#همه_بخونن از دو جمله پرهیز کنیم؛ جمله ی نخست (فرقی نمی کنه...) اوقاتی که نظرمان را در مورد موضوعی جویا می شوند مگر می شود فرقی نکند؟ این جمله نشانِ منفعل بودن مخاطب یا بی تفاوتی اوست و از نظر آداب اجتماعی جمله مودبانه ایی نیست. جمله ی دوم (بد نیستم...) وقتی که کسی حالمان را جویا می شود، اگر بد نیستیم چرا نمی گوییم خوبم؟ این جمله موجب می شود گمان کنیم مخاطب در ابراز احساسات مثبتش، بخل می ورزد یا انسان شاکری نیست. از همه مهمتر به خودِ ما تلقینِ احساسِ ناخوشی می کند. لطفا حساس باشیم، نظر بدهیم، ابرازِ وجود کنیم و مثبت بیاندیشیم. حساس ها نمی گویند: به من چه، فرقی نمی کنه، بد نیستم، من این مدلی ام، حوصله ندارم، نظری ندارم، که چی؟ تحمل ندارم، اعصابم خرده، همین که گفتم و... این جملات فاقد شعور عاطفی هستند.

#همه_بخونن ما مسئول نفهمیده شدن توسط دیگران نیستیم! بله ممکن است دیگران رفتار ما را نفهمند، اما چه باید کرد؟! اگر دیگران انتظار داشته باشند که فقط کارهایی انجام دهیم که آنها بفهمند و تصمیم های بگیریم که آنها دلیلش را درک کنند، یعنی عملاً انتظار دارند آنگونه که آنها زندگی کرده اند زندگی کنیم! بگذار بگویند غیرمنطقی هستیم یا ضد اجتماعی هستیم، اما به این می ارزد که خودمان باشیم. تا زمانی که رفتار ما و تصمیم های ما به کسی آسیبی نمیزند ما توضیحی به کسی بدهکار نیستیم. چقدر زندگی ها که با این توضیح خواستن ها و تلاشهای بیهوده برای قانع کردن دیگران بر باد رفته اند. همسرداری 💟 1:❥٠◍⃟🌜☞ @haamsardari