى در روايات اسلامى مخصوصاً در سخنان پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و خطبه‏ هاى نهج البلاغه به صورت بسيار وسيعى ديده مى ‏شود، از جمله: 1⃣ در حديثى از رسول خدا صلى الله عليه و آله در پاسخ اين سؤال كه چرا «دنيا»، «دنيا» ناميده شده؟ فرمود: «لِأَنَّ الدُّنْيَا دَنِيَّةٌ خُلِقَتْ مِنْ دُونِ الْآخِرَةِ؛ به خاطر اين است كه دنيا پست است و پيش از آخرت آفريده شده». توجّه داشته باشيد كه دنيا از مادّه «دَنى» به معنى پايين و پست است. 2⃣ در حديث ديگرى از همان حضرت نقل شده كه فرمود: «اكْبَرُ الْكَبَائِرِ حُبُّ الدُّنْيَا؛ بزرگترين گناهان، دنياپرستى است»! 3⃣ همين معنى از اميرمؤمنان على عليه السلام نيز آمده است كه فرمود: «حُبُّ الدُّنْيَا رَأْسُ الْفِتَنِ وَ أَصْلُ الْمِحَنِ؛ دنياپرستى سرآغاز فتنه ‏ها و ريشه همه محنت ها و رنج ‏هاست»! 4⃣ در حديث ديگرى از همان امام عليه السلام مى ‏خوانيم: «إِنَّ الدُّنْيَا لَمُفْسِدَةُ الدِّينِ‏ مُسْلِبَةُ الْيَقِينِ؛ دنياپرستى دين انسان را بر باد مى‏دهد و ايمان و يقين او را مى ‏گيرد». 5⃣ در حديث ديگرى از امام صادق عليه السلام آمده است كه فرمود: «إِنَّ أَوَّلَ مَا عُصِيَ اللَّهُ بِهِ سِتٌّ: حُبُّ الدُّنْيَا وَ حُبُّ الرِّئَاسَةِ وَ حُبُّ الطَّعَامِ وَ حُبُّ النِّسَاءِ وَ حُبُّ النَّوْمِ وَ حُبُّ الرَّاحَةِ؛ نخستين چيزى كه با آن عصيان و نافرمانى خدا شد شش چيز بود: دنياپرستى، حبّ رياست، علاقه به غذا [شكم‏ پرستى]، محبّت [افراطى] زنان، پرخوابى و علاقه به راحتى و تن ‏پرورى». غالب اين امور ششگانه يا تمام آنها در داستان عصيان و سركشى شيطان و گناه قابيل و ...... ديده مى‏ شود لذا به عنوان اولين‏ ها ذكر شده است. 2⃣ ⬇️⬇️⬇️ #دنیا

⬆️⬆️⬆️ 7⃣ در حديث ديگرى از امام علىّ بن ابيطالب عليه السلام مى ‏خوانيم، فرمود: «فَارْفُضِ الدُّنْيَا فَإِنَّ حُبَّ الدُّنْيَا يُعْمِي وَ يُصِمُّ وَ يُبْكِمُ وَ يُذِلُّ الرِّقَابَ؛ دنياپرستى را ترك كن، چرا كه حبّ دنيا چشم را كور و گوش را كر و زبان را لال مى ‏كند و گردن ها را به ذلّت مى ‏كشاند»! 🟥 طبيعى است كه وقتى عشق به چيزى در وجود انسان چيره مى‏ شود، او را از روشن‏ ترين واقعيّت ‏ها غافل مى ‏كند، چشم دارد امّا گويى نابيناست، گوش دارد امّا گويى ناشنواست، زبان دارد ولى جز به آنچه به آن دل بسته است گردش نمى‏ كند و براى رسيدن به اين محبوب خود يعنى دنيا تن به هر ذلّتى مى ‏دهد. 8⃣ باز در حديثى كه در مورد آثار منفى دنياپرستى از اميرمؤمنان على عليه السلام نقل شده و در واقع فلسفه اين حكم الهى در آن تبيين گرديده، مى‏ خوانيم: «حُبُ‏ الدُّنْيَا يُفْسِدُ الْعَقْلَ‏ وَ يُصِمُّ الْقَلْبَ عَنْ سَمَاعِ الْحِكْمَةِ وَ يُوجِبُ أَلِيمَ الْعِقَابِ؛ دنياپرستى خرد را فاسد مى‏ كند و گوش قلب را از شنيدن سخنان حكمت آميز ناشنوا مى‏ سازد و سبب عذاب دردناك [در دنيا و آخرت] مى ‏شود». 9⃣ در حديث ديگرى در بيان آثار زيان بار دنياپرستى از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله چنين آمده است: «إِنَّ الدُّنْيَا مَشْغَلَةٌ لِلْقُلُوبِ وَ الْأَبْدَانِ؛ دنياپرستى هم فكر انسان را به خود مشغول مى ‏دارد و هم بدنها را [نه آرامش فكر مى‏گذارد و نه آسودگى جسم]»! 🔟 اين سخن را با حديث پرمعنى ديگرى از رسول خدا صلى الله عليه و آله پايان مى ‏دهيم، فرمود: «إِنَّهُ مَا سَكَنَ حُبُّ الدُّنْيَا قَلْبَ عَبْدٍ إِلَّا الْتَاطَ فِيهَا بِثَلَاثٍ: شُغُلٍ لَايَنْفَدُ عَنَاؤُهُ وَ فَقْرٍ لَايُدْرَكُ غِنَاهُ وَ أَمَلٍ لَا يُنَالُ مُنْتَهَاهُ؛ دنياپرستى در هيچ دلى ساكن نمى ‏شود مگر اينكه او را به سه چيز آلوده مى ‏كند، گرفتارى مستمرّى را كه هرگز خستگى آن پايان نمى ‏گيرد و احساس فقر و بينوايى كه هرگز به غنا نمى ‏رسد و آرزوى درازى كه هيچگاه پايان نمى‏ گيرد»! 📚 با کمی تصرف ؛ و حذف منابع makarem.ir #دنیا

🔴طرح برخی شبهات درباره ( دنیا ، آخرت ، دنیاگرایی و آخرت گرایی ) و پاسخ به آنها 🟪 قسمت اول 🔴 ✅ ابتدا طرح مسأله : 🔰🔰 .....عده اى [ هستند که ] ، از آیات و روایاتى كه در مذمت دنیا و بازیچه بودن زندگى آن وارد شده این گونه نتیجه گرفته‌اند كه براى توجه به آخرت و رسیدن به نعمت هاى آن باید تارك دنیا شویم و قید لذت هاى دنیایى را بزنیم. از این رو اینان به كمترین درجه استفاده از مواهب دنیا توصیه مى‌كنند و استفاده از دنیا را بیش از آنچه براى زنده ماندن ضرورت دارد مُجاز نمى‌شمارند. بر اساس چنین پندارى، بسیارى از آنان به غارها و دیْرها و صومعه ها پناهنده مى‌شدند و عمرى را با كمترین قوّتى، به دور از مردم و لذت هاى دنیا به عبادت خدا مى‌پرداختند. «رهبانیتِ» پیروان حضرت عیسى(علیه السلام) در تاریخ معروف است. ✅ ایشان چنین استدلال مى‌كنند كه وقتى از دنیا كناره گرفتیم و گوشمان صداهاى دنیا را كمتر شنید، چشممان مظاهر دنیا را كمتر دید، كمتر خوردیم، كمتر خوابیدیم و كمتر با انسان هاى دیگر، به خصوص انسان هاى گناه كار سر و كار داشتیم، طبعاً مجال بیشترى براى توجه به خدا پیدا مى‌كنیم و گوش و چشم و زبان و قلب خود را در مسیر توجه به خدا به كار مى‌گیریم. ✅ البته این طرز فكر مخصوص مسیحیان و رهبانیت مسیحى نیست، بلكه در اسلام نیز برخى فرقه هاى متصوفه همین نظر را دارند. آنان براى این‌كه دائماً توجهشان به خدا و قیامت باشد و یاد اغیار را از دل بیرون كنند، از جامعه و زندگى اجتماعى كناره مى‌گیرند و گوشه عزلت برمى گزینند. به نظر آنان راه مبارزه با غفلت همین است كه هر چه كمتر با مظاهر دنیا سر و كار داشته باشیم و خود را در محیطى قرار دهیم كه چشممان كمتر به مظاهر زندگى مادى بیفتد تا دل از غیر خدا خالى شود؛ چرا كه: ز دست دیده و دل هر دو فریاد * كه هرچه دیده بیند دل كند یاد بسازم خنجرى نیشش ز فولاد * زنم بر دیده تا دل گردد آزاد 1⃣ ⬇️⬇️⬇️ #دنیا #آخرت #دنیاگرایی

🟩 طرح برخی شبهات درباره ( دنیا ، آخرت ، دنیاگرایی و آخرت گرایی ) و پاسخ به آنها 🟥 قسمت دوم 🔰🔰 نگاه «ابزارى» و نگاه «استقلالى» به دنیا 🔴 ⬅️ ما اگر بخواهیم به لذت ها و نعمت ها و بهشت آخرت برسیم راهى جز زندگى در این دنیا و استفاده از آن نداریم. درخت بهشت را «لااله الاالله» ما در این دنیا غرس مى‌كند؛ همان‌گونه كه پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله) فرمود: مَنْ قالَ لا اِلهَ اِلاّ اللّهُ غُرِسَتْ لَهُ شَجَرَةٌ فِى الْجَنَّةِ...؛ كسى كه «لااله الاالله» بگوید درختى در بهشت، براى او كاشته مى‌شود. اگر كارهاى خیر ما در این دنیا نباشد نصیبى از نعمت هاى بهشت نخواهیم داشت. ما براى خریدن بهشت، سرمایه‌اى جز این دنیا نداریم. اگر بخواهیم در آخرت، محصول سعادت و نیل به لذت ها و نعمت هاى بهشت را درو كنیم، كشتزارى كه باید در آن بذر بكاریم همین دنیا است. اگر زمین دنیا نباشد ما مزرعه دیگرى نداریم تا بخواهیم با كشت و زرع در آن، نعیم الهى را در آخرت درو كنیم. 🔴 ⬅️ بنابراین مهم این است كه ما حقیقت دنیا را آن‌گونه كه هست بشناسیم. دنیا وسیله كسب آخرت است. دنیا محلى است كه ما باید با تجارت در آن، زاد و توشه براى آخرت فراهم كنیم. اشتباه ما این است كه گاهى مى‌پنداریم ما براى همین دنیا خلق شده‌ایم و قرار است كه براى همیشه در آن باقى بمانیم. 🔶🔶 اشتباه ما در این است كه تصور مى‌كنیم دنیا آخرین مقصد و اقامتگاه ابدى ما است. 🔴 ✅ (( اشتباه ما در نگاه استقلالى، به جاى نگاه ابزارى، به دنیا است. )) ✅ نگاه استقلالى به دنیا این است كه مثلاً انسان ماشینش را مرتب بشوید و تمیز كند و همیشه دستمال به دست ایستاده باشد تا اگر كوچك ترین لكه‌اى روى شیشه یا بدنه آن پیدا شد آن را پاك كند. چنین كسى فراموش كرده كه ماشین را براى چه خریده است. 🔶🔶 ماشین وسیله و ابزارى است كه ما را به مقصد برساند و با راحتى و سرعتى كه دارد خستگى و زمان سفرهاى داخل و بیرون شهرى ما را كاهش دهد. اگر كسى 24 ساعت و مدام ماشینش را تمیز مى‌كند و دستمال مى‌كشد، در این صورت به جاى این‌كه ماشین در خدمت او باشد او در خدمت ماشین در آمده است! 🔴 ⬅️ دنیا نیز همین‌گونه است. دنیا وسیله‌اى است كه خداى متعال در اختیار ما قرار داده تا با استفاده از آن، شایستگى دریافت هر چه بیشتر رحمت ها و نعمت هاى الهى را پیدا كنیم و به مقصد برسیم.(( این همان دنیاى ابزارى است. )) ✅ اما اگر ما تمام توجهمان معطوف به خود دنیا و لذت هاى آن شد و اصلاً فراموش كردیم كه آخرتى هم در كار است، این جا است كه دنیا مایه فریب و «متاع الغرور» است. چنین دنیایى است كه مذموم است؛ دنیایى كه به جاى تسریع در رساندن ما به هدف، مانع رسیدنمان به هدف مى‌گردد. باز هم بهترین و گویاترین سخن دراین باره سخن امیر كلام است: وَ اِنَّما الدُّنْیا مُنْتهى بَصَرِ الْاَعْمى لا یُبْصِرُ مِمّا وَراءَها شَیْئاً وَ الْبَصیرُ یَنْفَذُها بَصَرُهُ وَ یَعْلَمُ اَنَّ الدّارَ وَراءَها فَالْبَصیرُ مِنْها شاخِصٌ وَ الْاَعْمى اِلَیْها شاخِصٌ وَ الْبَصیرُ مِنْها مُتَزَوِّدٌ وَ الْاَعْمى لَها مُتَزَوِّدٌ؛ جز این نیست كه دنیا منتهاى دید كوردل است، چیزى ماوراى آن را نمى‌بیند، و بینا نگاهش را از آن عبور مى‌دهد و مى‌داند در پى آن، سراى اصلى قرار دارد. پس بینا از آن، نگاه برمى گیرد و كوردل به آن خیره مى‌شود؛ و بینا از آن توشه بر مى‌دارد و كوردل براى آن توشه بر مى‌دارد. 🔴 ✅ دنیا به مثابه عینكى است كه انسان بر چشم مى‌زند. عینك براى آن است كه انسان بهتر ببیند. راه بهتر دیدن با عینك هم آن است كه از پشت شیشه هاى آن به اشیا و دنیاى اطرافمان نگاه كنیم. اگر كسى به جاى نگاه از پشت عینك، به خود عینك و شیشه هاى آن خیره شود چه خواهد شد؟ آیا چیزى و كسى و جایى را خواهد دید؟ هرگز. ⚠️⚠️ بنابراین آنچه كه مذمت مى‌شود در واقع، نوع نگاه و نگرش ما به دنیا، و نه خود دنیا است؛ وگرنه دنیا مخلوق خدا است و آنچه در آن است به نیكوترین صورت خلق شده است: الَّذِی أَحْسَنَ كُلَّ شَیْء خَلَقَهُ؛ همان كسى كه هر چیزى را آفریده، نیكو آفریده است. دنیا به خودى خود بد نیست، آنچه دنیا را بد مى‌كند استفاده ناصحیح ما از آن است. اگر هم در قرآن و روایات و نهج البلاغه در غالب موارد مى‌بینیم از دنیا مذمت شده و بیشتر صحبت از «متاع الغرور» بودن و بى اعتبارى و بازیچه بودن دنیا شده، بدان سبب است كه اكثر انسان ها در غالب موارد نگرششان به دنیا درست نیست و در معرض فریفته شدن به دنیا هستند. 1⃣ ⬇️⬇️⬇️ #دنیا #آخرت #دنیاگرایی