📙البرهان 🌿 مردی به زن خود گفت: «برو خدمت #حضرت_فاطمه و از او سؤال کن که آیا من از شیعیان آن‌ها هستم یا نه». آن زن خدمت #حضرت_زهرا آمد و پرسید. حضرت فرمود: «به شوهرت بگو اگر بدانچه ما فرمانت دادیم عمل می‌کنی و از آنچه تو را نهی کردیم خودداری می‌کنی، تو از شیعیان مایی، و الّا نه». زن بازگشت و جریان را به شوهرش گفت. مرد تا شنید، گفت: «وای بر من! کیست که بتواند از گناه و لغزش جدا شود؟! پس من در دوزخ جاوید و همیشگی هستم... #زن دوباره خدمت حضرت زهرا آمد و سخن شوهرش را عرض کرد. حضرت فرمود: «به او بگو چنین نیست. #شیعیان ما بهترین مردم بهشتند. و اما هرکس که #محب ماست، دوستدار دوستان ما و دشمن دشمنان ماست و با دل و زبان تسلیم ماست، اگر مخالفت دستورات ما کند، از شیعیان ما نیست،با اين حال آن‌ها نیز اهل بهشتند. امّا پس از ابتلا به مصیبت‌های #دنیا یا در عرصات قيامت و انواع شدايد یا رفتن در طبقه بالای #دوزخ از #گناهان پاک شود. و وقتی #پاک شد، چون از #دوستان ماست، او را نجات می‌دهیم و او را به جایگاه خود منتقل می‌سازیم. 💠

✍️بـلـندهـمّتى به هنـگام #دعا ◆انسانها در آرزو و درخواست از خداوند، گوناگون‌اند. همّت و آرزوى برخى از آدمیان در همین دنیاى زودگذر و ناچیز خلاصه مى‏ شود. آنها جز دنیا نمى ‏خواهند و جز براى دنیا، در چیز دیگرى سعى و تلاش نمى ‏کنند. به فرموده زیباى حضرت على‏(ع): «همانا #دنیا نهایت دیدگاه کسى است که دیده ‏اش کور است، و از دیدنِ جز دنیا مهجور. و آنکه بیناست، نگاهش از دنیا بگذرد و بداند در پَس آن، خانه [ #آخرت‏ ] است. پس بینا از دنیا رخت بردارد و نابینا رخت خویش در آن گذارد. بینا از دنیا توشه گیرد و نابینا براى دنیا توشه فراهم آرد.» ❤️و امّا گروه دوم از آدمیان، کسانى هستند که همّت خویش را فراتر از جهان مادى قرار داده‏ اند، و اگر هم براى دنیاى خویش تکاپو دارند، به انگیزة توشه برداشتن براى جهان دیگر، حفظ آبرو و مانند آن است. آنها دنیا را محلّ گذر و پل رسیدن به جهان دیگر مى ‏دانند و تمام تلاش خود را بکار مى‏ گیرند تا در جهان دیگر رستگار شده، در بهشت ابدى پروردگار جاى گیرند. ◀️سرانجام، اندکى از آدمیان نیز هستند که نه تنها از دام جاذبه ‏هاى فریبنده دنیوى رها مى‏ شوند؛ بلکه از نعمتهاى انبوه بهشت نیز مى ‏گذرند و از خداوند، تنها دیدار جمال او را مى‏ طلبند و به جاى بهشت، بهشت ‏آفرین را تمنّا مى‏ کنند، همان‏گونه که سعدى شیرازى سروده است: ما از تو به غیر از تو نداریم تمنّا حلوا به کسى ده که محبّت نچشیدست. ❤️در ضمن حکایتى، درباره حضرت فاطمه‏(س) چنین مى‏ خوانیم: «روزى پیامبر اسلام(ص) از دخترش زهرا(س) پرسید: دخترم! چه درخواست و حاجتى دارى؟ هم ‏اکنون فرشته وحى در کنار من است و از طرف خدا پیام آورده است که هر چه بخواهى، تحقق مى ‏پذیرد. حضرت فاطمه‏(س) پاسخ داد: «لذتى که از خدمت حضرت حق مى ‏برم، مرا از هر خواهشى باز داشته است. حاجتى جز این ندارم که پیوسته ناظر جمال زیبا و والاى خداوند باشم.» 📚مـنابع نهج الحياة، ص91. نهج البلاغه، خطبه 133 💠

🏴 باشعورها خداترسند! ✍ موش را ملاحظه كنيد؛ اين‌قدر که از گربه می‌ترسد از شير نمی‌ترسد چون #شعور درك عظمت شير را ندارد تا از آن بترسد. از شير ترسيدن هنر می‌خواهد، باید آن حیوان شعور فهم هيبت و عظمت شير را داشته باشد و شير هم برتر از آن است كه موش با آن شعور كم از آن بترسد. اما چون شعور آهو بيشتر از موش است متوجه عظمت و هیبت شیر می‌شود و از آن فاصله می‌گیرد. تنها آدم‌های #عميق و #دقيق و #فكور از خدا می‌ترسند و عظمت و ابهت او را درک می‌کنند. #مؤمنين_واقعی به جهت بهره‌مندی از شعوری بلند، نظر به #ابدیت خود دارند و از خوف الهی که مانع بی‌بندوباری می‌شود بهره‌مندند و به‌خوبی دستورات الهی را رعایت می‌کنند. برعکسِ انسان‌های بی‌فكر و كم‌عقل، انسان‌های حكيم و متفكر جامعه خداترسند. خدا در قرآن می‌فرمايد: «اِنَّما يَخْشَی اللهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَمَاء» فقط در بين بندگان خدا، آنان كه به‌واقع عالم‌اند از خدا می‌ترسند. يعنی آن‌ها كه انديشه‌های بزرگ دارند و حقایق عالَم را می‌شناسند از خدا می‌ترسند، چون عالمان واقعی دنيای کوچک را کوچک و حقير می‌بينند و خدای بزرگ را بزرگ و با عظمت می‌یابند. برای #كوچك و حقير ديدن #دنيا و #بزرگ و باعظمت ديدن #قيامت، شعور بزرگی نياز است، بايد انسان متوجه وسعت روح خود باشد و خود را هم‌تراز امور کوچک قرار ندهد تا امور کوچک برایش مهم نشوند. 📚 از کتاب «جوان و انتخاب بزرگ»

✨﷽✨ 🌼باران تقصیر ندارد؛ ظرفت را درست بگیر! ✍ «اگر قلب انسان را به ظرفی تشبیه کنیم که در وسط بارانی قرار گرفته باشد، وقتی این ظرف را پشت و رو بگیریم، طوری که دهانه‌ی ظرف رو به زمین و پشت ظرف رو به بالا باشد، از هر طرف باران ببارد، از پشت ظرف می‌چکد و درون ظرف، خشک می‌ماند. انسان وقتی #حب_دنیا دارد، دهانه‌ی ظرفش را رو به #دنیا و رو به خاک گرفته و کاسه‌اش را واژگون گرفته است. اگر کاسه را واژگون بگیرد و از #رحمت مستمر و واسع الهی محروم شود، باران را تقصیری نیست. او ظرفش را بد گرفته است. در قرآن می‌گوید « ربنا وسعت کل شیء رحمه و علما»؛ رحمت خدا هر چیزی را فرا گرفته است. پس اگر انسان غرق در رحمت خداست، این دل سنگی، این #قساوت_قلب، این تاریکی و این کوری از کجاست؟ می‌گوید علت این است که «حب دنیا رأس کل خطیئه». تو ظرف وجودت و ارتزاق و جاذبه و ظرفیتت را رو به دنیا گرفتی». 👤 آیت الله حائری شیرازی 📚 برگرفته از کتاب تعلق صفحات 32 و 33