دمت گرم و زیارتت قبول *

آنکه به یک عمر به شوق تو در این کوچه نشست حال وقتی به لب پنجره می آیی نیست !

آدمی که برایِ غرورش ارزش قائله با آدم مغرور فرق داره ؛ متوجه باشید ‌.

رفته است و مهرش از دلم نمی رود ای ستاره ها چه شد که او مرا نخواست؟!

شادی‌ام با دیگران است و غمم سهم خودم .

بعضی اوقات بی طرفان بی شرفانند .

در کرب و بلا، بی‌طرفان،بی‌شرفان‌اند تاریخ همان است‌،حسینی و یزیدی .

گیرم که سخن رفته به تدبیر و امیدی در سایه ی تهدید، چه گفتی و شنیدی؟ رفتند شبانگاه به مهمانی دزدان آنانکه در این خانه نجستند کلیدی با گردن کج،تا به کی اینگونه نشستن؟ تا پول سیاهی بدهد کاخ سفیدی افسوس بر این سال که سازش شده سینش قران به میان نیست ! عجب سفره ی عیدی باران فراوانی از این ابر، نبارد جز آنکه دل خلق بسوزد به اسیدی در کرب و بلا، بی‌طرفان، بی‌شرفان‌اند تاریخ همان است‌، حسینی و یزیدی هرگز ندهد تن به نظربازی دشمن خاکی که درآمیخته با خون شهیدی ما آینه‌هاییم،شکستن هنر ماست با ماست هرآیینه شهیدان جدیدی .

این شعر کاملِ شعری که دیشب بحثش پیش اومد ؛

باران بزند بر تنِ شهری که نباشی پاییز تر از این شب دلگیر مگر هست؟

به یادتون *