☀️ «وَ فِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ ؛ وَفِي أَنفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ» (الذاریات/20-21) ☀️
☀️ و در روی زمین برای اهل #یقین نشانه هایی است ؛ و هم در نفوس خود شما مردم، آیا نمی نگرید؟
🔸🔷🔸🔷 🌼 🔶🔹🔶🔹
🔰 احمد بن محسن میثمی، از امام جعفر صادق علیه السلام نقل كرده است كه:
❓پس از گفتاری از ایشان در باره استدلال بر وجود خالق و پس از سوالی كه ابن ابی العوجاء در باره وجود خالق از ایشان پرسیده بود و ایشان هم دلیل وجود #خالق را با استدلال بیان كرده بود، به حضرت گفتم: اگر موضوع اینگونه است كه شما می فرمایید، چه اشكالی داشت كه خداوند، خودش را برای خلق خود آشكار می ساخت و آنان را به پرستش خود دعوت می كرد، تا حتی دو نفر با هم اختلاف نكنند. چرا خود را از آنها مخفی كرده است و پیامبران را فرستاده است؟ اگر خودش مستقیما به این كار اقدام می كرد، احتمال #ایمان آوردن مردمان به او بیشتر بود.
❗️حضرت در جواب فرمود: وای بر تو. چگونه می توانی بگویی كه او خود را پنهان كرده است در حالی كه قدرت خود را در وجودت به تو نشان داده است؛
▫️ در #آفرینش تو، در حالی كه تو نبودی؛
▫️ در بزرگ شدنت پس از خردسالیت،
▫️ در نیرومندیت پس از ضعف جسمانی ات،
▫️ در ضعف جسمانی ات پس از نیرومندیت،
▫️ در بیماری ات پس از سلامتی ات،
▫️ و در سلامتی تو پس از مریضی ات،
▫️ در رضایت تو پس از خشم و غضبت
▫️ و در #خشم و غضب تو پس از رضایت مندی ات،
▫️ در اندوه تو پس از شادمانی تو
▫️ و در شادی تو پس از ناراحتی ات
▫️ و در دوست داشتن تو پس از كینه و دشمنی ات
▫️ و در كینه و دشمنی تو پس از دوست داشتنت،
▫️ و در عزم و اراده تو پس از آه و ناله ات،
▫️ و در آه و ناله ات پس از عزم و اراده ات،
▫️ در رغبت و علاقه ات پس از بیزاری ات،
▫️ و در بیزاری ات پس از رغبت و علاقه ات،
▫️ و در تمایل تو پس از ترست ،
▫️ و در #ترس تو پس از تمایل تو،
▫️ و در امید تو پس از یأس و ناامیدی ات،
▫️ و در یأس و ناامیدی تو پس از امیدواری ات،
▫️ و در به یاد آوردن تو آن چیزهایی را كه در وهم و #خیال تو نمی گنجید
▫️ و در از بین بردن آن چیزهایی كه در #ذهن تو وجود داشت و تو به آنها اعتقاد داشتی...
🌾 و حضرت، پیوسته قدرت خداوند را برای من می شمرد، قدرتی كه در وجود من است و من آن را نمی شناسم، تا آن جا كه گمان كردم خداوند به زودی بین من و او آشكار خواهد شد.
#حدیث #تفسیر_قرآن_کریم #امام_شناسی #خدا_شناسی
📚 اصوال الکافی / ج1 / ص59 / ح2