باسمه تعالی رئوس مطالب #جلسه_بیست_و_هفتم #إسراء/۲۰ "كُلًّا نُّمِدُّ هَٰؤُلَاءِ وَهَٰؤُلَاءِ مِنْ عَطَاءِ رَبِّكَ وَمَا كَانَ عَطَاءُ رَبِّكَ مَحْظُوراً"(۲۰) (ﻫﺮ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ ـ ﻫﻢ ﺩﻧﻴﺎﻃﻠﺒﺎﻥ ﻭ ﻫﻢ ﺁﺧﺮﺕ ﻃﻠﺒﺎﻥ - ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﻄﺎﻱ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﻣﺪﺩ ﻣﻲ ﺭﺳﺎﻧﻴﻢ، ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﻋﻄﺎﻱ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﺣﺪ ﻭ ﻣﺮﺯﻱ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻛﺴﻲ ﺑﺎﺯ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﻪ ﻗﺪﺭ ﺍﺳﺘﺤﻘﺎﻕ ﺧﻮﺩ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ). ۱. نُّمِدُّ: از ماده "مدد"در اصل به معنای کشیدن است و در قرآن کریم هم به معنای کشیدن آمده و هم به معنای مدد رساندن، لذا می توان گفت: امداد و مدّ هر چیزی به این است که از نوع خودش به آن اضافه شود تا وجود و بقای آن چیز؛ استمرار یابد. پس خداوند سبحان که انسان را در عملش، چه دنیوی و چه اخروی، مدد می رساند، در حقیقت به همین معناست چون تمامی وسائل عمل و آنچه که در تحقق آن عمل به آن احتیاج دارد از قبیل علم و اراده و قدرت بدنی و مواد لازم خارجی را که خود انسان در آن تاثیری ندارد، برایش فراهم می کند و اگر یکی از اینها را از او دریغ کند و عطایش قطع شود، عمل هر عمل کننده ای نیز قطع می شود. ۲. "كُلًّا": مفعول "نُّمِدُّ" که مقدم شده است تا بفهماند خداوند هر دو گروه را امداد می کند. پس اهل دنیا، در دنیای خود و اهل آخرت، در آخرت خود از اعطای الهی مدد می گیرند، الّا اینکه یکی #عطای_الهی را در باطل استفاده می کند و آخرت را فراموش می کند، لذا از سعی و تلاش در دنیا چیزی جز بدبختی و خسران برایش نمی ماند، و یکی در راه صحیح و برای آخرت استفاده می کند، سعی و تلاشش مشکور است. ۳. عبارت "وَمَا كَانَ عَطَاءُ رَبِّكَ مَحْظُوراً" یعنی بخشش و #عطای_الهی نامحدود است، مگر اینکه شخصی در اثر سوء عمل و یا ضعف استعداد خود، در استفاده از #بخشش_الهی مانع از ادامه آن شود، مثل اینکه شخص گناهکار با گناه خویش خود را از #امدادهای_غیبی و معنوی محروم کند. ۴. اینکه می فرماید فردِ باطل را در بی راهه رفتن و طغیان و سرکشی امداد می کنیم، و وسایل را برایش فراهم می کنیم بعد از این است که در جای دیگر فرموده: "هَدَیناهُ النَجدَین"(بلد/۱۰) یعنی ما راه #خیر_و_شرّ را به او نشان داده ایم. و در آیه ۲۵۶ سوره بقره می فرماید: "لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَد تَّبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ" (ﺩﺭ ﮔﺮﺍﻳﺶ ﻣﺮﺩم ﺑﻪ ﺩﻳﻦ ﺍﺟﺒﺎﺭﻱ ﻧﻴﺴﺖ، ﺯﻳﺮﺍ ﺭﺍﻩ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ). ۵. کسی که راه درست را انتخاب کند مورد تایید و توفیق از سوی خدای سبحان است لذا در آیه ۵ تا ۷ سوره لیل می فرماید: "فَأَمَّا مَنْ أَعْطَىٰ وَاتَّقَىٰ، وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَىٰ، فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَىٰ" (ﺍﻣّﺎ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺭﺿﺎﻱ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﻣﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﻭ ﺗﻘﻮﺍ ﭘﻴﺸﻪ ﻛﺮﺩ، ﻭ ﻧﻴﻜﻮﺗﺮﻳﻦ ﻭﻋﺪﻩ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍﺳﺖ ﺷﻤﺮﺩ، ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻱ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﻱ ﻛﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﺩﻫﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺁﺳﻮﺩﻩ ﻣﻲ ﺭﺳﺎﻧﻴﻢ). ودر آیه ۲ سوره طلاق می فرماید: "وَمَن يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا، وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ"(ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﭘﺮﻭﺍ ﺑﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺣﺪﻭﺩ ﺍﻟﻬﻲ ﺭﺍ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻛﻨﺪ، ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺷﺪﻥ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺗﻨﮕﻨﺎﻫﺎ ﺭﺍﻫﻲ ﭘﺪﻳﺪ ﻣﻲ ﺁﻭﺭﺩ، ﻭ ﺍﺯ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺗﺼﻮّﺭ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ، ﺑﻪ ﺍﻭ ﺭﻭﺯﻱ ﻣﻲ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﻭ ﻧﻴﺎﺯﻫﺎﻱ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﻣﻲ ﺳﺎﺯﺩ). افراد خوب، کارهای خوب را به آسانی انجام می دهند، به آسانی نماز شب می خواند، به آسانی کار خیر انجام می دهد، به آسانی مطالعه می کند، و خدمات اجتماعی انجام می دهد و هیچ احساس خستگی نمی کند. در مقابل کسی که در باطل است نیز وسایل برایش فراهم می شود اما روز سختی در انتظار اوست، چنان که در آیه ۸ تا ۱۰ سوره لیل فرمود: "وَأَمَّا مَن بَخِلَ وَاسْتَغْنَىٰ، وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَىٰ، فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَىٰ" (ﻭ ﺍﻣّﺎ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺑﺨﺸﺶ ﻣﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﺑﺨﻞ ﻭﺭﺯﻳﺪ ﻭ ﺑﺎ ﮔﺮﺩﺁﻭﺭﻱ ﺛﺮﻭﺕ ﺩﺭ ﭘﻲ ﺗﻮﺍﻧﮕﺮﻱ ﺑﻮﺩ، ﻭ ﻧﻴﻜﻮﺗﺮﻳﻦ ﻭﻋﺪﻩ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺩﺭﻭﻍ ﺷﻤﺮﺩ، ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻱ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﺷﻮﺍﺭﻱ ﻭ ﻋﺬﺍﺏ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺳﺎﺧﺖ). و در آیه ۷۵ سوره مریم فرمود: "قُلْ مَن كَانَ فِي الضَّلَالَةِ فَلْيَمْدُدْ لَهُ الرَّحْمَٰنُ مَدًّا حَتَّىٰ إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ إِمَّا الْعَذَابَ وَإِمَّا السَّاعَةَ"(ﺍﻱ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ، ﺑﻪ ﻣﺮﺩم ﺑﮕﻮ: ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﮔﻤﺮﺍﻫﻲ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﻲ ﺑﺮﻧﺪ، ﺧﺪﺍﻱ ﺭﺣﻤﺎﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﮔﻤﺮﺍﻫﻲ ﺷﺎﻥ ﻳﺎﺭﻱ ﺩﻫﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﺑﭙﻮﻳﻨﺪ، ﺗﺎ ﻭﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻭﻋﺪﻩ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﻨﮕﺮﻧﺪ، ﻭ ﺁﻥ ﻳﺎ ﻋﺬﺍﺏ ﺩﻧﻴﺎﺳﺖ ﻭ ﻳﺎ ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ ﻗﻴﺎﻣﺖ). و در آیه ۱۵ سوره بقره می فرماید: "اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَيَمُدُّهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ"(ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺪﺩ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺩﺭ ﻃﻐﻴﺎﻧﺸﺎﻥ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ). @DailyCommentaryofQuran