💫امام صادق (علیه السلام )💫 ✍ أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اَلْجَبَّارِ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا رَفَعَهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: قُلْتُ لَهُ مَا اَلْعَقْلُ قَالَ مَا عُبِدَ بِهِ اَلرَّحْمَنُ وَ اُكْتُسِبَ بِهِ اَلْجِنَانُ قَالَ قُلْتُ فَالَّذِي كَانَ فِي مُعَاوِيَةَ فَقَالَ تِلْكَ اَلنَّكْرَاءُ تِلْكَ اَلشَّيْطَنَةُ وَ هِيَ شَبِيهَةٌ بِالْعَقْلِ وَ لَيْسَتْ بِالْعَقْلِ .🥀 ✍ شخصى از امام ششم عليه السلام پرسيد عقل چيست‌؟ فرمود چيزيست كه بوسيله آن خدا پرستش شود و بهشت بدست آيد آن شخص گويد: گفتم پس آنچه معاويه داشت چه بود؟ فرمود: آن نيرنگست، آن شيطنت است، آن نمايش عقل را دارد ولى عقل نيست.🥀 اصول کافي ج ۱، ص ۱۱ @DailyCommentaryofQuran

💫زبان قرآن تا حقوق بشر و نژادپرستی دروغین غرب، قضاوت با شما💫 ✍ يگانه زباني كه عامل هماهنگي جهان گسترده‌ي بشري است، زبان «فطرت» است كه فرهنگ عمومي و مشترك همه‌ي انسانها در همه‌ي اعصار و امصار است و هر انساني به آن آشنا و از آن بهره مند است. 🌟جهاني بودن زبان قرآن كريم و اشتراك فرهنگ آن، در چهره‌ي اجتماع دلپذير سلمان فارسي، صُهيب رومي، بلال حبشي، اويس قرني و عمّار و ابوذر حجازي در ساحت قدس پيامبر جهاني حضرت محمّدبن عبدالله صلي الله عليه و آله و سلم كه شعار «أرسلتُ إلي الأبيض والأسود والأحمر»(فرستاده شدم برای هدایت انسان از هر رنگ و نژادی) او شهره‌ي آفاق شد، متجلّي است. تفسیر تسنیم/ جلد۱، مقدمه @DailyCommentaryofQuran

#اِسراء_جلسه_بیست_و_یکم #إسراء/۱۳-۱۴ "وَكُلَّ إِنسَانٍ أَلْزَمْنَاهُ طَائِرَهُ فِي عُنُقِهِ وَنُخْرِجُ لَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ كِتَابًا يَلْقَاهُ مَنشُورًا"(۱۳) ﻭ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﻧﻴﻚ ﻭ ﺑﺪ ﻫﺮ ﺍﻧﺴﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻛﻨﻨﺪﻩ #ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺍﻭﺳﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﻥ ﻭﻱ ﺁﻭﻳﺨﺘﻪ ﺍﻳﻢ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭ ﻛﺎﺭﻧﺎﻣﻪ ﺍﻱ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻲ ﺁﻭﺭﻳﻢ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺸﻮﺩﻩ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. "اقْرَأْ كِتَابَكَ كَفَىٰ بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيبًا"(۱۴) ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ: ﻛﺎﺭﻧﺎﻣﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻥ؛ ﻫﻤﻴﻦ ﺑﺲ ﻛﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺧﻮﺩ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎﺷﻲ. استاد گلمکانی @DailyCommentaryofQuran

باسمه تعالی رئوس مطالب #جلسه_بیست_و_یکم #إسراء/۱۳-۱۴ "وَكُلَّ إِنسَانٍ أَلْزَمْنَاهُ طَائِرَهُ فِي عُنُقِهِ وَنُخْرِجُ لَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ كِتَابًا يَلْقَاهُ مَنشُورًا"(اسراء/۱۳) (ﻭ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﻧﻴﻚ ﻭ ﺑﺪ ﻫﺮ ﺍﻧﺴﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻛﻨﻨﺪﻩ #ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺍﻭﺳﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﻥ ﻭﻱ ﺁﻭﻳﺨﺘﻪ ﺍﻳﻢ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭ ﻛﺎﺭﻧﺎﻣﻪ ﺍﻱ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻲ ﺁﻭﺭﻳﻢ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺸﻮﺩﻩ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ) ۱. عبارت: "وَنُخْرِجُ لَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ كِتَابًا يَلْقَاهُ مَنشُورًا" یعنی بر اساس همین اعمالی که تعیین کننده سرنوشت هر انسانی است کتابی در قیامت ارائه می شود که از آنِ خودِ شخص است و تمامی #اعمال_خوب و بد او در آن ثبت شده است و جای هیچ عذر و بهانه ای نیست. ۲. وضعیت این کتاب را در آیه بعدی روشن می کند. ۳. اینکه در اول آیه فرمود: "أَلْزَمْنَاهُ" (ما الزام کرده و همراه ساخته ایم) و نیز در جمله بعد فرمود: "نُخْرِجُ" (ما خارج می کنیم)، اشاره به این نکته است که عمل خود به خود لازم ذات و شخصیت انسان نمی شود، بلکه از آن جا که زمام همه امور به دست حق تعالی است؛ پس عمل شخص را هم خداوند #طوق گردن انسان قرار می دهد؛ چنان که در آیه ۲۴ سوره انفال می فرماید: "...وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ..." (...ﻭ ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﺩﻣﻲ ﻭ ﻗﻠﺐ ﺍﻭ ﺣﺎﻳﻞ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ...) یعنی قدرت و علم حق تعالی بین مرکز #ادراکات انسان و انسان حایل و فاصله شده است، و هنگامی که چیزی بین دو طرف چیزی قرار گیرد به طرفین از خود آن دو طرف به یکدیگر نزدیکتر است، لذا خداوند از خود ما به خودمان نزدیکتر است و قبل از آنکه بفهمیم چه فهمیده ایم او می داند. به همین دلیل اگر شخصی توبه کند نه تنها خداوند زشتی و تاریکی آن را پاک می کند؛ بلکه مقابل آن را، یعنی روشنی و نور را در دل شخص جایگزین می کند، به طوری که در قیامت حتی خودِ شخص هم، عمل زشتی را که از آن توبه کرده، به یاد نمی آورد.   "اقْرَأْ كِتَابَكَ كَفَىٰ بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيبًا"(اسراء/۱۴) (ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ: ﻛﺎﺭﻧﺎﻣﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻥ؛ ﻫﻤﻴﻦ ﺑﺲ ﻛﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺧﻮﺩ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎﺷﻲ). یعنی: اولاً. کتاب از آنِ خودِ شخص است و به دیگری ربطی ندارد. ثانیاً. این کتاب شامل همه اعمال ریز و درشت انسان است و هیچ چیز از قلم نمی افتد. ثالثاً. این کتاب حقیقت اعمال انسان است که #سعادت_و_شقاوت او را تعیین می کند و جای هیچ عذر و بهانه ای باقی نمی گذارد، چنان که در آیه ۲۲ سوره ق می فرماید: "لَّقَدْ كُنتَ فِي غَفْلَةٍ مِّنْ هَٰذَا فَكَشَفْنَا عَنكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ" (ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺻﺤﻨﻪ[قیامت] ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ: ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻲ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻛﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﻪ ﻋﻴﺎﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻲ ﻏﺎﻓﻞ ﺑﻮﺩﻱ ﻭ ﻣﺎ ﭘﺮﺩﻩ ﺍﻱ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺗﻮ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻛﻨﺎﺭ ﺯﺩﻳﻢ ﻭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﻳﺪﻩ ﺗﻮ ﺗﻴﺰﺑﻴﻦ ﺍﺳﺖ) و در آیه ۳۰ سوره آل عمران می فرماید: "يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُّحْضَرًا وَمَا عَمِلَتْ مِن سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ أَمَدًا بَعِيدًا وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ" (ﺍﻱ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ، ﻳﺎﺩ ﻛﻦ ﺭﻭﺯﻱ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻫﺮ ﻛﺎﺭ ﻧﻴﻜﻲ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺍﻧﺪﻙ ﺑﺎﺷﺪ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺧﻮﺩ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪﻩ ﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ، ﻭ ﻫﺮ ﻛﺎﺭ ﺑﺪﻱ ﻛﺮﺩﻩ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺁﺭﺯﻭ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻭ ﻭ ﻛﺎﺭ ﻧﺎﭘﺴﻨﺪﺵ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﺩﺭﺍﺯ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻮﺩ. ﺧﺪﺍ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻛﻴﻔﺮ ﺧﻮﺩ ﺑﻴﻢ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺣﺬﺭ ﻣﻲ ﺩﺍﺭﺩ، ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺋﻮﻑ ﺍﺳﺖ). @DailyCommentaryofQuran

💫مردم و مراتب معارف قرآن💫 ✍ معارف قرآني مراتب فراواني دارد و هر مرتبه‌ي آن، بهره‌ي گروهي خاص است: «كتاب الله عزّ وجلّ علي أربعة أشياء: علي العبارة والإشارة واللّطائف والحقائق. فالعبارة للعوام والإشارة للخواص و اللّطائف للأولياء والحقائق للأنبياء» (کتاب خداوند عزّ و جلّ بر چهار مرتبه است: عبارت، اشارت، لطائف و حقائق.  عبارات ظاهری قرآن برای عموم مردم است، اشارات قرآن برای خواص مردم(علماء) است، لطائف قرآن برای اولیاء الله است، و حقائق قرآن برای انبیاء است). بحار، ج 75، ص 278. @DailyCommentaryofQuran

#اِسراء_جلسه_بیست_و_دوم #إسراء/۱۵ "مَّنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّىٰ نَبْعَثَ رَسُولًا"(۱۵) ﻫﺮ ﻛﻪ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻳﺎﻓﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﺩ ﺧﻮﺩ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﻫﺮ ﻛﻪ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﺷﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺯﻳﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻫﻴﭻ ﮔﻨﻬﻜﺎﺭﻱ ﺑﺎﺭ ﮔﻨﺎﻩ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ ﻧﻤﻲ ﮔﻴﺮﺩ، ﻭ ﻣﺎ ﻫﻴﭻ ﺍﻣّﺘﻲ ﺭﺍ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﻱ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺸﺎﻥ ﺑﻔﺮﺳﺘﻴﻢ ﺑﻪ ﻋﺬﺍﺏ ﻫﺎﻱ ﺩﻧﻴﻮﻱ ﻋﺬﺍﺏ ﻧﻜﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ. استاد گلمکانی @DailyCommentaryofQuran

باسمه تعالی رئوس مطالب #جلسه_بیست_و_دوم #إسراء/۱۵ "مَّنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّىٰ نَبْعَثَ رَسُولًا"(۱۵) (ﻫﺮ ﻛﻪ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻳﺎﻓﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﺩ ﺧﻮﺩ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﻫﺮ ﻛﻪ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﺷﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺯﻳﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻫﻴﭻ ﮔﻨﻬﻜﺎﺭﻱ ﺑﺎﺭ ﮔﻨﺎﻩ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ ﻧﻤﻲ ﮔﻴﺮﺩ، ﻭ ﻣﺎ ﻫﻴﭻ ﺍﻣّﺘﻲ ﺭﺍ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﻱ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺸﺎﻥ ﺑﻔﺮﺳﺘﻴﻢ ﺑﻪ ﻋﺬﺍﺏ ﻫﺎﻱ ﺩﻧﻴﻮﻱ ﻋﺬﺍﺏ ﻧﻜﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ). ۱. وزر: یعنی سنگینی که در اصل به معنای کوه بوده است. اتفاقاً در قرآن کریم گناه هم با واژه "وزر" و هم با واژه "ثقل" بکار رفته است. ۲. این آیه در حکم فرعی بر اصل کلی است که در آیه ۷ بیان شد که فرمود: "إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِكُمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا" (اگر خوبی کنید به خودتان برمی گردد و اگر بدی کنید بازگشتش به خودتان است) پس اگر کسی خوبی می کند نباید بر کسی منّت بگذارد حتی بر خداوند، و اگر بدی می کند مسئولیتش بر عهده کسی جز خود او نیست و کسی بار آن را به دوش نمی کشد. ۳. آیه ۱۵ در حکم نتیجه برای آیه ۱۳ است که فرمود: "وَكُلَّ إِنسَانٍ أَلْزَمْنَاهُ طَائِرَهُ فِي عُنُقِهِ" که #طوق_اعمال هر کسی را به گردن خودش می اندازیم، پس هر کس هدایت شد به نفع خود اوست و هر کس گمراه شد به ضرر اوست نه کسی دیگر. ۴. عبارت "وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ" تأکید جمله دوم است که فرمود: "وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا" یعنی هر کس مسئول عمل خویش است و هیچکس بار گمراهی دیگری را بدوش نمی کشد و اینکه برخی فکر می کنند گمراهیشان بر عهده دیگران مثل مسئولان یا پدرانشان است سخت در اشتباهند. بله پیشوایان یا پدران و گذشتگان به دلیل سنت سیّئه ای که گذاشته اند و به اندازه نقشی که در گمراهی دیگران داشته اند در کارنامه اعمال خودشان باید پاسخگو باشند و بار گناه خود را بدوش بکشند، اما این به معنای رفع مسئولیت از پیروان آنها نیست، پس هر کس که گمراه شود با صرف نظر از مسئولیت سنت گذاران و پایه گذاران، خودش مسئول گمراهی خود و عملکرد فکری و عملی اشتباه خویش است. یعنی نسبت به یک گناه دو نفر مواخذه و عذاب می شوند: یکی آن کسی که بنای گمراهی و گناهی را گذاشته و آن را سنت قرار داده است و یکی آن کسی که به شخصه مرتکب گناه و گمراهی می شود. ۵. عبارت: "مَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّىٰ نَبْعَثَ رَسُولًا" از قالب و سیاق این آیه و آیات قبل و بعدش چنین بدست می آید که مراد از تعذیب و عذاب، عذابِ دنیوی است؛ چون با فعل ماضی می فرماید: "مَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ"  یعنی تا کنون در گذشته (در دنیا) عذاب نکردیم مگر اینکه قبلش رسولی را برای هدایت فرستادیم، که چنانچه بعد از هدایت اکثریت مردم دعوت را نپذیرفتند و دست به غارت و قتل انبیاء زدند، آنها را گرفتار عذاب دنیوی می کنیم. ۶. از این عذاب دنیایی تعبیر به #عذاب_استیصال می شود، یعنی عذابی که پس از بهرمندی از زندگی در مدتی معین نازل می شود. لذا در آیه ۵۹ سوره قصص می فرماید: "وَمَا كَانَ رَبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرَىٰ حَتَّىٰ يَبْعَثَ فِي أُمِّهَا رَسُولًا يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِنَا وَمَا كُنَّا مُهْلِكِي الْقُرَىٰ إِلَّا وَأَهْلُهَا ظَالِمُونَ"(قصص/۵۹) (ﻫﺮﮔﺰ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﺮﻛﺰ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﻱ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ ﻛﻪ ﺁﻳﺎﺕ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻣﺶ ﺗﻠﺎﻭﺕ ﻛﻨﺪ؛ ﻭ ﻣﺎ ﺁﺑﺎﺩﻱ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﺬﺍﺏ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥِ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺗﻜﺬﻳﺐ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻭ ﺍﻧﻜﺎﺭ ﺁﻳﺎﺕِ ﻣﺎ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭ ﺷﻮﻧﺪ). ۷. نکته قابل توجه در این عبارت "مَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّىٰ نَبْعَثَ رَسُولًا" این است که مطابق با رحمت الهی است (و البته رحمت بر غضبش تقدم دارد) پس اول پیامبر می فرستد و سپس در صورت انکار و کفر عذاب را نازل می کند، پس تا پیامبری برای هدایت نفرستد عذابی در کار نیست، و این عذاب به دلیل قتل انبیا و مومنان است. @DailyCommentaryofQuran

با عرض سلام خدمت عزیزان کانال تفسیر روزانه، بحمدالله مشکل اجرای فایل صوتی حل شد و ان شاء الله از این پس صوت با کیفیت بهتری در دسترس شما عزیزان قرار خواهد گرفت