#پیامبر_مهربانی_ها (صلي الله عليه وآله وسلم)
*هنگام راه رفتن با آرامي و وقار راه ميرفت.
.
*در راه رفتن قدم ها را بر زمين نمي کشيد.
.
*هرکه را مي ديد مبادرت به سلام مي کرد و کسي در سلام بر او سبقت نگرفت.
.
*هرگاه به کسي مي نگريست با گوشه چشم نظر نميکرد.
.
*چون اشاره ميکرد با دست اشاره ميکرد نه با چشم و ابرو.
.
*چون با کسي سخن ميگفت کاملا برميگشت و رو به او مي نشست.
.
*هنگام ورود به مجلسي در آخر و نزديک درب مي نشست نه در صدر آن.
.
*چون سخن ناصواب از کسي مي شنيد. نميفرمود «چرا فلاني چنين گفت» بلکه مي فرمود«بعضي مردم را چه مي شود که چنين مي گويند؟
.
*با فقرا زياد نشست و برخاست ميکرد و با آنان هم غذا ميشد.
.
*هديه را قبول مي کرد اگرچه به اندازه يک جرعه شير بود.
.
*هرکه عذر مي آورد عذر او را قبول مي کرد.
.
*هرگز کسي از اطرافيان و بستگان خود را نفرين نکرد.
.
*از بيماران عيادت مي کرد اگرچه دور افتاده ترين نقطه مدينه بود.
.
*در جمع يارانش دايره وار مي نشست و اگر غريبه اي بر آنان وارد مي شد نمي توانست تشخيص دهد که پيامبر کداميک از ايشان است.
.
*هرگاه چيزي به فقير مي بخشيد به دست خودش مي داد و به کسي حواله نميکرد.
.
*اگر در حال نماز بود و کسي پيش او مي آمد نمازش را کوتاه مي کرد.
.
*اگر در حال نماز بود و کودکي گريه مي کرد نمازش را کوتاه مي کرد.
.
*احدي از محضر او نا اميد نبود و مي فرمود « برسانيد به من حاجت کسي را که نمي تواند حاجتش را به من برساند
.
*چون شاد مي شد چشم ها را بر هم مي گذاشت و خيلي اظهار فرح نمي کرد..
.
*هيچ خصلتي نزد آن حضرت منفورتر از دروغگويي نبود.
.
*با دست خودش شير مي دوشيد و پاي شترش را خودش مي بست.
.
*هر مرکبي برايش مهيا بود سوار مي شد و برايش فرقي نمي کرد.
.
*اکثر جامه هاي آن حضرت سفيد بود.
.
*هرگز از غذايي تعريف نکرد يا از غذايي بد نگفت.
.
*تا آنجا که امکان داشت تنها غذا نميخورد.
.
*از دوشيزگان پرده نشين با حياتر بود.
.
*چون مي خواست به منزل وارد شود سه بار اجازه مي خواست.
*اوقات داخل منزل را به سه بخش تقسيم مي کرد: بخشي براي خدا، بخشي براي خانواده و بخشي براي خودش بود و وقت خودش را نيز با مردم قسمت مي کرد.