#پیامبر_مهربانی_ها (صلي الله عليه وآله وسلم) *هنگام راه رفتن با آرامي و وقار راه ميرفت. . *در راه رفتن قدم ها را بر زمين نمي کشيد. . *هرکه را مي ديد مبادرت به سلام مي کرد و کسي در سلام بر او سبقت نگرفت. . *هرگاه به کسي مي نگريست با گوشه چشم نظر نميکرد. . *چون اشاره ميکرد با دست اشاره ميکرد نه با چشم و ابرو. . *چون با کسي سخن ميگفت کاملا برميگشت و رو به او مي نشست. . *هنگام ورود به مجلسي در آخر و نزديک درب مي نشست نه در صدر آن. . *چون سخن ناصواب از کسي مي شنيد. نميفرمود «چرا فلاني چنين گفت» بلکه مي فرمود«بعضي مردم را چه مي شود که چنين مي گويند؟ . *با فقرا زياد نشست و برخاست ميکرد و با آنان هم غذا ميشد. . *هديه را قبول مي کرد اگرچه به اندازه يک جرعه شير بود. . *هرکه عذر مي آورد عذر او را قبول مي کرد. . *هرگز کسي از اطرافيان و بستگان خود را نفرين نکرد. . *از بيماران عيادت مي کرد اگرچه دور افتاده ترين نقطه مدينه بود. . *در جمع يارانش دايره وار مي نشست و اگر غريبه اي بر آنان وارد مي شد نمي توانست تشخيص دهد که پيامبر کداميک از ايشان است. . *هرگاه چيزي به فقير مي بخشيد به دست خودش مي داد و به کسي حواله نميکرد. . *اگر در حال نماز بود و کسي پيش او مي آمد نمازش را کوتاه مي کرد. . *اگر در حال نماز بود و کودکي گريه مي کرد نمازش را کوتاه مي کرد. . *احدي از محضر او نا اميد نبود و مي فرمود « برسانيد به من حاجت کسي را که نمي تواند حاجتش را به من برساند . *چون شاد مي شد چشم ها را بر هم مي گذاشت و خيلي اظهار فرح نمي کرد.. . *هيچ خصلتي نزد آن حضرت منفورتر از دروغگويي نبود. . *با دست خودش شير مي دوشيد و پاي شترش را خودش مي بست. . *هر مرکبي برايش مهيا بود سوار مي شد و برايش فرقي نمي کرد. . *اکثر جامه هاي آن حضرت سفيد بود. . *هرگز از غذايي تعريف نکرد يا از غذايي بد نگفت. . *تا آنجا که امکان داشت تنها غذا نميخورد. . *از دوشيزگان پرده نشين با حياتر بود. . *چون مي خواست به منزل وارد شود سه بار اجازه مي خواست. *اوقات داخل منزل را به سه بخش تقسيم مي کرد: بخشي براي خدا، بخشي براي خانواده و بخشي براي خودش بود و وقت خودش را نيز با مردم قسمت مي کرد.