. ◻️نگاه آیه‌ای به جهان در کلام امام کاظم علیه السلام 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸از مهم‌ترین توصیه‌های اسلام و اولیای دین و فرزانگان عالم، داشتن نگاه آیه‌ای به همه اجزای عالم است. منظور از نگاه آیه‌ای همان است که در رباعی مشهور باباطاهر عریان آمده است: به صحرا بنگرم صحرا ته وینم به دریا بنگرم دریا ته وینم بهر جا بنگرم کوه و در و دشت نشان روی زیبای ته وینم 🔹امام کاظم علیه السلام در این موضوع می‌فرماید: «مَا مِن شَیءٍ تَراهُ عَینَاک إلّا وَ فِیه مَوعِظَه؛ چیزی نیست که چشمانت آن را بنگرد، مگر آنکه در آن پند و اندرزی است.» متأسفانه بسیاری از ما «چشم موعظه‌بین» خود را از دست داده‌ایم. ما گرفتار روزمره‌گی شده‌ایم. چشمان ما در اثر غفلت، قدرت دیدن بواطن امور را از دست داده‌اند. ♦️یکی دیگر از شاعرانی که در دوران معاصر، این نگاه آیه‌ای را به خوبی درک کرده بود و به گونه‌های مختلف آن را تشریح می‌کرد مرحوم #سهراب_سپهری بود. او حقایقی را در همین امور خرد و ناچیزی که در اطرافمان می‌گذرد نمایان می‌کرد که اغلب آدمیان از کنار آنها به سادگی عبور می‌کنند. او در نامه‌ای به یکی از دوستانش می‌نویسد: «در این لحظه می‌اندیشم، چقدر آدم‌ها بیراهه می‌روند. از کنارِ گُل بی‌اعتنا می‌گذرند. می‌روند تا شعرِ گُل را در صفحه یک کتاب پیدا کنند و بخوانند. رو به روی زندگی نمی‌ایستند تا مُشاهده کنند. برای همین است که حرف‌ها به دل نمی‌نشیند، برای همین است که در شعرها شوری نیست، در نقّاشی‌ها جوششِ زندگی گُم شده است. چرا نگویم که من صدایِ قورباغه را در بهار بر بسیاری از آهنگ‌ها برتری می‌دهم؟ می‌دانی؟ ما را ترسانده‌اند. ما را آموخته‌اند. وگرنه چرا می‌ترسیم بگوییم اگر پایِ سنجش به میان آید، اثری که صدای قورباغه در ما می‌گذارد شاید هم‌ترازِ تأثیرِ ژرف‌ترین برخوردها در زندگیِ ما باشد.» (سهراب سپهری، (هنوز در سفرم) ، نامه‌های دوستان، صفحه 85) #امام_کاظم #نگاه_آیه‌ای